Ανδρεάδης Ανδρέας
Ζερεφός Χρήστος
Σαρτζετάκης Ευτύχιος
Ματζαράκης Ανδρέας
Παπαθεοδώρου Ανδρέας
Γκικόπουλος Ιωάννης
Τσάλτας Γρηγόρης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
09/07/2013
Διάρκεια
93:28
Εκδήλωση
Ελληνικός τουρισμός και κλιματική αλλαγή: πολιτικές προσαρμογής και νέα στρατηγική ανάπτυξης
Χώρος
Τράπεζα της Ελλάδος
Διοργάνωση
Τράπεζα της Ελλάδος - Επιτροπή Μελέτης των Επιπτώσεων της Κλιματικής Αλλαγής
Μαριολοπούλειο - Καναγκίνειο Ίδρυμα Επιστημών Περιβάλλοντος
Κέντρον Ερεύνης Φυσικής της Ατμόσφαιρας και Κλιματολογίας της Ακαδημίας Αθηνών
Κατηγορία
Οικονομία, Περιβάλλον
Ετικέτες
τουρισμός, κλιματική αλλαγή, πολιτικές προσαρμογής, Ελλάδα
Όπως αναφέρθηκε και στην Έκθεση της ΕΜΕΚΑ «Οι περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα», ο τουρισμός αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους κλάδους της ελληνική; οικονομίας, λόγω της υψηλής συμμετοχής του στο ΑΕΠ της χώρας και της ακόμα υψηλότερη; στην απασχόληση (16% και 19% αντίστοιχα για το 2010, συμπεριλαμβανομένων και των έμμεσων επιδράσεων). Ο ρόλος του τουρισμού στην αντιστάθμιση μεγάλου μέρους του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας είναι σημαντικός. Αυτό ισχύει ιδίως για την περίοδο έως το 2008, καθώς τα τελευταία χρόνια το εμπορικό έλλειμμα μειώνεται συνεχώς αφενός λόγω της ύφεσης (μείωση εισαγωγών) και αφετέρου λόγω της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας (αύξηση εξαγωγών). Από την άλλη μεριά, όμως, ο ελληνικός τουρισμός παρουσιάζει σημαντικά προβλήματα, με κυριότερα τον εποχικό και γεωγραφικό συγκεντρωτισμό του προσφερόμενου προϊόντος και την πολύ αργή προσαρμογή στις νέες συνθήκες, τόσο από την πλευρά της ζήτησης όσο και του περιφερειακού ανταγωνισμού.
Δυο πρόσφατες μελέτες («Ελληνικός Τουρισμός 2020», ΣΕΤΕ και «Greece 10 Years Ahead», McΚinsey&Company) αναδεικνύουν επίσης τη σημασία του τουρισμού για την ελληνική οικονομία, τη φθίνουσα ανταγωνιστικότητα του ελληνικού τουριστικού προϊόντος καθώς και τη γεωγραφική και εποχική συγκέντρωση της ζήτησης. Και οι δυο μελέτες διατυπώνουν προτάσεις για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού τουρισμού, μεταξύ των οποίων και συγκεκριμένες θεσμικές παρεμβάσεις (βελτίωση υποδομών, αναβάθμιση της ποιότητας των υπηρεσιών, ανάπτυξη ειδικών μορφών τουρισμού, σύνδεση με άλλους κλάδους όπως η υγεία, η εκπαίδευση και ο πολιτισμός).
Με την Έκθεση της ΕΜΕΚΑ ενισχύεται το κύριο συμπέρασμα των δυο άλλων μελετών, ότι δηλαδή απαιτείται άμεσα η ανάληψη σημαντικών δράσεων για τον επαναπροσδιορισμό του ελληνικού τουριστικού προϊόντος. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι παρότι η κλιματική αλλαγή δεν θα έχει σημαντική αρνητική επίπτωση κατά μέσο όρο, γεωγραφικά και εποχικά στον Ελληνικό χώρο, θα έχει σημαντικά αρνητικές επιπτώσεις κατά τη διάρκεια της μικρή; τουριστικής περιόδου και ιδιαίτερα στις περιοχές της Ελλάδος που συγκεντρώνουν το μεγάλο μέρος της τουριστικής ζήτησης. Επομένως, η κλιματική αλλαγή θα έχει αρνητικά αποτελέσματα, ιδιαίτερα προς το τέλος του αιώνα, εάν δεν αντιμετωπιστούν τα διαχρονικά προβλήματα του ελληνικού τουρισμού, δηλαδή η γεωγραφική και η εποχική συγκέντρωση του τουριστικού προϊόντος.
