Τσαλίκη Λίζα
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
14/10/2017
Διάρκεια
00:17:32
Εκδήλωση
Περιπέτειες του ιδιωτικού στη Μεταπολιτευτική Ελλάδα
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (Ιδρυτής: Σχολή Μωραΐτη)
Κατηγορία
Κοινωνικά θέματα
Ετικέτες
δημόσιο, ιδιωτικό, μεταπολιτευτική Ελλάδα, νοικοκυριό, οικογένεια, οικιακότητα, οικιακή νεωτερικότητα, γυναίκα, 8 Μαρτίου
Η ομιλία αυτή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της συνεδρίας Οικιακά πρότυπα, κατανάλωση, ψυχαγωγία του Επιστημονικού Συμποσίου με τίτλο «Περιπέτειες του ιδιωτικού στη μεταπολιτευτική Ελλάδα», το οποίο διοργάνωσε η Εταιρεία Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (Ιδρυτής: Σχολή Μωραΐτη) στις 13 & 14 Οκτωβρίου 2017.
Στόχος του συμποσίου ήταν να αναπτυχθούν προβληματισμοί γύρω από τη σχέση δημόσιου κα ιδιωτικού στη μεταπολιτευτική κοινωνία και στις αναπαραστατικές της τέχνες μέσα από την οπτική της κοινωνιολογίας, της νομικής, της ψυχανάλυσης, της ανθρωπολογίας, των πολιτισμικών σπουδών, της μελέτης της επικοινωνίας κ.ά.
Μια πτυχή του «ιδιωτικού» που δεν αναλογιζόμαστε συχνά: Οικιακή κουλτούρα, γυναίκες και νεωτερικότητα
Η ανακοίνωση αναφέρεται σε μια διαφορετική πτυχή του «ιδιωτικού». Πιστεύω πως για να καταλάβουμε καλύτερα το «ιδιωτικό» στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, πρέπει να έχουμε κατά νου μια μεγαλύτερη συζήτηση, που έχει ξεκινήσει από τη Βρετανία και τις ΗΠΑ και αφορά τις απαρχές και την εξέλιξη του «νοικοκυριού», της οικογένειας και της «οικιακότητας» (domesticity) από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τα τέλη του 1960. Μέσα από την ιστορική αναδρομή της «οικιακής νεωτερικότητας» στις δυο πλευρές του Ατλαντικού, θα δούμε πώς καθορίστηκε η έννοια της «σωστής» γυναίκας, αυτής που είναι ενάρετη, και που φροντίζει σωστά την οικογένεια και το σπιτικό της − υιοθετώντας τις οικιακές τεχνολογίες της νεωτερικότητας στην πορεία. Λαμβάνοντας υπόψη τη διάσταση της «νοικοκυροσύνης» στο ευρύτερο ελληνικό πολιτιστικό πλαίσιο, πιστεύω ότι η ιδιωτική σφαίρα στη μεταπολιτευτική Ελλάδα αντανακλά σε μεγάλο βαθμό τα παραπάνω πρότυπα, και με αυτή τη λογική, υποστηρίζω ότι είναι ανάγκη να τα εξετάσουμε βαθύτερα. Με την ομιλία αυτή, θέλω να πιστεύω πως θα καλύψω ένα κενό στη συζήτηση που γίνεται στην Ελλάδα σχετικά με έμφυλες κουλτούρες, θηλυκότητα, τεχνολογία και νεωτερικότητα.
Η Λίζα Τσαλίκη είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ. Διαθέτει ισχυρό διεθνές προφίλ, έχοντας εργασθεί ως λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Sunderland από τον Ιανουάριο του 1996 έως τον Δεκέμβριο του 1999, καθώς και σε διάφορα Ευρωπαϊκά και Διεθνή έργα από το 2006. Ηγείται της Ελληνικής ομάδας στο δίκτυο EUKids Online απο το 2006 μέχρι σήμερα, διεξάγοντας ερευνητικά έργα και διανέμοντας παραδοτέα πολιτικής κατα τη διάρκεια των διαφόρων σταδίων της (EUKidsI, IIκαιIII, υπο τον συντονισμό της Καθηγήτριας Sonia Livingstone και της Dr. Leslie Haddon Hasebrink, στο Ινστιτούτο Hans Bredow του Αμβούργου.
Άλλα διεθνή έργα στα οποία έχει συμμετάσχει είναι το The Game of Thrones Research Project, όπου είναι υπεύθυνη της Ελληνικής ομάδας; το The Hobbit: ένα παγκόσμιο έργο (2014-2016) που περιλαμβάνει 40 χώρες στο οποίο ηγείται της Ελληνικής εθνικής ομάδας και το DECIDIS: Democracy and citizenship in digital society, ένα ερευνητικό δίκτυο που βασίζεται στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας της Πληροφορικής της Κοπεγχάγης με συμμετέχοντες από τοπικά αλλά και διεθνή ερευνητικά περιβάλλοντα, και αξιοποιεί την έρευνα στις τεμνόμενες περιοχές της ψηφιακής ιθαγένειας, του ψηφιακού πολιτισμού και της ψηφιακής κοινωνίας.
Είναι συντάκτρια σχολιασμού στο International Journal of Media and Cultural Politics και μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του Journal of Porn Studies. Υπήρξε Επίτροπος της Ελληνικής Επιτροπής Τυχερών Παιχνιδιών από τον Δεκέμβριο του 2011 έως τον Μάρτιο του 2015.
Τα πεδία ενδιαφέροντός της συμπεριλαμβάνουν παιδιά και Μέσα, κατασκευή παιδικής ηλικίας, φύλο και τεχνολογία, πολιτική συμμετοχή, ακτιβισμό, κουλτούρα διασημότητας, κουλτούρα πορνογραφίας, σεξουαλικότητα, πρακτικές κατανάλωσης. Καθώς προέρχεται από το χώρο των πολιτισμικών σπουδών, δουλεύει πολύ με ακροατήρια και ανάλυση κειμένου. Το τελευταίο της βιβλίο έχει τίτλο Children and the politics of sexuality. The sexualization of children debate revisited (2016).