Μιχαηλίδου Δόμνα
Μεγήρ Κώστας
Κατριβάνου Κατερίνα
Γενά Αγγελική
Μπλέσιου Γιούλα
Γεωργακόπουλος Θοδωρής
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
07/07/2021
Διάρκεια
01:16:01
Εκδήλωση
Διαδικτυακές δημόσιες συζητήσεις "diaNEOsis LIVE"
Χώρος
Διαδικτυακή δημόσια συζήτηση
Διοργάνωση
διαΝΕΟσις - Οργανισμός Έρευνας και Ανάλυσης
Κατηγορία
Εκπαίδευση
Ετικέτες
προσχολική εκπαίδευση, προσχολική αγωγή, Ελλάδα, παιδικός σταθμός, βρεφονηπιακός σταθμός, παιδί, δεξιότητες, βρεφονηπιακή ηλικία, προσχολική ηλικία, γονείς, παιχνίδι, διάδραση, έρευνα, πλαίσιο Κυψέλη, παιδαγωγός, αναπτυξιακές διαταραχές
Η διαΝΕΟσις παρακολουθώντας τις εξελίξεις έχει εγκαινιάσει το diaNEOsis LIVE, μια σειρά διαδικτυακών δημόσιων συζητήσεων πάνω σε επίκαιρα ερωτήματα που κυριαρχούν στον δημόσιο διάλογο σχετικά με την εξέλιξη και τις συνέπειες της πανδημίας αλλά και τα μεγάλα διαχρονικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας.
Το δέκατο πέμπτο diaNEOsis Live με θέμα «Η Προσχολική Αγωγή στην Ελλάδα» πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 7 Ιουλίου. Η συζήτηση διεξήχθη με αφορμή το νέο κείμενο εργασίας -σε συνεργασία με το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων-, που περιγράφει ένα νέο πλαίσιο για την προσχολική αγωγή στις ηλικίες 0-4 και, για πρώτη φορά, αναλύει λεπτομερώς πώς ακριβώς πρέπει να λειτουργούν όλοι οι παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί στη χώρα. Στη συζήτηση, υπό τον συντονισμό του Διευθυντή Περιεχομένου της διαΝΕΟσις Θοδωρή Γεωργακόπουλου, τοποθετήθηκαν οι:
Δόμνα Μιχαηλίδου, Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων αρμόδια για θέματα Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Κώστας Μεγήρ, Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Yale, μέλος του Advisory Board της διαΝΕΟσις και συντονιστής της ομάδας εργασίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων
Κατερίνα Κατριβάνου, Πρόεδρος του Βρεφοκομείου Αθηνών – Υπεύθυνη των Παιδικών Σταθμών
Αγγελική Γενά, Κλινική Ψυχολόγος, Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών
Γιούλα Μπλέσιου, Νηπιαγωγός και Ειδικός Παιδαγωγός.
Την έναρξη την εκδήλωσης χαιρέτισε ο Διονύσης Νικολάου, Γενικός Διευθυντής της διαΝΕΟσις, ο οποίος τόνισε τη σημασία του θέματος ειδικά μέσα στις σύγχρονες προκλήσεις. Ανέφερε ότι η πρόταση αυτή της διαΝΕΟσις καλύπτει τον πρώτο και κρισιμότερο κρίκο της εκπαίδευσης παιδιών 0-4 ετών, και μοιράστηκε ότι το ερευνητικό έργο της διαΝΕΟσις έχει ήδη αρχίσει να ξεδιπλώνεται και στις επόμενες εκπαιδευτικές βαθμίδες και επιμορφωτικές δράσεις. Ο κ. Νικολάου επεσήμανε ότι «η απόφασή μας να ανταποκριθούμε άμεσα, και μάλιστα αφιλοκερδώς, στην υποστήριξη αυτής της μελέτης έχει συγκεκριμένη αιτία, καθώς η προσχολική αγωγή είναι το θεμέλιο της προσωπικότητας κάθε ατόμου και κατ’ επέκταση της κοινωνίας και της οικονομίας και διαχρονικά δυστυχώς στη χώρα μας το προσχολικό στάδιο είναι η πιο παραμελημένη βαθμίδα εκπαίδευσης και χρειαζόμαστε πια ένα νέο πλαίσιο αγωγής».
