Λούκος Χρήστος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
06/03/2015
Διάρκεια
148:49
Εκδήλωση
Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ελλάδα: Πόλεμος – Γερμανική Κατοχή – Εθνική Αντίσταση (Κύκλος Σεμιναρίων)
Χώρος
Εταιρεία Μελέτης Νέου Ελληνισμού
Διοργάνωση
Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ)
Κοινωφελές Ίδρυμα Κοινωνικού και Πολιτιστικού Έργου (ΚΙΚΠΕ)
Κατηγορία
Ιστορία
Ετικέτες
Κατοχή, πείνα
Τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) σε συνεργασία με το Κοινωφελές Ίδρυμα Κοινωνικού και Πολιτιστικού Έργου (ΚΙΚΠΕ) διοργανώνουν ένα κύκλο σεμιναρίων για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ελλάδα: Πόλεμος – Γερμανική Κατοχή – Εθνική Αντίσταση (1940 – 1944), που απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς δημοτικής και μέσης εκπαίδευσης. Στα δέκα σεμινάρια του κύκλου θα επιχειρηθούν κριτικές προσεγγίσεις και αποτιμήσεις των πλέον κρίσιμων γεγονότων της περιόδου, με εισηγήσεις επιστημόνων, καθηγητών πανεπιστημίου εγνωσμένου κύρους και εξειδίκευσης. Στο σεμινάριο θα διδάξουν οι: Οντέτ Βαρών-Βασάρ, Πολυμέρης Βόγλης, Βαγγέλης Καραμανωλάκης, Γιώργος Κουκουλές, Χρήστος Λούκος, Ηλίας Νικολακόπουλος, Ιωάννα Παπαθανασίου, Γιάννης Παπαθεοδώρου, Προκόπης Παπαστράτης, Τάσος Σακελλαρόπουλος και Χάγκεν Φλάισερ.
ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ: Η πείνα στην Κατοχή: δημογραφικές, κοινωνικές και ψυχολογικές διαστάσεις.
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Χρήστος Λούκος. ομότιμος καθηγητής Ιστορίας Πανεπιστημίου Κρήτης
Η πείνα στην Κατοχή: δημογραφικές, κοινωνικές και ψυχολογικές διαστάσεις (Σημείωμα του ομιλητή)
Αφού παρουσιαστεί σύντομα στην αρχή το γενικότερο πρόβλημα της ξενικής κατοχής, τις συνέπειες που είχε και πώς αυτή αντιμετωπίστηκε από τον ελληνικό λαό, θα επιχειρηθεί μια ανάλυση του φαινομένου της πείνας σε τέσσερεις κυρίως παραμέτρους:
1.Τα μεγέθη. Ποιοι πράγματι πέθαναν από την πείνα σε τέσσερα αστικά κέντρα της χώρας: την Αθήνα, τον Πειραιά, την Ερμούπολη και τη Χίο. Οι αριθμοί που προκύπτουν από την επεξεργασία κυρίως ληξιαρχικών αρχείων είναι αποκαλυπτικοί της εκατόμβης. Για παράδειγμα, στην Ερμούπολη στους μήνες Δεκέμβριο 1941-Φεβρουάριο 1942 τα θύματα από την πείνα ξεπερνούν αναλογικά αυτά της Αθήνας που συνήθως προβάλλονται για να φανεί το μέγεθος της τραγωδίας.
2. Τα γενικότερα αίτια της πείνας. Εδώ αναδεικνύονται οι ευθύνες των κατοχικών δυνάμεων, οι συνέπειες από τον ναυτικό αποκλεισμό των συμμάχων, αλλά και η δομή της ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή οι κοινωνικές ανισότητες. Η μελέτη των επαγγελμάτων των θανόντων από τον λιμό έδειξε και εδώ, αλλά με τραγικό τρόπο, την ανισότητα όχι μόνον απέναντι στη ζωή αλλά και στο θάνατο. Θα τεθεί επομένως το ερώτημα ποιοι συγκεκριμένα πεθαίνουν από την πείνα στα τέσσερα αστικά κέντρα που χρησιμοποιούνται εδώ ως παράδειγμα.
