ΙΖ' Γενική Συνέλευση του Σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ» - 1ο μέρος

Ο Σταύρος Μπένος γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1947 και είναι τοπογράφος-μηχανικός. Υπηρέτησε το δημόσιο βίο της χώρας ως: Δήμαρχος Καλαμάτας (1979-1990), Βουλευτής (Μεσσηνίας 1990-2004,  Β΄ Αθήνας 2004-2007), Υφυπουργός Πολιτισμού στην τελευταία κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και Υπουργός Πολιτισμού, Υπουργός Αιγαίου και Υφυπουργός Δημόσιας Διοίκησης στις κυβερνήσεις Κώστα Σημίτη. Οι σημαντικότεροι σταθμοί στη διαδρομή του στη δημόσια σφαίρα είναι: α) η ανασυγκρότηση της Καλαμάτας μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς του Σεπτεμβρίου του 1986 που βραβεύθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Πολεοδόμων (πρότυπη και ανθρωποκεντρική πολεοδομική ανάταξη της Καλαμάτας) και από την Europa Nostra (Διάσωση και ανάδειξη των μνημείων της πόλης), β) η ίδρυση και λειτουργία των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών (Κ.Ε.Π.) και γ) η ίδρυση και λειτουργία του σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ».

O Παναγιώτης Παπανικόλας, έλαβε το πτυχίο του Πολιτικού Μηχανικού το 1987 από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο Αθηνών. Είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού (MSc) – 1990 και Διδακτορικού (PhD) – 1995 από το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα στο Καναδά στη Δομοστατική Μηχανική.

Το 1998 εκλέγεται αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα, στο Καναδά ενώ εργάζεται ως Τεχνικός Διευθυντής για τη Μελέτη και Κατασκευή της Γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου. Το 2004 αναλαμβάνει χρέη Διευθυντή Εργασιών στο Περιφερειακό Γραφείο Ιωαννίνων του έργου της Εγνατίας Οδού και το 2009 διετέλεσε Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου & Διευθυντής Χώρας για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη της Vinci Concessions. Από το 2014 μέχρι και σήμερα διατελεί χρέη Διευθύνοντος Συμβούλου της Ολυμπίας Οδού, μιας εταιρείας επιφορτισμένης με την κατασκευή, λειτουργία και συντήρηση του αυτοκινητοδρόμου με διόδια που συνδέει την Αθήνα με την Τσακώνα.

Κατά την ακαδημαϊκή και επαγγελματική του σταδιοδρομία έχει κερδίσει αρκετά βραβεία, με το πιο πρόσφατο αυτό που έλαβε το 2006, Βραβείο «Διεθνής Ομοσπονδία Σκυροδέματος (FIB), Βραβείο Εξεχόντων Δομικών Έργων, Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου».

Ο Παναγιώτης Κατσούλης είναι Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου. Είναι Τακτικό μέλος του Σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ».

Η Κατερίνα Κατερινοπούλου είναι μέλος της «ΔΡΩ - Κίνησης πολιτών για την Αιτωλοακαρνανία» και τακτικό μέλος του Σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ».

Η Ελισάβετ (Μπέττυ) Χατζηνικολάου είναι νομικός με μακρά παρουσία στον Δημόσιο Τομέα του Τουρισμού, αφού υπηρέτησε επί 35 χρόνια στον ΕΟΤ, του οποίου υπήρξε στέλεχος. Στον ΕΟΤ κατέλαβε διάφορες θέσεις ευθύνης και ειδικεύτηκε σε θέματα τουριστικής νομοθεσίας, έρευνας και ανάπτυξης και μάρκετινγκ. Εκπροσώπησε τον ΕΟΤ σε πλήθος τουριστικών εκθέσεων και συνεδρίων, καθώς και σε σημαντικά όργανα της  ΕΕ, όπως η Συμβουλευτική Επιτροπή Τουρισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ.ά.. Παράλληλα, ανέπτυξε  εκπαιδευτικό έργο, καθώς και συγγραφικό έργο στην τουριστική νομοθεσία. Το έργο της στο χώρο των μελετών του Τουριστικού Τομέα (κυρίως  των αναπτυξιακών μελετών και μελετών μάρκετινγκ) συνδέεται με αξιόλογες και τιμητικές αναθέσεις, όπως του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού, του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΙΤΑ), της  ΕΤΒΑ, ΤΕΔΚ και Αναπτυξιακών Εταιρειών της Χώρας. Υπήρξε σύμβουλος της ΚΕΔΕ σε θέματα Τουρισμού. Από την 01.04.2015 έως και το Νοέμβριο του 2015  ήταν πρόεδρος του ΕΟΤ. Γνωρίζει αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά.

