Παπαγιάννης Θόδωρος
Παπαγγελή Πόπη
Χλέπα Ελένη - Άννα
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
21/04/2018
Διάρκεια
45:00
Εκδήλωση
5η Συνάντηση Σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ» με τα Εταιρικά του Μέλη «Η Τριλογία της Αθήνας: Ελευσίνα – Αθήνα - Λαύριο»
Χώρος
Elefsina Hotel
Διοργάνωση
Σωματείο "Διάζωμα"
Κατηγορία
Πολιτιστική διαχείριση
Ετικέτες
Σωματείο ΔΙΑΖΩΜΑ, Τριλογία της Αθήνας, Ελευσίνα, Αθήνα, Λαύριο, αρχαία Αθήνα, ενοποίηση αρχαιολογικών χώρων, Τελεστήριο, αρχαιολογικός χώρος Ελευσίνας
Το διήμερο της 21ης και 22ας Απριλίου 2018 πραγματοποιήθηκαν οι εργασίες της 5ης Συνάντησης των Εταιρικών μελών του Σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ» στην Ελευσίνα και συγκεκριμένα στο ξενοδοχείο «ELEFSINA HOTEL». Κεντρικό θέμα της συνάντησης ήταν «Η Τριλογία της Αθήνας: Ελευσίνα – Αθήνα – Λαύριο».
Το «ΔΙΑΖΩΜΑ» με τη δράση του επιθυμεί να συμβάλει στην ποικιλόμορφη σύνδεση της πόλης της Ελευσίνας με την ιστορία της και τους ανθρώπους της, προκειμένου η αναγόρευσή της ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης το 2021 να μην είναι κάτι φευγαλέο και εφήμερο, αλλά να αποτελέσει προίκα για τους κατοίκους και την πόλη, αλλά και για την ίδια τη χώρα.
Τις εργασίες του διημέρου άνοιξαν ο Δήμαρχος Ελευσίνας κ. Γιώργος Τσουκαλάς, ο Αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής, κ. Γιάννης Βασιλείου και η Επικεφαλής του Τμήματος Τύπου και Μ.Μ.Ε. της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, κ. Κλημεντίνη Διακομανώλη. Την Κυριακή, χαιρετισμό απηύθυνε η Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, κ. Λυδία Κονιόρδου.
Η εκδήλωση οικοδομήθηκε σε δύο μέρη:
Την πρώτη μέρα των εργασιών παρουσιάστηκε η «Τριλογία της Αθήνας», μια προσπάθεια που καταβάλλεται από τους αρμόδιους φορείς και το Σωματείο «ΔΙΑΖΩΜΑ» για την υλοποίηση ενός ολιστικού προγράμματος για την Αττική. Στόχος του εγχειρήματος είναι η αποκατάσταση στη σύγχρονη εποχή, της λειτουργικής σύνδεσης που είχε η πόλη της αρχαίας Αθήνας με το Ιερό της Ελευσίνας, το Λαύριο με τα ορυχεία αργύρου, καθώς και με το επίνειό της, τον Πειραιά. Οι πτυχές αυτές φώτιζαν το πολιτικό, πνευματικό, φιλοσοφικό, οικονομικό και εμπορικό μεγαλείο της αρχαίας Αθήνας. Ακολούθησε η παρουσίαση των προγραμμάτων που σχεδιάζουν από κοινού όλοι οι αρμόδιοι φορείς και το «ΔΙΑΖΩΜΑ» στην πόλη της Ελευσίνας με στόχο την αειφόρο και βιώσιμη ανάπτυξή της.
Τη δεύτερη μέρα παρουσιάστηκαν τα ολιστικά προγράμματα (Πολιτιστική Διαδρομή των Αρχαίων Θεάτρων της Ηπείρου, Αρχαιολογικό Πάρκο Ασκληπιείου Επιδαύρου, Πολιτιστική και Περιβαλλοντική Διαδρομή της Στερεάς Ελλάδας, Βιώσιμη Αστική Ανάπτυξη Ηρακλείου και Διαδρομή Σαντορίνης), που υλοποιούνται από το «ΔΙΑΖΩΜΑ» με τους αρμόδιους φορείς και με την καταλυτική συμβολή των εταιρικών του μελών, τα οποία έχουν στόχο την ανάδειξη των μνημείων και τη συνάντησή τους με την αειφορία και τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Η διάρθρωση έγινε σε στρογγυλά τραπέζια (πάνελ) μέσω των οποίων αποτυπώθηκε η δύναμη των συνεργειών μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού φορέα.