Τον κύκλο των τοποθετήσεων άνοιξε η Υφυπουργός Δόμνα Μιχαηλίδου, η οποία αναφέρθηκε στην ανοιχτή διαβούλευση για το νέο πλαίσιο προσχολικής αγωγής που ξεκίνησε τη Δευτέρα 5 Ιουλίου, και σημείωσε ότι «το πλαίσιο αυτό είναι καθαρά παιδοκεντρικό και σκοπό έχει να μετατρέψει τους βρεφονηπιακούς σταθμούς σε ένα μηχανισμό, ένα όχημα ανάπτυξης δεξιοτήτων για το ίδιο το παιδί, την οικογένεια, την κοινωνία και εν τέλει και την οικονομία». Η Υφυπουργός υπογράμμισε ότι το πλαίσιο αυτό είναι ευέλικτο αναγνωρίζοντας ότι κάθε σταθμός γνωρίζει τις δικές του ανάγκες, σημειώνοντας όμως ότι το κράτος, για πρώτη φορά, όσον αφορά την παιδική προστασία, δεν θα έχει λόγο μόνο στο κτιριολογικό κομμάτι και της στελέχωσης των βρεφονηπιακών σταθμών, αλλά θα έχει ουσιαστικό λόγο στο να μπορεί κάθε παιδί να λαμβάνει όλα τα ερεθίσματα που αυξάνουν τις δεξιότητές του σε αυτή την πολύ σημαντική ηλικία. Με αυτό τον τρόπο, ανεξάρτητα από το εισόδημα των γονιών τους, όλα τα παιδιά θα είναι έτοιμα να ανταποκριθούν σε κάθε στάδιο της μετέπειτα τυπικής εκπαίδευσης στο καλύτερο δυνατό σημείο. Ταυτόχρονα, τόνισε τη σημασία που δίνει το πρόγραμμα στη διαδικασία της «πρώιμης ανίχνευσης» αναπτυξιακών δυσκολιών, αλλά και στην επικοινωνία της με τους γονείς. Επίσης, η κ. Μιχαηλίδου ανέλυσε τα στοιχεία στα οποία βασίζεται το αναλυτικό πλάνο για την προσχολική αγωγή, όπως είναι η ανάπτυξη δεξιοτήτων, η πρώιμη παρέμβαση, η ανάπτυξη ενός δικτύου μεντόρων που θα είναι σε επικοινωνία με τους βρεφονηπιαγωγούς και η σύσταση ενός Εθνικού Συμβουλίου Προσχολικής Αγωγής και Διαπαιδαγώγησης. Κλείνοντας τόνισε ότι «ερχόμαστε πια ως Πολιτεία να θέσουμε ένα απόλυτο ελάχιστο και να διασφαλίσουμε ότι κανένα παιδί δεν μένει πίσω».
