Ζάμπας Κώστας
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
16/01/2020
Διάρκεια
01:48:52
Εκδήλωση
Μαθήματα εμβαθύνσεως στην Ιστορία της Αρχιτεκτονικής - Διαλέξεις της Πέμπτης
Χώρος
Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Διοργάνωση
Εργαστήριο Ιστορίας και Θεωρίας της Αρχιτεκτονικής, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Κατηγορία
Αρχιτεκτονική
Ετικέτες
Παρθενώνας, Επιτροπή Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως, κίονες, υπέρλεπτες καμπύλες, εκλεπτύνσεις
Σχεδόν δυο δεκαετίες μετά την έκδοση από την Επιτροπή Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως της μελέτης "Οι εκλεπτύνσεις των κιόνων του Παρθενώνος", το θέμα επανεξετάζεται βάσει νεότερων στοιχείων. Παρουσιάζονται οι μεγάλες ανακαλύψεις των πρώτων σπουδαίων μελετητών Joseph Hoffer, John Pennethorne και Francis Cranmer Penrose, οι δημοσιεύσεις των οποίων εξετάστηκαν και πάλι λέξη προς λέξη και αριθμό προς αριθμό, αναλύεται η συμβολή ενός εκάστου και η εξέλιξη των θεωριών τους στις διαδοχικές εκδόσεις των μελετών τους. Παρουσιάζονται επίσης οι μετρήσεις και τα συμπεράσματα της έρευνας του ομιλητή για την ένταση και την κλίση των κιόνων, την καμπυλότητα και την κλίση του στυλοβάτη και την συσχέτιση των υπέρλεπτων καμπυλών μεταξύ τους και με τις ανεπαίσθητες κλίσεις των όρθιων και των ύπτιων γραμμών του κτηρίου. Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στην διερεύνηση και την ερμηνεία της διαμόρφωσης των δαπέδων του ναού ως ενιαίας πολυεδρικής επιφάνειας, η οποία είναι κατά προσέγγιση καμπύλη.
Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι οι εκλεπτύνσεις δεν είναι κατά κανόνα "οπτικές", δηλαδή δεν αποσκοπούν στη διόρθωση οπταπατών ή προοπτικών σφαλμάτων• είναι οι λεπτότητες ενός ενιαίου και αδιαίρετου σχεδιασμού, στον οποίο το φαίνεσθαι ταυτίζεται με το είναι και τα αρχιτεκτονικά μέλη συναρθρώνονται σε ενιαίο αρμονικό σύνολο.
Γεννημένος στην Αθήνα το 1952. Παντρεμένος με τη Βάντα Λυγούρα. Έχουν δυο παιδιά: την Ιφιγένεια και τον Γιώργο. Κύρια επαγγελματική και επιστημονική δραστηριότητα στον τομέα αποκατάστασης μνημείων. Από το 1975 έως τον Σεπτέμβριο του 2000 απασχόληση στα έργα αποκαταστάσεως των μνημείων Ακροπόλεως: 1975-1978 μελέτη αποκαταστάσεως του Ερεχθείου και του Παρθενώνος, 1979-1985 υπεύθυνος πολιτικός μηχανικός στο έργο αποκαταστάσεως του Ερεχθείου, 1986-1999 υπεύθυνος πολιτικός μηχανικός στο έργο αποκαταστάσεως του Παρθενώνος, 11/1999 έως 9/2000 Διευθυντής της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης. Βραβεύτηκε δυο φορές από την Ακαδημία Αθηνών και μια από την Europa Nostra.
Εκπόνησε μελέτες και επέβλεψε αναστηλωτικές εργασίες σε αρχαία μνημεία. Ενδεικτικά αναφέρονται: Οι αρχαίοι ναοί του Διός στην Ολυμπία και του Διός στη Νεμέα, οι μακεδονικοί τάφοι στη Βεργίνα, την Πέλλα και τα Λευκάδια Ναούσης, τα αρχαία θέατρα στη Μήλο, τη Δήλο, τους Φιλίππους, τη Μαρώνεια και τα Γίτανα, οι αρχαίοι πύργοι στην Ικαρία, τα Αιγόσθενα, την Κέα και τη Νάξο, οι αρχαίες οχυρώσεις στη Νικόπολη, τη Νίσυρο, την Ελέα και την Κεφαλονιά, το Αρχοντικό στην Άργιλο και το Ευπαλίνειο όρυγμα. Εκπόνησε επίσης δομοστατικές μελέτες για την αποκατάσταση βυζαντινών μνημείων στο Άγιο Όρος, στο Όρος Σινά κ.α. και νεώτερων μνημείων, όπως το μαρμάρινο αέτωμα του κτηρίου της Βουλής και ο θριγκός του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά κ.α. Κατά τα έτη 2007 και 2008 μελέτησε και επέβλεψε το έργο μεταφοράς των εκθεμάτων από το μουσείο του βράχου της Ακρόπολης στο νέο μουσείο. Πολλές από τις μελέτες του δημοσιεύτηκαν σε επιστημονικές εκδόσεις. Δυο που αφορούν στον Παρθενώνα έχουν εκδοθεί σε αυτοτελείς τόμους από την ΕΣΜΑ: "Οι εκλεπτύνσεις των κιόνων του Παρθενώνος" και "Μελέτη δομικής αποκαταστάσεως της βόρειας όψης". Το βιβλίο "Τα έργα της ΕΣΜΑ στην Αθηναϊκή Ακρόπολη" γραμμένο από κοινού με τον Χαράλαμπο Μπούρα έχει εκδοθεί από το ΤΑΠΑ.
