Γερουλάνος Στέφανος
Χατζημιχάλης Γιώργος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
24/11/2023
Διάρκεια
01:03:55
Εκδήλωση
Συζητήσεις που θίγουν έργα του Γ. Χατζημιχάλη
Χώρος
Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς 138
Διοργάνωση
Μουσείο Μπενάκη
Κατηγορία
Ιατρική, Τέχνες / Πολιτισμός
Ετικέτες
Γιώργος Χατζημιχάλης, νοσοκομείο, νοσοκομειακή περίθαλψη, Βυζάντιο
Συζητήσεις που θίγουν έργα του Γ. Χατζημιχάλη: Ομιλία του καθηγητή Στέφανου Γερουλάνου
Η νοσοκομειακή περίθαλψη στο Βυζάντιο
Στέφανος Γερουλάνος, Καθηγητής Χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης και Ιστορίας της Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
ΕΡΓΟ: Γιώργος Χατζημιχάλης, Νοσοκομείο, 2004-2005, εγκατάσταση μεταβλητών διαστάσεων, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα.
Η ομιλία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της έκθεσης ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ. Έργα από το 1966 έως το 2022.
Λίγα λόγια για την έκθεση
Η έκθεση εκτείνεται σε όλους τους εκθεσιακούς χώρους του κτηρίου του Μουσείου Μπενάκη / Πειραιώς 138 και παρουσιάζεται σε δύο μέρη.
Το ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ από τις 21 Σεπτεμβρίου έως τις 5 Νοεμβρίου 2023 και το ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ από τις 23 Νοεμβρίου 2023 έως τις 14 Ιανουαρίου 2024.
Τα έργα που εκτίθενται καταγράφουν τη διαδρομή του καλλιτέχνη μέσα στην περιπέτεια της ζωγραφικής αυτά τα πενήντα έξι χρόνια. Στην έκθεση παρουσιάζονται και έργα για πρώτη φορά στο κοινό.
Στο διάστημα μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου μέρους και πιο συγκεκριμένα τα Σαββατοκύριακα 11 & 12, 18 & 19 Νοεμβρίου 2023, ο χώρος της έκθεσης παρέμεινε ανοιχτός ώστε το κοινό να έχει τη ευκαιρία να παρακολουθήσει τη μετάβαση και να ζήσει από κοντά τα παρασκήνια του στησίματος μίας έκθεσης.
Ο Γιώργος Χατζημιχάλης είναι ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της γενιάς του. Το έργο του είναι πολύπλευρο και συχνά αποτελείται από μεγάλες ενότητες. Ερευνά τη μνήμη, τη σημασία του αρχείου και τη σχέση μεταξύ του παρελθόντος και της σύγχρονης εικαστικής πραγματικότητας. Για να φτιάξει ένα έργο συχνά χρησιμοποιεί πολλά και διαφορετικά μέσα, παράλληλα με τη ζωγραφική, όπως video, φωτογραφίες ,κείμενα, εκτυπώσεις κ.ά. Ο δισδιάστατος χώρος της ζωγραφικής, εξαπλώνεται στην τρίτη διάσταση και οι χώροι που προκύπτουν, επιτρέπουν στον θεατή να βιώσει την εικόνα όπως αυτή διαμορφώνεται από την εμπειρία της ζωής στη μεταμοντέρνα συνθήκη.
Ο Στέφανος Ιωάννου Γερουλάνος, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4.6.40. Σπούδασε Ιατρική στη Ζυρίχη, το Παρίσι και τη Βιέννη. Απεφοίτησε το 1965 και στη συνέχεια εργάστηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Ζυρίχης. Εξελέγη Υφηγητής Χειρουργικής το 1982 και Καθηγητής το 1988. Διετέλεσε Διευθυντής της Χειρουργικής Μονάδος Εντατικής Θεραπείας (1977‐93), της Σχολής Νοσηλευτών Χειρουργείου του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης (1991‐5), πρώτος Διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου (1993‐7) και Διευθυντής της Μονάδος Εντατικής Θεραπείας (1993‐2010).
Το 1997 εξελέγη Καθηγητής Ιστορίας Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (1997‐2005), όπου δημιούργησε το πρώτο Μουσείο Ιστορίας Ιατρικής στην Ελλάδα με πάνω από 20.000 εκθέματα.
Το 2005 εξελέγη Πρόεδρος του Διεθνούς Ιπποκρατείου Ιδρύματος και δημιούργησε τον Ιπποκράτειο Κήπο με 220 είδη φυτών από τα 247 που αναφέρονται στην Ιπποκρατική Συλλογή και ένα Μουσείο/Έκθεση Ιπποκρατικής Ιατρικής. Είναι Επίτιμος Πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών για μία Ανοικτή Κοινωνία.
Είναι επίσης:
Κάτοχος της Έδρας Ιατρικής, Διεθνής Ακαδημία Γραμμάτων & Τεχνών, Κέιμπριτζ ΜΑ.
Έκτακτο Μέλος, Ακαδημία Ιστορίας Επιστημών, Βρυξέλλες.
Επίτιμος Πρόεδρος, Ελληνική Εταιρεία Ιστορίας Ιατρικής.
Μέλος, Ιονική Ακαδημία (1808).
Ο Γιώργος Χατζημιχάλης είναι ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της γενιάς του. Το έργο του είναι πολύπλευρο και συχνά αποτελείται από μεγάλες ενότητες. Ερευνά τη μνήμη, τη σημασία του αρχείου και τη σχέση μεταξύ του παρελθόντος και της σύγχρονης εικαστικής πραγματικότητας. Για να φτιάξει ένα έργο συχνά χρησιμοποιεί πολλά και διαφορετικά μέσα, παράλληλα με τη ζωγραφική, όπως video, φωτογραφίες ,κείμενα, εκτυπώσεις κ.ά. Ο δισδιάστατος χώρος της ζωγραφικής, εξαπλώνεται στην τρίτη διάσταση και οι χώροι που προκύπτουν, επιτρέπουν στον θεατή να βιώσει την εικόνα όπως αυτή διαμορφώνεται από την εμπειρία της ζωής στη μεταμοντέρνα συνθήκη.
