Όταν έπεσα στο μελανοδοχείο

Ο Νίκος Μπακουνάκης γεννήθηκε στην Πάτρα το 1956. Είναι Ομότιμος Καθηγητής Πρακτικής της Δημοσιογραφίας και Τεχνικών Αφήγησης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, όπου διδάσκει από το 2003. Απόφοιτος του Νομικού Τμήματος της Νομικής Σχολής Αθηνών και élève diplômé της École des Hautes Études en Sciences Sociales (EHESS) του Παρισιού. Διδάκτωρ Ιστορίας και Πολιτισμών της EHESS. Το 1997 δημιούργησε το ένθετο «Βιβλία» στην εφημερίδα Το Βήμα της Κυριακής, το πρώτο ένθετο για βιβλία στον ελληνικό Τύπο. Συνεργάζεται με τη lifo, όπου αρθρογραφεί και παρουσιάζει το podcast «Βιβλία και Συγγραφείς». Είναι Αξιωματούχος του Τάγματος Ακαδημαϊκών Φοινίκων (Officier de l’Ordre des Palmes Académiques) της Γαλλικής Δημοκρατίας. Εχει δημοσιεύσει, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, πολλά άρθρα και βιβλία για θέματα δημοσιογραφίας, Τύπου, ιδεών, νοοτροπιών και συμπεριφορών. Το βιβλίο του Δημοσιογράφος ή ρεπόρτερ: Η αφήγηση στις ελληνικές εφημερίδες, 19ος-20ός αιώνας διακρίθηκε με το Κρατικό Βραβείο 2016 και το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών 2016. Το βιβλίο του Μια στιγμή της Ευρώπης στην Ελλάδα του 19ου αιώνα: Ο λόγος, η εικόνα, ο μύθος του Ανδρέα Ρηγόπουλου διακρίθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών 2008.

Το βιβλίο του με τίτλο «Γκούτλαντ» κυκλοφόρησε την άνοιξη του 2024 (εκδόσεις Πόλις). Πρόκειται για μια ιστορική αφήγηση για τον Γερμανό έμπορο, επιχειρηματία και οινοποιό Γουσταύο Κλάους και την οργάνωση της μικροκοινωνίας στο οινοποιείο “Αχαϊα” της Πάτρας.

Η Δρ Νίκη Τσιρώνη είναι ιστορικός και σύμβουλος ψυχικής υγείας. Από το 2000 μέχρι σήμερα εργάζεται στο Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Έλαβε το διδακτορικό της από το King’s College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Έχει διατελέσει εταίρος του CHS – Harvard University, Washington D.C. (2013-2023), του Stavros Niarchos Centre for Hellenic Studies του Πανεπιστημίου Simon Fraser, και από το 2023 εταίρος του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος (Deree). Είναι ιδρυτικό μέλος της Πολιτιστικής Εταιρείας ΑΙΝΟΣ και της Βιβλιοθήκης Marie Blanche. Έχει ασχοληθεί με τη βυζαντινή λογοτεχνία, τις αισθήσεις και τα συναισθήματα στην ιστορία και την ψυχολογία και έχει δημοσιεύσει άρθρα και μονογραφίες σε διεθνείς τόμους και επιστημονικά περιοδικά. Έχει την επιστημονική διεύθυνση του προγράμματος «Συναισθήματα στην ψυχολογία και την ιστορία» του Ιδρύματος Ερευνών σε συνεργασία με το Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος και το Εργαστήριο Διερεύνησης Ανθρωπίνων Σχέσεων. Ειδικεύεται στη συστημική προσωπική και οικογενειακή θεραπεία. Στο πλαίσιο δράσεων της Πολιτιστικής Εταιρείας ΑΙΝΟΣ και της Βιβλιοθήκης Marie Blanche, έχει διοργανώσει με επιτυχία συνέδρια, σεμινάρια και διαλέξεις για το βιβλίο και την ιστορία του, τα συναισθήματα, το σώμα και τον εαυτό, καθώς και επιμορφωτικές και εκπαιδευτικές δράσεις.