Ο Γιώργος Κουρουπός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942. Σπούδασε μουσική στο Ωδείο Αθηνών (1953-1965, δίπλωμα πιάνου) και μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Στο διάστημα 1959-1968 συμμετείχε ως πιανίστας σε όλες τις ηχογραφήσεις και τις συναυλίες του Μάνου Χατζιδάκι. Την ίδια περίοδο έγραψε τις πρώτες του μουσικές για το θέατρο. Μετά την αποφοίτηση του από την μαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών έγραψε  το έργο Αντιφωνίες σε κείμενα από τους ψαλμούς VI, XXII, XLVI του Δαβίδ. Εργάστηκε για έξι περίπου μήνες ως βοηθός του Γιάννη Χρήστου, ενώ την ίδια περίοδο έγραψε τη μουσική για τον Ρήσο του Ευριπίδη που ανέβηκε από το Εθνικό θέατρο στην Επίδαυρο, το καλοκαίρι του 1968. Αμέσως μετά έφυγε για το Παρίσι με υποτροφία της Γαλλικής κυβέρνησης.
 
Στη διάρκεια της τετράχρονης μελέτης του με τον Ολιβιέ Μεσσιάν στο Κονσερβατουάρ (1968-1972) αφομοίωσε τα τελευταία ρεύματα της σύγχρονης τεχνικής και έγραψε έργα με ιδιαίτερη έμφαση σε δύο θεματικούς άξονες: στο τραγούδι και στο αρχαίο ελληνικό δράμα. Σημαντικότερα έργα της περιόδου αυτής: Ελληνικό τραγούδι (Παρίσι, 1970) Αffrontement (Royan, 1972) και το μουσικό πολυθέαμα Ερμής και Προμηθεύς (Créteil 1972-1973).

Μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε ως βοηθός καθηγητή στο Κονσερβατουάρ, ενώ από το 1972 μέχρι το 1976 ήταν υπεύθυνος μουσικών εκδηλώσεων του Πολιτιστικού κέντρου τού Παρισινού προαστίου Κρετέιγ. Δύο μουσικά θεάματα που παρουσιάστηκαν στο φεστιβάλ της Αβινιόν είναι τα βασικότερα έργα αυτής της περιόδου: Dieu le veut σε συνεργασία με τον J.M.Ribes και τον Γιάννη Κόκκο και Grisélidis σε συνεργασία με τον Antoine Vitez.
 
Το 1977 επέστρεψε στην Ελλάδα, όταν η σταδιοδρομία του στη Γαλλία βρισκόταν  στο υψηλότερο σημείο της. Σημαντικότερα έργα του μετά το 1977: Η συνέλευση των ζώων (1981, κείμενο Π. Κοροβέση), Εισαγωγή στο Κιβώτιο του Άρη Αλεξάνδρου (1987), Σονάτα για βιολοντσέλο και πιάνο (1990), Ο Μικρός Ναυτίλος (1990, ποίηση Ο. Ελύτη), Πυλάδης (1991, όπερα σε συνεργασία με τους Γ. Χειμωνά και Δ. Φωτόπουλο), Οδύσσεια (συμφωνικό μπαλέτο σε χορογραφία J. Neumeier· βραβείο Benois de la Dance 1996 για τη μουσική), Στου πόθου το καμίνιν (1993, κυπριακή ποίηση 16ου αι.), Οι δραπέτες της σκακιέρας (1998, όπερα, λιμπρέτο Ε. Τριβιζά), Κοντσερτίνο για πιάνο και ορχήστρα (2000), Ιοκάστη (2002, λυρική τραγωδία, ποίηση Ι. Ηλιοπούλου), Το Μονόγραμμα (2004, σκηνική καντάτα, ποίηση Ο. Ελύτη), Το κίτρινο ποτάμι (2007, κινεζική ποίηση), Η σκηνή των θαυμάτων (2007, όπερα δωματίου, κείμενο Μ. Θερβάντες), Lamento – concerto grosso (2013, για ορχήστρα με όργανα εποχής), Φωνή Δρυός (2016, τελετουργικό δράμα), Επτά αθάνατες αρετές (2018, αφιέρωμα στον Δ. Μητρόπουλο, έργο για συμφωνική ορχήστρα) κ.ά.

