Αντωνακάκης Δημήτρης
Τουρνικιώτης Παναγιώτης
Κωσταβάρα-Παπαρρήγα Άλκηστις
Φαραντάτος Παναγιώτης
Τσιαμπάος Κώστας
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
22/10/2015
Διάρκεια
84:08
Εκδήλωση
Αναφορά στον Ελ/Le Corbusier
Χώρος
Γαλλικό Ινστιτούτο
Διοργάνωση
Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών – Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Κατηγορία
Αρχιτεκτονική
Ετικέτες
Le Corbusier, Le Modulor, αρχιτεκτονική, νεωτερικότητα, μοντερινισμός, μαθηματικά, ανθρώπινο σώμα, αρμονία
Η συζήτηση στρογγυλής τραπέζης με τίτλο "Le Corbusier - Le Modulor" έγινε στο Αμφιθέατρο του Γαλλικού Ινστιτούτου την Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015, με αφορμή την πρώτη πλήρη ελληνική έκδοση του βιβλίου του πρωτοπόρου αρχιτέκτονα, “Modulor” που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Παπασωτηρίου.
Η εκδήλωση ήταν μέρος της δέσμης εκδηλώσεων "Αναφορά στον Ελ/Le Corbusier" που οργανώνονται στα 50 χρόνια από τον θάνατό του με πρωτοβουλία της Σχολής Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π. και στηρίζονται από το Ίδρυμα Le Corbusier, το Γαλλικό Ινστιτούτο, την Ελβετική Πρεσβεία, το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής, το Ελληνικό Docomomo, το Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου και τη Διεθνή Εταιρεία Φίλων του Ιδρύματος Le Corbusier.
Τρεις γενιές που συναντήθηκαν διαχρονικά μέσα με τα λόγια και τα έργα του Le Corbusier συζήτησαν τη σημασία του Modulor και τη σημερινή του επικαιρότητα. Στη συζήτηση πήραν μέρος οι Δημήτρης Αντωνακάκης, Παναγιώτης Τουρνικιώτης, Άλκηστις Κωσταβάρα-Παπαρρήγα και Παναγιώτης Φαραντάτος, ενώ μήνυμα έστειλε ο Γραμματέας του Ιδρύματος Le Corbusier Jacques Sbriglio. Συντόνισε ο Κώστας Τσιαμπάος.
Σύμβολο μιας νεωτερικότητας που επιθυμεί να εξανθρωπίσει τη μηχανή, το Modulor συμπύκνωσε την αγάπη του Le Corbusier για τα μαθηματικά και το ανθρώπινο σώμα, στοχεύοντας σε μια αρχιτεκτονική που θα εκπέμπει αρμονία. Για κάποιους ήταν ένα σκληρό «καλούπι» που υποτάσσει τη σχεδιαστική ελευθερία, για άλλους η τελευταία έκλαμψη ενός επιστημονικού ανθρωπισμού. Σε κάθε περίπτωση, το Modulor αποτελεί στις μέρες μας ένα από τα σημαντικότερα ποιητικά ευρήματα της σκέψης του Le Corbusier, κομβικό για την κατανόηση της κοσμοθεωρίας του και της συνθετικής του προσέγγισης. Πάνω από όλα, παραμένει ένα έργο ανοιχτό που μας καλεί σε κριτική επανεκτίμηση.
Τα βιβλία Le Modulor και Modulor 2, που κυκλοφόρησαν το 1950 και το 1955 αντίστοιχα, περιγράφουν τη συναρπαστική αναζήτηση ενός συστήματος αναλογιών που θα εναρμονίσει τον κτισμένο χώρο με το κορμί του ανθρώπου, εμπλουτισμένη με πλήθος αυτοβιογραφικές πληροφορίες και εφαρμοσμένα παραδείγματα. Σήμερα, 50 χρόνια μετά από τον θάνατο του συγγραφέα τους, τα βιβλία κυκλοφορούν για πρώτη φορά στο σύνολό τους στα ελληνικά, σε μια νέα μετάφραση της Άλκηστης Κωσταβάρα – Παπαρρήγα και σε επιμέλεια του Παναγιώτη Φαραντάτου, βασισμένη σε νέα έρευνα στα αρχεία του Ιδρύματος Le Corbusier στο Παρίσι.
Περισσότερες πληροφορίες στον ιστότοπο: http://lecorbusier.arch.ntua.gr/.