Στη συνέχεια, το λόγο πήρε ο κ. Μεγήρ, ο οποίος μίλησε για τις βασικές αρχές και τους στόχους του νέου πλαισίου, αλλά και για την αξία της προσχολικής αγωγής. Πρώτα αναφέρθηκε στην αναγνώριση ότι μια δημοκρατική κοινωνία σαν την ελληνική πρέπει να προσφέρει ίσες ευκαιρίες σε όλους. Το γεγονός ότι η πλαστικότητα του εγκεφάλου, όπως είπε, είναι στο μέγιστο κατά τα πρώτα 3-4 χρόνια της ζωής, σε συνδυασμό με το χάσμα που παρατηρείται μεταξύ της ανάπτυξης των παιδιών σε σχέση με την κοινωνική τους θέση, αναδεικνύει την ανάγκη για παροχή σε όλα τα παιδιά ίσων ευκαιριών για την ανάπτυξή τους, ανεξαρτήτως των πόρων της οικογένειας ή τον τόπο κατοικίας. Η δεύτερη αρχή στην οποία βασίζεται το πλαίσιο, σύμφωνα με τον κ. Μεγήρ, είναι ότι όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται ίσες ευκαιρίες στην αγορά εργασίας και την ανάπτυξη των οραμάτων τους μέσα στη ζωή. Αναφέρθηκε, επίσης, στη δημιουργία ενός νέου θεσμικού πλαισίου με τη σύσταση ενός Εθνικού Συμβουλίου Προσχολικής Αγωγής και Διαπαιδαγώγησης, το οποίο θα εξασφαλίζει τη λειτουργία της προσχολικής αγωγής και θα την κρατά ζωντανή, καθώς θα φροντίζει να την ανανεώνει και να την αναπροσαρμόζει. Υπογράμμισε, επίσης, ότι αντιμετωπίζει την ανάπτυξη των παιδιών ως ενιαία σε όλη τους την εκπαιδευτική πορεία και επομένως, το όραμα είναι η ύπαρξη μιας κυβερνητικής αρχής υπεύθυνης για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, η οποία θα συντονίζεται με τα υπόλοιπα εκπαιδευτικά κλιμάκια.
Η Γιούλα Μπλέσιου παρουσίασε τα βασικά στοιχεία του πλαισίου «Κυψέλη», το οποίο περιγράφεται αναλυτικά στο κείμενο εργασίας, επισημαίνοντας ότι αυτό αποτελεί μια αρχή διαλόγου και ότι δημιουργήθηκε για να συνδιαμορφωθεί από τους ανθρώπους που πρόκειται να το υλοποιήσουν. Ανέφερε κιόλας ότι λόγω της πανδημίας και των κλειστών σχολείων, πολλά από αυτά που η ομάδα εργασίας επιθυμούσε να ολοκληρώσει, θα πραγματοποιηθούν αργότερα. Μετά από διερεύνηση μοντέλων άλλων χωρών, όπως είπε, η ομάδα κατέληξε σε μια οργανωμένη και εφικτή πρόταση στην Ελλάδα του σήμερα, στην οποία η προσχολική αγωγή δεν είχε κανένα παιδαγωγικό πλαίσιο, ως μια βάση για το μέλλον, υπογραμμίζοντας και τον στόχο η προσχολική αγωγή να ενοποιηθεί και με τις μετέπειτα ηλικιακές ομάδες, όπως τα παιδιά 0-6 ή 0-8.
Στόχος του πλαισίου, όπως επεσήμανε η κ. Μπλέσιου, είναι να καλύψει παράλληλα τις ανάγκες των παιδιών, των γονιών, των επαγγελματιών παιδαγωγών, και των πλαισίων των ίδιων. «Πιστεύουμε ότι με μια οργανωμένη προσπάθεια μπορεί να γίνει μια σφαιρική ανάπτυξη των παιδιών με σεβασμό στην μοναδικότητα και τον προσωπικό ρυθμό ανάπτυξης κάθε παιδιού» είπε. Έτσι, το πλαίσιο ξεκινά με το να συμφωνήσει με τους παιδαγωγούς τις αξίες πάνω στις οποίες δουλεύει, όπως η ολιστική ανάπτυξη, η εμβάθυνση στις σχέσεις, η αξιοποίηση του περιβάλλοντος και της κοινότητας και, σε πιο πρακτικό επίπεδο, η ενεργή συμμετοχή και το παιχνίδι μέσα από τη διάδραση και την έρευνα. Το πρόγραμμα δομείται γύρω από συγκεκριμένες δραστηριότητες οι οποίες στοχεύουν στην παροχή ερεθισμάτων για την ανάπτυξη των γνωσιακών, γλωσσικών, κοινωνικών, συναισθηματικών και κινητικών δεξιοτήτων των παιδιών. Συγκεκριμένα χωρίζεται σε πέντε ξεχωριστές πτυχές, κάθε μία εκ των οποίων αποτελεί πρακτικό εργαλείο για παιδαγωγούς και για τη ζωή στον παιδικό ή βρεφονηπιακό σταθμό. Όλες οι παιδαγωγικές πρακτικές που προτείνονται έχουν το παιδί και τον/ην παιδαγωγό στο κέντρο με την προσδοκία αυτή η σύμπραξη να εκπέμπει το φως της προς την κοινότητα και τους γονείς, οι οποίοι συμπεριλαμβάνονται ως ενεργά μέλη της μαθησιακής διαδικασίας. Στόχος του πλαισίου «Κυψέλη» είναι να δημιουργήσει διαδρομές για όλους ανεξαιρέτως τους παιδικούς σταθμούς στη χώρα. Κλείνοντας, είπε ότι περιμένει με χαρά τα σχόλια και ότι ελπίζει στη σύμπραξη όσων θέλουν να συμμετάσχουν στη διαβούλευση και στη συνέχεια της ερευνητικής δουλειάς προς ένα λειτουργικό, εφικτό και οργανωμένο πλαίσιο για τη προσχολική αγωγή στη χώρα μας.