Έχει βραβευτεί με το βραβείο Νίκος Καζαντζάκης (1984) και το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (2015) για τη μουσική του προσφορά. Το 2017 τιμήθηκε με τον τίτλο Chevalier de la Légion d’Honneur της Γαλλικής Δημοκρατίας. Έχει χρηματίσει υπεύθυνος μουσικών εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Κέντρου Créteil, αναπληρωτής διευθυντής του Τρίτου προγράμματος της ΕΡΤ, επί διευθύνσεως Μ. Χατζιδάκι και διευθυντής του μουσικού τομέα της Δημοτικής πολιτιστικής επιχείρησης Καλαμάτας. Διετέλεσε πρόεδρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, καλλιτεχνικός διευθυντής της Ορχήστρας των Χρωμάτων και του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Είναι ομότιμος καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν σε CD δύο έργα του σε ποίηση Ο. Ελύτη: Το Μονόγραμμα και Ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!

Ο Βασίλειος Κ. Λαμπρινουδάκης είναι Ομότιμος Καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αντεπιστέλλον μέλος της Académie des Inscriptions et Belles-Lettres των Παρισίων και της Akademie der Wissenschaften της Βιέννης. Μέλος του Δ.Σ. της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, Γενικός Γραμματέας του Σωματείου για την ανάδειξη των αρχαίων θεάτρων ΔΙΑΖΩΜΑ και Επικεφαλής της Επιστημονικής ομάδας του Διεθνούς Δικτύου Αρχαίων Θεάτρων. Διευθύνει ανασκαφές και εργασίες ανάδειξης μνημείων στη Νάξο, την Επίδαυρο και την Παλαιομάνινα. Το δημοσιευμένο επιστημονικό του έργο αναφέρεται στην αρχαία ελληνική τέχνη, την αρχαία αρχιτεκτονική, την τοπογραφία της αρχαίας Ελλάδας, την επιγραφική, την αρχαία θρησκεία και λατρεία, τη θεωρία της αρχαιολογίας, καθώς και την Διαχείριση και Ανάδειξη Μνημείων. Τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας (2003) για την προβολή της ελληνικής αρχαιολογίας διεθνώς.

Είναι Πρόεδρος της Επιτροπής Συντήρησης Μνημείων Επιδαύρου του ΥΠΠΟ (από το 1984). Μέλος της Academia Europea και ισόβιο μέλος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, όπως επίσης τακτικό μέλος του Γερμανικού και του Αυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου. Έχει, μεταξύ άλλων, διατελέσει Πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1986-1989, 1993-1995, 2003-2005), Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ταμείου Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων του ΥΠΠΟ (1998-2007), μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (1981-2005) και μέλος του Δ.Σ. του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού (2006-2012). Είναι συνεκδότης του περιοδικού Αρχαιογνωσία, τόμων επιστημονικών συνεδρίων, τιμητικών επιστημονικών τόμων και Διεθνών Εγκυκλοπαιδικών Λεξικών (όπως του Lexikon Iconograpicum Mythologiae Classicae).

Η Γεωργία Μανωλοπούλου γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα. Tόπος καταγωγής της είναι  η Πάτρα, ενώ ένα μεγάλο κομμάτι της  ανήκει στην Κρήτη.

Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών.Υπότροφος Erasmus στην Παιδαγωγική Ακαδημία Baden της Βιέννης με Δίπλωμα Ειδίκευσης στο Universita de gli studi di Udine στην Ιταλία.
Συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές (ΜΑ) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών /Φιλοσοφική Σχολή στο Διατμηματικό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Μουσειακές Σπουδές» με τη σύμπραξη του Τμήματος  Ιστορίας –Αρχαιολογίας, του Τμήματος Γεωλογίας  και του ΤΕΙ Συντήρησης Έργων Τέχνης. Κάτοχος Υποτροφίας IKY/Grundtvig του ευρωπαϊκού προγράμματος The Learning Museum Project-Mobility στο Πανεπιστημιακό Μουσείο του Manchester, εμπειρία η οποία υπήρξε πολύτιμη σε όλα τα επίπεδα, και από τότε έχει ξεκινήσει το μεγάλο της πάθος για τα μουσεία και την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς εν γένει.

Μιλάει Αγγλικά και Ιταλικά σε άριστο επίπεδο και διαθέτει τις βασικές γνώσεις στα Ισπανικά και Ρώσικα.

Τα τελευταία  χρόνια εργάζεται στo Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, Εφορεία Αρχαιοτήτων Αχαΐας ως υπεύθυνη διοργάνωσης επικοινωνιακών και εκπαιδευτικών δράσεων, εκθέσεων, πολιτιστικών διαδρομών στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πάτρας και σε αρχαιολογικούς χώρους της Αχαΐας.

Η Μαίρη Μπελογιάννη γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Είναι διδάκτωρ Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και υπηρετεί ως καθηγήτρια φιλόλογος στο Βαρβάκειο Πρότυπο Γυμνάσιο. Την περίοδο 1996-1999 υπηρέτησε στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου συνεργάσθηκε με τον καθηγητή Γ. Λάββα, στο Εργαστήριο Διαχείρισης και Προβολής Πολιτιστικού Περιβάλλοντος. Από το 1997 αρθρογραφεί σε περιοδικά, όπως το «National Geographic», το «Corpus», το «Ελληνικό Πανόραμα», το «Γαιόραμα», το «Νέμεσις» και στην εφημερίδα «Η Καθημερινή». Έχει συγγράψει το  «Οδηγός Σχολικών Επισκέψεων», που εκδόθηκε το 2001 από το  Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας. Μονάδα Τεχνικής Στήριξης και Διαχείρισης των Προγραμμάτων Κινητικότητας», τη μονογραφία με τίτλο: «Αργοναυτική εκστρατεία. Μύθος και πραγματικότητα» που εκδόθηκε το 2002 από το περιοδικό «CORPUS», σειρά: Ιστορία των πολιτισμών, τα κείμενα στο λεύκωμα «Αρχαία σημάδια μέσα στο τοπίο τους» που εκδόθηκε το 2004 από τις εκδόσεις Πατάκη και κυκλοφορεί σε Ελληνικά, Αγγλικά και Γαλλικά κι έχει κάνει την επιμέλεια των κειμένων μαθητών και μαθητριών του Βαρβακείου Πειραματικού Γυμνασίου που περιλαμβάνονται στην έκδοση με τίτλο: «Ο κόσμος των παιδιών  με αφορμή μια φωτογραφία … του Νίκου Οικονομόπουλου», εκδόσεις Γαβριηλίδη, Αθήνα 2008. Είναι μέλος της Εταιρείας Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας και της Κίνησης Πολιτών «Διάζωμα», όπου έχει αναλάβει εθελοντικά τον σχεδιασμό και τον συντονισμό των εκπαιδευτικών του προγραμμάτων. Ως Δρ. αρχαιολόγος και ως φιλόλογος έχει πάρει μέρος με εισηγήσεις σε πολλές επιστημονικές ημερίδες και συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και παράλληλα αρθρογραφεί σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά.

Ο Κωνσταντίνος Μπολέτης είναι πτυχιούχος της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και από το 1988 κάτοχος μεταπτυχιακού Διπλώματος Συντήρησης Μνημείων (Master of Arts, Institute of Advanced Architectural Studies του Πανεπιστημίου του York). Το 2012 ολοκλήρωσε την διδακτορική του διατριβή για το χορηγικό μνημείο του Θρασύλλου στο Διονυσιακό Θέατρο και αναγορεύθηκε διδάκτωρ του τομέα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου των Ιωαννίνων.

