Νέα βήματα για την αντιμετώπιση της νόσου Alzheimer και των νευροεκφυλιστικών νοσημάτων

Οι νευροεκφυλιστικές ασθένειες αυξάνονται ταχύτατα με την αύξηση του πρσδόκιμου επιβίωσης, π.χ. το 2010 στην Ευρώπη είχαν καταγραφεί 10 εκ. ασθενείς με νόσο Alzheimer, ενώ το 20 0 αναμένεται ο αριθμός αυτός να διπλασιαστεί. Κατά συνέπεια είναι απαραίτητη η πρόγνωση και επιτυχής αντιμετώπιση των νευροεκφυλιστικών νοσημάτων και της εξέλιξης τους.
 

Η παρουσίαση θα εστιαστεί στην αντιμετώπιση της νόσου Alzheimer καθώς και στην αντιμετώπιση της μόνιμης βλάβης νωτιαίου μυελού.Σχετικά με τη νόσο Alzheimer, μελέτες μας των τελευταίων ετών απέδειξαν ότι η μεταλλοπρωτεϊνάση ΜΜΡ , που αποτελεί ένζυμο του εξωκυττάριου χώρου έχει προστατευτική δράση στη λειτουργία των νευρικών κυττάρων σε συστήματα κυτταροκαλλιεργιών. Η δράση της ΜΜΡ προκαλεί την διάσπαση της διαμεμβρανικής πρόδρομης πρωτεϊνης του αμυλοειδούς (Amyloid Precursor Protein: ΑΡΡ)στο νευροτροφικό sAPPα-τμήμα της ΑΡΡ, ενώ ταυτόχρονα παρεμποδίζεται η διάσπαση της ΑΡΡ προς πεπτίδιο Αβ, που αποτελεί το κύριο συστατικό των νευροτοξικών εξωκυττάριων αμυλοειδικών πλακών που αθροίζονται στον εγκέφαλο στη νόσο Alzheimer. Σε διαγονιδιακούς ποντικούς στους οποίους υπερεκφράσαμε τηνΜΜΡ ειδικά στον εγκέφαλο, η βιοχημική ανάλυση έδειξε ότι εμφανίζονται αυξημένα ποσά sAPPα σε σύγκριση με τον εγκέφαλο από ποντικούς αγρίου τύπου, ενώ η έκφραση ΜΜΡ εμφανίστηκε μόνο σε νευρικά κύτταρα, αλλά όχι σε κύτταρα νευρικής γλοίας. Αυτοί οι διαγονιδιακοί ποντικοί εμφάνισαν επίσης αυξημένες γνωστικές ικανότητες (π.χ. μάθησης, μνήμης, αναγνώρισης νέου αντικειμένου, κλπ.) σε εξειδικευμένα τεστ συμπεριφοράς (behavioralassays), καθώς και αυξημένο αριθμό νευρικών ακάνθων (spines) στις νευρικές προεκβολές. Όταν οι ποντικοί που υπερεκφράζουν ΜΜΡ διασταυρώθηκαν με ποντικούς-μοντέλα της νόσου Alzheimer, παρήγαγαν απογόνους που παρουσίασαν υπερέκφραση της ΜΜΡ στον εγκέφαλο, καθώς και αυξημένα ποσά sAPPα σε σύγκριση με τους ποντικούς-μοντέλα Alzheimer. Επίσης οι δραστικά ελαττωματικές γνωστικές λειτουργίες των ποντικών-μοντέλων Αlzheimer εμφανίστηκαν σαφώς βελτιωμένες στους διπλά διαγονιδιακούς απογόνους, οι οποίοι είχαν συμπεριφορά μάθησης και μνήμης παρόμοια με των ποντικών που υπερεκφράζουν την ΜΜΡ χωρίς να έχουν Alzheimer.Kαταλήγουμε ότι η παρουσία αυξημένων ποσών ΜΜΡ στον εγκέφαλο, έχει νευροπροστατευτική δράση εφόσον παρεμποδίζουν την απώλεια γνωστικών ικανοτήτων σε ποντικούς μοντέλα αυτής της νευρο-εκφυλιστικής νόσου, δημιουργώντας έτσι νέες προοπτικές για την μελλοντική αντιμετώπιση και εξέλιξη της, καθώς και άλλων νευρο-εκφυλιστικών παθήσεων (όπως η Parkinson, η χορεία Huntington, η σκλήρυνση κατά πλάκας, κ.α.).