Μεταρρυθμίσεις και Οικονομική Ανάπτυξη

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα. Αφού αποφοίτησε αριστούχος από το Κολλέγιο Αθηνών συνέχισε τις σπουδές του στην Αμερική. Σπούδασε κοινωνικές επιστήμες στο Harvard από όπου αποφοίτησε με την ανώτατη τιμητική διάκριση «summa cum laude» ενώ τιμήθηκε με τα έπαθλα «Hoopes» και «Tocqueville» για την εκπόνηση της διατριβής του με θέμα την αμερικανική εξωτερική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα. Συνέχισε τις σπουδές του στο Stanford, στον τομέα των διεθνών οικονομικών σχέσεων και τις ολοκλήρωσε στο Harvard Business School στον τομέα της διοίκησης επιχειρήσεων.

Πριν ασχοληθεί με την πολιτική, εργάστηκε επί μία δεκαετία στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διετέλεσε οικονομικός αναλυτής στην Chase Investment Bank και σύμβουλος στην κορυφαία εταιρία συμβούλων McKinsey and Company στο Λονδίνο. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, εργάστηκε ως ανώτατο στέλεχος επενδύσεων στην Alpha Ventures της Alpha Bank και στη συνέχεια μετακινήθηκε στον Όμιλο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας. Διατέλεσε για τρία χρόνια Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Επιχειρηματικών Συμμετοχών, την οποία και ανέδειξε σε κορυφαία εταιρεία στην Ελληνική και Βαλκανική αγορά του private equity και του venture capital. Η Εθνική Επιχειρηματικών Συμμετοχών χρηματοδότησε πολλές γρήγορα αναπτυσσόμενες επιχειρήσεις με ίδια κεφάλαια, δημιουργώντας εκατοντάδες θέσεις απασχόλησης. Για την επαγγελματική του δραστηριότητα έχει λάβει τιμητικές διακρίσεις, με σημαντικότερη την βράβευσή του το 2003 από το World Economic Forum ως “Global Leader for Tomorrow”.

Στις εκλογές του 2004 και του 2007 εξελέγη πρώτος σε σταυρούς προτίμησης βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία στη μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια της χώρας, τη Β΄ Αθηνών, ενώ στις εκλογές του 2009 εξελέγη για τρίτη φορά. Στις εκλογές του Μαΐου 2012 εξελέγη για μία ακόμη φορά πρώτος στη Β' Αθηνών, ενώ ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου στις εκλογές του Ιουνίου 2012.

Στη Βουλή των Ελλήνων έχει συμμετάσχει στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος και στις Επιτροπές Οικονομικών, Παραγωγής και Εμπορίου, Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Εξωτερικών και Άμυνας ενώ διετέλεσε για δύο χρόνια Πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος.

Έως τις εκλογές του 2012 ήταν Τομεάρχης Περιβαλλοντικής Πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Έχει επισκεφθεί πολλές περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές της χώρας, έχει συμμετάσχει σε δεκάδες συνέδρια για το περιβάλλον στην Ελλάδα και το εξωτερικό μεταξύ αυτών στις διεθνείς διασκέψεις του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή στο Μπαλί, το Πόζναν, το Κανκούν και την Κοπεγχάγη.

Διετέλεσε Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης από τις 25 Ιουνίου 2013 μέχρι τις 27 Ιανουαρίου 2015.

Στις εθνικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 εξελέγη για πέμπτη φορά βουλευτής της ΝΔ στη Β' Αθηνών τετραπλασιάζοντας τους σταυρούς που έλαβε σε σχέση με τις εθνικές εκλογές του Μαΐου 2012.

Στις 10 Ιανουαρίου 2016 εξελέγη πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Στις 7 Ιουλίου 2019 εξελέγη Πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά και έχει εκδώσει το βιβλίο «Οι Συμπληγάδες της Εξωτερικής Πολιτικής».

Έχει τρία παιδιά, τη Σοφία, τον Κωνσταντίνο και τη Δάφνη.