Από το 1988 έως το 2000 υπηρέτησε ως μελετητής και επιβλέπων μηχανικός στα αναστηλωτικά προγράμματα του αρχαίου Θεάτρου του Ιερού του Ασκληπιού στην Επίδαυρο υπό την διεύθυνση της Επιτροπής Συντήρησης Μνημείων Επιδαύρου. Κατά το διάστημα 1993-95 συμμετείχε ως εκπρόσωπος της Ελλάδος στις συναντήσεις του Ευρωπαϊκού Δικτύου αρχαίων Θεάτρων και Αμφιθεάτρων του Συμβουλίου της Ευρώπης οι οποίες κατέληξαν στην σύνταξη της Διακήρυξης της Εγέστης (Segesta Declaration) για την προστασία των αρχαίων χώρων θέασης και ακρόασης. Από το 2000 εργάζεται στα προγράμματα αποκατάστασης του Διονυσιακού Θεάτρου, έχοντας παράλληλα αναλάβει τα καθήκοντα του συντονιστή του Τεχνικού Γραφείου Στήριξης της Επιτροπής Νοτίας Κλιτύος Ακροπόλεως, ενώ από το 2011 διατελεί και μέλος της ιδίας Επιστημονικής Επιτροπής. Έχει επίσης διατελέσει μέλος πολλών άλλων Επιστημονικών Επιτροπών του Υπουργείου Πολιτισμού και του Ταμείου Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων (Θέατρα Δωδώνης, Λάρισας και Μεγαλοπόλεως, Καρθαία Κέας, Μαραθών κ.ά.).

Στο ενεργητικό του περιλαμβάνεται η επιστημονική επιμέλεια εκθέσεων με θέματα τους αρχαίους θεατρικούς χώρους ή την αποκατάσταση και ανάδειξη μνημείων, καθώς και σχετικών εκδόσεων. Η αρχιτεκτονική έρευνα, η αναστήλωση και η προστασία των αρχαίων θεάτρων αποτελούν το κατ’ εξοχήν αντικείμενο των επιστημονικών του ενδιαφερόντων και δημοσιεύσεων. Έχει συμμετάσχει ως κύριος ομιλητής σε πολλές επιστημονικές συναντήσεις και συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μιλά Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά.

Γεννήθηκε το 1947 στο Γύθειο. Σπούδασε στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ (1965-70). Έχει εκπονήσει στατικές μελέτες κτιριακών και συγκοινωνιακών έργων, συνεργαζόμενος με πολλούς επιφανείς Έλληνες αρχιτέκτονες.

Από το 1978 σχολιάζει με κείμενά του σε διάφορα έντυπα τα μουσικά δρώμενα. Από το 1982 σχεδιάζει και παρουσιάζει ραδιοφωνικά ακροάματα από κρατικούς και μη ραδιοφωνικούς σταθμούς –κυρίως με το Γ Πρόγραμμα της ΕΡΑ.

Διετέλεσε κριτικός μουσικής της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» (1984-1996), μέλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου του Φεστιβάλ Αθηνών (1987-1992), Αναπληρωτής Πρόεδρος της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του ΥΠΠΟ (1993-1998), Διευθυντής του Δευτέρου Προγράμματος της ΕΡΑ (1996-1999), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου (ΕΤΟΣ) της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών (1993-2006) και σύμβουλος σε θέματα μουσικής της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας (2001-2004). Είναι μέλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ), μέλος της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών (από το 1992, μέλος του Δ.Σ. της από το 2003) και δίδαξε για είκοσι χρόνια (1989-2008) το μάθημα «Μουσική επικοινωνία» στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας. Από το 2008 διδάσκει στο τμήμα Ραδιοφώνου του ΙΕΚ ΔΟΜΗ. Υπήρξε βασικός συνεργάτης, κριτικός μουσικής και αρθρογράφος, των διαδικτυακών πολιτιστικών περιοδικών «Ηριδανός» και «ΤaR». Από τον Δεκέμβριο του 2010 αρθρογραφεί στη διαδικτυακή «Μουσική εφημερίδα».