Στην Έκθεση της ΕΜΕΚΑ εξετάστηκαν οι επιπτώσεις της κλιματική; αλλαγής στη ζήτηση και στο κόστος λειτουργίας των τουριστικών μονάδων, χρησιμοποιώντας τον δείκτη τουριστικής ευφορίας (Τourism Climate Index - TCI). Ο TCI συνδυάζει κλιματικές μεταβλητές, όπως η θερμοκρασία, η υγρασία κ.λπ., σε έναν ενιαίο δείκτη, σχεδιασμένο να αποτιμά την καταλληλότητα των κλιματικών συνθηκών κάποιας περιοχής, ώστε να υποστηρίζονται υπαίθριες τουριστικές δραστηριότητες. Χρησιμοποιώντας; τις εκτιμήσεις των κλιματικών δεδομένων της ερευνητικής ομάδας του Κέντρου Ερεύνης Φυσικής της Ατμοσφαίρας και Κλιματολογίας της Ακαδημίας Αθηνών (ΚΕΦΑΚ), υπολογίστηκε ο TCI ανά δεκαετία, για το χρονικό διάστημα 2010-2100, ανά εποχή, για όλη την επικράτεια και κατά γεωγραφική περιφέρεια. Νέοι δείκτες μελετώνται από το ΚΕΦΑΚ οι οποίοι θα φανούν εξαιρετικά χρήσιμοι για το ζήτημα της προσαρμογής.
Από την ανάλυση των δεδομένων σε ετήσια βάση και σε επίπεδο επικράτειας προκύπτει ότι μετά από μια μικρή κάμψη κατά τις πρώτες τρεις δεκαετίες οι αφίξεις αυξάνονται σημαντικά. Δυστυχώς, η ανάλυση των δεδομένων σε εποχικό και περιφερειακό επίπεδο αποδεικνύει ότι τα παραπάνω αποτελέσματα είναι παραπλανητικά, καθώς; οι κύριοι τουριστικοί προορισμοί της χώρας θα υποστούν σημαντικές μείωσεις στις αφίξεις κατά τους καλοκαιρινού; μήνες, περίοδο κορύφωσης της ζήτησης του τουριστικού προϊόντος.
Οι αρνητικές επιπτώσεις που αναφέρονται στην Έκθεση της ΕΜΕΚΑ μπορεί να μετριαστούν ή ακόμη και να ανατραπούν, καθώς οι δείκτες τουριστικής ευφορίας βελτιώνονται σημαντικά την άνοιξη και το φθινόπωρο. Στην περίπτωση της Κρήτης, η βελτίωση του δείκτη, κατά τις δυο αυτές εποχές, είναι ικανή να ανατρέψει τις ζημίες του καλοκαιριού της δεκαετίας 2091-2100, οδηγώντας σε αύξηση των εσόδων κατά €200 εκατ. σε ετήσια βάση. Αντίστοιχα στην περίπτωση των Δωδεκανήσων η μείωση των εσόδων περιορίζεται στα €150 εκατ. σε ετήσια βάση.
