Αραμπατζής Γιώργος
de Saint-Chéron Michaël
Γλώσσα
Ελληνική, Γαλλική (με ταυτόχρονη μετάφραση)
Ημερομηνία
17/05/2019
Διάρκεια
00:57:54
Εκδήλωση
Νύχτα ιδεών: Νύχτα της ευτυχίας
Χώρος
Γαλλικό Ινστιτούτο
Διοργάνωση
Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος
Ambassade de Belgique en Grèce
Κατηγορία
Φιλοσοφία
Ετικέτες
Νύχτα των Ιδεών, ευτυχία, ευδαιμονία, όλβος, μακαριότητα, τύχη, ψυχική κατάσταση, κακοτυχία, πεπρωμένο, γαλήνη, πληρότητα
Η 6η Νύχτα των Ιδεών είχε θέμα την «Ευτυχία» και διοργανώθηκε στις 17 Μαΐου 2019 από το Γαλλικό Ινστιτούτο σε συνεργασία με την Πρεσβεία του Βελγίου και με την υποστήριξη του Institut français του Παρισιού, της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής και του Athens Culture Net. Σ’ αυτή τη Νύχτα του 2019 συμμετείχαν το περιοδικό Mouvement, η ομάδα Γκαβαγκάι, το φεστιβάλ Longueur d’ondes και το πρόγραμμα El Sistema Greece.
Η ευτυχία δεν είναι ένα γεγονός, είναι μια κατάσταση: για να υπάρχει, πρέπει να παρατείνεται στον χρόνο. Πώς να σκεφτούμε αυτή την έννοια το 2019, όταν το ίδιο το μέλλον της Γης και του ανθρώπινου είδους απειλούνται από τη μαζική εξαφάνιση πολλών ειδών και την κλιματική αλλαγή; Όταν οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις κάνουν επισφαλή τη σχέση μας με τον κόσμο; Όταν o χρόνος νοείται από τον νεοφιλελευθερισμό ως μια διαρκής ξέφρενη κούρσα προς το καινούργιο και την ένταση; Στον απόηχο της Νύχτας της Βραδύτητας που διοργανώθηκε πέρυσι, η φετινή Νύχτα των Ιδεών μας προσκαλεί να ανοίξουμε νέους ορίζοντες σ’ αυτή την έννοια της ευτυχίας, που είναι πανταχού παρούσα στις κοινωνικές προσταγές, αλλά υπονομεύεται από τις πρόσφατες κοινωνικές, πολιτικές και οικολογικές αναταράξεις.
Εναρκτήριες ομιλίες
• Γιώργος Αραμπατζής, φιλόσοφος: Όλβος (félicité) και Μακαριότης (béatitude). Δυο προεκτάσεις της ελληνικής ευδαιμονίας (bonheur)
Η ελληνική ευτυχία εκφράζεται συχνότατα, από την αρχαιότητα, με τον όρο «ευδαιμονία» που εμπεριέχει τη λέξη «δαίμων» και, έτσι, εκφεύγει του απλού, φυσικού υποστρώματος των αισθημάτων ευζωίας. Αν, όμως, η ελληνική ευτυχία συνδέεται παραδοσιακά με το απροσδιόριστο, δυο εκδοχές της που αποδίδονται με τους όρους «όλβος» και «μακαριότης» μας κατευθύνουν προς μια διπλή κατεύθυνση: αυτής της υλικής πλήρωσης των όντων και εκείνον της υπερβατικής ένωσης με την ίδια την πηγή της ευτυχίας. Η ανακοίνωση διατρέχει τη σημασία και την αλληλεπίδραση των όρων, στοχεύοντας σε μια γενική και επίκαιρη περιγραφή της ευτυχίας υπό την προοπτική των σχέσεων απροσδιοριστίας, πληρότητας και υπερβατικής ένωσης.
• Michaël de Saint-Chéron, φιλόσοφος των θρησκειών: Πώς να μιλήσουμε για την ευτυχία;
Η ευτυχία είναι ταυτόχρονα μια τύχη και μια ψυχική κατάσταση, όπως ορίζεται σε πολλά από τα κοινά λεξικά. Στην πρώτη περίπτωση, συνδέεται με την ευκαιρία, στη δεύτερη, συνδέεται με την εσωτερική ζωή του καθενός. Αν υπάρχει τύχη, υπάρχει συμπερασματικά η αναπόφευκτη σχέση με την κακοτυχία, με την αδικία του πεπρωμένου. Στη δεύτερη περίπτωση, η ευτυχία ως ψυχική κατάσταση είναι η υψηλότερη μορφή. Έτσι πώς γίνεται να συγχέονται ευτυχία και γαλήνη;
Ο Γεώργιος Αραμπατζής γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη και σπούδασε φιλοσοφία στο Παρίσι. Υπότροφος της Γαλλικής Κυβέρνησης, Διδάκτωρ με άριστα της École de Hautes Études en Sciences Sociales. Πραγματοποίησε μετα-διδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο με υποτροφία της Ιταλικής Κυβέρνησης. Από το 1998 έως το 2012 εργάσθηκε ως Ερευνητής στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Φιλοσοφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Το 2010 εκλέχθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου και διορίσθηκε το 2012. Υπήρξε προσκεκλημένος Ερευνητής-Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Princeton (ΗΠΑ), στο Πανεπιστήμιο του Texas στο Austin (ΗΠΑ), στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι (Φινλανδία), στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου στην Πράγα (Τσεχία), στο Πανεπιστήμιο του Ιασίου (Ρουμανία), κ.α. Έδωσε διαλέξεις περί βυζαντινής φιλοσοφίας στα ανωτέρω Πανεπιστήμια και σε άλλα, ενώ δίδαξε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (αρχαία και βυζαντινά φιλοσοφικά κείμενα, 1998-2001), στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του τομέα Φιλοσοφίας, τμήματος Φ-Π-Ψ του Πανεπιστημίου Αθηνών (από το 2006) και στο Βυζαντινό Τμήμα της École de Hautes Études en Sciences Sociales (2009, 2010). Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε Ελληνικά και Διεθνή Συνέδρια και είναι μέλος Ελληνικών και Διεθνών Φιλοσοφικών Εταιρειών.
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη Βυζαντινή φιλοσοφία, τις αρχαίες πηγές της και τις νεωτερικές προσλήψεις της.
Φιλόσοφος των θρησκειών, ειδικός στη σύγχρονη εβραϊκή σκέψη, συγγραφέας, ο Michaël de Saint-Chéron έχει δημοσιεύσει ή επιμεληθεί πάνω από τριάντα βιβλία. Οι μονογραφίες του για τον Εμμανουήλ Λεβινά, τον Έλι Βίζελ και τον Μαλρώ έχουν μεταφραστεί σε δέκα γλώσσες. Διερευνά τη μνήμη των γενοκτονιών και, τα τελευταία χρόνια, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των γυναικών. Μεταξύ των έργων του: Γκάντι: αντιβιογραφία μιας μεγάλης ψυχής. Το τελευταίο του βιβλίο επικεντρώνεται στους Στοχασμούς περί ντροπής, από τον Πλάτωνα στον Λεβινά. Ο Saint-Cheron διερευνά επίσης τη μουσική και σπουδαίους σύγχρονους καλλιτέχνες: Giacometti, Chagall, Soulages κ.ά..
