Israel preparedness for tsunami, emphasizing on the March 2019 international exercise and the GIS mapping of the signs along the coast

Ο Amir Yahav είναι Διευθυντής της εθνικής συντονιστικής επιτροπής του Ισραήλ για τη σεισμική ετοιμότητα. Είναι υπεύθυνος για την ετοιμότητα του Ισραήλ σε εθνικό επίπεδο απέναντι σε σεισμούς και σχετικούς κινδύνους (όπως τσουνάμι, κατολισθήσεις κ.λπ.).

Eίναι επικεφαλής της ισραηλινής αντιπροσωπείας στην UNESCO, ICG / NEAMTWS και εξελέγη ομόφωνα για να εκπροσωπήσει την περιοχή κατά τον πρώτο εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ευαισθητοποίησης για το Τσουνάμι στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη.

Είναι επίσης ένας από τους οκτώ παγκόσμιους εμπειρογνώμονες που αποτελούν την ομάδα TOWS Task Team on Disaster Management and Preparedness της UNESCO που έχει ρόλο να συμβουλεύει τη Διακυβερνητική Ωκεανογραφική Επιτροπή σχετικά με συντονισμένες δραστηριότητες ανάπτυξης και εφαρμογής του συστήματος προειδοποίησης και μετριασμού των τσουνάμι και άλλων κινδύνων που σχετίζονται με τη στάθμη της θάλασσας.

Ο Amir Yahav ίδρυσε την Εθνική Σχολή Διαχείρισης Έκτακτων Αναγκών του Ισραήλ και υπήρξε ο πρώτος της Διευθυντής.

Είναι επικεφαλής και διευθυντής σύνταξης των Εθνικών Σχεδίων Έκτακτης Ανάγκης του Ισραήλ:
• Το εθνικό δόγμα του Ισραήλ για την ετοιμότητα για σεισμούς
• Το εθνικό δόγμα του Ισραήλ για την ετοιμότητα για τσουνάμι
• Το εθνικό δόγμα του Ισραήλ για την απόκτηση πόρων από το εξωτερικό σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης
• Το εθνικό δόγμα του Ισραήλ για βασικές τοποθεσίες για δημόσια βοήθεια μετά από έναν καταστροφικό σεισμό
• Το εθνικό δόγμα του Ισραήλ για την προστασία των ευαίσθητων υποδομών

Ο Amir Yahav ηγείται των ασκήσεων έκτακτης ανάγκης του Ισραήλ σε εθνικό επίπεδο.

Σπούδασε στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Ε.Μ.Π. (1976-1981). Έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης (Master) στην Περιφερειακή Ανάπτυξη (Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης Παντείου Πανεπιστήμιου, 1988). Είναι διδάκτωρ Πολεοδομίας και Χωροταξίας (ΕΜΠ, Τομέας Αρχιτεκτόνων, 2008).

Έχει σημαντική εμπειρία πεδίου σε διαχείριση σεισμικών καταστροφών εντός και εκτός Ελλάδας, καθώς και εμπειρία συμβούλου σε τοπικές και περιφερειακές αρχές για θέματα πολιτικής προστασίας. Έχει συμμετάσχει στην Εθνική Αντιπροσωπία στο Παγκόσμιο Συνέδριο για τη Μείωση του Κινδύνου Καταστροφής στο Κόμπε της Ιαπωνίας το 2005 και στο Σεντάι της Ιαπωνίας το 2015.

Έχει ενημερώσει, πληροφορήσει, καταρτίσει και εκπαιδεύσει διάφορες ομάδες-στόχους σε ένα εύρος θεμάτων, κυρίως στα πεδία διαχείρισης κινδύνων, πολιτικής προστασίας, χωρικού σχεδιασμού. Από το 2006 συμβάλει ως προσκαλεσμένη ομιλήτρια στο ΜΠΣ «Διαχείριση φυσικών και ανθρωπογενών καταστροφών» του Τμήματος Γεωγραφίας του Χαροκόπειου Πανεπιστήμιο. Έχει συντάξει και αξιολογήσει εκπαιδευτικό, επιμορφωτικό και ενημερωτικό υλικό.