Στη συνάντηση καταγράφηκε η βιωματική πορεία του Σωματείου και το πνευματικό κεφάλαιο που έχει ως τώρα παραχθεί με όλους τους φορείς και τα εταιρικά του μέλη, καθώς και η αξία της δύναμης των συνεργειών, η οποία έχει επιτρέψει τη μόχλευση ευρωπαϊκών και εθνικών πόρων για την υλοποίηση των παραπάνω έργων πολιτισμού, που αποτελούν ένα τεράστιο αναπτυξιακό και οικονομικό όφελος για τη χώρα.
Στο πλαίσιο του πρώτου μέρους της συνεδρίας «Η Ελευσίνα φωτισμένη από παντού», ο γλύπτης Θόδωρος Παπαγιάννης, Διευθυντής του Α΄ Εργαστηρίου Γλυπτικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, προλογίζει την ταινία του με τίτλο «Το ψωμί». Στη συνέχεια, η Πόπη Παπαγγελή, Προϊσταμένη του Τμήματος Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και Μουσείων της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δυτικής Αττικής, μιλά με θέμα «Ενοποίηση μνημείων της Ελευσίνας». Ακολουθεί η ομιλία της αρχιτέκτονος μηχανικού, Ελένης-Άννας Χλέπα, με θέμα «Αποκατάσταση και ανάδειξη του Τελεστηρίου στον Αρχαιολογικό Χώρο της Ελευσίνας».
Ο Θόδωρος Παπαγιάννης γεννήθηκε στο Ελληνικό Ιωαννίνων το 1942.
1960 - 65: Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. Αθηνών µε υποτροφία και δάσκαλο τον Γιάννη Παππά. Εκτός του καλλιτεχνικού διπλώματος πήρε και θεωρητικό, καθώς και δίπλωμα των εργαστηρίων εφαρµοσµένων τεχνών της ίδιας σχολής στη χαλκογλυπτική και γυψοτεχνική µε δάσκαλο τον Νίκο Κερλή.
1966 - 68: Μελέτησε µε διετή υποτροφία εσωτερικού του ΙΚΥ την αρχαιοελληνική τέχνη και την τέχνη της ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου.
1969: Συνέχισε τις σπουδές του µε μια σειρά από ενημερωτικά ταξίδια τόσο στο Μεσογειακό χώρο, τον οποίο θεωρεί κοιτίδα του πολιτισμού και πηγή ανεξάντλητη, όσο και στην Ευρώπη. Ταξίδεψε στην Κρήτη, στην Αίγυπτο, στα παράλια της Μικράς Ασίας και στην Κωνσταντινούπολη.
1970: Άρχισε την πανεπιστημιακή του καριέρα µε τον διορισμό του ως βοηθός στην Α.Σ.Κ.Τ. στο εργαστήριο γλυπτικής του Γιάννη Παππά.
1972: Ηγήθηκε ομάδας εργασίας σπουδαστών της Α.Σ.Κ.Τ. η οποία περιόδευσε στα Ζαγοροχώρια της Ηπείρου και αποτύπωσε πέτρινα και ξύλινα ανάγλυφα και αρχιτεκτονικά στοιχεία της λαϊκής και παραδοσιακής τέχνης.
1974: Συµµετείχε µε συναδέλφους του στη δημιουργία του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών (Κ.Ε.Τ.).
1981 -82: Μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι παρακολουθώντας μαθήματα που αφορούσαν τα νεότερα υλικά γλυπτικής στα εργαστήρια των S. Mouille, G. Vineent και Μ. Rafestin στην Ecole Nationale Superieur des Art Appliques et des Metiers d’ Άrt.
1987: Εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας.
1991: Εξελέγη τακτικός καθηγητής στην ίδια σχολή.
1994: Συµµετείχε στο Α' Συνέδριο για το πρόγραµµα «Αιγαίο» στην Πολιόχνη της Λήμνου και φιλοτέχνησε ένα γλυπτό, το οποίο σε εξήντα αντίγραφα δωρήθηκε στις ισάριθμες προσωπικότητες από όλο τον κόσμο, που έλαβαν μέρος.