Από το 2002 έχει την καλλιτεχνική επιμέλεια των ετήσιων κύκλων εκδηλώσεων «Τρίτες στο Τριανόν», οι οποίοι οργανώνονται από την Ορχήστρα των Χρωμάτων και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Ως συνεργάτης-επιμορφωτής  της Γενικής Γραμματείας Δια Βίου Μάθησης,  (παλιότερα Γ.Γ.  Εκπαίδευσης Ενηλίκων), δίδαξε σε σεμινάρια για το ραδιόφωνο και τη μουσική σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Έχει προλογίσει πολλές συναυλίες στην Αθήνα και στην περιφέρεια.  Έχει συγγράψει πλήθος κειμένων-σχολίων για δισκογραφικές εκδόσεις και για προγράμματα συναυλιών. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά.

Το 2008-2009 συνεργάστηκε με το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων στο σχεδιασμό και την υλοποίηση της μεγάλης έκθεσης «Μίκης Θεοδωράκης: Συνθέτης-Πολιτικός-Στοχαστής» και με την Τηλεόραση της Βουλής των Ελλήνων στην πραγμάτωση μεγάλου αφιερώματος (15 εκπομπές) στον σπουδαίο νεοέλληνα συνθέτη.

Συνεργάζεται αδιαλείπτως με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών από το 1991, πρώτη χρονιά της λειτουργίας του.

Ο Παναγιώτης Νταής γεννήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 1968.

ΣΠΟΥΔΕΣ:
1. Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση: Α΄ Δημοτικό – Α΄ Γυμνάσιο – Α΄ Λύκειο Ηγουμενίτσας (1974 – 1986).
2. Πανεπιστημιακές προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές:
α) Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών/ Σχολή Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών/ Πτυχίο Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης (1986 – 1990) με κατεύθυνση Δημόσια Διοίκηση/ Τοπική Αυτοδιοίκηση.
β) Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών/ Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στη Δημόσια Πολιτική (1999 – 2001) με αντικείμενο πτυχιακής εργασίας την οργάνωση της περιφερειακής διοίκησης του Κράτους.
3. Υπηρεσιακή Μεταπτυχιακή Εκπαίδευση: Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης (1995 – 1997).