Εργάζεται στο δημόσιο τομέα περίπου 33 χρόνια. Έχει υπηρετήσει σε διάφορες υπηρεσίες, περιφερειακές και κεντρικές, του τ. Υπουργείο Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος (12/1982-2/1994). Την περίοδο 3/1994-3/2002 εργάστηκε στον Οργανισμό Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας όπου την περίοδο 1999-2002 είχε αναλάβει ως Αναπληρώτρια Διευθύντρια του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόγνωσης και Πρόληψης των Σεισμών και Εθνική Εκπρόσωπος στην Ανοιχτή Μερική Συμφωνία του ΣτΕ για Αντιμετώπιση Μεγάλων Κινδύνων. Το 2003 μετατάχτηκε υποχρεωτικά στην Νομαρχία Αθήνας όπου και τοποθετήθηκε στο Γραφείο Πολιτικής Προστασίας. Το διάστημα 3/2004-7/2008 έλαβε άδεια άνευ αποδοχών από τη Νομαρχία Αθήνας και προσελήφθη στο Ινστιτούτο για την Προστασία και Ασφάλεια του Πολίτη του Joint Research Centre της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Ίσπρα, Ιταλία), ως συμβασιούχος υπάλληλος σε θέση επιστημονικού προσωπικού. Στη συνέχεια αποσπάστηκε μετά από διαδικασία αξιολόγησης, στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΚΔΔΑ) όπου εργάστηκε στο Ινστιτούτο Επιμόρφωσης ως υπεύθυνη σπουδών και έρευνας στον κύκλο «Περιβάλλον» (7/2008-6/2010). Επέστρεψε στο ΕΚΔΔΑ το Δεκέμβριο 2012 και τοποθετήθηκε στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΣΔΔΑ) ως Υπεύθυνη Σπουδών και Έρευνας. Το διάστημα 2012 έως 2014 διετέλεσε Αναπληρώτρια Διευθύντρια της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΣΔΔΑ). Σήμερα εργάζεται ως Υπεύθυνη Σπουδών και Έρευνας στην ΕΣΔΔΑ.

Έχει δημοσιεύσει σε επιστημονικά περιοδικά και έχει συμβάλει σε 9 βιβλία, διεθνών και ελληνικών εκδοτικών οίκων. Έχει συμμετάσχει σε περισσότερα από 30 ερευνητικά και μελετητικά έργα, δύο από τα οποία βρίσκονται σε εξέλιξη.