Η Κατερίνα Κατριβάνου στην τοποθέτησή της μετέφερε την εικόνα από το πεδίο και τις πραγματικές ανάγκες των βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών από την εμπειρία της κυρίως ως προς το διοικητικό σκέλος. Αρχικά επεσήμανε πως η αναγκαιότητα ενός ενιαίου πλαισίου προσχολικής αγωγής, γεωγραφικά και ηλιακά, είναι αδιαπραγμάτευτη. Τόνισε την ανάγκη υπαγωγής της προσχολικής αγωγής σε ένα και μόνο Υπουργείο, όπως το Υπουργείο Παιδείας, ώστε να υπάρχουν διακριτοί ρόλοι και αρτιότερος συντονισμός. Σχετικά με το παιδαγωγικό σκέλος, παρατήρησε με χαρά ομοιότητες στο πλαίσιο «Κυψέλη» με όσα εφαρμόζονται ήδη στο δημοτικό βρεφοκομείο σταθμό του Δήμου Αθηναίων, όπως και με το πρόγραμμα προσχολικής αγωγής που αναπτύσσει το τμήμα Αγωγής και Φροντίδας στη Πρώιμη Παιδική Ηλικία και Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Υπογράμμισε τη σημασία της ύπαρξης ενός συμβούλου εντός των δομών, γεγονός το οποίο συμβάλει και στην πιο άμεση επικοινωνία με τους γονείς, και σημείωσε τη συνεργασία μεταξύ των δύο φορέων και την από κοινού δημιουργίας ενός πρωτοκόλλου για την πρώιμη ανίχνευση περιπτώσεων που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης. Πρότεινε επίσης, την επιμόρφωση και των ίδιων γονέων προς μία προσπάθεια υιοθέτησης κοινών πρακτικών που ωφελεί τα παιδιά. Τέλος, αναφερόμενη στο Προεδρικό διάταγμα του 2017 είπε πως αυτό ότι δημιουργεί προβλήματα στις δομές, και ειδικότερα η αντικειμενική αδυναμία συμμόρφωσης των κτιριακών υποδομών των παιδικών σταθμών πανελλαδικά, όσο και η καθυστέρηση στο θέμα προσλήψεων προσωπικού.
