Βαρσακέλης Νικόλαος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
04/07/2011
Διάρκεια
13:48
Εκδήλωση
Οικονομικό Forum Αθηνών - Ημερίδα: Η Ελληνική Κρίση: Προτάσεις Διευθέτησης
Χώρος
Νέο Αμφιθέατρο Πανεπιστημίου Αθηνών
Διοργάνωση
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Ίδρυμα Διεθνών Νομικών Μελετών Καθηγητού Ηλία Κρίσπη & Δρ. Αναστασίας Σαμαρά-Κρίσπη
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Εταιρεία Πολιτικού Λόγου & Προβληματισμού Θεσσαλονίκη
Κατηγορία
Οικονομία
Ετικέτες
οικονομική κρίση, Brady Bonds
Όλο και περισσότεροι στη διεθνή αρθρογραφία θεωρούν ότι η ελληνική χρεωκοπία είναι αναπόφευκτη (M. Feldstein, NY Times, Financial Times κ.λ.π.). Πως μπορεί να αποφευχθεί η χρεωκοπία. Μόνο εάν η Ελλάδα καταφέρει να εξέλθει στις αγορές. Αυτό σημαίνει ότι τα χρεόγραφά της θα επανακτήσουν την αξιοπιστία του παρελθόντος ώστε οι όροι επανεισδοχής στην αγορά να είναι συμφέροντες, χαμηλό επιτόκιο. Θεωρώ ότι δύο τύποι ομολόγων με τα χαρακτηριστικά των Brady Bonds που εκδόθηκαν από το Μέξικο με την κάλυψη των ΗΠΑ μπορούν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να οδηγήσουν την Ελλάδα στην αγορά, ομαλοποιώντας την κατάσταση και αποφεύγοντας την χρεοκοπία με όλα τα συνεπακόλουθα.
1. Greek Brady Bond I
Η ΕΕ εκδίδει ένα Ευρωομόλογο (μέσω του μηχανισμού European Financial Stability Facility, EFSF) αξίας περίπου 50 δις ευρώ. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο συμπλήρωμα του 60% της συνθήκης του Μάαστριχτ μαζί με το πρώτο πακέτο βοήθειας των 110 δις ευρώ και τα 50 περίπου δισ. ευρώ που κατέχει η ΕΚΤ). Το ομόλογο αυτό θα ακολουθήσει την ακριβή διαδικασία όπως το αντίστοιχο Brady Bond που εξέδωσαν οι ΗΠΑ για το Μεξικό. Το Ευρωομόλογο θα χρησιμοποιηθεί ως collateral ενός ελληνικού ομολόγου, το Greek Brady Bond I, του οποίου η ονομαστική αξία θα είναι ασφαλισμένη, πιθανόν και το επιτόκιο.
2. Greek Brady Bond II
Με νομική ρύθμιση, το πώς θα γίνει είναι δουλειά των νομικών, δεσμεύεται το 3 ή 4 ή 5% ή και παραπάνω όλης της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας που βρίσκεται στην Ελλάδα είτε ανήκει σε φυσικά είτε σε νομικά πρόσωπα. Η αξία αυτής της ιδιωτικής περιουσίας θα αποτελέσει την υποθήκη (collateral) του νέου δανείου που θα εκδώσει το ελληνικό κράτος και θα αντιστοιχεί στο σύνολο του νέου κεφαλαίου. Η περιουσία θα συνεχίσει να ανήκει στον κάθε πολίτη αλλά το αντίστοιχο ποσοστό θα είναι δεσμευμένο νομικά.
3. Έκτακτη εισφορά στις κεφαλαιακές μεταβιβάσεις
Η επιβολή μιας έκτακτης εισφοράς στις κεφαλαιακές μεταβιβάσεις που διεξήχθησαν από το 2009 έναρξη της κρίσης μέχρι σήμερα. Αυτή θα αφορά τις αποσύρσεις καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες προς τράπεζες του εξωτερικού. Αυτή η εισφορά θα εξασφαλίσει την δικαοσύνη καθώς μισθωτοί, και επιχειρήσεις έχουν επιβαρυνθεί υπέρμετρα από συνεχείς αυξήσεις φορολογίας και τις έκτακτες εισφορές. Μια εισφορά της τάξης του 10% θα μπορέσει να φέρει στα ταμεία του δημοσίου με βάση τις πληροφορίες που κυκλοφορούν περίπου 5 δις ευρώ από ανθρώπους που αποδεδειγμένα διαθέτουν ρευστότητα.
4. Ομόλογο για την επαναφορά των ξένων καταθέσεων
Πολλές φορές έχει επιχειρηθεί στο παρελθόν να επαναπατριστούν τα κεφαλαία των Ελλήνων κατοίκων της χώρας. Αυτό δεν έγινε κατορθωτό. Επειδή μας ενδιαφέρει ταυτόχρονα και η διαχείριση του χρέους, προτείνεται έκδοση ενός ομόλογου στο οποίο θα συμμετέχουν με μέρος των καταθέσεων τους αυτοί που έχουν χρήματα στο εξωτερικό. Το επιτόκιο του ομόλογου θα είναι αυτό της Ελβετίας προσαυξημένο κατά 0,5-1%.
5. Ομόλογο για τους απόδημους
Εάν ισχύσουν όλα τα παραπάνω τότε το πρόσωπο της Ελλάδας προς τους απόδημους Έλληνες βελτιώνεται ριζικά, καθώς δείχνουμε ότι επιτέλους η πατρίδα σοβαρεύεται. Τότε μπορεί η ελληνική πολιτεία να βγει στους απόδημους με ειδικό οομόλο το οποίο θα γίνει θετικά αποδεκτό από αυτούς.
Ο Νικόλαος Βαρσακέλης είναι αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και διδάσκει σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο. Πήρε πτυχίο από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ το 1981, Μεταπτυχιακό Δίπλωμα από το Mc Master University του Καναδά το 1983 και το διδακτορικό του δίπλωμα από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ το 1989. Από το 1992 υπηρετεί στο ΑΠΘ. Από το 2001 μέχρι το 2004 ήταν διευθυντής του Τομέα Γενικής Οικονομικής Θεωρίας και Πολιτικής του Τμήματος Οικοκονομικών Επιστημών του ΑΠΘ.
Είναι μέλος της Εταιρείας Οικονομολόγων Θεσσαλονίκης. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα καλύπτουν τον χώρο της βιομηχανικής οικονομικής και πολιτικής με ιδιαίτερη έμφαση στα οικονομικά της καινοτομίας και τις διεθνείς άμεσες επενδύσεις. Έχει δημοσιεύσεις σε Διεθνή και Ελληνικά Επιστημονικά περιοδικά στα παραπάνω αντικείμενα. Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ως επιστημονικός συνεργάτης και επιστημονικά υπεύθυνος.