«Μετά τα 200 χρόνια, τι; Ο απολογισμός μιας επετείου στον δημόσιο λόγο, την ιστορική έρευνα και τον πολιτισμό» (στρογγυλή τράπεζα)

Η Μαρία Δημητριάδου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1968. Σπούδασε Ιστορία στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου. Πήρε το διδακτορικό της από το ίδιο Πανεπιστήμιο το 2010 με θέμα διατριβής: Η γερμανική οικονομική και πολιτική διείσδυση στην Ελλάδα τη δεκαετία 1920-1930. Γνωρίζει αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά καθώς και ελληνική και λατινική παλαιογραφία. Από το 1994 έως σήμερα εργάζεται ως επιμελήτρια στα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη.

Έχει ασχοληθεί με την ταξινόμηση, αποδελτίωση και μελέτη αρχείων, τα οποία απόκεινται στο Μουσείο Μπενάκη ενώ επιμελήθηκε και την έκδοση των δύο πρώτων τόμων του Αρχείου Αγώνος (1806-1832). Έχει συμμετάσχει σε αρχειακά και ιστορικά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει επιμεληθεί εκθέσεις, οι οποίες παρουσιάστηκαν τόσο στους χώρους του Μουσείου Μπενάκη, όσο και αλλού στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είχε την επιμέλεια μαζί με τον Τάσο Σακελλαρόπουλο της έκθεσης «1821. Πριν και Μετά». Είναι υπεύθυνη των αρχειακών συλλογών των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη. 

Η Δήμητρα Κουκίου σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο ΕΚΠΑ. Από το 1986 εργάζεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο ως Επιμελήτρια της Βιβλιοθήκης και της Συλλογής των Χαρακτικών. Από το 1998 έως το 2020 υπηρέτησε ως Προϊσταμένη Βιβλιοθήκης. Από το 2021 είναι Αναπληρώτρια Διευθύντρια. Υπό την ιδιότητα του επιστημονικού συνεργάτη έχει λάβει μέρος στο σχεδιασμό των εκθέσεων εντός και εκτός ΕΙΜ, έχει δημοσιεύσει άρθρα πάνω στο γνωστικό της αντικείμενο, συμμετείχε σε συλλογικά έργα, ενώ έχει και δύο μονογραφίες στο ενεργητικό της. Υπήρξε μέλος της ομάδας που σχεδίασε και υλοποίησε το επετειακό πρόγραμμα του ΕΙΜ για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση με τίτλο ΕΠΑΝΑCYΣΤΑΣΗ ΄21. Είναι μέλος της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος και του ΕΛ.Ι.Ν.ΙΣ.

Η Χριστίνα Κουλούρη έχει σπουδάσει στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris I) και στην École des Hautes Études en Sciences Sociales στο Παρίσι. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Κρήτης (1990-1993), Θράκης (1993-2003), Πελοποννήσου (2003-2010), στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (2018-2020) και σε πολλά πανεπιστήμια του εξωτερικού (Tokyo, Reading -UK, Paris 1, Regensburg). Το 2010 ήταν επισκέπτρια ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris 1 –UMR IRICE), το 2017 Visiting Research Fellow στο Πανεπιστήμιο Princeton και τον Ιούνιο του 2019 Visiting Fellow στο Πανεπιστήμιο του Regensburg (Γερμανία). Της έχουν απονεμηθεί τα βραβεία Νίκου Σβορώνου «για εξαιρετική επίδοση στην έρευνα της νεοελληνικής ιστοριογραφίας» (1994), ‘Δελφοί’ της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας (2012) και Dimitrios Vikelas της ISOH (International Society of Olympic Historians). Έχει δημοσιεύσει 8 βιβλία, 5 συλλογικούς τόμους και πολλά άρθρα στα ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά. Το τελευταίο της βιβλίο Φουστανέλες και Χλαμύδες. Ιστορική Μνήμη και Εθνική Ταυτότητα, 1821-1930 (Αθήνα, Αλεξάνδρεια, 2020) βραβεύτηκε με το Βραβείο Αναγνώστη και το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου. Διατέλεσε εμπειρογνώμων του Συμβουλίου της Ευρώπης σε θέματα ιστορικής εκπαίδευσης (1997-2001), μέλος της Εφορείας της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας (2014-2017) και μέλος των Επιτροπών Προγράμματος Σπουδών για το μάθημα της Ιστορίας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (2012-2013 και 2016-2019). Το 2013-2017 ήταν Κοσμήτορας της Σχολής Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου και από τον Σεπτέμβριο του 2020 είναι Πρύτανις του Παντείου Πανεπιστημίου.

