Κριμιζής Σταμάτης
Χριστοφόρου Λουκάς
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
02/03/2021
Διάρκεια
00:54:08
Εκδήλωση
Διαλέξεις της Τρίτης
Χώρος
Διαδικτυακή εκδήλωση
Διοργάνωση
Ακαδημία Αθηνών
Κατηγορία
Αστρονομία
Ετικέτες
αποστολές Voyager, Δίας, πλανήτης Κρόνος, Ουρανός, Ποσειδώνας, Γαλαξίας, Voyager 1, Voyager 2, ηλιακό σύστημα, εξερεύνηση πλανητών, εξερεύνηση του διαστήματος
Τα διαστημόπλοια Voyager 1 και 2 εκτοξεύθηκαν το 1977 για να εξερευνήσουν τους πλανήτες Δία, Κρόνο, Ουρανό και Ποσειδώνα. Όχι μόνο εκπλήρωσαν την αποστολή τους μέχρι το 1989, αλλά το Voyager 1 και πρόσφατα το Voyager 2, ξεπέρασαν τα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος με το Γαλαξία και έγιναν τα πρώτα ανθρώπινα κατασκευάσματα που εξήλθαν από την ατμόσφαιρα του Ήλιου. Σήμερα το Voyager 1 βρίσκεται στη φανταστική απόσταση των 22,8 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη (21 ώρες 6 λεπτά φωτός), το Voyager 2 σε 19 δισεκατομμύρια χλμ., και συνεχίζουν να στέλνουν πληροφορίες καθημερινώς.
Ο Ακαδημαϊκός Σταμάτης Κριμιζής είναι ο επικεφαλής ερευνητής σε ένα από τα τέσσερα πειράματα που εκτελούν τις μετρήσεις τα τελευταία 43 χρόνια και περιγράφει τις ανακαλύψεις αυτής της σύγχρονης Οδύσσειας της διαστημικής εποχής με μια ομιλία που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια διαδικτυακής εκδήλωσης της Ακαδημίας Αθηνών.
Ο Ακαδημαϊκός Σταμάτιος Κριμιζής έλαβε το πτυχίο του στη Φυσική από το Πανεπιστήμιο της Μιννεσότα (1961), το Master (1963) και το Διδακτορικό του (1965) στη Φυσική από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα, όπου και υπηρέτησε ως καθηγητής.
Το 1968 μετακινήθηκε στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, έγινε Επιστημονικός Διευθυντής το 1980, επικεφαλής της Διοίκησης Διαστήματος το 1991 και Ομότιμος Διευθυντής το 2004.
Πέρα από τις διοικητικές του δραστηριότητες, είναι επικεφαλής ερευνητής σε διάφορες διαστημικές αποστολές της NASA, συµπεριλαμβανομένων και των Voyagers 1 και 2 στους εξωτερικούς πλανήτες, τη Διαστρική Αποστολή Voyager, και την αποστολή του Cassini-Huygens στον Κρόνο και στον Τιτάνα. Έχει σχεδιάσει και κατασκευάσει όργανα που έχουν ταξιδέψει και στους οκτώ πλανήτες, καθώς επίσης και την αποστολή New Horizons (Νέοι Ορίζοντες) που εξερεύνησε τον Πλούτωνα τον Ιούλιο, 2015.
Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 600 εργασίες σε περιοδικά και βιβλία µε πάνω από 22.000 ετεροαναφορές, σχετικά µε τη φυσική του Ήλιου, το μεσοαστρικό χώρο, τις πλανητικές μαγνητόσφαιρες και την ηλιόσφαιρα.
