Παπαβασιλείου Κωνσταντίνος Β.
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
25/09/2011
Διάρκεια
00:29:41
Εκδήλωση
Capital + Vision
Χώρος
Ξενοδοχείο Athens Hilton
Διοργάνωση
Ελληνογερμανικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο
Εφημερίδα "Κεφάλαιο"
Capital.gr
Τσομώκος Α.Ε.
Κατηγορία
Οικονομία
Ετικέτες
ορυκτός πλούτος, εκμετάλλευση υδρογονανθράκων
«Ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας είναι ένας μισοκρυμμένος θησαυρός» τονίζει χαρακτηριστικά ο ομιλητής στην αρχή της ανάλυσής του, για να αναφερθεί στη συνέχεια στις υποδομές, τα μεγέθη και τα χαρακτηριστικά της Ελληνικής μεταλλευτικής Βιομηχανίας, να απαριθμήσει τις εκμεταλλεύσιμες μεταλλικές Ορυκτές Πρώτες Ύλες (ΟΠΥ) και κυρίως τα Βιομηχανικά ορυκτά που εντοπίζονται στη χώρα, να αναλύσει τις νέες επενδυτικές δυνατότητες που εμφανίζονται στη Β. Ελλάδα -οι οποίες σχετίζονται ειδικότερα με την εκμετάλλευση του ελληνικού χρυσού-, να παρουσιάσει το νέο ερευνητικό πρόγραμμα του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) στον τομέα αυτό και να καταλήξει επισημαίνοντας την ανάγκη οριοθέτησης του “οδικού χάρτη” βιώσιμης ανάπτυξης του συγκεκριμένου κλάδου.
«Είναι πλέον απαραίτητο -τονίζει- να προσδιορισθούν οι στρατηγικές επιλογές για το μέλλον, να οροθετηθεί και να χαραχθεί ο “οδικός χάρτης” βέλτιστης αξιοποίησης και βιώσιμης εκμετάλλευσης συγκεκριμένων Ορυκτών Πρώτων Υλών, με χαρακτηριστικά εθνικού ή και περιφερειακού συγκριτικού πλεονεκτήματος και υπεροχής για την Ελλάδα, και να διασφαλιστεί η διατήρηση των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων μακροπρόθεσμα. Στις όποιες οικονόμο-τεχνικές εκτιμήσεις, στρατηγικό σχεδιασμό και επενδυτική σκοπιμότητα θα πρέπει να συνυπολογισθούν και οι ανεπιθύμητοι παράγοντες, που επηρεάζουν αρνητικά τη μεταλλευτική δραστηριότητα και έρευνα της χώρας, αλλά και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει η χώρα μας σε σχέση με άλλες χώρες Είναι βέβαιο πως η καθυστέρηση στην αξιοποίηση βιώσιμων πλουτοπαραγωγικών πηγών, όπως είναι τα ορυκτά αφαιρούν την δυνατότητα της χώρας να αλλάξει ριζικά τα σημερινά αναπτυξιακά της δεδομένα εκμεταλλευόμενη τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα».
Στο δεύτερο μέρος της ανάλυσής του, ο ομιλητής θέτει σε ρεαλιστική βάση το θέμα του εντοπισμού και της εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στον ελληνικό χώρο τονίζοντας ότι, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν όντως σημαντικές εμφανίσεις υδρογονανθράκων, η χώρα μας δεν είναι «ούτε Σαουδική Αραβία, ούτε Βενεζουέλα» και για το λόγο αυτό πρέπει να είμαστε συγκρατημένοι και προσεκτικοί στις εκτιμήσεις μας, ιδιαίτερα τώρα που οι έρευνες βρίσκονται στο πρώτο στάδιο. Στη συνέχεια επιχειρεί μια ιστορική αναδρομή στη δραστηριότητα του ΙΓΜΕ στον τομέα αυτό και κλείνει την ομιλία του με μια ειδική αναφορά στο γεωπολιτικό περιβάλλον τονίζοντας ότι οι έρευνες για υδρογονάνθρακες συνδέονται άμεσα με την άσκηση εθνικής κυριαρχίας κυρίως σε μη οριοθετημένες ή αμφισβητούμενες θαλάσσιες περιοχές.
