Τάσιος Θεοδόσης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
30/01/2017
Διάρκεια
35:44
Εκδήλωση
Εκδηλώσεις της "Εταιρείας Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας"
Χώρος
Αίθουσα "Συλλόγου των Αθηναίων"
Διοργάνωση
Εταιρεία Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας (ΕΜΑΕΤ)
Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών - Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία
Κατηγορία
Τεχνολογία, Φιλοσοφία
Ετικέτες
Αριστοτέλης, Αριστοτέλους "Μετεωρολογικά", αντοχή των υλικών, στερεά σώματα, εφελκυσμός, διάτμηση
Στο 4ο βιβλίο των «Μετεωρολογικών» του, ο Αριστοτέλης περιλαμβάνει και ένα κεφάλαιο στο οποίο μελετά την Αντοχή των Υλικών:
Εξετάζει τα χαρακτηριστικά παραμόρφωσης και θραύσης των στερεών σωμάτων και με εξαιρετική λεπτολογία διακρίνει υποκατηγορίες εντατικών καταστάσεων (θλίψη, εφελκυσμός, διάτμηση), ενώ προσφέρει πλούσια ορολογία μηχανικής συμπεριφοράς των σωμάτων, όπως το καμπτόν, θλαστόν, μαλακτόν, συμπιεστόν, ελκτόν, ελατόν, ιξώδες, κατακτόν, σχιστόν κτλ.
Φαίνεται οτι με αυτόν τον τρόπο ο Αριστοτέλης διερευνούσε σε βάθος την Ύλη με την οποία ήταν δομημένος ο Κόσμος του, ενώ συγχρόνως προσέφερε γνώσεις χρήσιμες για την Τεχνολογία.
Ο Καθηγητής Θεοδόσης Τάσιος γεννήθηκε στην Καστοριά. Πήρε το δίπλωμα του Πολιτικού Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1953) και συνέχισε τις σπουδές του στο Centre d'Etudes Superieures ITBTB, στο Παρίσι, για ένα χρόνο. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Ε.Μ.Π. το 1958. Εξελέγη Επιμελητής του Ε.Μ.Π. (1958) και στη συνέχεια Έκτακτος Μόνιμος Καθηγητής (1964) και Τακτικός Καθηγητής (1969). Ίδρυσε το Εργαστήριο Οπλισμένου Σκυροδέματος του Ε.Μ.Π. και το διεύθυνε μέχρι την αποχώρησή του (1997). Δίδαξε ακόμα στα Πανεπιστήμια της Βαγδάτης (1979), της Σαγκάης (1982), της Νανκίν (1985), της Παβίας (1986) και στο College International des Sciences de Construction Paris (1979-1989).
Εξέχουσα μορφή στην επιστημονική και επαγγελματική ζωή της χώρας, υπήρξε δάσκαλος χιλιάδων μηχανικών, δημοσίευσε εκατοντάδες επιστημονικές εργασίες στις περιοχές της Εδαφομηχανικής, της Τεχνολογίας του Σκυροδέματος και της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, ενώ ασχολήθηκε με μια ευρύτατη περιοχή επιστημονικών, τεχνολογικών και εκπαιδευτικών θεμάτων (ευρωπαϊκοί και εθνικοί κανονισμοί, αντισεισμική προστασία, προστασία μνημείων, δημόσια έργα) αλλά και με θέματα Φιλοσοφίας, Παιδείας, Γλώσσας, Ορολογίας, καθώς και με κοινωνικά θέματα ως συντάκτης Επιφυλλίδων στον ημερήσιο και εβδομαδιαίο Τύπο.
Είναι ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος πολλών ελληνικών Επιστημονικών Ενώσεων, μέλος αμερικανικών και ευρωπαϊκών Ενώσεων, ενώ διετέλεσε Πρόεδρος της RILEM (1977-78), της CEB (1983-87), του «Model Code 90» (1987-91), Σύμβουλος των Ηνωμένων Εθνών και Εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Απέσπασε πολλές τιμητικές διακρίσεις. Είναι Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νανκίν (1985), Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης (1986), Fellow του American Concrete Institute (1986), Επίτιμος Πρόεδρος της CEB (1988), Επίτιμο Μέλος της RILEM (1989), της CIAS (1998), του Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (1999), της CICOP (2001), Επίτιμος Διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου (2001), Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Τορίνο (2004), Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (2004) και Επίτιμο Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ορολογίας (2008). Τιμήθηκε, επίσης, με το Μετάλλιο της Πόλεως των Παρισίων (1986).
Είναι Πρόεδρος της Εταιρείας για τη Διερεύνηση της Αρχαοελληνικής και Βυζαντινής Τεχνολογίας (ΕΔΑΒυΤ).