1997: Με εκπαιδευτική άδεια (Sabbatical) επισκέφτηκε για 6 μήνες την Αμερική, κυρίως τη Ν. Υόρκη.
Τα τελευταία 17 χρόνια, ως Διευθυντής του Α’ Εργαστηρίου Γλυπτικής, ο Θόδωρος Παπαγιάννης πρωταγωνιστεί στη διοργάνωση Συμποσίων Γλυπτικής σε πολλές πόλεις της Ελλάδος και της Κύπρου δημιουργώντας μεγάλα γλυπτά για το δημόσιο χώρο. Επίσης, στα πλαίσια των ανταλλαγών προγραμμάτων Erasmus συνεργάζεται με πολλές Σχολές Καλών Τεχνών της Ευρώπης, και ειδικά τη Σχολή του Βερολίνου και της Brera, με τους καθηγητές David Evison και Paolo Galerani, δημιουργώντας workshops με ομάδες σπουδαστών.
Γλυπτά του κοσμούν πολλούς δημόσιους χώρους στην Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς επίσης περιλαμβάνονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές μουσείων και πινακοθηκών, όπως η Εθνική Πινακοθήκη, το Μουσείο Βορρέ, η Πινακοθήκη Πιερίδη, το Μουσείο Θεσσαλονίκης, η Πινακοθήκη Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τράπεζας, η Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου, η Δημοτική Πινακοθήκη Πάτρας, η Πινακοθήκη Φλώρινας, η Πινακοθήκη Αβέρωφ στο Μέτσοβο, η Πινακοθήκη Κουβουτσάκη στην Κηφισιά, η Εθνική Γλυπτοθήκη, το Προεδρικό Μέγαρο.
Έχει τιμηθεί µε πολλά βραβεία και διακρίσεις, ανάμεσα στα οποία είναι το Α' Βραβείο στο διαγωνισμό για το Μνημείο Εθνικής Αντίστασης, Βόλος (1985), το Α' Βραβείο στο διαγωνισμό για το Μνημείο της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, Γιάννενα (1985) και το Α' Βραβείο στο διαγωνισμό για το Μνημείο Εθνικής Αντίστασης.
Η αρχιτέκτων Ελένη Άννα Χλέπα είναι διδάκτωρ της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Ε.Μ.Π. (2008) και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος για την Αποκατάσταση Μνημείων από το Πανεπιστήμιο της Ρώμης (1986).
Έχει διεξαγάγει πολλές επιστημονικές έρευνες και έχει εκπονήσει ειδικές μελέτες για την αρχιτεκτονική κληρονομιά: ιστορικές και αρχειακές έρευνες, μελέτες ανάδειξης και ενοποίησης αρχαιολογικών χώρων, μελέτες αναστήλωσης και αποκατάστασης αρχαίων, βυζαντινών και νεότερων μνημείων, καθώς και μελέτες αστικών αναπλάσεων. Ως εμπειρογνώμων του Ο.Η.Ε. έχει εργαστεί σε πρόγραμμα τεκμηρίωσης και διάσωσης μεσαιωνικών μνημείων στην Κύπρο.
Έχει δημοσιεύσει βιβλία και άρθρα κυρίως για την ελληνιστική και ρωμαϊκή αρχιτεκτονική, για τις ιστορικές και θεωρητικές όψεις του θέματος της προστασίας των μνημείων, καθώς και για την ιστορία των αποκαταστάσεων.
Έχει διδάξει σε τμήματα μεταπτυχιακών σπουδών στην Ελλάδα και την Ιταλία.
Είναι μέλος πολλών οργανώσεων για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, εθνικών και διεθνών, όπως η Europa Nostra, η Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, η Χριστιανική Αρχαιολογική Εταιρεία.
Έχει βραβευθεί με εθνικά και διεθνή βραβεία, μεταξύ άλλων Βραβείο (Diploma) Europa Nostra για το έργο "Αποκατάσταση-αναστήλωση της Αρκαδικής Πύλης και τμήματος των τειχών της Αρχαίας Μεσσήνης" (2005) και διάκριση Europa Nostra για το έργο "Στερέωση-αναστήλωση-αποκατάσταση του αρχαίου Θεάτρου του Άργους" (2009).