Ο Γιώργος Θ. Καλόφωνος είναι ιστορικός-βυζαντινολόγος. Έχει σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ της Βρετανίας και ειδικεύεται στην πολιτισμική ιστορία της Ύστερης Αρχαιότητας και του Βυζαντίου. Επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, έχει δημοσιεύσει επιστημονικές μελέτες για ποικίλα σχετικά θέματα, όπως η ιστορία και η θεωρία του ονείρου, η εγκοίμηση, η μαγεία, η αγιολογία και η ιστοριογραφία, ενώ έχει συνεπιμεληθεί, με την Χριστίνα Αγγελίδη, τον συλλογικό τόμο Dreaming in Byzantium and Beyond (Λονδίνο και Νέα Υόρκη: Routledge, 2020/2014). Επίσης, έχει δημοσιεύσει άρθρα, συνεντεύξεις και βιβλιοπαρουσιάσεις πάνω σε θέματα που αφορούν την ελληνική ιστορία και τον πολιτισμό, σε έντυπα και ψηφιακά μέσα, όπως οι εφημερίδες «Καθημερινή της Κυριακής» και «Το Βήμα», καθώς και ο ιστότοπος «News 247». Παράλληλα, έχει εργασθεί για την διοργάνωση επιστημονικών, μορφωτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Είναι μέλος της βρετανικής Society for the Promotion of Byzantine Studies, της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας και πολλών επιστημονικών και πολιτιστικών σωματείων. Από τον Οκτώβριο του 2020 έχει ορισθεί πρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Καποδιστριακής Δημόσιας Βιβλιοθήκης Αίγινας και μέλος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Βιβλιοθήκης Marie Blanche.

Η Βένια Δημητρακοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι γλύπτρια. Ζει και εργάζεται τόσο στην Αθήνα, όσο και στην Αίγινα, όπου έχει αναπτύξει εδώ και χρόνια δραστηριότητα που σχετίζεται με εργαστήρια γλυπτικής για παιδιά, με το Διεθνές Μουσικό Φεστιβάλ της Αίγινας, με θεατρικές παραστάσεις και πρόσφατα με τη συμμετοχή της στην επιτροπή «Ελλάδα 2021» στην Αίγινα.

Eίναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος και του Συλλόγου Γλυπτών Ελλάδος.

Έχει παρουσιάσει το έργο της σε ατομικές και σε ομαδικές εκθέσεις, εντός και εκτός Ελλάδος. Έργα της βρίσκονται σε δημόσιους χώρους καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Το μεγάλης κλίμακας έργο της «Προμαχώνες» βρίσκεται τοποθετημένο στον κήπο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου στην Αθήνα.

Το 2018 το Αρχαιολογικό Μουσείο Antonino Salinas στο Παλέρμο της Ιταλίας τοποθέτησε στη μόνιμη συλλογή του το έργο της «Χρυσό Δόρυ».

Τα τελευταία χρόνια έχει εντατικοποιήσει τη δραστηριότητά της στην Ιταλία με συμμετοχή σε πρωτοβουλίες αναγνωρισμένου κύρους και με προσωπικές εκθέσεις σε μεγάλα μουσεία σε πόλεις της Ιταλίας.

Κατάλογοι της δουλειάς της κυκλοφορούν από τις γερμανικές εκδόσεις Hatje and Kantz και απο τις ιταλικές εκδόσεις Allemandi.

Ο Πρόεδρος του Ιταλικού Κράτους Sergio Mattarella την τίμησε με το παράσημο του Ιππότη του Τάγματος του Αστέρα της Ιταλίας «σε αναγνώριση της συνεισφοράς της, μέσω του καλλιτεχνικού της έργου, στη σύσφιξη των σχέσεων με την Ιταλία, χώρα με την οποία αισθάνεται ιδιαίτερα δεμένη».