Χριστοδούλου Νίκος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
09/06/2017
Διάρκεια
25:41
Εκδήλωση
Επιστημονικό μουσικολογικό συμπόσιο: Η Νεοελληνική συμφωνία
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος «Λίλιαν Βουδούρη» - Σύλλογος «Οι φίλοι της μουσικής»
Κατηγορία
Τέχνες / Πολιτισμός
Ετικέτες
ελληνική μουσική, συμφωνική μουσική, ελληνική συμφωνική μουσική, έλληνες συνθέτες, νεοελληνική συμφωνία, Ελληνικές Μουσικές Γιορτές, Γιάννης Α. Παπαϊωάννου
Στο πλαίσιο των 13ων Ελληνικών Μουσικών Γιορτών (συνδιοργάνωση: Ελληνικές Μουσικές Γιορτές - Κρατική Ορχήστρα Αθηνών) η Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος “Λίλιαν Βουδούρη” συνδιοργάνωσε ημερίδα με τίτλο «Η νεοελληνική Συμφωνία», με τη συμμετοχή έγκριτων μουσικολόγων και μουσικών.
Το Blod βιντεοσκόπησε και δημοσιεύει όλες τις ομιλίες που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της ημερίδας.
Η Συμφωνία αρ. 3 του Γιάννη Α. Παπαϊωάννου
Η Συμφωνία αρ. 3 (1953) του Παπαϊωάννου είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα του, όπως επίσης κορυφαίο έργο της ελληνικής μουσικής. Η σημασία του έργου αντανακλάται και από τη βράβευσή του στον Διεθνή Διαγωνισμό Σύνθεσης «Βασίλισσα Ελισάβετ» στις Βρυξέλλες το 1953 (από κριτική επιτροπή με μέλη επιφανείς συνθέτες, όπως οι N. Boulanger, G.F. Malipiero, F. Martin, A. Panufnik κ.α.). Βασικά χαρακτηριστικά της Συμφωνίας είναι α) το εντυπωσιακά υψηλό συνθετικό επίπεδο, όσον αφορά τη συμφωνική σκέψη, μορφή, ανάπτυξη και ενότητα, β) η διευρυμένη τονική αρμονία και επίσης ιδιαίτερα η πολυσύνθετη αντιστικτική υπόσταση, η οποία υφίσταται και στα τρία μέρη της, και γ) η παρουσία δωδεκάφθογγων σειρών, σε τονικό περιβάλλον, μέσα στις θεματικές ιδέες, από τις οποίες πηγάζουν και εξελίσσονται τα θέματα των τριών μερών με «κυκλική» ενότητα. Η ιδιόμορφη «πυκνότητα» της συνθετικής σκέψης και υφής συνδυάζεται με τη «διαύγεια» της μορφής και της ενορχήστρωσης. Το έργο βρίσκεται στο μεταίχμιο (μεταίχμιο της ευρωπαϊκής μουσικής γενικότερα), όπου ο Παπαϊωάννου φτάνει στο τέλος των δύο περιόδων της τονικής δημιουργίας του και στη συνέχεια στρέφεται προς το δωδεκάφθογγο και περαιτέρω σε μια προσωπική ατονική μουσική γλώσσα. Η Συμφωνία θα εξετασθεί με συνοπτική αναλυτική προσέγγιση (μορφή, αρμονία, αντίστιξη) και επίσης, συνοπτικά, ως προς σύγχρονες συμφωνίες α) ελλήνων συνθετών (Καλομοίρη, Σισιλιάνου), β) ευρωπαίων συνθετών (Honegger, Ηindemith, Prokofiev, Wellesz), καθώς και συνθετών οι οποίοι παράλληλα χρησιμοποιούν δωδεκάφθογγες σειρές σε τονική γλώσσα σε συμφωνίες (Lutosławski, Σοστακόβιτς).
Ο Νίκος Χριστοδούλου έχει συνεργαστεί ως μαέστρος με πολλές ορχήστρες στην Ευρώπη, όπως οι ΒΒC Symphony Orchestra, Academy of St Martin in the Fields, Konzerthausorchester Berlin, Συμφωνική Ορχήστρα Άαλμποργκ, Συμφωνική Ορχήστρα Όντενζε, Συμφωνική Ορχήστρα Μάλμε, Συμφωνική Ορχήστρα Ισλανδίας, Φιλαρμονική Ορχήστρα Αρμενίας, Όπερα Μπολσόι κ.ά. Η δισκογραφία του των συμφωνικών έργων του Σκαλκώτα για την εταιρεία BIS με συνεργασία ευρωπαϊκών ορχηστρών, όπως η ΒΒC Symphony Orchestra, έχει πολλές διεθνείς διακρίσεις σε Ευρώπη και Αμερική. Συνεργάζεται με τις ελληνικές συμφωνικές ορχήστρες και την Λυρική Σκηνή. Έχει διατελέσει διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας και Χορωδίας Δήμου Αθηναίων και της Συμφωνικής Ορχήστρας ΕΡΤ. Ίδρυσε και ήταν Διευθυντής της Euro Youth Philharmonic, της πρώτης πανευρωπαϊκής ορχήστρας νέων.
Έχει συνθέσει έργα για ορχήστρα, χορωδία, σύνολα, σκηνική μουσική, τραγούδια. Συνεργάστηκε ως συνθέτης με το Τρίτο Πρόγραμμα και έγραψε μουσική για τη σειρά «Εδώ Λιλιπούπολη». Συνθέσεις του έχουν παραγγείλει πολλοί φορείς. Διηύθυνε το έργο του «Debussy Πρελούδια σε ενορχήστρωση Ν. Χριστοδούλου» (εκδ. Boosey & Hawkes) στην Αθήνα, στο Ερεβάν και στο Λονδίνο, ενώ το έργο αυτό τον Σεπτέμβριο 2016 άνοιξε το Διεθνές Φεστιβάλ ΜΙΤΟ σε συναυλίες με την London Symphony Orchestra και τον G. Noseda στο Τορίνο και στη Σκάλα του Μιλάνου.
Σπούδασε σύνθεση με τον Γ.Α. Παπαϊωάννου και στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής του Μονάχου, πιάνο (Δίπλωμα) με την Μ. Μουρτζοπούλου και τον Γ. Πλάτωνα στο Ελληνικό Ωδείο και διεύθυνση ορχήστρας στο Βασιλικό Κολλέγιο Μουσικής του Λονδίνου. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής αφιερωμάτων και επιμελητής συνεδρίων για τους Δημήτρη Μητρόπουλο (Αθήνα, 1996), Σκαλκώτα (Βερολίνο, Κοντσερτχάους, 2000 – Αθήνα, Μέγαρο Μουσικής, 2017), Chopin (2010) και Debussy (2012). Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες για τον Σκαλκώτα, τον Σοπέν, τον Μητρόπουλο, τον Σεφέρη ("Ο μουσικός Σεφέρης", εκδ. Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης).
