Σολωμός Μάκης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
08/03/2019
Διάρκεια
00:28:59
Εκδήλωση
2η Μουσικολογική Ημερίδα της ερευνητικής ομάδας RelMus/FG: «Οι μουσικές σχέσεις ανάμεσα στη Γαλλία και την Ελλάδα από το 1980 ως το 2010»
Χώρος
Γαλλικό Ινστιτούτο
Διοργάνωση
Ελληνική Μουσικολογική Εταιρεία
RelMus/FG - Relations Musicales France-Grèce
Institut de Recherche en Musicologie
Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος
Ωδείο Αθηνών
Κατηγορία
Τέχνες / Πολιτισμός
Ετικέτες
μουσική, μουσικές σχέσεις, Ελλάδα, Γαλλία, Ιάννης Ξενάκης, φύση, φυσικές επιστήμες, μαθηματικά, φυσικά φαινόμενα, περιβαλλοντική μουσική
Hμερίδα αφιερωμένη στις μουσικές σχέσεις μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας που συμπλήρωσε τις εργασίες της πρώτης ημερίδας που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στις 18 Μαΐου του 2018.
Στην ημερίδα αυτή διερευνάται η ανάπτυξη της ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής, που οφείλει πολλά σε συνθέτες που σπούδασαν στη Γαλλία.
Μελετάται, επίσης,το έργο Γάλλων συνθέτων όπως του François-Bernard Mâche, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με ελληνικές πηγές έμπνευσης, ενώ ιδιαίτερη μνεία γίνεται στις δραστηριότητες του Ιάννη Ξενάκη και του Γιώργου Απέργη στη Γαλλία μετά το 1980. Ο Γιώργος Ζερβός μιλά για τις σπουδές του στο Παρίσι και το έργο του.
Ο τιμώμενος προσκεκλημένος François-Bernard Mâche μιλά αναλυτικά για το έργο του και την ιδιαίτερη σχέση του με την Ελλάδα.
ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑ
Πτυχές του έργου του Ιάννη Ξενάκη
Ο Ξενάκης και η φύση: από τις φυσικές επιστήμες προς μια περιβαλλοντική μουσική;
Η φύση παίζει σημαντικό ρόλο στην σκέψη και στην μουσική του Ξενάκη. Διακρίνονται εδώ τρία επίπεδα.
1. Το πρώτο επίπεδο αφορά στις αναφορές του Ξενάκη στις επιστήμες. Θα μπορούσε κανείς σχηματικά να διακρίνει τις αναφορές στα μαθηματικά και τις αναφορές στις φυσικές επιστήμες. Ενώ τα μαθηματικά, με τα οποία επιχειρεί να «θεμελιώσει» τη μουσική, συνεπάγονται μια διαδικασία αφαίρεσης, οι φυσικές επιστήμες, μέσω της χρήσης «μοντέλων», συνεπάγονται μια διαδικασία αναλογικής μεταφοράς.
2. Εξετάζεται η μορφή της φύσης που επικαλείται ο Ξενάκης, διαπιστώνοντας πως είναι η φύση της μοντέρνας επιστήμης, των χαοτικών φαινομένων, μορφή που ταιριάζει με την διονυσιακή του αναζήτηση συγχώνευσης.
3. Στο τελευταίο επίπεδο, αναζητώντας τις αισθητές και άμεσες αναφορές της μουσικής του Ξενάκη σε φυσικά φαινόμενα (τζιτζίκια, καταιγίδες...) ο ομιλητής υποθέτει ότι δεν υπάγονται στην κλασική αισθητική της μίμησης, αλλά ότι ανήκουν ήδη σε μια περιβαλλοντική μουσική.
Ο Μάκης Σολωμός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962 και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι το 1980. Σπούδασε σύνθεση και μουσικολογία. Μετά από τη διδακτορική του διατριβή για τη μουσική του Ξενάκη, αφοσιώθηκε στη μελέτη της πρόσφατης μουσικής. Είναι Καθηγητής Μουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris 8 και διευθυντής του εργαστηρίου Musidanse. Ως ειδικός στον Ξενάκη, ασχολείται με θέματα μουσικής ανάλυσης και αισθητικής. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και βιβλία σε διάφορες γλώσσες και έχει διοργανώσει συμπόσια για το έργο του, μελετώντας τις πολλαπλές πτυχές της μουσικής και της σκέψης του. Στα ελληνικά, κυκλοφορεί το βιβλίο του Ιάννης Ξενάκης. Το σύμπαν ενός ιδιότυπου δημιουργού (εκδ. Αλεξάνδρεια). Παράλληλα, ερευνά την σημερινή μουσική δημιουργία. Το τελευταίο του βιβλίο προτείνει μια πρωτότυπη ιστορία της μουσικής του 20ου και 21ου αιώνα ως ανάδυση του ήχου (De la musique au son. L’émergence du son dans la musique des XXe-XXIe siècles, Presses Universitaires de Rennes). Τελευταία, ασχολείται με την οικολογία του ήχου και της μουσικής.
