Τάσιος Θεοδόσης
Καλλιγερόπουλος Δημήτρης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
11/01/2016
Διάρκεια
56:13
Εκδήλωση
Εκδηλώσεις της "Εταιρείας Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας"
Χώρος
Αίθουσα "Συλλόγου των Αθηναίων"
Διοργάνωση
Εταιρεία Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας (ΕΜΑΕΤ)
Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών - Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία
Κατηγορία
Αρχαιολογία, Τεχνολογία
Ετικέτες
αρχαία Ελλάδα, αυτοματοποιητική, Φίλων του Βυζαντίου, Ήρων ο Αλεξανδρινός, αυτόματη θεραπαίνιδα
H διάλεξη αναφέρεται στην Αυτοματοποιητική των αρχαίων Ελλήνων, όπως διατυπώνεται στα συγγράμματα του Φίλωνος του Βυζαντίου (3ος αι. π.Χ.) και του Ήρωνος του Αλεξανδρινού (1ος αι. π.Χ. - 1ος αι. μ.Χ.). Συγκεκριμένα αναφέρεται σε μια "αυτόματη θεραπαινίδα" (ένα ξύλινο άγαλμα μιας οινοχόου) η οποία κερνάει κρασί και νερό όταν τοποθετήσεις το κύπελο στο αριστερό της χέρι, μπορεί δε να επαναλάβει το ίδιο για διάφορους συνδαιτημόνες κινούμενη κατα μήκος κυκλικής τροχιάς.
Στην διάλεξη περιγράφεται λεπτομερώς ο κρυφός μηχανισμός της έκχυσης οίνου και ύδατος (στηριζόμενος στην πίεση του ατμοσφαιρικού αέρα), καθώς και της ολόσωμης μετακίνησης της θεραπαινίδος που επιτυγχάνεται με κατάλληλη περιέλιξη νήματος ενεργοποιούμενης από την βαθμιαία κάθοδο ενός βάρους.
Ο Καθηγητής Θεοδόσης Τάσιος γεννήθηκε στην Καστοριά. Πήρε το δίπλωμα του Πολιτικού Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1953) και συνέχισε τις σπουδές του στο Centre d'Etudes Superieures ITBTB, στο Παρίσι, για ένα χρόνο. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Ε.Μ.Π. το 1958. Εξελέγη Επιμελητής του Ε.Μ.Π. (1958) και στη συνέχεια Έκτακτος Μόνιμος Καθηγητής (1964) και Τακτικός Καθηγητής (1969). Ίδρυσε το Εργαστήριο Οπλισμένου Σκυροδέματος του Ε.Μ.Π. και το διεύθυνε μέχρι την αποχώρησή του (1997). Δίδαξε ακόμα στα Πανεπιστήμια της Βαγδάτης (1979), της Σαγκάης (1982), της Νανκίν (1985), της Παβίας (1986) και στο College International des Sciences de Construction Paris (1979-1989).
Εξέχουσα μορφή στην επιστημονική και επαγγελματική ζωή της χώρας, υπήρξε δάσκαλος χιλιάδων μηχανικών, δημοσίευσε εκατοντάδες επιστημονικές εργασίες στις περιοχές της Εδαφομηχανικής, της Τεχνολογίας του Σκυροδέματος και της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, ενώ ασχολήθηκε με μια ευρύτατη περιοχή επιστημονικών, τεχνολογικών και εκπαιδευτικών θεμάτων (ευρωπαϊκοί και εθνικοί κανονισμοί, αντισεισμική προστασία, προστασία μνημείων, δημόσια έργα) αλλά και με θέματα Φιλοσοφίας, Παιδείας, Γλώσσας, Ορολογίας, καθώς και με κοινωνικά θέματα ως συντάκτης Επιφυλλίδων στον ημερήσιο και εβδομαδιαίο Τύπο.
Είναι ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος πολλών ελληνικών Επιστημονικών Ενώσεων, μέλος αμερικανικών και ευρωπαϊκών Ενώσεων, ενώ διετέλεσε Πρόεδρος της RILEM (1977-78), της CEB (1983-87), του «Model Code 90» (1987-91), Σύμβουλος των Ηνωμένων Εθνών και Εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Απέσπασε πολλές τιμητικές διακρίσεις. Είναι Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νανκίν (1985), Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης (1986), Fellow του American Concrete Institute (1986), Επίτιμος Πρόεδρος της CEB (1988), Επίτιμο Μέλος της RILEM (1989), της CIAS (1998), του Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (1999), της CICOP (2001), Επίτιμος Διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου (2001), Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Τορίνο (2004), Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (2004) και Επίτιμο Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ορολογίας (2008). Τιμήθηκε, επίσης, με το Μετάλλιο της Πόλεως των Παρισίων (1986).
Είναι Πρόεδρος της Εταιρείας για τη Διερεύνηση της Αρχαοελληνικής και Βυζαντινής Τεχνολογίας (ΕΔΑΒυΤ).
Γεννήθηκε το 1945 στην Αθήνα. Τελείωσε τη Γερμανική Σχολή Αθηνών. Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος. Συμπλήρωσε τις σπουδές του με Μεταπτυχιακό στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και Διδακτορικό στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Graz, στον τομέα του Αυτομάτου Ελέγχου. Διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης και καθηγητής στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Bochum. Κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα ορίστηκε καθηγητής και πρόεδρος του ΤΕΙ Χαλκίδας και στη συνέχεια καθηγητής στο Τμήμα Αυτοματισμού του ΤΕΙ Πειραιά μέχρι και την συνταξιοδότησή του.
Είναι συγγραφέας πολλών επιστημονικών βιβλίων και δημοσιεύσεων. Ασχολήθηκε από νωρίς με την μελέτη της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, αποτέλεσε ένα από τα πρώτα μέλη της Εταιρείας Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας ΕΜΑΕΤ, και είναι μέλος του Διοικητικού της Συμβουλίου. Έγραψε βιβλία για την Αρχαία Ελληνική Τεχνολογία, μετέφρασε και εξέδωσε στη νεοελληνική την Αυτοματοποιητική του Ήρωνος του Αλεξανδρινού και καθιέρωσε την Ιστορία της Αρχαίας Τεχνολογίας ως μάθημα στο ΤΕΙ που υπηρετούσε. Κατασκεύασε πολλά λειτουργικά ομοιώματα Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, που παρουσιάστηκαν σε εκθέσεις, ιδιαίτερα στα πλαίσια της ΕΜΑΕΤ, είτε δωρίστηκαν σε εκθεσιακούς χώρους και εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Είναι γλύπτης και γλυπτά του βρίσκονται σε δημόσιους και εκθεσιακούς χώρους.
