Κοινωνικές ανισότητες στην Ευρώπη - Εισαγωγικές ομιλίες

Ο Δρ. Χρήστος Βασιλάκος γεννήθηκε στη Βόνιτσα Αιτωλ/νίας το 1966 και αποφοίτησε το 1984 από το 3ο Λύκειο Ζωγράφου.

Σπούδασε Χημικός στο Πανεπιστήμιο Πατρών, απ’ όπου αποφοίτησε το 1988. Από το Σεπτέμβριο του 1988 έως το 1993  συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών, ασκώντας παράλληλα διδακτικό έργο, ενώ συμμετείχε σε εθνικά και ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα.

Από το 1995 έως το 2001 διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης στο Εργαστήριο Υδροβιολογίας (έως το 1997) και στο Εργαστήριο Περιβαλλοντικών Ερευνών (έως το 2001) του ΕΚΕΦΕ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ. Από το 2001 έως το 2006 ήταν ειδικό επιστημονικό προσωπικό και επικεφαλής του Τομέα «Αναλύσεων και Εκτιμήσεων Περιβαλλοντικών Ρύπων σε Εσωτερικούς και Εξωτερικούς χώρους» στο Εργαστήριο Περιβαλλοντικών Ερευνών. Την περίοδο αυτή ασχολήθηκε ερευνητικά με θέματα περιβάλλοντος, με έμφαση στην καταγραφή και διαχείριση των αέριων ρύπων. Τον Ιούλιο του 2006 εξελέγη Κύριος Ερευνητής στο Ινστιτούτο Πυρηνικής Τεχνολογίας και Ακτινοπροστασίας.

Από το Σεπτέμβριο του 2004 έως το τέλος του 2010  ήταν αποσπασμένος στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία, ως εκπρόσωπος της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, για θέματα Έρευνας, Τεχνολογίας και Διαστήματος. Από αυτή τη θέση εκπροσωπούσε την Ελλάδα στις Ομάδες Έρευνας και Διαστήματος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, καθώς και σε άλλες Ευρωπαϊκές Επιτροπές και Οργανισμούς, ενώ συμμετείχε ενεργά και στη διαμόρφωση της εθνικής στρατηγικής για την Έρευνα και την Τεχνολογική Ανάπτυξη.

Από το Μάρτιο του 2011 έως τον Αύγουστο του 2013 εργαζόταν ως Εθνικός Εμπειρογνώμων στη Γενική Διεύθυνση Έρευνας και Καινοτομίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε θέματα ευρωπαϊκής πολιτικής για την έρευνα, στο σχεδιασμό του Horizon 2020, στις παν-ευρωπαϊκές ερευνητικές υποδομές και την περιφερειακή τους διάσταση, καθώς και στη διαχείριση ερευνητικών προγραμμάτων του 7ου Προγράμματος Πλαισίου.

Ο Δρ. Χρήστος Βασιλάκος έχει περισσότερες από 100 δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά επιστημονικών συνεδρίων, ενώ διετέλεσε και κριτής σε πολλά διεθνή επιστημονικά περιοδικά.

Η Ισμήνη Κριάρη σπούδασε Νομικά στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου, στο οποίο διορίσθηκε Λέκτορας Συνταγματικού Δικαίου το 1989 στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης όπου και υπηρετεί έως σήμερα ως καθηγήτρια.

Έχει λάβει ερευνητική υποτροφία από τον γερμανικό οργανισμό DAAD το 1998 και το 2003 και έχει διδάξει ως επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Λύνεμπουργκ. Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα για θέματα βιοηθικής και προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και έχει εισηγήσεις και συμμετοχές σε πολλά εθνικά και διεθνή σεμινάρια και συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Βιβλία και 60 άρθρα της έχουν δημοσιευθεί στην ελληνική, αγγλική και γερμανική γλώσσα.

Διδάσκει θέματα Συνταγματικού Δικαίου, Ηθικής και Βιοηθικής σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και σε άλλα Πανεπιστήμια. Από το 2014 έχει ιδρύσει στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης την κατεύθυνση: «Δίκαιο, Τεχνολογία και Οικονομία».