Ο Παντελής Μπουκάλας είναι συγγραφέας, δημοσιογράφος, μεταφραστής και επιμελητής-διορθωτής. Γεννήθηκε στο Λεσίνι του Μεσολογγίου το 1957. Έχει εκδώσει τα βιβλία ποίησης Αλγόρυθμος, Η εκδρομή της ευδοκίας, Ο μέσα πάνθηρας, Σήματα λυγρά, Ο μάντης, Οπόταν πλάτανος, Ρήματα (Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2010), Μηλιά μου αμίλητη, και Ο Χριστός στα χιόνια: Εφτά νύχτες στον κόσμο του Αντρέι Ταρκόφσκι, καθώς και δύο θεατρικά, για τον Καραϊσκάκη και τον Πετρόμπεη. Επίσης έναν τόμο βιβλιοκριτικών με τον τίτλο Ενδεχομένως – Στάσεις στην ελληνική και ξένη τέχνη του λόγου, δύο τόμους υπό τον τίτλο Υποθέσεις, με επιφυλλίδες του στην Καθημερινή της Κυριακής, και τους τέσσερις πρώτους τόμους της σειράς Πιάνω γραφή να γράψω… Δοκίμια για το δημοτικό τραγούδι: 1) Όταν το ρήμα γίνεται όνομα: Η αγαπώ και το σφρίγος της ποιητικής γλώσσας των δημοτικών (Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου 2017). 2) Το αίμα της αγάπης: Ο πόθος και ο φόνος στη δημοτική ποίηση. 3) Κόκκιν’ αχείλι εφίλησα: Το ταξίδι του φιλιού και ο έρωτας σαν υπερβολή. 4) Ο Έρως και το Έθνος: Οι φυλές, οι θρησκείες και η δημοτική ποίηση της αγάπης. Α΄: Έλληνες, Βλάχοι, Μαύροι, Αρβανίτες, Τούρκοι. Έχει μεταφράσει τον Επιτάφιο Αδώνιδος του Βίωνος του Σμυρναίου, τα ποιήματα του τόμου Επιτάφιος λόγος – Αρχαία ελληνικά επιτύμβια επιγράμματα και τα Συμποτικά επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας. Επίσης τους Αχαρνείς (Εθνικό Θέατρο, 2005), τον Αγαμέμνονα (ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου, 2005), τις Τρωάδες (Θέατρο του Νέου Κόσμου, 2010), τον Κύκλωπα (Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου, 2017), τις Θεσμοφοριάζουσες (Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου, 2018), την Ιφιγένεια την εν Αυλίδι, ΚΘΒΕ, 2019, και την Ελένη του Ευριπίδη (ΚΘΒΕ, 2021).

Ο Τάσος Σακελλαρόπουλος σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Σιένα στην Ιταλία και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.  Κύριος τομέας των ενδιαφερόντων του, ο 20ος αιώνας,  ιδιαίτερα η κοινωνική και πολιτική ιστορία από το 1935 ως το 1996. Έχει επιμεληθεί ιστορικές εκθέσεις, μεταξύ άλλων την έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη,  «1821 Πριν και Μετά»  σε συνεπιμέλεια με την Μαρία Δημητριάδου.   Έχει διδάξει σε μεταπτυχιακά σεμινάρια  και γράψει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, έχει επιμεληθεί συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων όπως και καταλόγους εκθέσεων. Εργάζεται ως Υπεύθυνος στα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη.

