Λούβη - Κίζη Ασπασία
Λυμπεροπούλου Κατερίνα
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
20/02/2019
Διάρκεια
01:05:02
Εκδήλωση
Καταθέσεις Πολιτισμού στην Τράπεζα της Ελλάδος (κύκλος εκδηλώσεων λόγου)
Χώρος
Αίθουσα Γενικών Συνελεύσεων του Κεντρικού Καταστήματος της Τράπεζας της Ελλάδος
Διοργάνωση
Τράπεζα της Ελλάδος
Κατηγορία
Πολιτιστική διαχείριση
Ετικέτες
Καταθέσεις Πολιτισμού, πολιτιστική χορηγία, πολιτιστική διαχείριση, πολιτική συγκυρία, εταιρική κοινωνική ευθύνη, πολιτιστική πολιτική, Υπουργείο Πολιτισμού, Υπουργείο Εξωτερικών
Η δεύτερη κατά σειρά από τις «Καταθέσεις Πολιτισμού» στην Τράπεζα της Ελλάδος για το 2019 πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου μεταξύ της αρχαιολόγου βυζαντινών αρχαιοτήτων Ασπασίας Λούβη και της δημοσιογράφου Κατερίνας Λυμπεροπούλου με θέμα «Η πολιτιστική χορηγία, η πολιτική συγκυρία και η πολιτιστική διαχείριση στην Ελλάδα».
Η συζήτηση περιστράφηκε αρχικά γύρω από τη συνάφεια της πολιτιστικής χορηγίας με την πολιτική συγκυρία. Συζητήθηκαν η επιστροφή του πλούτου στην κοινωνία με τη μορφή της χορηγίας, σε συνδυασμό με το κτίσιμο του προσωπικού μύθου του ευεργέτη, αλλά και η ανάγκη για νομοθέτηση ενός κανόνα έκπτωσης του χορηγούμενου ποσού από το εισόδημα του χορηγού. Στη συνέχεια, έγινε αναφορά στην έννοια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, αλλά και στην προσωπική εμπειρία της κυρίας Λούβη από τη μακρόχρονη θητεία της στην πολιτιστική διαχείριση. Η συζήτηση συνεχίστηκε με αναφορές στη θητεία της κυρίας Λούβη στην ΕΤΒΑ, με την ίδρυση των πρώτων μουσείων στην Περιφέρεια, και στη συνέχεια, όταν η ΕΤΒΑ εξαγοράστηκε από την Τράπεζα Πειραιώς, στο Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ), όπου η ίδια συνέβαλε τα μέγιστα στη δημιουργία άλλων επτά θεματικών μουσείων.
Κατόπιν έγιναν εκτενείς αναφορές στη θητεία της κυρίας Λούβη στη θέση της προέδρου του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων (ΤΑΠ), όπου, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, «ο μεγαλύτερος εχθρός της ήταν η δύναμη της αδράνειας». Στα θετικά της θητείας της στο ΤΑΠ καταλόγισε πάντως την αλλαγή νοοτροπίας σχετικά με τους διεθνείς διαγωνισμούς για τα πωλητήρια των μουσείων και την προώθηση του ηλεκτρονικού εισιτηρίου, κυρίως όμως το γεγονός ότι, προτού αποπεμφθεί από την τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου, έβαλε μαχαίρι σε ένα νοσούν τμήμα του ΤΑΠ, το οποίο άρχισε να πυορροεί.
Κατόπιν η κυρία Λούβη απάντησε σε ερωτήσεις σχετικές με την άσκηση της ελληνικής πολιτιστικής πολιτικής στο εξωτερικό, για την οποία ανέφερε ότι υστερούμε πολύ και ότι χρειάζεται στενή συνεργασία του Υπουργείου Πολιτισμού με το Υπουργείο Εξωτερικών για την προώθησή της. Θίχτηκαν επίσης θέματα της επικαιρότητας, όπως η πλήρωση της κενής θέσης του διευθυντή του ΕΜΣΤ και η συζήτηση έκλεισε με την είδηση ότι η κυρία Λούβη δέχθηκε πρόταση από την Εθνική Τράπεζα να αναλάβει, ως σύμβουλος της διοίκησης, τον συντονισμό όλων των φορέων της που ασχολούνται με το πολιτισμό, οι οποίοι είναι πολλοί περισσότεροι από όσους γνωρίζει το πλατύ κοινό.
Γεννήθηκε στη Σπάρτη το 1952. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris I). Το 1980 υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή στον τομέα της Βυζαντινής Αρχαιολογίας και Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Εργάστηκε ως γραμματέας της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην UNESCO (1978-1979) και ως αρχαιολόγος στο Υπουργείο Πολιτισμού (1980-81, 1982-83, 1985-86), όπου συνεργάστηκε σε ερευνητικά προγράμματα του Υπουργείου και στο ανασκαφικό πρόγραμμα της 1ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Δίδαξε βυζαντινή τέχνη στη Σχολή Ξεναγών (1983-1989). Δίδαξε βυζαντινή και μεσαιωνική τέχνη στον πρώτο κύκλο σπουδών του Πανεπιστημίου της Nanterre – Paris X στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών (1990-2000). Από το 1986 εργάστηκε στο Πολιτιστικό Τεχνολογικό Ίδρυμα της ΕΤΒΑ. Έως το 1997 ήταν Αναπληρώτρια Διευθύντρια και από το 2002 Διευθύντρια. Το 2002 ανέλαβε τη Γενική Διεύθυνση του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ), το οποίο υπηρετεί τη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς με έμφαση στην παραδοσιακή τεχνολογία και τη βιομηχανική αρχαιολογία. Υπό την εποπτεία της δημιουργήθηκε και λειτουργεί αναπτυσσόμενο το Δίκτυο Μουσείων του ΠΙΟΠ, που ως σήμερα αριθμεί 7 (επτά) μουσεία. Από το 2006 έως σήμερα είναι μέλος του Συμβουλίου Μουσείων. Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια και έχει δημοσιεύσει άρθρα σε πολλά επιστημονικά περιοδικά.
Η Κατερίνα Λυμπεροπούλου πήρε το πτυχίο και το μεταπτυχιακό της δίπλωμα από τη Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ. Εργάστηκε επί σειρά ετών στο Βήμα και την Απογευματινή. Συνεργάζεται με το ενημερωτικό site TheTOC. Είναι μέλος του ΔΣ του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ. Με το φωτογράφο Robert McCabe συνυπογράφουν την ελληνική (Πατάκης/2018) και διεθνή (Abbeville Press/2019) έκδοση του βιβλίου «Ο τελευταίος μοναχός των Στροφάδων».
