Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου

Ο Κωνσταντίνος Φωτιάδης γεννήθηκε στο Άνω Ζερβοχώρι της Νάουσας το 1948, από γονείς πρόσφυγες. Το ακαδημαϊκό έτος 1966-1967 πέρασε με υποτροφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στο Πανεπιστήμιο του Tubingen σπούδασε επί δέκα συνολικά εξάμηνα ιστορία, επί οκτώ εξάμηνα Empirische Kulturwissenschaft - εμπειρική και σύγχρονη λαογραφία, κοντά στο διακεκριμένο καθηγητή και ιδρυτή του τμήματος κ. H. Bausinger και για ένα εξάμηνο πολιτικές επιστήμες. Το Δεκέμβριο του 1989 εκλέχτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. λέκτορας της ιστορίας του ελληνισμού της Ανατολής από τον 15ο αιώνα και εξής. Το 1993 εκλέχτηκε αναπληρωτής καθηγητής της Ιστορίας του Νέου Ελληνισμού στο Παιδαγωγικό Τμήμα Φλώρινας του Α.Π.Θ. Τέλος, το 1997 εκλέχτηκε καθηγητής της Ιστορίας του Νέου Ελληνισμού στο Α.Π.Θ.. Υπήρξε κοσμήτορας της Παιδαγωγικής Σχολής Φλώρινας, μέλος της οργανωτικής επιτροπής του Α΄ Παγκοσμίου Συμβουλίου του Απόδημου Ελληνισμού, του ΚΕ.ΠΟ.ΜΕ., της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών, της Επιστημονικής Επιτροπής του Κέντρου Μελέτης και Ανάπτυξης του Ελληνικού Πολιτισμού της Μαύρης Θάλασσας και της Επιστημονικής Επιτροπής του προγράμματος "Ιάσων" του Α.Π.Θ. για τη διάδοση της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

Προσωπική ιστοσελίδα του Κωνσταντίνου Φωτιάδη

Είναι πτυχιούχος του Saint Anselm College, New Hampshire, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Goddart College, Vermont.  To 1969 διορίζεται από τον πρόεδρο Nixon σύμβουλος επιτροπής Λευκού Οίκου και μια χρονιά αργότερα εξελέγη για πρώτη φορά στη Βουλή των Αντιπροσώπων της Πολιτείας του New Hampshire των ΗΠΑ . Από το 1974 ως το 1984 εκλέγεται αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή της Πολιτείας του Νιού Χάμσαιρ. Το 1984 λαμβάνει το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος και κατέρχεται στις εκλογές ως Υποψήφιος Κυβερνήτης της Πολιτείας του Νιού Χάμσαϊρ, ανώτερη πολιτική θέση που έχει λάβει Έλληνας μη γεννημένος στην Αμερική. Το 1991 εκλέγεται πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος της Πολιτείας Νιού Χάμσαιρ. Το 1994 Εκλέγεται Πρόεδρος της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης στην Αθήνα. Το 2000 εκλέγεται εκλέκτορας του υποψήφιου προέδρου των ΗΠΑ Αλ Γκορ ενώ το 2005 Εκλέγεται Πρόεδρος της Παγκόσμιας Ενορίας της Αγίας Σοφίας.

Ο Γεώργιος Ηλιάδης γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου 1954 στον Νομό Σταυρούπολης της Ν. Ρωσίας. Οι γονείς του, Χαράλαμπος Ηλιάδης του Ηλία και Λουκερία Ηλιάδου του Ισαάκ γεννήθηκαν στην περιοχή του Καρς της Τουρκίας από όπου μετανάστευσαν το 1918 στη Ρωσία, στο Νομό Κρασνοντάρ, και αργότερα στο Νομό της Σταυρούπολης, όπου μεγάλωσαν τα τρία τους παιδιά. Ο Γεώργιος Ηλιάδης τελείωσε το Λύκειο στο χωριό Ινοζέμτσεβο του Νομού Σταυρούπολης της Ν. Ρωσίας.

Από το 1971 μέχρι το 1976 σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου της Καρατσάεβο-Τσερκεσίας, από την οποία αποφοίτησε με άριστη διάκριση. Μετά τις σπουδές του υπηρέτησε στο στρατό και το 1980 μετακόμισε στην Μόσχα, όπου εργάστηκε ως καθηγητής ζωγραφικής σε Λύκειο και στην έδρα μεθοδολογίας της διδασκαλίας εικαστικών τεχνών της ΑΣΚΤ του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου της Μόσχας.

Το 1982 τοποθετήθηκε στην Ελληνική Πρεσβεία της Μόσχας στο Γραφείο Τύπου με αντικείμενο την ανάλυση του σοβιετικού Τύπου και την οργάνωση των πολιτιστικών εκθέσεων.

Το 1984 διοργάνωσε έκθεση ελληνικής αφίσας στον Κεντρικό Οίκο Ζωγράφων της Μόσχας.

Το 1985 - έκθεση ελληνικών γραμματοσήμων στον Κεντρικό Οίκο Ζωγράφων, σε συνεργασία με τα ΕΛΤΑ.

Το 1986 έκθεση με θέμα «Ο Τσέχοφ στη σκηνή των ελληνικών θεάτρων» στο Ακαδημαϊκό Θέατρο Μόσχας.

