Ξαναθυμόμαστε τον Μποστ (Ημερίδα - Β΄ Μέρος)

Ο ΣTAΘHΣ (κατά κόσμον Στάθης Δ. Σταυρόπουλος), γεννήθηκε το 1955 στον Πύργο Hλείας.

Σπούδασε Πολιτικές επιστήμες και Σκηνοθεσία Κινηματογράφου.

Άρχισε να δημοσιεύει σκίτσα και γελοιογραφίες το 1981 στον “Οδηγητή” κι από τότε συνέχισε για δέκα χρόνια στον “Pιζοσπάστη”, άλλα δέκα στα “NEA” και τέλος, έως τώρα στην “Eλευθεροτυπία”.

Σε όλο αυτό το διάστημα συνεργάσθηκε με πλήθος εντύπων όπως το “ANTI”, η “Πρώτη”, η “Mακεδονία”, το “METPO”, το “EΠIXEIPΩ”, ο “METOXOΣ” και πολλά άλλα.

Σήμερα, εκτός της “E” συνεργάζεται επίσης με τους “4Tροχούς”, το “Δίφωνο”, την “Παρασκευή +13” κι άλλα. Έχει εικονογραφήσει πολλά βιβλία, κυρίως παιδικά, με τις εκδόσεις Kαστανιώτη, Kέδρος, Άγκυρα, Πατάκης, Παπαδόπουλος και άλλες.

Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, έχει κάνει πλήθος ατομικές καθώς και τρεις εκθέσεις στις γκαλερί Aστρολάβος και Aγκάθι.

Έχει εκδόσει 21 άλμπουμ με γελοιογραφίες, τρία με σκίτσα χωρίς λόγια, ένα με κόμικ και ένα βιβλίο με εικονοραφημένα τραγούδια.

Tέλος, γράφει την καθημερινή στήλη “Nαυτίλος” στην “Eλευθεροτυπία”, ανθολογία της οποίας εξέδωσε προσφάτως η εφημερίδα και διακινούν οι εκδόσεις Πατάκη.

Kαλλιεργεί ένα αμπέλι, συλλέγει παιχνίδια, ταξιδεύει πολύ (ενίοτε γράφοντας ταξιδιωτικά) κι έχει δύο γιούς, τον Διονύση και τον Tηλέμαχο.

O κ. Κ. Γεωργουσόπουλος γεννήθηκε στη Λαμία το 1937. Σπούδασε Φιλολογία, Ιστορία και Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, όπου υπήρξε μαθητής του Δημήτρη Ροντήρη και του Γιάννη Σιδέρη. Ποιητής, μεταφραστής, κριτικός, δοκιμιογράφος και εκπαιδευτικός, συνεργάστηκε στενά με τον Κάρολο Κουν και τον Σπύρο Ευαγγελάτο και θήτευσε τόσο στο Εθνικό Θέατρο όσο και στη Λυρική Σκηνή. Συνέβαλε καθοριστικά στο να αναδειχθεί το νεοελληνικό θέατρο τόσο με τα κείμενα και τις κριτικές του όσο και με τη διδασκαλία του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπήρξε, μάλιστα, από τους πρώτους που τόνισε, μέσω των επιφυλλίδων του στις αρχές της δεκαετίας του 1980, την ανάγκη ίδρυσης Τμημάτων Θεατρικών Σπουδών στα Ελληνικά Πανεπιστήμια. Δέκα περίπου χρόνια μετά ήταν από τους πρώτους που κλήθηκαν να διδάξουν στο νεοσύστατο τότε Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου μας, κάτι που συνεχίζει να κάνει ακόμα και σήμερα με μεγάλη επιτυχία.

Το 1978 ανέλαβε, κατόπιν ανάθεσης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, την επιμέλεια του βιβλίου Δραματική ποίηση, που αποτέλεσε επί είκοσι πέντε χρόνια διδακτέα ύλη στα ελληνικά Γυμνάσια. Από το 2003 είναι πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικού Μουσείου.

Το 2008, βραβεύτηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Επίσης το Πανεπιστήμιο Αθηνών, μετά από πρωτοβουλία του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, τον αναγόρευσε το 2006 σε επίτιμο διδάκτορά του.
Επίσης για τα έργα του "Τα μετά το θέατρο", 1985, έλαβε το πρώτο Κρατικό βραβείο δοκιμίου,και για το "Από τον Στρίντμπεργκ και τον Αντόν Τσέχωφ στον Λουίτζι Πιραντέλλο και τον Μπέρτολτ Μπρεχτ και το 1999 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Για το σύνολο του έργου του έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών (2000).

Ιστοσελίδα του Κώστα Γεωργουσόπουλου στην εγκυκλοπαίδεια Βικιπαιδεία

Ο Νίκος Σαραντάκος γεννήθηκε στο Παλαιό Φάληρο το 1959. Σπούδασε χημικός μηχανικός και αγγλική φιλολογία. Έχει εκδώσει δύο συλλογές διηγημάτων και άλλα βιβλία. Δουλεύει μεταφραστής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα σε Λουξεμβούργο και Ελλάδα. Ενδιαφέρεται για τη φρασεολογία, την ετυμολογία και τη λεξικογραφία καθώς και για την ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας. Συνεργάζεται με την εφημερίδα "Αυγή" και με διάφορα περιοδικά. Δημοσιεύει τα κείμενά του, γλωσσικά και άλλα, στο www.sarantakos.com. Σε μια άλλη ενσάρκωση, γράφει στα αγγλικά και στα γαλλικά για το μπριτζ (το παιχνίδι).

Ιστοσελίδα του Νίκου Σαραντάκου