Η στιγμή στην τέχνη

Η Αλεξάνδρα Μουρίκη είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο γνωστικό αντικείμενο: "Αισθητική θεωρία και αγωγή" της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πατρών. Είναι πτυχιούχος Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτοχος του μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών D.E.A. του Πανεπιστημίου Paris I-Panthéon-Sorbonne και διδάκτωρ Φιλοσοφίας (Doctorat στη Φιλοσοφία της Τέχνης) του ίδιου Πανεπιστημίου. Από το 1999 διδάσκει στο Τμήμα Επιστημών της Εκπαίδευσης και της Αγωγής στην προσχολική ηλικία Αισθητική Αγωγή, Αισθητικές θεωρίες και Ιστορία της Τέχνης σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο και από το 2008 έως το 2011 και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Χαροκοπείου Παν/μίου (κατεύθυνση: "Πολιτισμός και Εκπαίδευση"). Διδάσκει επίσης Ιστορία των Τεχνών στο Πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού του ελληνικού Ανοικτού Παν/μίου και υπήρξε επιστημονική συνεργάτης του Τμήματος Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης του Τ.Ε.Ι. Αθηνών (1991 - 2007).

Έχει δημοσιεύσει το βιβλίο με τίτλο Μεταμορφώσεις της αισθητικής (Νεφέλη, 2003) καθώς και πολλές μελέτες και άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά (Δευκαλίων, Μουσικολογία, Δοκιμές, Λεβιάθαν, Σύγχρονα Θέματα, The International Journal of the Arts in Society, The International Journal of Learning), συλλογικούς τόμους και Πρακτικά συνεδρίων (XVII International Congress of Aesthetics: Aesthetics Bridging Cultures, IV Mediterranean Congress of Aesthetics, The turn to aesthetics: an interdisciplinary exchange of ideas in applied and philosophical aesthetics [Liverpool Hope University Press, 2008], κ.ά.). Έχει επίσης μεταφράσει στα ελληνικά δύο τόμους με δοκίμια των M. Merleau-Ponty (Η αμφιβολία του Σεζάν. Το μάτι και το πνεύμα) και P. Ricoeur (Δοκίμια ερμηνευτικής), έχει γράψει εισαγωγές για τα δοκίμια αυτά καθώς επίσης και το επίμετρο στην ελληνική μετάφραση της συλλογής δοκιμίων του M. Merleau-Ponty με τίτλο Σημεία (Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2005).

Η επιστημονική και ερευνητική της δραστηριότητα στρέφεται στους τομείς της φιλοσοφικής αισθητικής, της θεωρίας και φιλοσοφίας της τέχνης, στη μελέτη της σχέσης μεταξύ αισθητικής θεωρίας και αισθητικής αγωγής, όπως επίσης και μεταξύ αισθητικής και καλλιτεχνικής αγωγής.

Ο Παναγιώτης Πούλος είναι επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας και Αισθητικής στο Τμήμα Θεωρητικών Σπουδών Τέχνης της ΑΣΚΤ. Σπούδασε Φιλοσοφία και Λογική στη Γαλλία και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στη Φιλοσοφία με αντικείμενο: «Λογοτεχνία και Φιλοσοφία: το status της χρονικότητας στην οικοδόμηση του έργου του Μαρσέλ Προυστ». Έχει διδάξει Ιστορία της Φιλοσοφίας και της Αισθητικής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (2001-2003), στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (2001-2006), στο ΑΠΘ (Μεταπτυχιακό, 2001-2002, 2003-2004), και διδάσκει από το 2004 Φιλοσοφία και Αισθητική στο Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.

Έχει επιμεληθεί την έκδοση του μυθιστορήματος του Μαρσέλ Προυστ, Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο (Εστία και Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, 5 τόμοι, 1998-2005, δύο τόμοι υπό έκδοση), τον συλλογικό τόμο Περί κατασκευής (Νήσος, 1996), την έκδοση της μελέτης των J.-P. Cometti, Roger Pouivet και Jacques Morizot, Ζητήματα αισθητικής (Νήσος, 2005), την ανθολογία κειμένων αισθητικής και θεωρίας της τέχνης με τίτλο Έννοιες της τέχνης τον εικοστό αιώνα (ΑΣΚΤ, 2006), την έκδοση του τόμου με επιμέλεια του Eric Karpeles, Η ζωγραφική στο έργο του Προυστ (Εστία, 2008), καθώς και την έκδοση της μελέτης του Richard Wollheim, Η τέχνη και τα αντικείμενά της (ΑΣΚΤ, 2009). Παράλληλα, έχει συνεπιμεληθεί το αφιέρωμα του περιοδικού του Διεθνούς Κολεγίου της Φιλοσοφίας Rue Descartes (τχ. 51, 2006) στον σύγχρονο ελληνικό φιλοσοφικό στοχασμό. Έχει δημοσιεύσει μελέτες σε εφημερίδες και περιοδικά (Εντευκτήριο, Το δέντρο, Τοπικά, Μετάφραση, Σύγχρονα θέματα, Αξιολογικά, Ο Πολίτης), με αντικείμενο την αισθητική, τη σχέση φιλοσοφίας και λογοτεχνίας, καθώς και τη θεωρία της μετάφρασης, και έχει μεταφράσει λογοτεχνικά και φιλοσοφικά κείμενα (Προυστ, Ντελέζ, κ.ά.).

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα σχετίζονται με την Ποιητική, την Αισθητική, τη Θεωρία της Τέχνης και τη Φιλοσοφία της Ιστοριογραφίας, καθώς και με τα ζητήματα της μνήμης, του χρόνου και της μετάφρασης.

Ο Ηλίας Γιαννόπουλος είναι πτυχιούχος πιάνου του Ωδείου Αθηνών και κάτοχος Magister Artium στη μουσικολογία και τη φιλοσοφία (Πανεπιστήμιο Albert-Ludwigs Freiburg i. Br). Είναι αριστούχος διδάκτορας μουσικολογίας (φιλοσοφικής αισθητικής της μουσικής) του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1999 ανήκει στο επιστημονικό δυναμικό της Μουσικής Βιβλιοθήκης ‘Λίλιαν Βουδούρη’, από το 2003 ως υπεύθυνος ανάπτυξης της συλλογής. Από τον Οκτώβριο του 2012 διδάσκει ως επιστημονικός συνεργάτης στο Τμήμα Τεχνολογίας Ήχου και Μουσικών Οργάνων του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Ιονίων Νήσων. Έχει συνεργαστεί με σημαντικούς πολιτιστικούς και εκδοτικούς φορείς της χώρας ως ομιλητής ή συγγραφέας εισαγωγικών σημειωμάτων και άρθρων (ΟΜΜΑ, Ελληνικό Φεστιβάλ, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Πολιτιστική Ολυμπιάδα, Το Βήμα, τα περιοδικά Μουσικολογία, Πολυφωνία, κ.ά.). Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια, μεταξύ άλλων στο συνέδριο Philosophy of Art στο Inter-University Center του Dubrovnik και της Society for European Philosophy στο Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Manchester. Είναι μέλος της διεπιστημονικής International Society for the Study of Time (ISST) και κριτής/αξιολογητής στο British Journal of Aesthetics (Oxford University Press).