Η λογοτεχνία σε graphic novels: οπτικό ισοδύναμο ή αυτόνομο έργο;

Η Ημερίδα πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της έκθεσης με αφορμή το graphic novel: «Ο Συλλέκτης- Έξι Διηγήματα για Έναν Κακό Λύκο» του Soloúp.

Τα γκράφικ νόβελς, μια δημοφιλής αφηγηματική φόρμα της τέχνης των κόμικς, βρίσκονται στις μέρες μας στο επίκεντρο της εκδοτικής παραγωγής, έχοντας κερδίσει το ενδιαφέρον των αναγνωστών. Ταυτόχρονα, αποτελούν αντικείμενο μελέτης της ακαδημαϊκής κοινότητας, εργαλείο στα χέρια των εκπαιδευτικών, απασχολούν κριτικούς λογοτεχνίας και δημοσιογράφους.

Στο σύγχρονο πολιτισμικό πεδίο, τα γκράφικ νόβελ προτείνουν μια πολυπρισματική και πολυφωνική θεώρηση της κόμικς αφήγησης η οποία συνδιαλέγεται δυναμικά με άλλες μορφές τέχνης (λογοτεχνία, κινηματογράφος, ζωγραφική) και επιχειρεί να αναδείξει τις καλλιτεχνικές και αφηγηματικές δυνατότητες ενός, συνεχώς εξελισσόμενου, αφηγηματικού μέσου που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των αφηγηματικών τεχνών που ανέδειξε η πολιτισμική εξέλιξη του 20ού και 21ου αιώνα.

Πού οφείλεται όμως η άνθηση της συγκεκριμένης φόρμας των κόμικς; Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν τη δυναμική της παρουσία; Πώς συνδέεται με τις άλλες τέχνες και ειδικότερα με την λογοτεχνία; Ποιες δυνατότητες εξέλιξης μπορούν να έχουν στο μέλλον; Μπορούν όλα τα κόμικς να χαρακτηριστούν γκράφικ νόβελ;

Αυτά είναι τα ερωτήματα που θέτει και φιλοδοξεί να απαντήσει η ημερίδα Τα Γκράφικ Νόβελ: Απαιτητικές Αφηγήσεις από μια Ώριμη Φόρμα των Κόμικς, στο πλαίσιο της οποίας πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι, δημιουργοί κόμικς, εκδότες και εκπρόσωποι της σκηνής των γκράφικ νόβελ στην Ελλάδα συνομιλούν για τη δημοφιλή σε Ελλάδα και εξωτερικό φόρμα των κόμικς.

Οργανωτική επιτροπή: Εύη Σαμπανίκου, Πάνος Κρητικός, Αντώνης Νικολόπουλος (Soloup)

Η ημερίδα διοργανώθηκε με την υποστήριξη του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Η λογοτεχνία σε graphic novels: οπτικό ισοδύναμο ή αυτόνομο έργο;

Τα τελευταία χρόνια τα graphic novels εξελίχθηκαν σε μια ιδιαίτερα δημοφιλή φόρμα που τυγχάνει αναγνώρισης από θεωρητικούς και κριτικούς σε διεθνές επίπεδο, αλλά και στη χώρα μας. Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι κυκλοφορούν αρκετά graphic novels που μεταγράφουν έργα της λογοτεχνίας είτε αντλώντας έμπνευση από αυτήν είτε αναπτύσσοντας μια πολυδύναμη και πολυεπίπεδη σχέση μεταξύ των κόμικς και της λογοτεχνίας. Προκύπτει, ωστόσο, το ερώτημα εάν τα συγκεκριμένα graphic novels συνιστούν αυτόνομη καλλιτεχνική δημιουργία έντεχνου λόγου ή αναπαραγωγή του αρχικού κειμένου. Ποιες ήταν οι προσδοκίες των δημιουργών κατά τη διαδικασία μεταγραφής των λογοτεχνικών έργων σε graphic novels; Αποπειράθηκαν να αναπαράγουν τα αρχικά κείμενα με κάποιες αποκλίσεις ή στόχος τους ήταν να αποτελούν νέες λογοτεχνικές μορφές, οι οποίες θα αποτυπώνουν μια ερμηνευτική άποψη με εγγεγραμμένα συγκείμενα στοιχεία της εποχής δημιουργίας τους; Τα graphic novels που μεταγράφουν λογοτεχνικά έργα συνιστούν οπτικό ισοδύναμο της λογοτεχνίας ή αποτελούν αυτόνομο έργο; Η εισήγηση εξετάζει τέτοιου είδους ζητήματα, εστιάζοντας κυρίως στις απόψεις και την εμπειρία των ίδιων των δημιουργών graphic novels, όπως αυτές αποτυπώθηκαν στα πλαίσια έρευνας που διενεργήθηκε για την εκπόνηση διπλωματικής εργασίας.