Τέλος, η Αγγελική Γενά μίλησε για το σημαντικό κομμάτι της έγκαιρης ανίχνευσης των αναπτυξιακών διαταραχών στα παιδιά αυτής της ηλικίας. Επεσήμανε ότι για πρώτη φορά η πολιτική ηγεσία στοχεύει να αξιολογήσει το έργο των δομών προσχολικής αγωγής, και έτσι «δημιουργείται ο δρόμος για να βελτιώσουμε τις υπάρχουσες καταστάσεις». Στη συνέχεια, ως μέλος της Επιτροπής Ανίχνευσης και Μετρήσεων μίλησε για το διττό στόχο της τελευταίας. Πρώτον, επιδιώκει τον εντοπισμό ένα συνόλου αξιολογήσεων οι οποίες θα απαντούν στο ερώτημα αν ένα παιδί χρήζει περαιτέρω αξιολόγησης ή όχι, καθώς με αυτό τον τρόπο δεν θα γίνεται η διάγνωση εντός των βρεφονηπιακών σταθμών, αλλά μια πρώτη ανίχνευση αν θα πρέπει το παιδί να προσέλθει για αξιολόγηση στους κατάλληλους φορείς. Η δεύτερη στόχευση της Επιτροπής είναι η συστηματική αξιολόγηση του έργου των βρεφονηπιακών σταθμών της χώρας και της αναπτυξιακής βελτίωσης των παιδιών που φοιτούν σε αυτά με βάση συγκεκριμένες παραμέτρους ως σύνολο, από χρονιά σε χρονιά, ενώ ανέλυσε τα εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση.
Κλείνοντας, η Υφυπουργός σημείωσε ότι «σκοπός μας είναι το ενιαίο πλαίσιο, να αναγνωρίσουμε τις καλές προσπάθειες, να κτίζουμε πάνω στις καλές πρακτικές, και ως Πολιτεία και Κεντρική Διοίκηση να διασφαλίζουμε ότι δεν υπάρχει κανένας βρεφονηπιακός σταθμός ο οποίος ποιοτικά να πέφτει κάτω από αυτές», ενώ τόνισε τη σημασία της αξιολόγησης για τη συνεχή βελτιστοποίηση του έργου και της βιωσιμότητάς του.
Η Δρ. Δόμνα Μιχαηλίδου είναι ακαδημαϊκός οικονομολόγος που ασχολείται με την οικονομική ανάπτυξη και τη χρηματοοικονομική κρίση. Έχει σπουδάσει οικονομικά στο πανεπιστήμιο του Γιορκ, ενώ κατέχει μεταπτυχιακό στις Αναπτυξιακές Σπουδές από το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και διδακτορικό στην Ανάπτυξη και τις Οικονομικές Κρίσεις επίσης από το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
Έχει εργαστεί στη Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών του ΟΟΣΑ στο Παρίσι και στην Αθήνα για την Εργαλειοθήκη Ανταγωνισμού του ΟΟΣΑ ως οικονομολόγος ειδικός στον ανταγωνισμό. Έχει διατελέσει ειδικός σύμβουλος σε κρατικούς και μη κυβερνητικούς οργανισμούς όπως, μεταξύ άλλων, ο ΟΗΕ, ο FAO και το Βρετανικό Συμβούλιο. Ακόμη έχει συντονίσει εθνικά σχέδια κινητροδότησης επιχειρηματικής δραστηριότητας, ως επιστημονικός συνεργάτης στο κέντρο Σπουδών Μέσης Ανατολής του Κέιμπριτζ, του εμπορικού επιμελητηρίου του Σουδάν και του Υπουργείου Υγείας του Ιράν.