Η Μαρία Δαμανάκη γεννήθηκε στην Κρήτη και αποφοίτησε από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ) με το τίτλο του χημικού μηχανικού και με άριστη επίδοση. Είναι συγγραφέας τεσσάρων βιβλίων με θέμα τα ευρωπαϊκά ζητήματα, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την εκπαίδευση και τα δικαιώματα των γυναικών. Έχοντας υπηρετήσει ως μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου για περισσότερα από 25 χρόνια, αποτελεί σπουδαία προσωπικότητα της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Από το 2010 έως το 2014 διετέλεσε Επίτροπος Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατά τη διάρκεια της θητείας της, ο πληθυσμός των ψαριών επανήλθε σε πιο φυσιολογικά επίπεδα, ενώ η συνέχιση των προσπαθειών της στο χώρο της αλιευτικής πολιτικής μπορεί να οδηγήσει σε 15 εκατομμύρια περισσότερα ψάρια στη θάλασσα, 30% περισσότερες θέσεις εργασίας και περισσότερα από 2 εκατ. δολάρια επιπλέον εισοδήματος. Εισήγαγε και εφάρμοσε την ατζέντα της Γαλάζιας Ανάπτυξης, η οποία εγκρίθηκε ομόφωνα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στόχος της ατζέντας ήταν η δημιουργία 1,6 εκατ. νέων θέσεων εργασίας και εισοδήματος 750 εκατ. δολαρίων έως το 2020 σε τομείς όπως ο παράκτιος τουρισμός, η θαλάσσια βιοτεχνολογία και η ενέργεια. Στη συνέχεια, η Μαρία Δαμανάκη διετέλεσε Παγκόσμια Διευθύνουσα Σύμβουλος του οργανισμού The Nature Conservancy, αρμόδια για τους Ωκεανούς, όπου ηγήθηκε μιας διεθνούς ομάδας με στόχο την  αλλαγή στη διαχείριση των ωκεανών παγκοσμίως. Είναι μέλος της Επιτροπής Φίλων του Ωκεανού του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου στο Oxford Martin School Ocean Programme του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, του Centre of Ocean Solutions (Πανεπιστήμιο Stanford) και του Monaco Ocean Foundation.

Από το 1986 μέχρι το 1990 διετέλεσε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου και από το 1991 έως το 1993 χρημάτισε πρόεδρος του πολιτικού κόμματος ''Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου''. Κατά την διάρκεια των σπουδών της στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, η Μαρία Δαμανάκη έλαβε μέρος στην εξέγερση των φοιτητών ενάντια στο ελληνικό δικτατορικό καθεστώς (1970-1974) αναλαμβάνοντας ηγετικό ρόλο. Ως συνέπεια φυλακίστηκε το διάστημα που μεσολάβησε από την εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 έως και την πτώση του καθεστώτος το 1974. Έχει εκλεγεί δύο φορές μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων (1994-2000).

Γεννήθηκε το 1954. Είναι κάτοχος πτυχίου Πολιτικών Επιστημών (BA in Government) του Harvard University και MBA του Harvard Graduate School of Business Administration. Κατείχε ποικίλες θέσεις ευθύνης για περίπου 20 έτη στην Owens Corning (O.C.). Διετέλεσε Πρόεδρος των παγκόσμιων δραστηριοτήτων του Τομέα Συνθετικών Υλικών (Composites) και Πρόεδρος των Μονωτικών Υλικών στα αρχηγεία της εταιρείας στις Η.Π.Α. Προηγουμένως είχε ηγηθεί των δραστηριοτήτων Composites της O.C. στην Ευρώπη με έδρα τις Βρυξέλλες. Το 1998 εντάχθηκε στον Όμιλο S&B Βιομηχανικά Ορυκτά Α.Ε. ως Chief Operating Officer (1998-2001), εν συνεχεία ανέλαβε Διευθύνων Σύμβουλος (2001-2011), όντας ο πρώτος που δεν προερχόταν από την οικογένεια των ιδρυτών της εταιρείας και συμμετείχε στο Διοικητικό Συμβούλιο επί 15 έτη.

Διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. της Raycap S.A. από το 2001 έως το 2016 και Σύμβουλος Διοίκησης από το 2011, μέλος του Δ.Σ. της Future Pipe Industries (Ντουμπάι, Η.Α.Ε.) από το 2008 έως το 2019 και μέλος του Δ.Σ. της τεχνικής εταιρείας ΕΝΟΙΑ ΒV από το 2009 έως το 2013, όπου διετέλεσε Πρόεδρος από το 2011 εως το 2013.

