Μανιός Νίκος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
14/04/2019
Διάρκεια
00:08:26
Εκδήλωση
Ημερίδα – Δράση «Υπογεννητικότητα. Ας γεννήσουμε λύσεις»
Χώρος
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Διοργάνωση
Ελληνική Εταιρεία Περιγεννητικής Ιατρικής
Κατηγορία
Περιγεννητική Ιατρική, Κοινωνικά θέματα
Ετικέτες
υπογεννητικότητα, Ελλάδα, δημογραφικό
Η Ελληνική Εταιρεία Περιγεννητικής Ιατρικής (Ε.Ε.Π.Ι.), διοργάνωσε Ημερίδα-Δράση για την Υπογεννητικότητα.
Στόχοι της δράσης ήταν η αναγνώριση του προβλήματος της υπογεννητικότητας, η οποία τείνει να λάβει ανησυχητικές διαστάσεις στην Ελλάδα, η ευαισθητοποίηση των ειδικών, η ενημέρωση του πληθυσμού επί του θέματος και η εξεύρεση λύσεων, μέσω γόνιμου διαλόγου.
Σκοπός ήταν η ανάδειξη των επιπτώσεων της υπογεννητικότητας τόσο στη χώρα, όσο και στην κοινωνία.
Η Δράση αποτελείτο από πρόγραμμα στο οποίο έγκριτοι ερευνητές παρουσίασαν μελέτες που αφορούν την Υπογεννητικότητα.
Το ζήτημα είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον της πατρίδας μας και οι διοργανωτές είχαν ως κεντρικό μήνυμα ότι "μαζί γεννάμε λύσεις".
Γεννήθηκε στην Αθήνα την 17η Απριλίου 1947.
Από το 1961 ήταν ταυτόχρονα εργαζόμενος και μαθητής νυχτερινού Γυμνασίου. Μέσα από το κίνημα των μαθητών νυχτερινών Γυμνασίων (ΣΕΜΜΕ) εντάχθηκε στη νεολαία της ΕΔΑ.
Το 1967 πέρασε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών.
Συνελήφθη το 1971 για την δυναμική και ένοπλη δράση με την οργάνωση "Κίνημα 20ης Οκτώβρη" και καταδικάστηκε σε 16ετή φυλάκιση. Μετά το Πολυτεχνείο εκτοπίστηκε στη Γυάρο μέχρι τη μεταπολίτευση.
Μεταξύ 1974 και 1975 ήταν μέλος του προεδρείου του Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής Αθηνών (ΣΦΙΑ).
Το 1976 αποφοίτησε από την Ιατρική Αθηνών.
Το 1981 κατέβηκε υποψήφιος στην Α΄ Αθηνών ως συνεργαζόμενος με το ΚΚΕ Εσωτερικού.
Από το 1982 μέχρι το 1986 ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ Εσωτερικού, από όπου και αποχώρησε μετά τη διάσπασή του.
Από το 1979 ως το 1992 ήταν αντιπρόεδρος και πρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ).
Από το 1992 ως το 1996 ήταν γραμματέας της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών Ιατρών και μέλος της διοίκησης της Πανελλήνιας Ένωσης Ιατρών.
Από το 1996 ήταν διευθυντής, μετά από προκήρυξη και κρίση, στο Γενικό Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης, όπου εργάστηκε μέχρι την 4η Απριλίου 2012 λόγω υποχρεωτικής παραίτησης.
Από το 1980 μέχρι το 1993, στο πλαίσιο του προοδευτικού συνδικαλιστικού κινήματος, βρέθηκε στο Ιράκ (εκπρόσωπος ΕΙΝΑΠ σε Διεθνή Συνάντηση Νέων στη Βαγδάτη), στην Ουγγαρία (στο πλαίσιο παγκόσμιου συνεδρίου για τη δράση της φαρμακευτικής βιομηχανίας και της βιομηχανίας χημικών), στην ΕΣΣΔ και στο Βιετνάμ (στο πλαίσιο του ίδιου συνεδρίου), στο Πολισάριο (στον αγώνα των Σαχραουί για ανεξαρτησία της χώρας τους από το Μαρόκο), στη Χιλή (παρατηρητής στο δημοψήφισμα του δικτάτορα Πινοτσέτ), στην Άγκυρα (για την απελευθέρωση των τεσσάρων Ελλήνων συλληφθέντων στη δίκη της τουρκικής αριστερής οργάνωσης ΝΤΕΒΙΟΛ), στη Νικαράγουα (παρατηρητής των πρώτων εκλογών μετά τη νίκη των Σαντινίστας) και στην Ιταλία (εκπρόσωπος των νέων ειδικευμένων ιατρών στην πανευρωπαϊκή συνδιάσκεψη ιατρών που έγινε στη Ρώμη).
Το 2009 ήταν υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.
Από το Σεπτέμβριο του 2011 είναι μέλος της Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ και Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ.
Από το 2012 είναι συντονιστής του τμήματος Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ.
