Αυγουλέας Αιμίλιος
Θεοχαράκης Νίκος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
11/01/2018
Διάρκεια
73:38
Εκδήλωση
Κύκλος "Θεωρία στο Μέγαρο: φιλοσοφία, κριτική, ιστορία"
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Megaron Plus
Birkbeck Institute for the Humanities
Κατηγορία
Οικονομία, Πολιτική, Κοινωνικά θέματα
Ετικέτες
φιλελευθερισμός, πολιτική θεωρία, οικονομική θεωρία, κοινωνικό κίνημα, ελεύθερη αγορά, πλούτος, νεοφιλελευθερισμός
Τον κύκλο διαλέξεων «Θεωρία στο Μέγαρο: φιλοσοφία, κριτική, ιστορία» του Μegaron Plus εγκαινίασε το 2018 ο Αιμίλιος Αυγουλέας, καθηγητής Διεθνούς Τραπεζικού Δικαίου και Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, ο οποίος παρουσίασε την ομιλία με θέμα «Το τέλος του φιλελευθερισμού;», την Πέμπτη 11 Ιανουαρίου.
Η διάλεξη του Αιμίλιου Αυγουλέα πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Επιστημών του Κολεγίου Μπέρκμπεκ (Πανεπιστήμιο Λονδίνου), το οποίο προσκαλεί στην Αθήνα σημαντικούς διανοητές του καιρού μας και εκπροσώπους της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας. Την επιμέλεια του κύκλου έχει ο Κώστας Δουζίνας, καθηγητής και ιδρυτής του Ινστιτούτου.
Τη συζήτηση συντόνισε ο Νικόλαος Θεοχαράκης, Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας και Ιστορίας της Οικονομικής Σκέψης (ΕΚΠΑ- Τμήμα Οικονομικών Επιστημών).
«Το τέλος του φιλελευθερισμού;»
Ο φιλελευθερισμός είναι μια πολύπλευρη έννοια που συνιστά συγχρόνως κυρίαρχη πολιτική θεωρία, κοινωνικό κίνημα και οικονομική ιδεολογία. Στη μακρά και πολυτάραχη ιστορία του οι θέσεις του φιλελευθερισμού για τα δικαιώματα του ατόμου και τον ρόλο του στην κοινωνία καθώς και για τον τρόπο λειτουργίας της οικονομίας υπέστησαν ριζικές μεταμορφώσεις. Εντέλει, ο φιλελευθερισμός θα υποστήριζε πως ο σκοπός μιας ελεύθερης αγοράς θα ήταν να δημιουργήσει ευκαιρίες και, αν είναι δυνατόν, πλούτο για όλους και όχι για τους λίγους. Ως εκ τούτου, η ανάδυση του νεοφιλελευθερισμού και της σχεδόν ολοκληρωτικής εστίασής του στη συγκέντρωση του πλούτου ως μέσο κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής προόδου δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί εχθρική και απειλητική. Εντούτοις, είναι ο φιλελευθερισμός που, σαν μαύρο πρόβατο, επωμίζεται την ευθύνη για τις αντιδραστικές εκδηλώσεις ξενοφοβίας και λαϊκισμού που λογίζονται ως απόρροια των νεοφιλελεύθερων πρακτικών και των πρωτοφανών επιπέδων ανισότητας στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες. Στη διάλεξή του, ο καθηγητής Αιμίλιος Αυγουλέας θα εξετάσει αν η τρέχουσα συγκυρία οδηγεί τελικά στον θάνατο του φιλελευθερισμού, χαράσσοντας εκ νέου τις θεμελιώδεις αρχές του και αναζητώντας τη θέση τους στο σήμερα.
Είναι καθηγητής Διεθνούς Τραπεζικού Δικαίου και Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, επικεφαλής του Τομέα Εμπορικού Δικαίου και διευθυντής του μεταπτυχιακού προγράμματος (LLM) με ειδίκευση στο Διεθνές Τραπεζικό Δίκαιο και τα Χρηματοοικονομικά. Είναι επίσης μέλος της ομάδας συμφεροντούχων της Ευρωπαϊκής Αρχής Τραπεζών, εκλεγμένος ως διακεκριμένος ακαδημαϊκός.
Ο Αιμίλιος Αυγουλέας έχει πλήθος δημοσιεύσεων στο ευρύτερο πεδίο του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Χρηματοοικονομικού Δικαίου, των Οικονομικών και της Συμπεριφορικής Χρηματοοικονομικής [behavioural finance]. Είναι συγγραφέας των βιβλίων "Διακυβέρνηση των παγκόσμιων χρηματοοικονομκών αγορών: Δίκαιο, οικονομικά και πολιτική" [Governance of Global Financial Markets: The Law, the Economics, the Politics (Cambridge, 2012 και "Η μηχανική και η ρύθμιση της κατάχρησης της αγοράς: Μια νομική και οικονομική ανάλυση" [The Mechanics and Regulation of Market Abuse: A Legal and Economic Analysis (Oxford, 2005)]. Μαζί με τον καθηγητή Ross Cranston υπογράφουν την έκδοση "Αρχές του Τραπεζικού Δικαίου" [Principles of Banking Law (Oxford, 2016)], ενώ έχει συνεπιμεληθεί το βιβλίο "Αναθεωρώντας τα παγκόσμια χρηματοοικονομικά και τη ρύθμισή τους" [Reconceptualising Global Finance and its Regulation (Cambridge University Press, 2016)]. Το έργο του αναφέρεται συχνά σε μελέτες χάραξης πολιτικής στην Ελλάδα και διεθνώς.
Ο Νίκος Θεοχαράκης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας και Ιστορίας Οικονομικών Θεωριών στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι κάτοχος πτυχίου Οικονομικών Επιστημών από το Πανεπιστήμιο του και διδάκτωρ οικονομικών επιστημών του Πανεπιστημίου του Cambridge. Έχει διατελέσει Διευθυντής του Τομέα Πολιτικής Οικονομίας και του Διδακτορικού Προγράμματος Οικονομικών Επιστημών (UADPhilEcon) του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΕΚΠΑ. Έχει εκδώσει τρία βιβλία (δύο ως συν-συγγραφέας με τον Γιάνη Βαρουφάκη) και υπηρετεί ως μέλος του συντακτικού / συμβουλευτικού συμβουλίου αρκετών διεθνών επιστημονικών περιοδικών της ιστορίας της οικονομικής σκέψης. Έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας Δημοσιονομικής Πολιτικής στο Υπουργείο Οικονομικών. Σήμερα υπηρετεί ως Επιστημονικός Διευθυντής και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΚΕΠΕ – του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών και ως Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
Βασικοί ερευνητικοί τομείς στους οποίους δραστηριοποιείται είναι η Πολιτική Οικονομία, η Ιστορία της Οικονομικής Σκέψης και η Πολιτική Οικονομία της Εργασίας.