Από το 2004 είναι μέλος του Δ.Σ. της Α.Ε. ΤΣΙΜΕΝΤΩΝ TITAN και Σύμβουλος Διοίκησης από το 2011. Είναι συνιδρυτής και Σύμβουλος της Zeus Capital Management απο το 2007. Επίσης, είναι μέλος του Δ.Σ. της ALPHA BANK από το 2014, της Fairfield-Maxwell Ltd (Η.Π.Α.) από το 2018 και της Eurolife FFH Insurance Group Holdings S.A. από τον Ιανουάριο του 2021.

Υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων από το 2001 έως το 2009, στο οποίο διετέλεσε και Πρόεδρος (2005-2009). Επιπλέον, υπήρξε μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) από το 2006 έως το 2016, όπου διετέλεσε Αντιπρόεδρος (2010-2014) και Γενικός Γραμματέας (2014-2016). Επιπρόσθετα, είναι ιδρυτής του Συμβουλίου ΣΕΒ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, του οποίου διετέλεσε Πρόεδρος από το 2008 έως το 2016.

Επίσης, είναι μέλος του Δ.Σ. του Solidarity Now από το 2013 και Αντιπρόεδρος από το 2016, καθώς και μέλος του Δ.Σ. του ALBA Business School από το 2016. Έχει υπηρετήσει ως μέλος στη Συμβουλευτική Επιτροπή του egg (enter-grow-go) και του MBA International Program του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Γενικός διευθυντής στο Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών από το 2013. Καθηγητής Οικονομικών στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 2003, όπου έχει υπηρετήσει ως Πρόεδρος του Τμήματος Οικovoμικής Επιστήμης και μέλος του Συμβουλίου του Ιδρύματος. Kάτοχος διδακτορικού από το University of Pennsylvania, ΗΠΑ. Έχει εργαστεί ως Αναπληρωτής Καθηγητής στο Duke University στις ΗΠΑ και Επισκέπτης Καθηγητής στο ΙNSEAD στη Γαλλία και τη Σιγκαπούρη. Είναι Associate Editor του International Journal of Industrial Organization, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του European Association for Research in Industrial Economics και Ερευνητικός Εταίρος στο Centre for Economic Policy Research του Λονδίνου, ενώ έχει υπάρξει Associate Editor του Journal of the European Economic Association και του Journal of Industrial Economics. Έχει υπηρετήσει ως τακτικό μέλος της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού και μέλος του European Advisory Group for Competition Policy της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού. Έχει δημοσιεύσεις στο International Economic Review, European Economic Review, Rand Journal of Economics, Review of Economic Studies και άλλα κορυφαία επιστημονικά περιοδικά. Συνδιοργανωτής από το 2002 του Conference for Research on Economic Theory and Econometrics και εκ των επιμελητών του Beyond Austerity (MIT Press, 2017) - Πέρα από τη Λιτότητα (ΠΕΚ, 2017). Αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Αναπτυξιακού Σχεδίου («Επιτροπής Πισσαρίδη») για την Ελληνική Οικονομία, 2020.

Ο Κώστας Κωστής σπούδασε στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών και οικονομική ιστορία στην École des Hautes Études en Sciences Socials στο Παρίσι, όπου το 1985 υποστήριξε τη διδακτορική διατριβή του. Το 1990 του απονεμήθηκε το βραβείο Νίκου Σβορώνου για νέους ιστορικούς από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας και Έρευνας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 2004 είναι καθηγητής οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ από το 1999 εργάζεται ως Σύμβουλος Διοίκησης της Alpha Bank. Είναι Διευθυντής του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας. Από το 2006 έως το 2009 κατείχε την Έδρα Σπουδών Νεώτερης και Σύχγρονης Ελλάδας στην École des Hautes Études en Sciences Socials. Στα δημοσιεύματά του περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, O Πλούτος της Ελλάδας. Η ελληνική οικονομία κατά τον 20 και 21ο αιώνα, Αθήνα 2019, Κράτος και επιχειρήσεις στην Ελλάδα. Η ιστορία του Αλουμινίου της Ελλάδος, Αθήνα 2013, Τα κακομαθημένα παιδιά της ιστορίας. Η διαμόρφωση του ελληνικού κράτους, 18ος -21ος αιώνας, Αθήνα 2013 (αγγλική έκδοση του βιβλίου Λονδίνο - Νέα Υόρκη 2018), Η ιστορία της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (1914-1940), Αθήνα 2003, Στον καιρό της πανώλης. Εικόνες από τις κοινωνίες της ελληνικής χερσονήσου, 14ος – 19ος αιώνας, Ηράκλειο 1995.