Ρήγινος Γεώργιος
Διαμαντή Μόνικα
Τσουκαλάς Θωμάς
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
01/12/2015
Διάρκεια
70:29
Εκδήλωση
Κύκλος διαλέξεων "Μουσειο-λόγιο"
Χώρος
Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων
Διοργάνωση
Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων
Κατηγορία
Αρχαιολογία
Ετικέτες
Μουσειολόγιο, Νικόπολις, Πρέβεζα, μουσείο Νικόπολης, Ναυμαχία του Ακτίου, Οκταβιανός
Η μόνιμη έκθεση του νέου μουσείου του αρχαιολογικού χώρου της Νικόπολης στην Πρέβεζα είναι αφιερωμένη στην πόλη που ιδρύθηκε σε ανάμνηση της νίκης του Οκταβιανού στη Ναυμαχία του Ακτίου. Μία νίκη έναυσμα για τη δημιουργία της ίδιας της πόλης αλλά και αφετηρία γεγονότων που άλλαξαν τον τότε γνωστό κόσμο. Η Ναυμαχία σηματοδοτεί την παρουσίαση της αρχαίας πόλης και την πορεία της στον χρόνο. Μίας Πόλης που αντικατοπτρίζει την υπεροχή του πρώτου ρωμαίου αυτοκράτορα και συνδέεται με την ίδρυση μίας ολόκληρης Αυτοκρατορίας.
Η προσαρμογή της μουσειολογικής αφήγησης στα περιορισμένα και με ιδιαίτερα προβλήματα κτιριολογικά δεδομένα του - χωροθετηθέντος σε μία περιοχή βιοτεχνικών χρήσεων και χωρίς οπτική επαφή με τον αρχαιολογικό χώρο στον οποίο αναφέρεται - νέου μουσείου της Νικόπολης δεν υπήρξε καθόλου εύκολη υπόθεση. Τόσο κατά τη σύνταξη της μουσειολογικής-μουσειογραφικής μελέτης, όσο και κατά την υλοποίησή της, στόχος ήταν ο μη εξοικειωμένος επισκέπτης να γνωρίσει με τρόπο απλό και κατανοητό τη διαχρονική ιστορία της Νικόπολης, να εμβαθύνει σε πτυχές του δημόσιου και ιδιωτικού βίου των κατοίκων της, αλλά και να διερευνήσει αρχές και δοξασίες τους, αντιλαμβανόμενος τη διαχρονικότητά τους ή και την επιβίωσή τους ως τις μέρες μας.
Παρουσιάζονται λοιπόν, όλα τα στάδια υλοποίησης του έργου, ξεκινώντας από την αρχική διαχείριση της συλλογής και των κτιριακών εγκαταστάσεων, προχωρώντας στις αρχές του Μουσειολογικού και Μουσειογραφικού σχεδιασμού που εφαρμόστηκαν, στα προβλήματα, στους πειραματισμούς και τις ανατροπές, μέχρι να φτάσουμε στις αποφάσεις και την τελική έκθεση προς το κοινό.
Ο Ρήγινος Γεώργιος σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ, από το Τμήμα Αρχαιολογίας & Ιστορίας της Τέχνης της οποίας αποφοίτησε το 1982, και στο Ινστιτούτο Κλασικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Μονάχου. Από το 1984 μέχρι και σήμερα εργάζεται σε Εφορείες Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού στη ΒΔ Ελλάδα. Από το 2006 έως το 2011 διετέλεσε Προϊστάμενος της νεοσύστατης ΛΓ΄ ΕΠΚΑ Πρέβεζας-Άρτας και από το 2013 έως το 2014 της ΛΒ΄ ΕΠΚΑ Θεσπρωτίας.