Έχει λάβει τρεις φορές το NASA Exceptional Scientific Achievement Medal (1981, 1986, 2014), είναι διακεκριμένο µέλος (Εταίρος) της American Physical Society, της American Geophysical Union, της American Association for the Advancement of Science και του American Institute of Aero nautics and Astronautics, αποδέκτης του COSPAR’s Space Science Award (2002), του Basic Sciences Award (1994) της International Academy of Astronautics όπου προεδρεύει του Board of Trustees for Basic Sciences, το Χρυσό Μετάλλιο του Council of European Aerospace Societies (CEAS) (2011), το Jean Dominique Cassini Medal της Ευρωπαϊκής Γεωφυσικής Ένωσης (EGU) (2014) της οποίας κηρύχθηκε Επίτιμο Μέλος, το James Van Allen Space Environments Award του American Institute of Aeronautics and Astronautics (2014) και το Voyager Silver Achievement Award της NASA (2014).
Το 2015 το Smithsonian National Air and Space Museum της Ουάσινγκτον του απένειμε το Τρόπαιο για Συνολική Επίτευξη (Trophy for Lifetime Achievement). Το 2016 τιμήθηκε με το NASA Exceptional Public Service Medal (2016). Έχει ανακηρυχθεί Επίτιμος Διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Αιγαίου, Αθηνών και Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος. Εκλέχθηκε µέλος της Ακαδημίας Αθηνών (2004) και διευθύνει το Γραφείο Διαστημικής Έρευνας και Τεχνολογίας.
Διετέλεσε Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας και υπηρέτησε (2006-2010) ως εκπρόσωπος της Ελλάδος στο συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος.
Γεννήθηκε στο Πεντάκωμο της Λεμεσού της Kύπρου το 1937. Σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών και στην Aγγλία, στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου του Mάντσεστερ, του οποίου αναγορεύτηκε διδάκτορας (1963). Eργάστηκε στις H.Π.A., ως ερευνητής στο Oak Ridge National Laboratory (1963-1994) και στο National Institute of Standards and Technology (1995-2001), και ως καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Tennessee (1964-1997). Δίδαξε ως καθηγητής και επιστημονικός συνεργάτης σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα της Aμερικής, Eυρώπης, και Iαπωνίας. Tο ερευνητικό του έργο αφορά την Aτομική και Mοριακή Φυσική, τη Φυσική ακτινοβολιών και πλάσματος, τις αλληλεπιδράσεις φωτονίων, ηλεκτρονίων και ιόντων με άτομα και μόρια, καθώς και τις εφαρμογές αποτελεσμάτων βασικής έρευνας στην τεχνολογία υλικών, μικροηλεκτρονικών, αερίων διηλεκτρικών και ενέργειας. Δημοσίευσε περίπου 400 επιστημονικές εργασίες και συνέγραψε-εξέδωσε 30 βιβλία. Έχει δώσει σειρά διαλέξέων, οργάνωσε/συνδιοργάνωσε 29 επιστημονικά συνέδρια και δημοσίευσε άρθρα σε θέματα που αφορούν στη σχέση της επιστήμης με την κοινωνία.
Yπήρξε μέλος πολλών επιστημονικών ερευνητικών επιτροπών. Eίναι εταίρος της Aμερικανικής Eταιρείας Φυσικής (1974) και της Aμερικανικής Eταιρείας για την προώθηση της Eπιστήμης (1976), Αντιπρόεδρος του European Academies Science Advisory Council (2013), μέλος της European Academy of Sciences and Art (2013), μέλος της Academia Europaea (2014), μέλος της World Academy for Art and Science (2015), Senior Corporate Fellow Emeritus του Oak Ridge National Laboratory (1995-), Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πατρών (2009), αντεπιστέλλον μέλος της Montenegrin Academy of Sciences and Arts (2011) και Επίτιμος Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών (2015). Για το έργο του έχει λάβει το Alexander von Humbolt Senior Scientist Award (1991), και το Παράσημο του Τάγματος του Φοίνικος της Ελληνικής Δημοκρατίας (1997), το Αριστείο Επιστημών της Κυπριακής Δημοκρατίας (2015), καθώς και άλλες διεθνείς τιμητικές διακρίσεις.
Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 2001.