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ:
α) Δημοσιογραφία σε Περιφερειακά Μ.Μ.Ε. (εφημερίδες, ραδιοφωνικοί σταθμοί) της Ηπείρου (1990 – 1991).
β) Ειδικός Σύμβουλος Νομαρχίας Θεσπρωτίας (1993 – 1995). Αρμοδιότητες σε θέματα εσωτερικής οργάνωσης, εποπτείας Ο.Τ.Α., τύπου και προγραμματισμού έργων (Β΄ Κ.Π.Σ.)
γ) Στέλεχος Διεύθυνσης Σχέσεων Κράτους – Πολίτη/ Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Διοίκησης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (Γ.Γ.Δ.Δ. – Η.Δ) Υπουργείου Εσωτερικών (1997 – 2003). Ενασχόληση με θέματα πληροφόρησης και εξυπηρέτησης πολιτών (Κ.Ε.Π., τηλεφωνικές αιτήσεις 1502, κέντρα πληροφόρησης πολιτών, εφημερίδα «Δημοσιογραφικά» κ.α.), συμμετοχή στην οργάνωση της Ανεξάρτητης Αρχής «Συνήγορος του Πολίτη», εφαρμογή Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, ερμηνεία νομοθεσίας για την πρόσβαση σε διοικητικά έγγραφα, εκπρόσωπος Υπουργείου στις Ομάδες Εργασίας της Ε.Ε. για την διαμόρφωση της Οδηγίας για την περαιτέρω χρήση της δημόσιας πληροφορίας, εκπρόσωπος του Υπουργείου στην Ομάδα Θεσμικής Ανανέωσης και Χρηστής Διακυβέρνησης του Οργανισμού Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου.
δ) Προϊστάμενος Τμήματος Προϋπολογισμού και Δημοσίων Επενδύσεων/ Διεύθυνσης Οικονομικού/ Γ.Γ.Δ.Δ. – Η.Δ. Υπουργείου Εσωτερικών (2003 – 2005). Αρμοδιότητα για την κατάρτιση, εκτέλεση και παρακολούθηση του τακτικού προϋπολογισμού και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου (οικονομική διαχείριση έργων ενταγμένων στο Ε.Π. Κοινωνία της Πληροφορίας του Γ΄ Κ.Π.Σ.).
ε) Προϊστάμενος Τμήματος Τεκμηρίωσης και Βέλτιστων Πρακτικών/ Διεύθυνσης Ποιότητας και Αποδοτικότητας/ Γ.Γ.Δ.Δ. – Η.Δ. Υπουργείου Εσωτερικών (2005 – 2006). Εφαρμογή συστημάτων ποιότητας, στοχοθεσίας και μέτρησης αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας της λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης.
στ) Προϊστάμενος Διεύθυνσης Οικονομικού/ Γ.Γ.Δ.Δ. – Η.Δ. Υπουργείου Εσωτερικών (2006 – 2008). Αρμοδιότητα για την κατάρτιση, εκτέλεση και παρακολούθηση του τακτικού προϋπολογισμού και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου (οικονομική διαχείριση έργων ενταγμένων στο Ε.Π. Κοινωνία της Πληροφορίας του Γ΄ Κ.Π.Σ.). Προμήθεια αγαθών και υπηρεσιών για την αποτελεσματική λειτουργία του Υπουργείου. Διεκπεραίωση διαδικασιών παροχής πάσης φύσεων αμοιβών στο προσωπικό. Διαχείριση υλικού και εξοπλισμού του Υπουργείου. Κωδικοποίηση της νομοθεσίας και διάθεσή της στο κοινό (Υπηρεσία «Ραπτάρχης»).
ζ) Προϊστάμενος Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης (Ε.Υ.Δ.) Επιχειρησιακού Προγράμματος Διοικητικής Μεταρρύθμισης (Ε.Π.Δ.Μ.) του Ε.Σ.Π.Α. (2008 – 2010). Σχεδιασμός, διαχείριση, παρακολούθηση, έλεγχος και χρηματοδότηση των έργων που υλοποιήθηκαν στο πλαίσιο του Ε.Π.Δ.Μ.
η) Προϊστάμενος Διεύθυνσης Απλούστευσης Διαδικασιών και Παραγωγικότητας/ Γ.Γ.Δ.Δ. – Η.Δ. Υπουργείου Εσωτερικών (2010 – 2011). Αρμοδιότητα για την απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών που σχετίζονται με την παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις.
θ) Προϊστάμενος Ειδικής Υπηρεσίας Ε.Σ.Π.Α. Τομέα Πολιτισμού/ Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού (2011 – 2016). Σχεδιασμός, διαχείριση, παρακολούθηση, έλεγχος και χρηματοδότηση των έργων που υλοποιήθηκαν στα Ε.Π. του Ε.Σ.Π.Α., στον τομέα πολιτισμού (προστασία και ανάδειξη πολιτιστικής κληρονομιάς, προαγωγή σύγχρονου πολιτισμού).

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ – ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΣΥΝΕΔΡΙΑ:
Εισηγητής στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης σε θέματα οργάνωσης και λειτουργίας της κρατικής διοίκησης και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Παρουσιαστής του ελληνικού συστήματος εξυπηρέτησης πολιτών στο 2ο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Ποιότητας στη Δημόσια Διοίκηση (Κοπεγχάγη 2002). Ομιλητής σε επιστημονικά συνέδρια για θέματα δημόσιας διοίκησης (π.χ. 1ο Συνέδριο Διοικητικών Επιστημών του Διοικητικού Επιμελητηρίου Ελλάδας κ.ά.).

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ – ΑΡΘΡΑ:
Αρθρογραφία σε ειδικό επιστημονικό περιοδικό τύπο (περιοδικά «Διοικητική Ενημέρωση», «Δημόσιος Τομέας», «Επιθεώρηση Διοικητικής Επιστήμης» κ.α.) για θέματα τοπικής αυτοδιοίκησης, περιφερειακής πολιτικής, ελεγκτικών μηχανισμών, σχέσεων κράτους – πολίτη, δημοσιονομικού πλαισίου κ.τ.λ..