3. Νοσολογικές και ψυχολογικές επιπτώσεις. Εδώ αναζητείται πόσο αυξήθηκε η νοσηρότητα λόγω του υποσιτισμού σε αυτούς που επέζησαν. Ιδιαίτερα τα κρούσματα της φυματίωσης πολλαπλασιάστηκαν. Θα πρέπει παράλληλα να επισημανθούν και οι μη άμεσα ορατές συνέπειες της πείνας και γενικά των ανατροπών που επέφερε η Κατοχή. Όσες κυρίως αφορούν τα ψυχικά τραύματα που η πείνα, ο φόβος και το άγχος προκάλεσαν στους κατοίκους και φαίνεται ότι σφράγισαν τις συμπεριφορές πολλών από αυτούς.
4. Κοινωνικές συνέπειες. Υπήρξαν σημαντικές δεδομένου ότι η πείνα και ο πληθωρισμός οδήγησαν σε σοβαρή ανακατανομή του πλούτου, με συνέπεια την ένταση των ταξικών αντιθέσεων. Τα συμβολαιογραφικά αρχεία μας δίνουν μια σημαντική παράμετρο για το ποιοι επωφελήθηκαν και μετέτρεψαν τις ανάγκες των συνανθρώπων τους σε δικό τους όφελος.
5. Οι αντιστάσεις. Πολλοί που βίωσαν έντονα και τραυματικά την πείνα μπόρεσαν να μετατρέψουν, ιδιαίτερα με την πρώτη βελτίωση του επισιτιστικού προβλήματος, το σωματικό και ψυχικό αδιέξοδό τους σε έντονη βούληση για ζωή και αισιοδοξία. Με την αύξηση των γεννήσεων επιχειρήθηκε η εξισορρόπηση των απωλειών λόγω θανάτου. Οι γάμοι επίσης αυξήθηκαν, ενώ πολλοί θέλησαν με τον έρωτα να αντισταθούν και να υπερβούν τα δεινά. Εξίσου πολλοί, βλέποντας ή βιώνοντας τον θάνατο ή την απειλή του κατά την περίοδο της μεγάλης πείνας, αναθεώρησαν τη ζωή τους και είδαν ξεκάθαρα τις ανισότητες της κοινωνίας στην οποία ζούσαν. Αρκετοί από αυτούς στράφηκαν κατά των κατακτητών και των συνεργατών τους.
Ο Χρήστος Λούκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Το 1967 αποφοίτησε από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1974-1992 ήταν ερευνητής στο Κέντρο Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι (1982-1985). Το 1984 έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα στην Ιστορία από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1992 εκλέχθηκε Αναπληρωτής Καθηγητής και το 1996 Καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Στο Πανεπιστήμιο Κρήτης δίδαξε, σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, την Επανάσταση του 1821, την Καποδιστριακή περίοδο, κοινωνικά προβλήματα των νεοελληνικών πόλεων, άλλα ζητήματα της ιστορίας του ελληνικού κράτους, ιστορία της ελληνικής τυπογραφίας, καθώς και Εισαγωγή στην ιστορία της Λατινικής Αμερικής.
Είναι ιδρυτικό και ενεργό μέλος της Εταιρείας Μελέτης Νέου Ελληνισμού, η οποία, μεταξύ άλλων, εκδίδει το ιστορικό περιοδικό Μνήμων.
Από το 1994-2006 διεύθυνε το πρόγραμμα "Η πόλη στους νεότερους χρόνους" στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών, όπου μεταξύ των άλλων δημιουργήθηκαν βάσεις δεδομένων για την Ερμούπολη και για άλλες ελληνικές πόλεις (βλ. cities.ims.forth.gr). Είχε τη γενική εποπτεία της ταξινόμησης του Δημοτικού Αρχείου της Ερμούπολης και των δημοτικών-κοινοτικών αρχείων: Άνω Σύρου, Κέας, Αμοργού, Βιλίων, Αιγίου, Σύμης, Οινουσσών και Σαντορίνης.
Από το 2012 είναι Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Λούκος Χ., "Θάνατοι από πείνα στη Σύρο, 1941-1944. Μύθοι και πραγματικότητες", Δελτίο του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού , τ. 1 (1998), σ. 191-202.