Από το 1983 μέχρι το 1987 δημοσίευσε μια σειρά άρθρων για τους Έλληνες της Σοβιετικής Ένωσης στο ελληνικό περιοδικό Απόδημος. Την ίδια περίοδο ταξίδεψε στην Τιφλίδα, Τσάλκα, Μπατούμι, Κομπουλέτι, Σότσι, Άντλερ, Κράσναγια Πολιάνα, Κρασνοντάρ, Ανάπα, Σταυρούπολη, Πιατιγκόρσκ, Χασαούτ Γκρέτσεσκι, χωριό Γκρέτσεσκοε, χωριό Σπάρτα, Μαριούπολη κ.α. συγκεντρώνοντας υλικό που αφορά τους Έλληνες της ΕΣΣΔ.

Το 1986 επαναπατρίζεται στην Ελλάδα.

Το 1985-1988 πραγματοποιεί τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην ΑΣΚΤ του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου της Μόσχας και εκπονεί διδακτορική διατριβή με θέμα: «Μεθοδολογία διδασκαλίας του καλλιτεχνικού σμάλτου στα ανώτατα εκπαιδευτικά Ιδρύματα».

Το 1987 οργάνωσε έκθεση με θέμα «Η Σύρος με τα μάτια των ζωγράφων της Μόσχας», σε συνεργασία με τα ναυπηγία «Νεώριον».

Το 1989 έγραψε σενάριο και οργάνωσε την ελληνο-σοβιετική συμπαραγωγή του ντοκιμαντέρ «Ο Ελληνισμός της Ανατολής», που αφορά τα κράτη του Μέγα Αλέξανδρου στην Κεντρική Ασία.

Το 1989 οργάνωσε στη Ρόδο έκθεση των ζωγράφων της Μόσχας.

Το 1990 εξέθεσε έργα ζωγραφικής του στο Δήμο της Αίγινας.

Το 1991 μετακομίζει στην Αθήνα και διορίζεται ως καθηγητής καλών τεχνών στο Υπουργείο Παιδείας και αποσπάται στην Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού (Γ.Γ.Α.Ε.) ως Σύμβουλος Γενικού Γραμματέα.

Το 1992 παραιτείται από το Ελληνικό Δημόσιο και ασχολείται με τη ζωγραφική λαμβάνοντας μέρος σε εκθέσεις στην αίθουσα της ΠΕΚΑΣ (1995), στο Δήμο Σουρμένων (1997), στο Δήμο Άνω Λιοσίων (1998).

Το 1992 – ιδρύει την Έλληνο-ρωσική εταιρεία «ΠΟΝΤΟΣ ΤΟΥΡΣ», η οποία διοργάνωσε την πρώτη ιδιωτική αεροπορική γραμμή Μιν. Βόντι (Ν. Ρωσία)- Αθήνα, η οποία λειτούργησε τέσσερα συνεχόμενα χρόνια, μεταφέροντας χιλιάδες ρώσους τουρίστες και ομογενείς από την Ρωσία στην Ελλάδα.

Το 1996 αγιογράφησε την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής στην Ξάνθη.

Το 1997 αγιογράφησε την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Εσσεντουκί της Ρωσίας.

Το 1998 φιλοτέχνησε ψηφιδωτή εικόνα 3Χ2μ. στο μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου στο Άγιον Όρος.

Το 1998 φιλοτέχνησε ψηφιδωτή εικόνα του Άγιου Νικολάου 1Χ1,5μ. για την ξενοδοχειακή μονάδα στην πόλη Κάρλοβι Βάρι της Τσεχίας.

Τον Σεπτέμβριο του 1998 πήρε μέρος στο Διεθνές Συμπόσιο «ΕΜΑΓΙΕ» στην πόλη Κέσκεμετ της Ουγγαρίας.

Έργα του αγοράστηκαν από ιδιώτες συλλέκτες και από διάφορους οργανισμούς της Ελλάδας, Ρωσίας, ΗΠΑ, Ελβετίας, Κύπρου και άλλων χωρών.

Το 2000 ίδρυσε την εταιρεία «MDS» Ltd. και επί πέντε χρόνια μισθώνει ρώσικα ελικόπτερα στο Πυροσβεστικό Σώμα για την αντιμετώπιση δασικών πυρκαϊών.

Με δική του πρωτοβουλία πραγματοποιήθηκε η αδελφοποίηση των Δήμων Αργυρούπολης και Εσσεντουκί του Νομού Σταυρούπολης της Ρωσίας, και της Νομαρχίας Σταυρούπολης (Ν. Ρωσίας) με την Νομαρχία Αθηνών.

Είναι μέλος του Κέντρου Ποντιακών μελετών, επίτιμο μέλος της Ένωσης Ποντίων Αργυρούπολης και μόνιμος εκπρόσωπος της Διεθνούς Ένωσης Ελληνικών Κοινοτήτων των χωρών Κ.Α.Κ «ΠΟΝΤΟΣ» στην Ελλάδα.

Το 2006 εκλέγεται Πρόεδρος Δ.Σ. του «Έλληνορωσικού Ιδρύματος Άγιος Θεόδωρος Ουσακώφ».

Το 2008 ανακηρύσσεται Επίτιμος Καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου της Καρατσάεβο-Τσερκεσίας.

Είναι παντρεμένος με τη Φωτεινή Σταυρίδου από το 1985 και έχει δύο κόρες, την Λουκέρια και την Δήμητρα.