Κρίση και Αναπαράσταση. Δέκα Χρόνια Ελληνικής Κρίσης - Στρογγυλή Τράπεζα με θέμα την Ψυχολογία

Ο Γιώργος Φαράκλας γεννήθηκε το 1962 και διδάσκει Πολιτική Φιλοσοφία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Υποστήριξε την διδακτορική του διατριβή µε τίτλο Η ατομικότητα στην φιλοσοφία του δικαίου του Εγέλου (Παρίσι, 1994) και είναι ο συγγραφέας των βιβλίων Μακιαβέλι, Η εξουσία του πρίγκιπα (Παρίσι, 1997), Θέση και Αλήθεια (Αθήνα, 1997), Γνωσιοθεωρία και μέθοδος στον Έγελο (Αθήνα, 2000), Αυτό το πράγμα, (Αθήνα, 2001), Νόηµα και κυριαρχία (Αθήνα, 2007), ενώ έχει επιμεληθεί συλλογικό τόμο για τον Ρουσσώ (Αθήνα, 2012 ). Μέσα από την αναθεώρηση της εγελιανής μεθόδου, η οποία γίνεται αντιληπτή ως ανασυγκρότηση των ιστορικά παραγόμενων εννοιών, αναζητά στη σύγχρονη φιλοσοφία µία μορφή µη νατουραλιστικής και αντικομφορμιστικής θεμελίωσης της πολιτικής κανονιστικότητας. Εμπνέεται από τη θεωρία της αξίας του Κοσμά Ψυχοπαίδη ενώ έχει αφιερώσει µια κριτική ανασυγκρότησης στην περιγραφική θεωρία της απόφασης του Παναγιώτη Κονδύλη.

Ο Χρίστος Παπαθεοδώρου είναι καθηγητής Κοινωνικής Πολιτικής στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών.

Αποφοίτησε (με άριστα) από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Βρετανία, στο Πανεπιστήμιο του Bath (MSc) και στο London School of Economics and Political Science - LSE (PhD-διδακτορικό). Στο LSE πραγματοποίησε επίσης μεταδιδακτορική έρευνα.

Διετέλεσε κοσμήτορας στη Σχολή Κοινωνικών, Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών και Καθηγητής Κοινωνικής Πολιτικής στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (Δ.Π.Θ.). Ήταν επιστημονικός υπεύθυνος της Ερευνητικής Μονάδας Κοινωνικής Πολιτικής, Φτώχειας και Ανισοτήτων, του Παρατηρητηρίου Οικονομικών και Κοινωνικών Εξελίξεων του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ (2010-2016). Υπήρξε ερευνητής στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ), στο γνωστικό αντικείμενο Οικονομικά της Κοινωνικής Πολιτικής. Έχει συμμετάσχει και συντονίσει (ως επιστημονικά υπεύθυνος) πολλά ερευνητικά έργα και μελέτες. Συμμετείχε (2007-2009) ως βασικός συνεργάτης και επιστημονικός υπεύθυνος ερευνητικών ομάδων στο Παρατηρητήριο Φτώχειας, Εισοδημάτων, Ανισοτήτων και Κοινωνικού Αποκλεισμού (ΠΑΦ-ΕΑΚ), UADPhilEcon. Ήταν αναπληρωτής πρόεδρος στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης του Δ.Π.Θ. (2010-12). Είναι ιδρυτικό μέλος της Επιστημονικής Εταιρείας Κοινωνικής Πολιτικής όπου διετέλεσε πρόεδρος (2010-2011) και μέλος του ΔΣ (2002-2008) και ιδρυτικό μέλος της Επιστημονικής Εταιρείας Πολιτικής Οικονομίας. Ήταν επισκέπτης ερευνητής στο LSE-STICERD και επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο VU Amsterdam.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα και οι δημοσιεύσεις του εστιάζουν σε θέματα πολιτικής οικονομίας της κοινωνικής πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ανισότητας, διανομής και αναδιανομής του εισοδήματος, φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, μακροοικονομικού περιβάλλοντος και κοινωνικής προστασίας, σχέσης μεταξύ λειτουργικής και προσωπικής διανομής του εισοδήματος και σε ζητήματα βάσεων δεδομένων και ερευνητικών υποδομών. Εργασίες του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξενόγλωσσα βιβλία, επιστημονικά περιοδικά, επιστημονικές σειρές, ερευνητικές μονογραφίες και εκθέσεις ερευνών, και έχουν παρουσιαστεί σε πολλά διεθνή και ελληνικά συνέδρια.

Προσωπικός ιστότοπος του Χρίστου Παπαθεοδώρου

Ο Fabien Perrier, με σπουδές πολιτικών επιστημών στο Παρίσι και στο Βερολίνο, είναι δημοσιογράφος, ανταποκριτής στην Ελλάδα για πολλές εθνικές εφημερίδες (Libération, Γαλλία – Le Soir, Βέλγιο – Le Temps, Ελβετία) αλλά και επαρχιακές (Le Télégramme, Le Progrès de Lyon), για περιοδικά (Marianne, Télérama, Les Échos, Week-end), για το ραδιόφωνο (Europe 1, Radio Canada).

