Η πολυτροπικότητα στη μυθολογία. Δραστηριότητα διδασκαλίας πολυτροπικού κειμένου

Μέσα στα πλαίσια της παιδαγωγικής του Γραμματισμού, το ενδιαφέρον σήμερα μετατοπίστηκε στο να έρθουν οι μαθητές σε επαφή και εμπλοκή με ένα ευρύ φάσμα μέσων και πολιτισμικών πηγών, ώστε να αναπτύξουν μία κριτική μεταγλώσσα, η οποία μας οδήγησε στους Πολυγραμματισμούς, μία έννοια που υποδηλώνει την ύπαρξη ποικιλίας στις μορφές επικοινωνίας που σχετίζονται με τα πολυμέσα και την ποικιλία των κειμένων που παράγονται μέσα σε μια πολύγλωσση και πολυπολιτισμική κοινωνία.

Η πολυτροπικότητα θεωρείται πλέον «ουσιαστική και θεμελιώδης παράμετρος κάθε κειμένου», στην επικοινωνία η γλώσσα και τα άλλα σημειωτικά συστήματα συμμετέχουν ισότιμα στην παραγωγή νοήματος και όχι συμπληρωματικά (Kress & Van Leeuwen, 1990, Kress & Van Leeuwen, 1998, Χοντολίδου, 1999).

Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται μια πρόταση διδασκαλίας με αφετηρία το μύθο ως μαγικού τρόπου σκέψης με παράλληλη χρήση, εικόνων, προβολών, εικαστικών και ακουστκών μέσων, όπως ταυτόχρονη θέαση διαφορετικών οπτικοακουστικών αφηγήσεων με κοινό θέμα, σε μύθους διαφορετικών λαών και πολιτισμών, ανάγνωση διαφορετικών εκδοχών των μύθων, αξιοποίηση της διακειμενικότητας. (μουσική, φιλμ, χορό, ζωγραφική, ενδοκειμενικές συνδέσεις...), δημιουργία μεταμυθοπλαστικών κειμένων (π.χ. με τους ίδιους ήρωες σε άλλες περιπέτειες) κ.ά.

Αφετηρία όλων αυτών είναι μια προσπάθεια σύγχρονης γλωσσοπαιδαγωγικής προσέγγισης της γλώσσας μέσω της δυναμικής των μύθων, της μυθοπλαστικής ικανότητας των μαθητών του δημοτικού σχολείου και της εμπλοκής της τέχνης, ως μέσου προσέγγισης των γλωσσικών εκφάνσεων, με στόχο την εκμάθηση, κατανόηση και εδραίωση της μητρικής γλώσσας σε ένα πρώτο επίπεδο καθώς και τη δυνατότητα μετεξέλιξης του γλωσσικού εργαλείου σε εργαλείο αυτόνομης παραγωγής λόγου και έκφρασης