Τα θετικά αυτά-αποτελέσματα βασίζονται στην-υπόθεση-ότι θα-πραγματοποοιθούν οι αναμενόμενες αφίξεις τουριστών κατά την άνοιξη και το φθινόπωρο. Κάτι τέτοιο όμως απαιτεί τη συμβολή θεσμικών παραγόντων οι οποίοι περιορίζουν το χρόνο άφιξης των τουριστών κατά κύριο λόγο στους καλοκαιρινούς μήνες (σχολικές διακοπές, άδειες εργαζομένων) και οι οποίοι συνδιαμορφώνουν, από κοινού με το κατάλληλο κλίμα, τα μεγέθη και την εποχικότητα των αφίξεων. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται αφενός ο εντοπισμός νέων στοχευμένων τουριστικών αγορών (συνταξιούχοι, αποδράσεις του Σαββατοκύριακου, ιατρικός τουρισμός, επαγγελματικός και συνεδριακός τουρισμός) οι οποίες δεν υπόκεινται στους ανωτέρω περιορισμούς και, αφετέρου η επανατοποθέτηση του ελληνικού τουριστικού προϊόντος; στην αντίληψη των καταναλωτών-τουριστών καθώς και, το κυριότερο, των διεθνών τουριστικών πρακτόρων.
Παρότι η πολυπλοκότητα του εγχειρήματος δεν επέτρεψε, στην Έκθεση της ΕΜΕΚΑ, την εκτίμηση των συνολικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στον ελληνικό τουρισμό, τα αποτελέσματα καταδεικνύουν την αναγκαιότητα ανάληψης πρωτοβουλιών με σκοπό τη μείωση της εποχικότητας και τη διασπορά του τουριστικού προϊόντος σε μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας. Οι στόχοι αυτοί μπορεί να επιτευχθούν με τη συνεργασία της πολιτείας και των εκπροσώπων του κλάδου μέσα από το μακροχρόνιο στρατηγικό σχεδιασμό του ελληνικού τουρισμού. Μεταξύ άλλων, θα πρέπει να αναδειχθούν τα πλούσια φυσικά χαρακτηριστικά των περιοχών της χώρας που παραμένουν ανεκμετάλλευτες, να προωθηθούν ήπιες και εναλλακτικές μορφές τουρισμού, να δοθεί έμφαση στην προσέλκυση νέων στοχευμένων ομάδων τουριστών και να ληφθούν μέτρα προσαρμογής και μετριασμού του περιβαλλοντικού αποτυπώματος λειτουργίας των τουριστικών μονάδων.
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1953, ο Δρ. Ανδρέας Ανδρεάδης σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στο London University απ’ όπου απέκτησε το διδακτορικό του.
Σήμερα είναι Διευθύνων Σύμβουλος της ΣΑΝΗ ΑΕ, εταιρείας Αναπτύξεως και Τουρισμού στην οποία ανήκει το Sani Resort στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, καθώς και Διευθύνων Σύμβουλος της Ανδρεάδης-Ζησιάδης ΑΕ, κατασκευαστικής εταιρείας η οποία αναλαμβάνει δημόσια και ιδιωτικά έργα.
Διετέλεσε επί δεκαετία Πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδοχείων Χαλκιδικής.
Σήμερα είναι Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων.
Ο Χρήστος Ζερεφός είναι Γενικός Γραμματεύς της Ακαδημίας Αθηνών και Επόπτης του Κέντρου Ερεύνης Φυσικής της Ατμοσφαίρας και Κλιματολογίας της Ακαδημίας Αθηνών. Έχει διατελέσει Καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Αθηνών, επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Βοστώνης, Μινεσότα ως Fulbright Scholar, Πρόσεδρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Όσλο. Εθνικός Εκπρόσωπος για την Κλιματική Αλλαγή, Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της Academia Europaea, της Νορβηγικής Ακαδημίας, της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών, της Ρωσικής Ακαδημίας Φυσικών Επιστημών κ.α. Έχει διατελέσει Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Όζοντος, του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και του Ελληνικού Ιδρύματος για την Έρευνα και την Καινοτομία (ΕΛΙΔΕΚ). Ο κ. Ζερεφός είναι παγκοσμίως γνωστός για τις έρευνές του σχετικά με τις μεταβολές στο στρώμα του όζοντος, στην υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία και την αλληλεπίδραση κλίματος και φυσικοχημικών παραμέτρων σε παγκόσμια κλίμακα.