Υπήρξε σύμβουλος του Κυριάκου Μητσοτάκη από τα τέλη του 2016 έως τις εκλογές του 2019, για μία σειρά θεμάτων που σχετίζονται με τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και τις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου του 2019 ανέλαβε χρέη Υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, με αρμοδιότητα τα θέματα Πρόνοιας, στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Διετέλεσε Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Yale. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ το 1985. Του απονεμήθηκε το βραβείο Ragnar Frisch Medal το 2000 για το άρθρο του "Υπολογίζοντας την προσφορά εργασίας χρησιμοποιώντας φορολογικές μεταρρυθμίσεις" το οποίο συνέγραψε με τους Richard Blundell και Alan Duncan στην επιστημονική επιθεώρηση Econometrica. Ήταν διευθυντής του τμήματος οικονομικών στο University College London από το 2004 έως το 2007. Εξελέγη μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας το 2005. Είναι κάτοχος της έδρας οικονομικών Douglas A. Warner III στο πανεπιστήμιο του Yale, ως ο πρώτος ακαδημαϊκός ο οποίος διορίστηκε σε αυτήν. Ειδικεύεται στην εφαρμοσμένη μικροοικονομική και ιδίως στην οικονομική της εργασίας.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Απόφοιτος του Αρσακείου Ψυχικού, σπούδασε στην συνέχεια Γαλλική γλώσσα, Ψυχολογία, Marketing- Επικοινωνία στην Ελβετία και τη Γαλλία. Απόφοιτος των Πανεπιστημίων Grenoble 2 και Grenoble 3, εργάστηκε επί 33 χρόνια στην Εθνική Ασφαλιστική στους τομείς Εκπαίδευσης, Δημοσίων Σχέσεων και Εξυπηρέτησης πελατών- Θέματα Παραπόνων. Ο πατέρας της, Θεόδωρος Χρ. Κατριβάνος, Πρύτανης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της εμφύσησε το ενδιαφέρον και την αγάπη για τα κοινά. Διετέλεσε επί τρεις τετραετίες (1998-2010) Δημοτική Σύμβουλος Αθηναίων και Αντιδήμαρχος, ενώ έχει βραβευτεί επανειλημμένως για την κοινωνική της δράση. Είναι παντρεμένη με τον Γιάννη Ηλ. Εμίρη, με τον οποίο έχει αποκτήσει έναν υιό, τον Ηλία.
Η Αγγελική Γενά είναι Κλινική Ψυχολόγος και Καθηγήτρια Ειδικής Αγωγής στο Τμήμα Φιλοσοφίας – Παιδαγωγικής – Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν. Αθηνών. Σπούδασε Ψυχολογία και Κοινωνιολογία στο Παν. της Πόλης της Νέας Υόρκης, απ’ όπου έλαβε Master στην Κλινική Ψυχολογία και Διδακτορικό στην Πειραματική Αναπτυξιακή Ψυχολογία. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή και εξειδικεύτηκε στον αυτισμό στο ερευνητικό Ινστιτούτο Ανάπτυξης του Παιδιού στο Princeton(ΗΠΑ), ενώ διετέλεσε επιστημονική διευθύντρια του Alpine Learning Group της Νέας Υερσέης – Ινστιτούτα, όπου διεξάγεται πρωτοποριακή έρευνα και θεραπεία στον τομέα του αυτισμού. Δίδαξε στο Queens College του Παν. της Πόλης της Νέας Υόρκης. Στην Ελλάδα έχει εκλεγεί Επίκουρος Καθηγήτρια στο Παν. Αιγαίου, έχει διδάξει στα Παν. Θεσσαλίας και Αθηνών, όπου εκλέχθηκε Καθηγήτρια το 2012. Το ερευνητικό και συγγραφικό της έργο εστιάζεται στην Ανάλυση της Συμπεριφοράς, τον Αυτισμό και σε Θεραπευτικές Παρεμβάσεις στην Οικογένεια. Έχει συγγράψει 4 βιβλία, και πλήθος κεφαλαίων σε συλλογικούς τόμους και άρθρων σε επιστημονικά περιοδικά. Διετέλεσε γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Έρευνας της Συμπεριφοράς και είναι συνεργάτης του Ινστιτούτου Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς. Είναι εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ. των Παιδικών Χωριών SOS Ελλάδος, υπήρξε ιδρύτρια και επιστημονική υπεύθυνος του Κέντρου Ανάπτυξης και Εκπαίδευσης του Παιδιού, καθώς και ιδρυτικό μέλος, και νυν πρόεδρος του Ινστιτούτου Συστημικής Ανάλυσης της Συμπεριφοράς. Έχει λάβει τιμητικές διακρίσεις και υποτροφίες που της επιτρέπουν συνεχή επαφή με τα διεθνή δρώμενα στο ερευνητικό πεδίο της Ανάλυσης της Συμπεριφοράς και του Αυτισμού.