Ζει στην Ελλάδα και τη Γαλλία και καλύπτει την πολιτική επικαιρότητα που αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι Γενικός Γραμματέας του Europresse, μιας ένωσης που συγκεντρώνει 50 δημοσιογράφους από διαφορετικές χώρες με εξειδίκευση σε θέματα Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Δημήτρης Τρίκας είναι δημοσιογράφος και εργάζεται στην ΕΡΤ. Σπούδασε Νομικά και κινηματογράφο και κατά το παρελθόν διηύθυνε το ψηφιακό κανάλι CinePlus της ΕΡΤ. Παρουσιάζει στο Τρίτο Πρόγραμμα εκπομπές λόγου και έχει αρθρογραφήσει στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο.

Ο Ιορδάνης Ψημμένος είναι Καθηγητής Κοινωνιολογίας. Διδάσκει βιομηχανική κοινωνιολογία και κοινωνιολογία της μετανάστευσης στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου. Σπούδασε κοινωνιολογία και κοινωνική πολιτική στο Πανεπιστήμιο του Newcastle (1986) της Μεγάλης Βρετανίας και βιομηχανική κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο του Durham της Μεγάλης Βρετανίας όπου έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα (1990). Το ερευνητικό του ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην ανισότητα και τον κοινωνικό αποκλεισμό του μεταναστευτικού εργατικού δυναμικού. Έργα του είναι: Μετανάστευση από τα Βαλκάνια: Κοινωνικός αποκλεισμός στην Αθήνα (3η έκδοση, Παπαζήσης, 2004), Globalization and Employee Participation (Ashgate, 1997), Παγκοσμιοποίηση και Συμμετοχή Εργαζομένων (Gutenberg, 1995), Μετανάστευση και Εργασία στην Ευρώπη (ΕΚΠΑ, 1999), Οικιακή Εργασία των μεταναστριών και Κοινωνική Προστασία. Η περίπτωση των γυναικών από την Αλβανία και την Ουκρανία (Παπαζήσης, 2008 σε συνεργασία με τον Χριστόφορο Σκαμνάκη). Έχει δημοσιεύσει σειρά άρθρων σε ελληνικές και διεθνείς επιστημονικές επιθεωρήσεις και σε επιμελημένες συλλογικές ερευνητικές εργασίες. Έχει επιμεληθεί τα διδακτικά εγχειρίδια: T. Watson, Κοινωνιολογία, Εργασία και Βιομηχανία (Αλεξάνδρεια, 2005), M. Savage και A. Warde Αστική Κοινωνιολογία, Καπιταλισμός και Νεοτερικότητα (Παπαζήσης, 2005), το κλασικό βιβλίο του F.W. Taylor, Αρχές Επιστημονικού Μάνατζμεντ (Παπαζήσης, 2007). Επίσης, έχει επιμεληθεί το βιβλίο του M. Sandel Ενάντια στην τελειότητα (Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2011) και το συλλογικό τόμο Εργασία και κοινωνικές ανισότητες (Αλεξάνδρεια, 2013).

Ο Γεώργιος Αραμπατζής γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη και σπούδασε φιλοσοφία στο Παρίσι. Υπότροφος της Γαλλικής Κυβέρνησης, Διδάκτωρ με άριστα της École de Hautes Études en Sciences Sociales. Πραγματοποίησε μετα-διδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο με υποτροφία της Ιταλικής Κυβέρνησης. Από το 1998 έως το 2012 εργάσθηκε ως Ερευνητής στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Φιλοσοφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Το 2010 εκλέχθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου και διορίσθηκε το 2012. Υπήρξε προσκεκλημένος Ερευνητής-Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Princeton (ΗΠΑ), στο Πανεπιστήμιο του Texas στο Austin (ΗΠΑ), στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι (Φινλανδία), στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου στην Πράγα (Τσεχία), στο Πανεπιστήμιο του Ιασίου (Ρουμανία), κ.α. Έδωσε διαλέξεις περί βυζαντινής φιλοσοφίας στα ανωτέρω Πανεπιστήμια και σε άλλα, ενώ δίδαξε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (αρχαία και βυζαντινά φιλοσοφικά κείμενα, 1998-2001), στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του τομέα Φιλοσοφίας, τμήματος Φ-Π-Ψ του Πανεπιστημίου Αθηνών (από το 2006) και στο Βυζαντινό Τμήμα της École de Hautes Études en Sciences Sociales (2009, 2010). Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε Ελληνικά και Διεθνή Συνέδρια και είναι μέλος Ελληνικών και Διεθνών Φιλοσοφικών Εταιρειών.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη Βυζαντινή φιλοσοφία, τις αρχαίες πηγές της και τις νεωτερικές προσλήψεις της.