Ο Ευτύχιος Σαρτζετάκης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Είναι πτυχιούχος του Οικονομικού Τμήματος της Α.Β.Σ.Θ. (1986). Συνέχισε τις σπουδές του σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο University of Saskatchewan, Saskatoon, Canada (1988). Είναι διδάκτωρ του Carleton University, Ottawa, Ontario, Canada (1993).
Οι τομείς των ερευνητικών του ενδιαφερόντων είναι οι εξής:
Οικονομικά του Περιβάλλοντος
Βιομηχανική Οργάνωση
Οικονομικά της στρατηγικής, Θεωρία παιγνίων
Οικονομικά της κρατικής παρέμβασης
Πολιτικές προστασίας ανταγωνισμού
Πολιτικές προώθηση νέων τεχνολογιών, Internet Economics
Είναι καθηγητής στο Μετεωρολογικό Ινστιτούτο, Σχολή Δασικών και Περιβαλλοντικών Επιστημών, Albert-Ludwigs-Πανεπιστήμιο του Freiburg από το 2006. Γεννήθηκε στον Πεντάλοφο του Έβρου το 1960.Απέκτησε το πτυχίο μετεωρολογίας το 1989 από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Ludwigs - Maximilian του Μονάχου. Διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου (1989-1993) και του Freiburg (1993-1995). Εκπόνησε την διδακτορική του διατριβή με Θέμα "Ανθρωπο-βιομετεωρολογική εκτίμηση του Κλίματος της Ελλάδος" στο τμήμα Γεωλογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης τον Φεβρουάριο το 1995. Από το 1995 έως το 2001 ήταν βοηθός στο μετεωρολογικό Ινστιτούτο της Albert-Ludwigs Πανεπιστήμιο του Freiburg και απέκτησε την Ηabilitation (υφηγησία) με θέμα το "Θερμικό στοιχείο του αστικού κλίματος" το 2001. Η έρευνά του εστιάζεται κυρίως στην αστική κλιματολογία, άνθρωπο-βιομετεωρολογία, τουριστική κλιματολογία, περιφερειακή κλιματολογία, δασική μετεωρολογία και στις κλιματικές επιπτώσεις. Είναι ιδρυτής και μάνατζερ της αστικοκλιματικής ιστοσελίδας. Από το 1996 είναι πρόεδρος της επιτροπής για το κλίμα, τον τουρισμός και την αναψυχή της Διεθνούς Εταιρείας της Βιομετεωρολογίας. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Διεθνούς Κοινωνίας της Biometeorology (2008-2011). Έχει αναπτύξει μοντέλα και εργαλεία για την εφαρμοσμένη κλιματολογία και βιομετεωρολογία π.χ. το μοντέλο RayMan, SkyHelios, Climate-Mapping-Tool και CTIS (Climate-Tourism - Information-Scheme). Έχει πάνω από 100 δημοσιεύσεις σε peer-review-επιστημονικά περιοδικά.
Είναι επικεφαλής σε διάφορα διεθνή προγράμματα σχετικά με την κλιματική αλλαγή και τον τουρισμό (KUNTIKUM, TOURKLIM, STARTCLIM), κλίμα και υγεία (MORTKLIM, DAAD/IKYDA), αστικό βιοκλίμα και αστικό σχεδιασμό (DAAD/Ταϊβάν, INTERREG4c).