Ο Κωνσταντίνος Παπαβασιλείου γεννήθηκε στο Βόλο το 1950. Είναι Διδάκτορας, Γεωλόγος με ειδίκευση στα θέματα της Μεταλλευτικής βιομηχανίας, έρευνας και αξιολόγησης των Ορυκτών Πρώτων Υλών και Ομότιμος Καθηγητής στον Τομέα Οικονομικής Γεωλογίας & Γεωχημείας του Τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστήμιου Αθηνών.
1987-1995: Επισκέπτης Καθηγητής στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών σε θέματα έρευνας & αξιολόγησης ορυκτών πρώτων υλών.
2009-2014: Επισκέπτης Καθηγητής στο Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου του Τορόντο (Καναδάς).
Σπουδές
1969-1974:Γεωλογικό τμήμα της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστήμιου Αθηνών.
1974-1979: Μεταπτυχιακές σπουδές και Διδακτορικό στην Μεγάλη Βρετανία (Τμήμα Γεωλογίας Πανεπιστημίου Southampton).
Διετέλεσε Γενικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) κατά τα έτη 1981-1989. Ήταν εθνικός εκπρόσωπος στην Συμβουλευτική Επιτροπή CGC της 12ης Γενικής Διεύθυνσης των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1982-1989) πού αφορά την Έρευνα και Τεχνολογία στον τομέα των πρώτων υλών και των νέων υλικών.
Κατά τα έτη 1986-1989 ήταν εθνικός εκπρόσωπος της χώρας στην 3η Διεύθυνση της ΕΟΚ, αρμόδιος για θέματα Κοινοτικής Μεταλλευτικής Πολιτικής και Μεταλλευτικής Βιομηχανίας. Επίσης, έχει διατελέσει Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής IGCP (International Geological Correlation Programme) της UNESCO (1987-1989), μέλος της Ελληνικής Εκτελεστικής Επιτροπής του ΟDΡ (Οcean Drilling Project) (1986-1989) και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρείας (Ε.Γ.Ε) (1986-1996). Ακόμα, Πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικής Γεωλογίας, Γεωχημείας και Ορυκτολογίας της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρείας (1996-1997), ειδικός σύμβουλος του Υπουργού Παιδείας σε θέματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, σύνδεσης της έρευνας στα ΑΕΙ/ΤΕI με την βιομηχανία και τις επιχειρήσεις γενικότερα καθώς και την προώθηση του ΕΠΕΑΕΚ στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (1994-1996).
Τέλος, ήταν εθνικός Εκπρόσωπος της Ελλάδας (Υπουργείο Παιδείας) στην Κοινοτική πρωτοβουλία LEONARDO DA VINCI πού αφορά σχεδιασμό πολιτικών και προγραμμάτων αρχικής και συνεχιζόμενης επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης (1994-1997), μέλος του Δ.Σ τού Ινστιτούτου Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών (ΙΣΤΑΜΕ) «Α.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ» (1995-1998) και μέλος της ομάδας εργασίας που όρισε ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου για θέματα γεωπολιτικής της ενέργειας που λειτούργησε στο Υπουργείο Εξωτερικών στα πλαίσια της Ελληνικής Προεδρίας στην Ε.Ε στο 1ο εξάμηνο του 2003 (2002-2003).
Μεταξύ 2010-2013 ανέλαβε και πάλι τη θέση του Γενικού Διευθυντή του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), ενώ από τον Φεβρουάριο του 2012 έως Μάρτιο του 2013 άσκησε και τα καθήκοντα Προέδρου του Δ.Σ του Εθνικού Κέντρου Βιώσιμης και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΚΒΑΑ).
Από το 2012 είναι Μέλος της επιτροπής εμπειρογνωμόνων της Ε.Ε σχετικά με την Ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για τις ορυκτές πρώτες ύλες και την ενίσχυση της Κοινοτικής μεταλλευτικής βιομηχανίας (European Innovation Partnership on Raw Materials), και της ειδικής επιτροπής της Γ.Δ της Ε.Ε Enterprise & Industry για τις Σπάνιες Γαίες (ERECON).
Ο Κωνσταντίνος Παπαβασιλείου είναι συγγραφέας πολλών επιστημονικών αλλά και γενικότερων άρθρων σχετικά με την έρευνα-αξιολόγηση των ορυκτών πόρων, για θέματα μεταλλευτικής βιομηχανίας, καθώς και για θέματα ενεργειακής πολιτικής, παιδείας και επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης γενικότερα.
