Ξαναθυμόμαστε τον Μποστ (Ημερίδα - Α΄ Μέρος)

Ο Θανάσης Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Χρήστου Βαχλιώτη. Εμφανίστηκε στο θέατρο στο ρόλο του Κρέοντα στον Οιδίποδο τύραννο (θίασος Κωστή Λειβαδέα, 1962). Ως το 1969 συνεργάζεται με τους θιάσους Βασίλη Διαμαντόπουλου-Μαρίας Αλκαίου, «Ηνωμένων Καλλιτεχνών», Μιράντας Μυράτ-Αντρέα Μπάρκουλη, Τίτου Βανδή, «Ελευθέρας Σκηνής». Το 1969 ιδρύει με τη Λήδα Πρωτοψάλτη και τον Τάκη Καλφόπουλο το θίασο «Βήματα» και ανεβάζουν έργα των Ι. Καμπανέλλη, Μ. Χάκκα, Ζ. Ανούιγ. Το 1971 ιδρύει με την Ελένη Καρπέτα το θέατρο «Στοά» και παρουσιάζουν έργα των Ευριπίδη, Ν. Μακιαβέλλι, Μ. Ποντίκα, Π. Βάις, Γ. Ανδρίτσου. Από το 1974 διευθύνει μόνος του το ομώνυμο θέατρο, έχοντας ανεβάσει, ως σήμερα, σε δική του πάντα σκηνοθεσία, έργα των Π. Μάρκαρη, Γ. Διαλεγμένου, Μ. Ευθυμιάδη, Μ. Ποντίκα, Σπ. Παπαδογεώργου, Γ. Χρυσούλη, Α. Θωμόπουλου, Γ. Παπακυριάκη, Κ. Βέργου, Γ. Μανιώτη, Δ. Κορδάτου, Μπ. Τσικληρόπουλου, Μποστ, Ι. Καμπανέλλη, Π. Μέντη καθώς και δύο δικά του, το «89,90 FM Stereo» και το «Άντε γεια». Στο ίδιο πάντα θέατρο ανέβασε έργα των Φ. Γκ. Λόρκα, P. Aτάυντε, Λ. Kέσσλερ, Eντ. Mποντ. Στο ελεύθερο θέατρο, σε κρατικά θέατρα καθώς και σε ΔHΠEΘE έχει σκηνοθετήσει εννιά ελληνικά θεατρικά έργα και ένα ξένο. Έχει διδάξει υποκριτική στις Σχολές Bεάκη και Π. Kατσέλη, ενώ έχει συνεργαστεί με περιοδικά και εφημερίδες (η λέξη, Tα Nέα της Kυριακής, H Kαθημερινή, Tα Nέα).

Ο Κώστας Μποσταντζόγλου γεννήθηκε και επέμενε να ζει στην Αθήνα. Οι λεπτομέρειες της ζωής του αποτελούν προσωπικά δεδομένα και δεν δίδονται παρά μόνον κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας.

Ο Τάσος Σακελλαρόπουλος σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Σιένα στην Ιταλία και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.  Κύριος τομέας των ενδιαφερόντων του, ο 20ος αιώνας,  ιδιαίτερα η κοινωνική και πολιτική ιστορία από το 1935 ως το 1996. Έχει επιμεληθεί ιστορικές εκθέσεις, μεταξύ άλλων την έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη,  «1821 Πριν και Μετά»  σε συνεπιμέλεια με την Μαρία Δημητριάδου. Έχει διδάξει σε μεταπτυχιακά σεμινάρια, έχει γράψει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και έχει επιμεληθεί συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων, όπως και καταλόγους εκθέσεων. Εργάζεται ως Υπεύθυνος στα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη.

Ο Γιάννης Κοντός γεννήθηκε στο Αίγιο το 1943. Σπούδασε οικονομικά και εργάστηκε ως ασφαλιστής. Μεταξύ 1971-1976 διατήρησε, μαζί με τον Θανάση Νιάρχο, το βιβλιοπωλείο "Ηνίοχος", σημείο συνάντησης λογοτεχνών και διανοούμενων κατά τα τελευταία χρόνια της δικτατορίας. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε με ποίηση το 1965, και με το πρώτο του βιβλίο, το 1970. Έχει εκδώσει δεκαπέντε ποιητικά βιβλία, δύο βιβλία με πεζά κείμενα ("Τα ευγενή μέταλλα", τ. 1 και 2), και τρία βιβλία για παιδιά. Ποιήματα και κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες. Το 1973 πήρε τη χορηγία του Ιδρύματος Ford. Επί σειρά ετών ήταν συνεργάτης του ραδιοφώνου καθώς και των εκδόσεων "Κέδρος". Έχει κατά διαστήματα συνεργαστεί με περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού καθώς και με το "Το Βήμα της Κυριακής". Το 1980 κυκλοφόρησε δίσκος με μελοποιημένα ποιήματά του από τον συνθέτη Νίκο Καλλίτση, με τον τίτλο "Απόπειρα". Έχει γράψει κείμενα για σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους. Τον Απρίλιο του 1992 εκδόθηκε μια επιλογή ποιημάτων του με τίτλο "Όταν πάνω από την πόλη ακούγεται ένα τύμπανο", σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, εικονογραφημένη από τον ζωγράφο Δημήτρη Μυταρά. Το ενδέκατο βιβλίο του, "Πρόκες στα σύννεφα", 1999, είναι μια ανθολόγηση όλων των ποιητικών του βιβλίων, που έκανε ο ζωγράφος Γιάννης Ψυχοπαίδης, την οποία συμπλήρωσε με 20 χαρακτικά. Διδάσκει σε σχολή θεάτρου. Το 1998 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική συλλογή "Ο αθλητής του τίποτα". Το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του ποιητικού του έργου.