Είναι μέλος της Επιτροπής Βιοηθικής της Ιεράς Συνόδου (από το 2002), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Επιτροπής για την ΟΥΝΕΣΚΟ (από το 2004), μέλος της Επιτροπής Βιοηθικής και Ερευνητικής Δεοντολογίας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (από το 2009), εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Διακυβερνητική Επιτροπή Βιοηθικής της ΟΥΝΕΣΚΟ (από το 2010), μέλος της επιτροπής Βιοηθικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (από το 2011), στην Διευθύνουσα Επιτροπή Βιοηθικής του Συμβουλίου της Ευρώπης (το 2009-2011), και μέλος της Εφορείας Διεθνών Σχέσεων του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.

Έχει συμμετάσχει σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές του Συμβουλίου της Ευρώπης, του Υπ. Υγείας και του Υπ. Παιδείας. Την περίοδο 2004-2007 υπηρέτησε ως Ειδική Γραμματέας Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης και Παιδείας Ομογενών στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Την περίοδο 2011-2016 διετέλεσε Αντιπρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Προσωπικού στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και από το 2016 είναι Πρύτανις του Πανεπιστημίου.

O Νίκος Δεμερτζής είναι καθηγητής στο Τμήμα Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και Διευθυντής και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ε.Κ.Κ.Ε.. Από το 2004 έως το 2010 υπήρξε μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου (Λεμεσός), ιδρυτής και συντονιστής-πρόεδρος του Τμήματος Επικοινωνίας και Σπουδών Διαδικτύου, καθώς και κοσμήτορας της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Επικοινωνίας του ίδιου Πανεπιστημίου. Από το Μάιο του 2010 έως τον Μάιο του 2013 διετέλεσε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ι.Κ.Υ.

Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Παντείου Πανεπιστημίου (1980) και διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Lund, Σουηδίας (1986).

Κυριότερα έργα του: Εμφύλιος. Πολιτισμικό Τραύμα, με τους Ε. Πασχαλούδη & Γ. Αντωνίου (επιμ.) (2013), Φθόνος και μνησικακία: Τα πάθη της ψυχής και η κλειστή κοινωνία, με τον Θάνο Λίποβατς (2006), Πολιτική Επικοινωνία. Διακινδύνευση, Δημοσιότητα, Διαδίκτυο (2002), Τοπική Δημοσιότητα και Τύπος στην Ελλάδα (1996), Ο Λόγος του Εθνικισμού (1996), Δοκίμιο για την Ιδεολογία. Ένας Διάλογος της Κοινωνικής Θεωρίας με την Ψυχανάλυση, με τον Θάνο Λίποβατς (1994),  Κουλτούρα, Νεωτερικότητα, Πολιτική Κουλτούρα (1989).

Τα τρέχοντα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται στον χώρο της πολιτικής κοινωνιολογίας, της πολιτικής επικοινωνίας και της κοινωνιολογίας των συγκινήσεων.

Ο László Andor είναι Ούγγρος οικονομολόγος, κάτοχος Ph.D στα οικονομικά και ακαδημαϊκός δάσκαλος.

Γεννήθηκε στις 3 Ιουνίου 1966 στο Zalaegerszeg της Ουγγαρίας. Σπούδασε οικονομικά  στο Πανεπιστήμιο Corvinus της Βουδαπέστης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο George Washington στη Washington DC των ΗΠΑ και στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Corvinus της Βουδαπέστης και στο King Sigismund College, ενώ, κατά καιρούς, κατείχε σημαντικές επιτελικές θέσεις στο κρατικό μηχανισμό της χώρας του, καθώς και σε διεθνείς οικονομικούς Οργανισμούς.

Από τις 10 Φεβρουαρίου του 2010 είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και κατέχει τη θέση του Επίτροπου Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων και Κοινωνικής Ένταξης της Ε.Ε.