1959-2020: Αρχιτεκτονικό γραφείο με τη Σουζάνα Αντωνακάκη. 1965: Ιδρυτικό μέλος Atelier 66. 1962-1963: Μέλος & ταμίας του Δ.Σ. Συλλόγου Αρχιτεκτόνων ΔΑΣ. 1958-1992: Επιμελητής στην Αρχιτεκτονική Σχολή ΕΜΠ. 1975-1978: Πρόεδρος ΕΔΠ του ΕΜΠ, Αντιπρόεδρος ΕΔΠ Ελληνικών Πανεπιστημίων. 1978 & 1990: Υποψήφιος καθηγητής ΕΜΠ. 1994-1999: Επισκέπτης καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΜΙΤ, Βοστώνη. 1995: Αντεπιστέλλον μέλος της Academie d'Architecture στο Παρίσι. 1997-1998: Επισκέπτης καθηγητής στην Αρχιτεκτονική Σχολή ΕΜΠ. 1999-2000: Επισκέπτης καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Πατρών. 1997-2011: Καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΑΜ, στα Χανιά Κρήτης. 2007: Επίτιμος διδάκτορας του ΑΠΘ. 2016: Επίτιμος διδάκτορας του ΔΠΘ. 2019-2021: Μεταβατικός διευθυντής του ΕΜΣΤ. 2022: Επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Πατρών. 2022: Opera Omnia από το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής & Share Architects. 2024: Επίτιμος διδάκτορας του Πολυτεχνείου Κρήτης. ΒΙΒΛΙΑ: Δ. Αντωνακάκης (μτφ.), Le Corbusier, Une petite maison, Libro, 1998, Δ. Αντωνακάκης, Δημήτρης Πικιώνης. Δύο διαλέξεις, Δομές, 2013, Σ. Αντωνακάκη & Δ. Αντωνακάκης, Ο μικρόκοσμος του εσωτερικού χώρου, DOMA, 2021, Σ. & Δ. Αντωνακάκης, Πολυκατοικία στην οδό Δοξαπατρή, DOMA, 2022.
Ο Παναγιώτης Τουρνικιώτης είναι Ομότιμος Καθηγητής του ΕΜΠ. Έχει διδάξει θεωρία της αρχιτεκτονικής για περισσότερα από 30 χρόνια. Έχει δημοσιεύσει κριτικά δοκίμια για την αρχιτεκτονική και την πόλη, που καλύπτουν τη νεότερη και τη σύγχρονη εποχή, ανάμεσα στα οποία Adolf Loos, Macula, 1991• The Historiography of Modern Architecture, MIT Press, 1999• Ο Παρθενώνας και η ακτινοβολία του στα νεώτερα χρόνια, Μέλισσα, 1994• Η διαγώνιος του Le Corbusier, Εκκρεμές, 2010. Οι διασταυρώσεις της ελληνικής και της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής και η πρωτεύουσα πόλη της Αθήνας είναι δύο σημαντικά κεφάλαια του πρόσφατου έργου του που παραμένουν ακόμη ανοιχτά. Είναι πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής (ΕΑΗΝ).
Ο Παναγιώτης Φαραντάτος είναι Αρχιτέκτων Μηχανικός Ε.Μ.Π. (2007) με μεταπτυχιακές σπουδές στη θεωρία αρχιτεκτονικής (ΔΠΜΣ “Σχεδιασμός-Χώρος-Πολιτισμός”, Ε.Μ.Π., 2010, υπότροφος ΙΚΥ) . Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν στην μοντέρνα αρχιτεκτονική, την Μεσόγειο και τον ερωτισμό ως εργαλείο κατανόησης του αρχιτεκτονικού χώρου. Εργάστηκε προσφέροντας επικουρικό διαδακτικό έργο στην Σχολή Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π. (2009-2010). Από το 2009 διατηρεί αρχιτεκτονικό γραφείο στην Αθήνα ασχολούμενος με ιδιωτικά έργα μικρής κλίμακας ενώ έχει συμμετάσχει σε πανευρωπαϊκούς διαγωνισμούς και συνέδρια.
Ο Κώστας Τσιαμπάος είναι αρχιτέκτονας, Επίκουρος Καθηγητής στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ όπου διδάσκει ιστορία και θεωρία της αρχιτεκτονικής. Σπούδασε στην Αθήνα (ΕΜΠ) και τη Νέα Υόρκη (Columbia University). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην ανάδειξη και χρήση εννοιών και ερμηνευτικών εργαλείων δανεισμένων από τη φιλοσοφία, την πολιτική θεωρία και την ψυχανάλυση στην ιστορία και θεωρία της μοντέρνας και σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους ενώ αρχιτεκτονικά έργα και μελέτες του έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχουν τιμηθεί με διακρίσεις σε πανελλήνιους και πανευρωπαϊκούς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Το 2010 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Ποταμός" το βιβλίο του "Κατασκευές της Όρασης, από τη θεωρία του Δοξιάδη στο έργο του Πικιώνη". Το 2013 επιμελήθηκε, μαζί με τους Βάσω Κιντή και Παναγιώτη Τουρνικιώτη, το βιβλίο: "Το μοντέρνο στη σκέψη και τις τέχνες του 20ού αιώνα". Το 2017 κυκλοφόρησε μια πλήρης και αναθεωρημένη έκδοση της διδακτορικής διατριβής του στα αγγλικά, από τις εκδόσεις Routledge, με τίτλο: "From Doxiadis' theory to Pikionis’ work: Reflections of Antiquity in Modern Architecture".