Ο Δρ. Ανδρέας Παπαθεοδώρου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Απεφοίτησε από το Λεόντειο Λύκειο τον Ιούνιο του 1991 με γενικό βαθμό απολυτηρίου είκοσι (20). Πρωτεύοντας στις Πανελλαδικές Εξετάσεις του ίδιου έτους, ο Ανδρέας εισήχθη στο νεοσυσταθέν Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών (ΔΕΟΣ) του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών τον Οκτώβριο του 1991. Έλαβε Πτυχίο από το τμήμα αυτό με ειδίκευση στα Διεθνή Οικονομικά το Σεπτέμβριο του 1995 δίνοντας τον όρκο του πρωτεύσαντος στο Πανεπιστήμιο (μέσος όρος: 9.44). Ο Δρ Παπαθεοδώρου ξεκίνησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης τον Οκτώβριο του 1995 για την απόκτηση μεταπτυχιακού διπλώματος ειδίκευσης (Master of Philosophy) διετούς διάρκειας στα Οικονομικά. Ολοκλήρωσε επιτυχώς τις σχετικές σπουδές τον Ιούνιο του 1997 με ειδίκευση στα Διεθνή Οικονομικά και τη Βιομηχανική Οργάνωση. Στη συνέχεια, ο Δρ Παπαθεοδώρου αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του για την απόκτηση διδακτορικού διπλώματος (Doctor of Philosophy) στη Γεωγραφία (Οικονομική και Βιομηχανική) από τη Σχολή Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Υπερασπίστηκε επιτυχώς τη Διατριβή του με θέμα Εξελικτικά Πρότυπα στον Τουρισμό: Μία Προσέγγιση Χωρικής Βιομηχανικής Οργάνωσης τον Ιούλιο του 2000 και ανακηρύχθηκε Διδάκτορας το Μάιο του 2001.
Τον Ιούνιο του 2000, ο Δρ Παπαθεοδώρου διορίστηκε Λέκτορας Τουρισμού στη Σχολή Σπουδών Διοίκησης του Τομέα των Υπηρεσιών στο Πανεπιστήμιο του Surrey της Αγγλίας, όπου και παρέμεινε μέχρι τις αρχές του 2005. Tο Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, o Δρ Ανδρέας Παπαθεοδώρου διορίστηκε Επίκουρος Καθηγητής στη Βιομηχανική Οικονομική με έμφαση στον Τουρισμό, στο Τμήμα Διοίκησης των Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Τον Αύγουστο του 2011 ο Δρ Παπαθεοδώρου ανέλαβε επίσημα καθήκοντα ως Αναπληρωτής Καθηγητής στη Βιομηχανική και Χωρική Οικονομική με έμφαση στον Τουρισμό στο ίδιο Τμήμα ενώ από τον Απρίλιο του 2012 είναι και Διευθυντής του Εργαστηρίου Τουριστικών Ερευνών και Μελετών (ΕΤΕΜ) του συγκεκριμένου τμήματος. Στο παρελθόν υπήρξε Εξωτερικός Εξεταστής (External Examiner) του Πανεπιστημίου Cranfield και του Πανεπιστημίου Hertfordshire της Αγγλίας όπως επίσης και Ερευνητικός Συνεργάτης τιμής ένεκεν (Honorary Research Fellow) του Πανεπιστημίου Nottingham και Ανώτερος Επισκέπτης Συνεργάτης (Visiting Senior Fellow) του Πανεπιστημίου Surrey της Αγγλίας. Συνεργάζεται επίσης και με το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο σε προγράμματα εξ αποστάσεως εκπαιδεύσεως και είναι Συντονιστής της Θεματικής Ενότητας ΔΤΕ50. Επιπλέον, διδάσκει σε σεμινάρια για στελέχη επιχειρήσεων σχετικά με τον τουρισμό και τις αερομεταφορές στο εξωτερικό και έχει δώσει διαλέξεις σε πολλά πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού. Ως προς το ερευνητικό και συγγραφικό του έργο στο χώρο των οικονομικών του τουρισμού και των αερομεταφορών, έχει 19 δημοσιεύσεις σε έγκυρα διεθνή επιστημονικά περιοδικά (εκ των οποίων οι δέκα είναι αυτόνομες), 50 εισηγήσεις σε διεθνή συνέδρια και επιστημονικές συναντήσεις, 4 επιστημονικά βιβλία, 24 κεφάλαια σε επιστημονικά βιβλία, 16 διατριβές, ερευνητικές και μελετητικές εργασίες, 24 editorials και βιβλιοκριτικές, και είναι κριτής σε 18 επιστημονικά περιοδικά καθώς και μέλος επιστημονικών εταιριών. Έχει σχεδόν 300 ετεροαναφορές σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, και είναι Αρχισυντάκτης (Editor-in-Chief) του διεθνούς επιστημονικού περιοδικού Journal of Air Transport Studies.
