Χατζηνικολάου Τέτη
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
02/03/2018
Διάρκεια
27:39
Εκδήλωση
Θεσμικές Προσεγγίσεις σε εκφάνσεις του Νεότερου Υλικού Πολιτισμού
Χώρος
Εθνικό και Ιστορικό Μουσείο
Διοργάνωση
Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, ΥΠΠΟ
Κατηγορία
Τέχνες / Πολιτισμός
Ετικέτες
νεότερος υλικός πολιτισμός, θεσμική προσέγγιση, προστασία, 20ος αιώνας, Ελλάδα, λαϊκός πολιτισμός, λαογραφική συλλογή, Νικόλαος Πολίτης
Η Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς διοργάνωσε ημερίδα με θέμα: «Θεσμικές Προσεγγίσεις σε εκφάνσεις του Νεότερου Υλικού Πολιτισμού», που πραγματοποιήθηκε στις 2 Μαρτίου 2018, στο Εθνικό και Ιστορικό Μουσείο (κτήριο Παλαιάς Βουλής).
Στόχος της ημερίδας ήταν η ανάδειξη της θεσμικής προσέγγισης και προστασίας του νεότερου υλικού πολιτισμού στην Ελλάδα, από τις αρχές του 20ου αιώνα ως σήμερα.
Συμμετείχαν έγκριτοι ερευνητές από τον ακαδημαϊκό χώρο, καθώς και επιστημονικό προσωπικό του ΥΠΠΟΑ.
Η στροφή στον λαϊκό πολιτισμό και τα πρώτα μουσεία, τέλη 19ου- αρχές 20ου αιώνα
Κατά την πρώτη πεντηκονταετία από την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους η πολιτιστική κληρονομιά ταυτίστηκε με τις αρχαιότητες. Η αποκάλυψη και ανάδειξή τους θα έδινε στους Έλληνες το σπουδαιότερο επιχείρημα για τον προσδιορισμό της πολιτιστικής τους ταυτότητας.
Από τη δεκαετία του 1880 και εξής μια σειρά από πρωτοβουλίες, κρατικές και ιδιωτικές, σηματοδοτούν μια σταδιακή στροφή προς τον λαϊκό πολιτισμό με σκοπό την απόδειξη της πολιτιστικής συνέχειας του ελληνισμού. Καθοριστικά γεγονότα είναι η εμφάνιση στο πνευματικό στερέωμα του Νικολάου Πολίτη και η ίδρυση το 1882 της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος.
Παράλληλα, πολλοί άλλοι φορείς ασχολούνται με την καταγραφή και ανάδειξη διαφόρων πτυχών του λαϊκού πολιτισμού.
Η κρατική μέριμνα για τη δημιουργία λαογραφικών συλλογών επισφραγίζεται το 1918 με την ίδρυση από το κράτος του Μουσείου Ελληνικών Χειροτεχνημάτων.
Η Tέτη Xατζηνικολάου σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ ’όπου έλαβε πτυχία Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών και Ιστορίας- Αρχαιολογίας. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης (Ιστορία της Μεσαιωνικής και Νεότερης Τέχνης) και στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών (Τέχνη και Πολιτισμός) με υποτροφίες του Ιταλικού και του Βελγικού Κράτους αντίστοιχα. Από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα Ιστορίας (DEA). Εργάστηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού στον τομέα προστασίας της νεώτερης πολιτιστικής κληρονομιάς (1978- 2011). Διετέλεσε προϊσταμένη τμήματος στη Διεύθυνση Λαϊκού Πολιτισμού του Υπουργείου με αρμοδιότητα τα Ιστορικά - Λαογραφικά Μουσεία και τις Συλλογές (1993-1997) και Διευθύντρια Νεώτερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (1997-2011). Άρθρα και εργασίες της σχετικά με την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, τα μουσεία νεοελληνικού πολιτισμού και τη μουσειοπαιδαγωγική έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Έχει ειδικά ασχοληθεί με θέματα Διεθνών Οργανισμών.
Είναι ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων (ICOM).
