Τάσιος Θεοδόσης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
09/05/2017
Διάρκεια
00:45:23
Εκδήλωση
Συζητώντας γύρω από τον κινεζικό πολιτισμό (κύκλος ομιλιών)
Χώρος
Μουσείο Ηρακλειδών
Διοργάνωση
Μουσείο Ηρακλειδών
Κατηγορία
Εθνολογία, Φιλοσοφία
Ετικέτες
Κίνα, κινεζική μυθολογία, κινεζική τεχνολογία, κινεζική φιλοσοφία, Αριστοτέλης
Με αφορμή την ανταλλαγή δύο εκθέσεων αρχαίας επιστήμης και τεχνολογίας που θα πραγματοποιηθούν σε Αθήνα και Πεκίνο το φθινόπωρο του 2017 (έτος φιλίας Ελλάδας-Κίνας) σε συνεργασία με το Μουσείο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας, το Μουσείο Ηρακλειδών διοργάνωσε δύο ομιλίες γύρω από τον αρχαίο κινεζικό πολιτισμό.
Στην πρώτη ομιλία, που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 9 Μαΐου, ο ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ, Θεοδόσης Τάσιος, ανέπτυξε το θέμα: «Μερικές συγκρίσεις μυθολογίας και φιλοσοφίας στην Κινεζική και την Ελληνική αρχαιότητα».
Η διάλεξη ξεκινά με το σινικό μύθο των Τριών Ηγεμόνων, ο οποίος αναφέρεται στη δημιουργία του κόσμου και στην ανάπτυξη της ανθρωπότητας μέχρι το πέρας της νομαδικής/συλλεκτικής περιόδου. Μνημονεύονται αντίστοιχα ελληνικά ανάλογα. Κατόπιν η διάλεξη αναφέρεται στο σινικό μύθο των Πέντε Αυτοκρατόρων και τη σταδιακή ανάπτυξη του ανθρώπινου πολιτισμού – με έμφαση στην κινεζική τεχνολογία, αλλά και στον ρυθμιστικό ρόλο του Ουρανού. Δίδονται τα αρχαιοελληνικά ανάλογα μυθικά και ιστορικά δεδομένα. Η διάλεξη καταλήγει με τη σύγκριση της Αριστοτελικής Μεσότητος και του κινέζικου δόγματος του Chung-Yung.
Ο Καθηγητής Θεοδόσης Τάσιος γεννήθηκε στην Καστοριά. Πήρε το δίπλωμα του Πολιτικού Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1953) και συνέχισε τις σπουδές του στο Centre d'Etudes Superieures ITBTB, στο Παρίσι, για ένα χρόνο. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Ε.Μ.Π. το 1958. Εξελέγη Επιμελητής του Ε.Μ.Π. (1958) και στη συνέχεια Έκτακτος Μόνιμος Καθηγητής (1964) και Τακτικός Καθηγητής (1969). Ίδρυσε το Εργαστήριο Οπλισμένου Σκυροδέματος του Ε.Μ.Π. και το διεύθυνε μέχρι την αποχώρησή του (1997). Δίδαξε ακόμα στα Πανεπιστήμια της Βαγδάτης (1979), της Σαγκάης (1982), της Νανκίν (1985), της Παβίας (1986) και στο College International des Sciences de Construction Paris (1979-1989).
Εξέχουσα μορφή στην επιστημονική και επαγγελματική ζωή της χώρας, υπήρξε δάσκαλος χιλιάδων μηχανικών, δημοσίευσε εκατοντάδες επιστημονικές εργασίες στις περιοχές της Εδαφομηχανικής, της Τεχνολογίας του Σκυροδέματος και της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, ενώ ασχολήθηκε με μια ευρύτατη περιοχή επιστημονικών, τεχνολογικών και εκπαιδευτικών θεμάτων (ευρωπαϊκοί και εθνικοί κανονισμοί, αντισεισμική προστασία, προστασία μνημείων, δημόσια έργα) αλλά και με θέματα Φιλοσοφίας, Παιδείας, Γλώσσας, Ορολογίας, καθώς και με κοινωνικά θέματα ως συντάκτης Επιφυλλίδων στον ημερήσιο και εβδομαδιαίο Τύπο.
Είναι ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος πολλών ελληνικών Επιστημονικών Ενώσεων, μέλος αμερικανικών και ευρωπαϊκών Ενώσεων, ενώ διετέλεσε Πρόεδρος της RILEM (1977-78), της CEB (1983-87), του «Model Code 90» (1987-91), Σύμβουλος των Ηνωμένων Εθνών και Εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Απέσπασε πολλές τιμητικές διακρίσεις. Είναι Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νανκίν (1985), Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης (1986), Fellow του American Concrete Institute (1986), Επίτιμος Πρόεδρος της CEB (1988), Επίτιμο Μέλος της RILEM (1989), της CIAS (1998), του Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (1999), της CICOP (2001), Επίτιμος Διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου (2001), Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Τορίνο (2004), Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (2004) και Επίτιμο Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ορολογίας (2008). Τιμήθηκε, επίσης, με το Μετάλλιο της Πόλεως των Παρισίων (1986).
Είναι Πρόεδρος της Εταιρείας για τη Διερεύνηση της Αρχαοελληνικής και Βυζαντινής Τεχνολογίας (ΕΔΑΒυΤ).