Ο Δρ Παπαθεοδώρου έχει συμμετάσχει σε 24 ερευνητικά και μελετητικά προγράμματα, ομιλεί 3 ξένες γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά), έχει αξιόλογο διοικητικό έργο και αρκετές διακρίσεις σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Από το 2000, έχει διδάξει συνολικά 16 μεταπτυχιακά και 9 προπτυχιακά μαθήματα σε 8 ιδρύματα και έχει επιβλέψει πληθώρα διδακτορικών, μεταπτυχιακών και πτυχιακών διπλωματικών εργασιών.
Ο Ιωάννης Γκικόπουλος είναι ένα Associate Partner της McKinsey & Company στα γραφεία της επιχείρησης στην Αθήνα από το 2003.
Κατά τη διάρκεια αυτού του διαστήματος έχει εργαστεί στον τομέα των Τηλεπικοινωνιών και σε φορείς του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα, την Ιταλία, τη Ρουμανία, την Αίγυπτο, την Τουρκία και το Ηνωμένο Βασίλειο για θέματα που κυμαίνονται από την οργανωτική και λειτουργική αναδιάρθρωση έως την στρατηγική ανάπτυξης, μάρκετινγκ και εμπορίου.
Είναι επικεφαλής της European Telecoms Service Operations. Έχει πτυχίο μηχανολόγου μηχανικού από το Πανεπιστήμιο UMIST (University of Manchester Institute of Science and Technology) και έχει εργαστεί στις χρηματιστηριακές συναλλαγές, την επενδυτική τραπεζική, καθώς και στη δημιουργία νεοφυών επιχειρήσεων (start-up companies) στην Ελλάδα.
Ο Γρηγόριος Ι. Τσάλτας γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι Ομότιμος Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, Διεθνούς Δικαίου του Περιβάλλοντος και Διεθνούς Δικαίου της Ανάπτυξης. Είναι Ιδρυτικός Διευθυντής του επιστημονικού Κέντρου ΕΚεΠΕΚ (Ευρωπαϊκό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Κατάρτισης). Διετέλεσε Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου και Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων (ΕΔΔΔΣ). Μέλος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου του Αιγαίου του Δικαίου της Θάλασσας και του Ναυτικού Δικαίου, Κάτοχος Έδρας Jean Monnet (Ευρωπαϊκή Ένωση και Αναπτυσσόμενες Χώρες), Μέλος του Δ. Σ. του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, Μέλος της Association Internationale du Droit de la Mer, επισκέπτης Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης (I.C.A.D.E.), Μέλος του Editorial Board των Aegean Review of the Law of the Sea and Maritime Law και NMIOTC MIO Journal.
Έχει διατελέσει Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Πρόεδρος του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών (2010-2012), Αντιπρόεδρος της Association Internationale du droit de l’urbanisme (AIDRU) και Πρόεδρος του Ομίλου UNESCO Αττικής.
Κατέχει Doctorat d' Etat en Droit (ομοφώνως άριστα) στο Διεθνές Δίκαιο από τη Σχολή Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Νίκαιας, Γαλλίας, Μεταπτυχιακό Δίπλωμα από το Institut Européen des Hautes Etudes Internationales του Πανεπιστημίου Νίκαιας, Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στο Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο με ειδίκευση στο Δίκαιο της Ανάπτυξης από το Institut du Droit de la Paix et du Développement του Πανεπιστημίου της Νίκαιας και πτυχίο Πολιτικών Επιστημών από την Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικων Επιστημών.
Τα πεδία της ερευνητικής του ενασχόλησης περιλαμβάνουν: πολιτικές και διεθνές δίκαιο της ανάπτυξης, διεθνές δίκαιο και διεθνής πολιτική προστασίας του περιβάλλοντος, διεθνές δίκαιο της θάλασσας, ευρωπαϊκές πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος, γεωγραφία στις διεθνείς σπουδές.