Ο Γιώργος Τόλιας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Είναι πτυχιούχος του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Paris III, 1982), διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Paris IV, 1993), και Habilité à diriger des recherches του Πανεπιστημίου της Νίκαιας (Sophia Antipolis, 2000). Εργάσθηκε στο Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού (1993-1995) και στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (1995-), όπου είναι διευθυντής ερευνών στο Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών, Τμήμα Νεοελληνικών Ερευνών (2003-). Είναι υπεύθυνος του ερευνητικού προγράμματος ''Γεωγραφική παιδεία και ιστορία της χαρτογραφίας'', αφιερωμένο στην ιστορική μελέτη των προσλήψεων και των αναπαραστάσεων του χώρου, αφηγηματικών και εικονικών, και στην επίδρασή τους στην πολιτική, πολιτιστική και τεχνολογική ιστορία. Είναι, επίσης, διευθυντής σπουδών στην École Pratique des Hautes Études.

Έχει δημοσιεύσει μονογραφίες και άρθρα γύρω από την πρόσληψη του ελληνικού χώρου, την ιστορία της αρχαιολογίας και των ελληνικών σπουδών, την ιστορία της χαρτογραφίας, του περιηγητισμού και της γεωγραφικής σκέψης. Υπήρξε υπότροφος του Πανεπιστημίου του Princeton (Program in Hellenic Studies, 1997), του Πανεπιστημίου του Madison-Wisconsin (Institute for Research in the Humanities, 2001-02). Ήταν Γενικός Γραμματέας του 18ου Διεθνούς Συνεδρίου για την Ιστορία της Χαρτογραφίας (Αθήνα 1999), υπεύθυνος του προγράμματος και συνεκδότης του τόμου Στα βήματα του Παυσανία: η αναζήτηση της ελληνικής αρχαιότητας, Αθήνα, Κότινος για το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και την Γεννάδειο Βιβλιοθήκη, 2007. Είναι κάτοχος του βραβείου της Association pour l'Encouragement des études Grecques (1999) και του βραβείου Imago Mundi (2006).

Ο Soloύp (Αντώνης Νικολόπουλος) είναι πολιτικός γελοιογράφος (Το Ποντίκι, περιοδικό δρόμου Σχεδία, παλαιότερα Το Βήμα, Goal news κ.ά.) και δημιουργός κόμικς (Βαβέλ, Γαλέρα κ.ά.). Έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, είναι διδάκτωρ του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του ίδιου πανεπιστημίου και επιστημονικός υπεύθυνος του Έργου «1821-εικονογραφήγημα» (αρ. έργου 20/ ΕΛΙΔΕΚ). Η εργασία του Τα ελληνικά comics (Τόπος, 2012), επικεντρώνεται στην έρευνα και τη μελέτη της Ένατης Τέχνης στην Ελλάδα. Διδάσκει γελοιογραφία και κόμικς στο πρόγραμμα e-learning του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Μέχρι σήμερα, έχει κυκλοφορήσει 14 συλλογές με γελοιογραφίες και κόμικς και τα graphic novels Αϊβαλί (Κέδρος, 2014, μεταφρασμένο σε Αγγλικά, Γαλλικά, Τουρκικά και Ισπανικά), Ο Συλλέκτης: Έξι διηγήματα για έναν κακό λύκο (Ίκαρος, 2018) και 21-H μάχη της πλατείας (Ίκαρος, 2020). Με αφορμή τα graphic novels Αϊβαλί και Ο Συλλέκτης έχουν πραγματοποιηθεί δυο μεγάλες εκθέσεις στο Μουσείο Μπενάκη (το 2015 και το 2019 αντίστοιχα), ενώ το graphic novel 21-η μάχη της πλατείας αποτέλεσε την αφορμή για την μεγαλύτερη σε χρονική διάρκεια έκθεση κόμικς μέχρι σήμερα στην Ελλάδα (2021-2022) και μάλιστα διπλή, στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο (μέγαρο Παλαιάς Βουλής) και παράλληλα στο Μουσείο Στρατή Ελευθεριάδη-Tériade στη Λέσβο. Δουλειά του έχει παρουσιαστεί στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.