Κατά τη διάρκεια της τριαντάχρονης θητείας του έχει διενεργήσει πολλές ερευνητικές και σωστικές ανασκαφές σε Κέρκυρα, Θεσπρωτία, Πρέβεζα και Άρτα, κάποιων εκ των οποίων τα πορίσματα έχουν ήδη δημοσιευθεί. Κατά την τελευταία δωδεκαετία απασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ανάδειξη-ανάπλαση των αρχαιολογικών χώρων της Ηπείρου, οργανώνοντας και συντονίζοντας επί μακρόν τις εκτελεσθείσες σχετικές εργασίες στους σημαντικότερους αρχαίους οικισμούς της Θεσπρωτίας αλλά και ολοκληρώνοντας, ως υπεύθυνος και συντονιστής των αντίστοιχων ομάδων εργασίας, δέκα μελέτες συνολικής ανάδειξης-ανάπλασης για αρχαίους οικισμούς και μνημεία της Πρέβεζας και της Άρτας, η υλοποίηση των περισσότερων εκ των οποίων ολοκληρώθηκε πρόσφατα στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ. Παράλληλα είχε την ευθύνη-συντονισμό για την εκπόνηση των μουσειολογικών - μουσειογραφικών μελετών για τα νέα Μουσεία Ηγουμενίτσας, Άρτας και Νικόπολης καθώς και για την έκθεση των αρχαιοτήτων στα δύο τελευταία.
Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις ή έχει παρακολουθήσει πολλά διεθνή επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό, έχει δώσει διαλέξεις με θέματα σχετικά με τις αρχαιότητες της βορειοδυτικής Ελλάδας και έχει συγγράψει πλήθος άρθρων αλλά και μονογραφίες σχετικά με την Κέρκυρα και την Ήπειρο των ιστορικών χρόνων καθώς και τους επιστημονικούς οδηγούς των Μουσείων Νικόπολης και Άρτας. Παράλληλα δίδαξε (1995~2006) τα μαθήματα της Κλασικής Αρχαιολογίας & της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας στη Σχολή Ξεναγών Κέρκυρας, συγγράφοντας τις αντίστοιχες σημειώσεις για τους σπουδαστές της.
Έχει εργαστεί ως αρχαιολόγος πεδίου στις ανασκαφές της Βεργίνας και του Πολυνερίου Γρεβενών του ΑΠΘ και σε σωστικές ανασκαφές της ΣΤ΄ και της ΛΣΤ΄ ΕΠΚΑ στο νομό Αιτωλοακαρνανίας κατά την περίοδο 2000-2005. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης στην ανασκαφή του καθηγητή Αθ. Παλιούρα στην Αγία Τριάδα του Μαύρικα Αγρινίου (2002-2005).
Ως Μουσειολόγος εργάστηκε στην επανέκθεση της μόνιμης συλλογής της πτέρυγας Χατζηβασιλείου στο Μουσείο Ασιατικής Τέχνης της Κέρκυρας, στη σύνταξη της μουσειολογικής μελέτης και στην επανέκθεση της μόνιμης συλλογής στο Μουσείο Νικόπολης καθώς και στην επανέκθεση του νέου αρχαιολογικού Μουσείου Θέρμου.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λάρισα. Σπούδασε στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Α.Π.Θ. από το οποίο αποφοίτησε το 2003. Το 2006 ολοκλήρωσε την παρακολούθηση Μεταπτυχιακών Σπουδών "Μουσειολογία - Διαχείριση Πολιτισμού" του ίδιου τμήματος του ΑΠΘ.
Από το 2005 ασκεί το επάγγελμα του Αρχιτέκτονα Μηχανικού, ενώ το 2007 μπήκε ενεργά και στο χώρο του Αρχιτεκτονικού - Μουσειολογικού Σχεδιασμού, με το έργο το Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου Νικόπολης, ως νέος Αρχιτέκτονας - Μουσειολόγος.
Έκτοτε η πορεία του στον χώρο της ενεργής Μουσειολογίας συνεχίστηκε. Ενδεικτικά έργα και μελέτες με τα οποία ασχολήθηκε είναι το Κέντρο Τεκμηρίωσης και Εκπαίδευσης Σπηλαίου Θεόπετρας, η νέα έκθεση στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αρχαίας Κορίνθου, η έκθεση στο Ανάκτορο Αχίλλειο της Κέρκυρας, η ανάδειξη του Μύλου Ματσόπουλου και του Οθωμανικού Λουτρού στα Τρίκαλα, το Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο Λυκείου Ελληνίδων Ερμούπολης, το Λαογραφικό Μουσείου Πορτιανού στη Λήμνο, κ.ά..
Από το 2010 διατηρεί αρχιτεκτονικό γραφείο στη Θεσσαλονίκη, με βασικό αντικείμενο τις Μουσειολογικές - Μουσειογραφικές Μελέτες και τη συμβουλευτική υποστήριξη έργων πολιτισμού.
Είναι παντρεμένος με την επίσης Αρχιτέκτονα Ζωή Πετρίδου και έχουν τρία παιδιά.