Γεννήθηκε την πρώτη μέρα του καλοκαιριού του 1979 κι εκείνη τη νύχτα τα δύο της αδέλφια έτρωγαν φράουλες που μετά έγιναν το αγαπημένο της φρούτο! Έπαιζε από την πρώτη μέρα που επέστρεψε με τη μαμά και τον μπαμπά της από το μαιευτήριο… δυστυχώς όμως δε θυμάται τίποτα! Στα δύο της χρόνια τριγυρνούσε με ένα ξύλινο καροτσάκι και μιλούσε μόνη της όταν τα αδερφάκια της έντρομα ανακοίνωσαν στη μαμά της ότι: «το μωρό έχει πρόβλημα… μιλάει μόνο του».
Αργότερα διαβάζοντας για το πτυχίο στην αγωγή της προσχολικής ηλικίας στο Bristol της Αγγλίας, έμαθε ότι αυτό λέγεται εσωτερικός διάλογος και συμβάλει στον αυτοέλεγχο και την κοινωνικοποίηση! Και πολύ χάρηκε! Επειδή πάντα της κέντριζε το ενδιαφέρον ο τρόπος που επικοινωνούν τα πλάσματα μεταξύ τους, αποφάσισε να συνεχίσει να σπουδάζει και να ειδικευτεί στο πως τα παιδιά με δυσκολίες συμπεριφοράς, κοινωνικοποίησης και συναισθηματικές δυσκολίες θα ήθελαν να μαθαίνουν. Κι εκεί άρχισε να παίζει με την έρευνα και να κατανοεί πως το παιχνίδι μπορεί να γίνει μέσο παρέμβασης στη συμπεριφορά των ανθρώπων και κυρίως των παιδιών.
Έτσι, έγινε επίσημα παιδαγωγός και ειδικός παιδαγωγός αφήνοντας πίσω ένα πτυχίο Οικονομικών και πολλά χρόνια εθελοντικής δουλειάς με παιδιά και με μεγάλους. Και λέει επίσημα, γιατί ανεπίσημα ασχολείται με την αγωγή παιδιών από το 1994 όταν βρέθηκε σε μια κατασκήνωση του Σώματος Ελληνικού Οδηγισμού, μόνη της με μια ομάδα παιδιών κάτω από ένα πεύκο και έπρεπε να δημιουργήσει την απάντηση στην ενθουσιώδη ερώτηση: «Έλα! πες μας τι θα παίξουμε;».
Ο Θοδωρής Γεωργακόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Έχει δουλέψει ως δημοσιογράφος, αρθρογράφος σε περιοδικά, μεταφραστής, επιμελητής κειμένων, και υπεύθυνος ψηφιακών media σε μεγάλο ελληνικό ΜΜΕ. Ήταν συνιδρυτής ενός digital media startup, ενώ έχει εργαστεί και ως μεταφραστής και επιμελητής εκδόσεων. Σήμερα είναι μέλος του Advisory Board του ανεξάρτητου μη-κερδοσκοπικό ερευνητικού οργανισμού «Διανέοσις» και αρθρογραφεί στην εφημερίδα Καθημερινή και σε άλλα ΜΜΕ της Ελλάδας και του εξωτερικού. Έχει εκδώσει πέντε βιβλία: Ένα εφηβικό μυθιστόρημα («Πέρα από την Καταιγίδα», Οξύ, 2006), μια συλλογή δημοσιογραφικών κειμένων («Αληθινές Ιστορίες», Introbooks, 2011), μια συλλογή άρθρων γνώμης («Πράγματα Που Σκέφτομαι Στο Ντους, e-book Καστανιώτης, 2014), ένα μυθιστόρημα για την ελληνική κρίση («Φεβρουάριος», Καστανιώτης, 2012) και μία αστυνομική ιστορία στα αγγλικά, με τ' όνομα "Lost and Found". Μπορείτε να μάθετε περισσότερα στο προσωπικό του site και στο Twitter (@tgeorgakopoulos).