Τσιαμπάος Κώστας
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
14/10/2017
Διάρκεια
17:26
Εκδήλωση
Περιπέτειες του ιδιωτικού στη Μεταπολιτευτική Ελλάδα
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (Ιδρυτής: Σχολή Μωραΐτη)
Κατηγορία
Αρχιτεκτονική
Ετικέτες
δημόσιο, ιδιωτικό, μεταπολιτευτική Ελλάδα, ημιυπαίθριος, κατοικία
Η ομιλία αυτή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της συνεδρίας Χώροι του ιδιωτικού του Επιστημονικού Συμποσίου με τίτλο «Περιπέτειες του ιδιωτικού στη μεταπολιτευτική Ελλάδα», το οποίο διοργάνωσε η Εταιρεία Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (Ιδρυτής: Σχολή Μωραΐτη) στις 13 & 14 Οκτωβρίου 2017.
Στόχος του συμποσίου ήταν να αναπτυχθούν προβληματισμοί γύρω από τη σχέση δημόσιου κα ιδιωτικού στη μεταπολιτευτική κοινωνία και στις αναπαραστατικές της τέχνες μέσα από την οπτική της κοινωνιολογίας, της νομικής, της ψυχανάλυσης, της ανθρωπολογίας, των πολιτισμικών σπουδών, της μελέτης της επικοινωνίας κ.ά.
Οι περιπέτειες του ημιυπαίθριου: Χώρος και ταυτότητες ανάμεσα στο ιδιωτικό και το δημόσιο
Η άμεση σχέση με τον υπαίθριο και ημιυπαίθριο χώρο θεωρήθηκε διαχρονικά ως ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της κατοικίας στην Ελλάδα. Στη σύγχρονη μεταπολιτευτική περίοδο, ο ημιυπαίθριος αναγνωρίστηκε, θεσμικά, ως κάτι σημαντικό με τον Ν.1577/1985. Με τον Ν.3843/10 όμως, η σημασία του απαξιώθηκε, πάλι θεσμικά, μέσα από τη δυνατότητα νομιμοποίησης όσων ημιυπαίθριων είχαν αυθαίρετα μετατραπεί σε κλειστούς χώρους. Μέσα από το ρόλο και τη λειτουργία του ημιυπαίθριου, θα σχολιαστούν αξίες, ιεραρχήσεις και αντιφάσεις που προβάλλονται στην αρχιτεκτονική της νεοελληνικής κατοικίας και θα ερμηνευτεί η προβληματική σχέση με έναν χώρο που βρίσκεται, εξ ορισμού, ανάμεσα στο ιδιωτικό και το δημόσιο.
Ο Κώστας Τσιαμπάος είναι αρχιτέκτονας, Επίκουρος Καθηγητής στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ όπου διδάσκει ιστορία και θεωρία της αρχιτεκτονικής. Σπούδασε στην Αθήνα (ΕΜΠ) και τη Νέα Υόρκη (Columbia University). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην ανάδειξη και χρήση εννοιών και ερμηνευτικών εργαλείων δανεισμένων από τη φιλοσοφία, την πολιτική θεωρία και την ψυχανάλυση στην ιστορία και θεωρία της μοντέρνας και σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους ενώ αρχιτεκτονικά έργα και μελέτες του έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχουν τιμηθεί με διακρίσεις σε πανελλήνιους και πανευρωπαϊκούς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Το 2010 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Ποταμός" το βιβλίο του "Κατασκευές της Όρασης, από τη θεωρία του Δοξιάδη στο έργο του Πικιώνη". Το 2013 επιμελήθηκε, μαζί με τους Βάσω Κιντή και Παναγιώτη Τουρνικιώτη, το βιβλίο: "Το μοντέρνο στη σκέψη και τις τέχνες του 20ού αιώνα". Το 2017 κυκλοφόρησε μια πλήρης και αναθεωρημένη έκδοση της διδακτορικής διατριβής του στα αγγλικά, από τις εκδόσεις Routledge, με τίτλο: "From Doxiadis' theory to Pikionis’ work: Reflections of Antiquity in Modern Architecture".
