Aridjis Homero
Σιώτης Ντίνος
Τζούμας Κωνσταντίνος
Γλώσσα
Ελληνική, Ισπανική
Ημερομηνία
04/11/2011
Διάρκεια
96:19
Εκδήλωση
Ποιητές του κόσμου στο Μέγαρο Μουσικής
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Megaron Plus
Κύκλος Ποιητών
Κατηγορία
Λογοτεχνία
Ετικέτες
ποίηση
Στρέφοντας για άλλη μια φορά το ενδιαφέρον του στη σύγχρονη παγκόσμια ποίηση, το Megaron Plus έδωσε την ευκαιρία στο αθηναϊκό κοινό να εισχωρήσει στον κόσμο ενός σπουδαίου Μεξικανού ποιητή παρακολουθώντας την εκδήλωση «Ομέρο Αρίτζις, ο ποιητής του ήλιου». Πρωταγωνιστής της εκδήλωσης, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2011 στο Μεγάρο Μουσικής Αθηνών, ήταν ο ελληνικής καταγωγής Μεξικανός ποιητής Ομέρο Αρίτζις (Homero Aridjis), o οποίος συζήτησε με τον ποιητή Ντίνο Σιώτη για το έργο του και την ποίηση γενικότερα και συνομίλησε με το κοινό. Ποιήματά του στα ελληνικά, διάβασε ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Τζούμας.
«Για μένα η ποίηση είναι τρόπος ζωής, ένας τρόπος να γνωρίζω τον κόσμο, τον χρόνο και τον εαυτό μου», λέει ο Ομέρο Αρίτζις. «Η ποίηση είναι το υλικό από την οποία είναι φτιαγμένη η γη, όπως και ο χώρος και ο χρόνος και, πάνω από όλα, τα όνειρα. Αν στο τέλος της ζωής μου ο Θεός με ρωτούσε τι έκανα όσο ζούσα, θα του έλεγα ότι ήμουν ποιητής».
Ο Ομέρο Αρίτζις, ο οποίος θεωρείται από τους σημαντικότερος εν ζωή Μεξικανούς ποιητές, έχει βραβευτεί για το πλούσιο και σημαντικό έργο του και έχει κερδίσει τη διεθνή αναγνώριση και την εκτίμηση πολλών σπουδαίων ανθρώπων του πνεύματος. Ο συγγραφέας, ποιητής και διπλωμάτης Οκτάβιο Παζ έχει πει γι’ αυτόν: «Στην ποίησή του υπάρχει η ενατένιση, ο σφυγμός του ποιητή, ο διακεκομμένος χρόνος της πρακτικής και της λογικής ζωής και η συνέχεια της επιθυμίας και του θανάτου: υπάρχει η αρχέγονη αλήθεια του ποιητή». Ο συγγραφέας Χουάν Ρούλφο έγραψε ότι «η ποίηση του Ομέρο Αρίτζις είναι ένα σύμβολο αγάπης. Το έργο του είναι πολύ όμορφο, το στυλ του αυθεντικό, καινοτόμο», ο Σίμους Χίνεϊ δήλωσε ότι «τα ποιήματα του Ομέρο Αρίτζις ανοίγουν μια πόρτα στο φως», ενώ ο κορυφαίος σκηνοθέτης και φίλος του Λουίς Μπουνιουέλ παρατήρησε για το έργο του «Montezuma»: «Είναι τέλειο. Είναι πολύ βαθύ και παράξενο. Νομίζω ότι ο συγγραφέας είναι ολότελα σουρεαλιστής, κάτι που για μένα αποτελεί μεγάλο προτέρημα».