Δημοσιεύσεις (επιλογή)
Norton, J., Atun F. & Dandoulaki M. (2015). Exploring issues limiting the use of knowledge in Disaster Risk Reduction. TeMA - Journal of Land Use, Mobility and Environment.
Statheropoulos, M., Agapiou, A. et al. (2014). Factors that affect rescue time in urban search and rescue (USAR) operations. Natural Hazards. DOI 10.1007/s11069-014-13043.
Menoni, S., Weichselgartner, J., Dandoulaki M. et al. (2014). Enabling knowledge for disaster risk reduction and its integration to climate change adaptation. Input Paper. Global Assessment Report on Disaster Risk Reduction (GAR 2015).
Δανδουλάκη, Μ. (2012). Πολιτική προστασία και αυτοδιοίκηση. Εκδ. ΕΕΤΑΑ.
Δανδουλάκη, Μ. (2012). Σχεδιασμός του χώρου και αντισεισμική προστασία στην Ελλάδα: Οι προοπτικές μιας δύσκολης σχέσης σε συνθήκες κρίσης. Πρακτικά 3ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Βόλος, 27-30/09/2012, σελ.169.
Dandoulaki, M. & Halkia, M.(2010). Social media (Web 2.0) and crisis information: Case study Gaza 2008-09. Στο: Asimakopoulou, E. & Βessis, N. (Eds.), Advanced ICTs for Disaster Management and Threat Detection: Collaborative and Distributed Frameworks. USA: IGI Global, pp.143-163.
Δανδουλάκη, Μ. (2010). Αποκατάσταση μιας ακριτικής περιοχής χωρίς προηγούμενη εμπειρία σεισμού: Σεισμοί της Κόνιτσας το 1996. Στο: Η. Μπεριάτος & Π. Δελλαδέτσιμας (επ.) Σεισμοί και Οικιστική Ανάπτυξη, Αθήνα: Κριτική, σελ.317-345.
Δανδουλάκη, Μ. και Δελλαδέτσιμας, Π.Μ. (2010). Οι σεισμοί των Αλκυονίδων Νήσων (Φεβρουάριος-Μάρτιος 1981): Η καταστροφή που ταρακούνησε την Αθήνα και έδωσε νέα ώθηση στην αντισεισμική πολιτική. Στο: Η. Μπεριάτος & Π. Δελλαδέτσιμας (επ.) Σεισμοί και Οικιστική Ανάπτυξη, Αθήνα: Κριτική, σελ.115-127.
Δανδουλάκη, Μ. (2009). Σχεδιασμός του χώρου και αντισεισμική προστασία στην Ελλάδα: Η εμπειρία από την περίοδο 1975-2005. Πρακτικά 2ου Συνεδρίου Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Τόμος Ι, σελ.521-528.
Δανδουλάκη, Μ. (2008). Καταστροφές και περιβάλλον: Συγκλίσεις και στεγανά των πεδίων έρευνας και πολιτικής στην πορεία προς ένα αβέβαιο μέλλον. Πρακτικά του 8ου Πανελλήνιου Γεωγραφικού Συνεδρίου. Αθήνα: Ελλ. Γεωγραφική Εταιρεία, σελ. 542-546.
Dandoulaki, M. & Andritsos, F. (2007). Autonomous sensors for just in time information supporting search and rescue in the event of a building collapse. International Journal of Emergency Management, Vol.4(4), p.704-725
Δανδουλάκη, M. (2007). «Σεισμός – σωσμός» και ως πότε; Απολογισμός των πολιτικών αντισεισμικής προστασiας στην Ελλάδα κατά την περίοδο 1975-2005. Στο: Σαπουντζάκη, Κ. (επιμέλεια), Το αύριο εν κινδύνω. Αθήνα: Gutenberg, σελ.159-192.
Delladetsima, P., Dandoulaki, M. & Soullakelis, N. (2006). Earthquake protection in the Aegean island setting: A methodological and policy approach. Disasters, 30(4), p.469-502.
Sapountzaki, K. & Dandoulaki, M. (2006). Coping with seismic risk in Greece: The traditional merits of the system and the challenges for the future. In: Fleischhauer, M.,Greiving, S., Wanczura, S. (eds.) (2006). Natural Hazards and Spatial Planning in Europe. Dortmund:Dortmunder Vertrieb fur Bau- und Planungsliteratur, σελ.77-96.
Δανδουλάκη, Μ. (1995). Ημιμόνιμη στέγαση σεισμοπλήκτων: Η Ελληνική εμπειρία από την περίοδο 1986-1995. Πρακτικά Συνεδρίου Περιφερειακή Ανάπτυξη, Χωροταξία και Περιβάλλον στο πλαίσιο της Ενωμένης Ευρώπης. Αθήνα: Τόπος, Τόμος ΙΙΙ, σελ. 240-255.
Dandoulaki, Miranda (1992). Some aspects of the temporary housing provision after the 1986 Kalamata (Greece) earthquakes. In: Aysan Y. and Davis I. (eds.) Disasters and the Small Dwelling: Perspectives for the UN IDNDR. London: James and James, σελ.136-145.