Η Νύχτα της Φιλοσοφίας - O στοχασμός περί τέχνης και η τέχνη του στοχάζεσθαι

Η Νύχτα της Φιλοσοφίας  γεννήθηκε στο Παρίσι τον Ιούνιο 2010, με πρωτοβουλία της Ecole Νormale Supérieure. Περισσότερα από 1.800 άτομα παρακολούθησαν τις διαλέξεις και τις αναγνώσεις και είδαν ταινίες, θεάματα ή παραστάσεις. Η μεγάλη επιτυχία αυτής της διοργάνωσης οδήγησε στην επανάληψή της δυο ακόμη φορές, το 2011 και το 2013, ενώ πολύ γρήγορα άρχισε να ταξιδεύει εκτός Γαλλίας, με πρώτη στάση το Λονδίνο τον Ιούνιο 2012 και στη συνέχεια την Αθήνα το Μάιο 2014 και το Βερολίνο το προσεχές φθινόπωρο.

Η μορφή της εκδήλωσης στην Αθήνα ήταν ίδια με αυτή της πρώτης διοργάνωσης:  περισσότεροι από σαράντα Έλληνες και Γάλλοι φιλόσοφοι, διανοούμενοι και καλλιτέχνες συμμετείχαν, από τις 8 το βράδυ ως τις 2 μετά τα μεσάνυχτα, σε διάφορους χώρους όλου του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών, σε δρώμενα με κεντρικό θέμα τον Λόγο, την ποικιλομορφία της έννοιάς του, της έκτασής του και την ανάλυση όσο το δυνατόν περισσότερων πτυχών του:  Aτομικές ομιλίες, στρογγυλές τράπεζες με διάφορα θέματα όπως, οι σχέσεις μεταξύ φιλοσοφίας και πολιτικής, η λογοτεχνία, η τέχνη κ.α.

Οι διοργανωτές επισημαίνουν σχετικά με το νόημα της εκδήλωσης:  “Η Ελλάδα, όπως και η Ευρώπη, βρίσκεται σε κρίση. Επειδή ίδιον της λογοτεχνίας και των τεχνών είναι να αποτυπώνουν τη ζωή και τα απρόοπτα της μοίρας, αλλά και το μέλλον, επειδή η φιλοσοφία και οι στοχαστές επιχειρούν μέσω της λογικής, να aποκρυπτογραφήσουν το σκότος του πραγματικού, η Νύχτα της Φιλοσοφίας - ο Λόγος προτείνει πολλαπλές προσεγγίσεις του εν λόγω ζητήματος, συνδυάζοντας τις φωνές Ελλήνων και Γάλλων φιλοσόφων και συγγραφέων, ως προς το θεμελιώδες ερώτημα του Λόγου. Οι συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης και οι μεμονωμένες εισηγήσεις της μαραθώνιας αυτής εκδήλωσης, προτείνουν συμπλεκόμενες οπτικές γωνίες αναφορικά με τη θέση του φιλοσόφου στο δημόσιο χώρο του σήμερα, με τη λογοτεχνική διάσταση του φιλοσοφικού κειμένου ή ακόμη και με το συσχετισμό μεταξύ τέχνης και στοχασμού.”

Το θέμα του στρογγυλού τραπεζιού «O στοχασμός περί τέχνης και η τέχνη του στοχάζεσθαι»

Για τον Πλάτωνα, η τέχνη και η φιλοσοφία ήταν ασυμβίβαστες. Για τον Καντ, η τέχνη είναι πρωτίστως ένα παιχνίδι με τις έννοιες, ενώ η φιλοσοφία τις παίρνει στα σοβαρά… Ως φορείς και ως σχηματοποίηση της σκέψης και των παραστάσεων, ανέπτυξαν στενές σχέσεις, όπου εναλλάσσονται αντιπαραθέσεις και αμοιβαιότητα. Αυτή η αλληλεπίδραση συγκεντρώνεται στο θέμα της ή των γλωσσών, η μεταμοντερνικότητα έχοντας καταλήξει, κατά μία έννοια, στην αντικατάστασή τους με «μεταγλώσσες». Κατά συνέπεια, σε ποιο βαθμό ο στοχασμός περί τέχνης και η τέχνη του στοχάζεσθαι διατηρούν μια σχέση αμοιβαίας επιρροής;

Το Blod ευχαριστεί θερμά το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος για την παραχώρηση του video της εκδήλωσης.