Ο ποιητής, πεζογράφος και ακτιβιστής Homero Aridjis γεννήθηκε το 1940 στο χωριό Contepec Michoacan στο Μεξικό από Μεξικάνα μητέρα και Έλληνα πατέρα, τον Νικία Αριτζή, ο οποίος πολέμησε στον ελληνικό στρατό κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Έχει εκδώσει περισσότερα από 40 βιβλία ποίησης και μυθοπλασίας και έχει λάβει πλήθος βραβείων και διακρίσεων για το συγγραφικό του έργο και την μακροχρόνια ακτιβιστική του δράση για την περιβαλλοντική προστασία. Διετέλεσε πρέσβης του Μεξικού στην Ολλανδία και στην Ελβετία και πρόσφατα πρέσβης της Unesco και για έξι χρόνια πρόεδρος της Διεθνούς PEN, παγκόσμιας ένωσης συγγραφέων. Έχει διατελέσει επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα, στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και στο Columbia, και κατέχει την προεδρία Nichols στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες και τη Δημόσια Σφαίρα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Irvine. Τα έργα του έχουν γνωρίσει διεθνή αναγνώριση και το μεγαλύτερο μέρος τους έχει μεταφραστεί σε δώδεκα γλώσσες.
Γεννήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1944 στην νήσο Τήνο. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και Συγκριτική Λογοτεχνία στο Σαν Φρανσίσκο. Έχει εκδώσει 19 βιβλία ποίησης και πεζογραφίας, εκ των οποίων τρία στα αγγλικά και ένα στα γαλλικά, καθώς και δέκα περιοδικά. Επίσης έχει εκδόσει και ένα μυθιστόρημα. Υπηρέτησε ως Σύμβουλος Τύπου στο Σαν Φρανσίσκο, τη Νέα Υόρκη, τη Βοστώνη και την Οτάβα. Από το 1979 γράφει κριτικές βιβλίου στο «Βήμα της Κυριακής» και στην «Ελευθεροτυπία». Ποιήματα και άρθρα του έχουν μεταφραστεί σε ευρωπαϊκές και ασιατικές γλώσσες. Η πρώτη συγγραφική του παρουσίαση έγινε το 1969, με την συλλογή του «Απόπειρα».
Διευθύνει το λογοτεχνικό περιοδικό (δε)κατα που εκδίδει το μη κερδοσκοπικό λογοτεχνικό σωματείο "κοινωνία των (δε)κάτων", το οποίο ίδρυσε. Συνιδρυτής του ο ποιητής Πάνος Καπώνης. Διευθύνει επίσης το λογοτεχνικό περιοδικό για την ποίηση poetix. Έχει τιμηθεί με το πρώτο κρατικό βραβείο ποίησης για το βιβλίο του «Η αυτοβιογραφία ενός στόχου» το 2007. Ήταν αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Ηellenic journal» και καθηγητής στο τμήμα κλασσικών σπουδών του San Francisco State University. Είναι πρόεδρος του ΔΣ της "Κοινωνίας των (δε)κάτων" και μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
Γεννήθηκε το 1944 στον Πειραιά και μεγάλωσε στο Πασαλιμάνι και στην Αθήνα με επιδόσεις στη βιβλιοφαγία, στους κλασικούς μυθιστοριογράφους, στον κλασικό αθλητισμό, στο πινγκ-πονγκ, στο μπιλιάρδο και στο ροκ εντ ρολ.
Απέφυγε τα αμφιθέατρα των πανεπιστημίων και προτίμησε τη δράση των δρόμων, των καφέ και των ταξιδιών. Διάλεξε την ηθοποιία από αντίδραση στην αντίληψη που θεωρούσε τους ηθοποιούς ελαφρών ηθών. Διδάχτηκε θέατρο στη Δραματική Σχολή Αθηνών και έκανε χορό με τη Ζουζού Νικολούδη, τον Άλβιν Νικολάις, τον Μερς Κάνινγκχαμ και τον Άλβιν Έιλυ. Στη Νέα Υόρκη έμαθε να επιβιώνει χωρίς να το κάνει θέμα. Εγκατέλειψε το χορό, γιατί «βαριά η καλογερική». Έπαιξε στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση. Κάνει καθημερινά ραδιόφωνο.
Το 2008 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο του με τον τίτλο Ως εκ θαύματος, το οποίο αποτελεί το πρώτο μέρος μιας αυτοβιογραφικής τριλογίας, που συνεχίζεται με το Complete unknown (2009) και ολοκληρώνεται με το Πανωλεθρίαμβος (2010).
