Bodossaki Lectures on Demand
ΙΔΡΥΜΑ ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ

Παιδική Κακοποίηση - Ένα αυξανόμενο φαινόμενο της εποχής μας: Εναρκτήρια ομιλία

Μπαρτσόκας Χρήστος

1 Δεκεμβρίου 2018

ΟΜΙΛΙΕΣ
EXIT FULL SCREEN VIDEO & SLIDES
ΔΙΑΡΚΕΙΑ 00:11:30 ΠΡΟΒΟΛΕΣ 347
ΔΙΑΦΑΝΕΙΕΣ /

Ένωση «Μαζί για το Παιδί», Ημερίδα για την Παιδική Κακοποίηση

Το τρίπτυχο κατά της κακοποίησης:
Ενημέρωση, Πρόληψη, Επικοινωνία

Μόλις το 1% των περιστατικών παιδικής κακοποίησης καταγγέλλεται στις Αρχές

Ένα φαινόμενο που έχει πάρει διαστάσεις ανησυχητικές και δεν είναι άλλο απ’ αυτό της παιδικής κακοποίησης αναλύθηκε από επιστήμονες και ειδικούς σε ημερίδα που διοργάνωσε η Ένωση «Μαζί για το Παιδί», το Σάββατο 1 Δεκεμβρίου στο Συνεδριακό Κέντρο της Εθνικής Ασφαλιστικής.

Στην Ελλάδα οι 9 στις 10 περιπτώσεις παιδικής κακοποίησης δεν αναφέρονται ποτέ

«Στην παιδική κακοποίηση βλέπουμε μόνον την κορυφή του παγόβουνου. Το πραγματικό πρόβλημα είναι πολύ ευρύτερο και βαθύ. Γι’ αυτό και χρειάζεται συνεχής επαγρύπνηση και ευαισθητοποίηση». Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Διευθυντή Μονάδας Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου Παίδων, «Π. & Α. Κυριακού» και αντιπρόεδρο της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί», Ιωάννη Παπαδάτο.

Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν τα λεγόμενά του. Με βάση τις εκτιμήσεις, στην Ελλάδα οι 9 στις 10 περιπτώσεις παιδικής κακοποίησης δεν αναφέρονται ποτέ και παραμένουν χωρίς διάγνωση και αντιμετώπιση. Σύμφωνα με έρευνες, 1 στα 2 παιδιά στη χώρα μας έχουν πέσει θύμα τουλάχιστον μίας εμπειρίας σωματικής βίας, το 1 στα 10 παιδιά έχουν πέσει θύματα σε περιστατικά σεξουαλικής βίας, ενώ σχεδόν 3 στα 10 παιδιά θεωρούν ότι είναι παραμελημένα. Παράλληλα, μία στις τέσσερις Ελληνίδες άνω των 15 έχει βιώσει σωματική ή σεξουαλική βία τουλάχιστον μια φορά στη ζωή της.

Η σημασία της Επικοινωνίας

Ο κοινός παρονομαστής που επισήμαναν έντονα οι ειδικοί ήταν η «επικοινωνία». Αυτή που πρέπει να αναπτυχθεί στους κόλπους της οικογένειας καθώς η πρόληψη για το οποιοδήποτε συμβάν είναι σίγουρα καλύτερη του «θεραπεύειν». Η ενημέρωση απαιτείται καθώς αυτή είναι η βάση της επικοινωνίας.

«Να μάθουμε να διαβάζουμε τα “σημάδια”»

«Η κακοποίηση, όπως και ο σχολικός εκφοβισμός δεν είναι καινούριες έννοιες. Πάντα υπήρχαν αλλά δεν ξέραμε το εύρος τους», επισημαίνει ο Ομότιμος Καθηγητής Παιδιατρικής και Επίτιμος Πρόεδρος της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί», Χρήστος Μπαρτσόκας, ο οποίος προλόγισε την ημερίδα. Σκιαγραφώντας τον τύπο των παιδιών που πέφτουν θύματα κακοποίησης μίλησε για παιδιά που έχουν «περιθωριοποιηθεί» κοινωνικά και είναι πιο ευάλωτα από τα υπόλοιπα.

Γι’ αυτό, σύμφωνα με τον κ. Μπαρτσόκα, θα πρέπει να δείχνουμε προσοχή στα σημάδια που ενδέχεται να υποκρύπτουν φαινόμενα κακοποίησης. «Χαμηλή αυτοεκτίμηση, αδυναμία ενός παιδιού να αγαπήσει ή να εμπιστευτεί, επιθετικότητα, θυμός, άγχος, φόβος, παραβατικές ή αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, όλα αυτά θα πρέπει να μας προβληματίσουν», εξηγεί.

Λίγα λόγια για το Μαζί για το Παιδί:
Το Μαζί για το Παιδί ξεκίνησε να λειτουργεί στην Ελλάδα το 1996. Πρόκειται για μια ένωση μη-κερδοσκοπικών σωματείων και ιδρυμάτων, που εργάζονται για την ευημερία περισσότερων από 30.000 παιδιών κάθε χρόνο εκ των οποίων τα 10.000 σε συστηματική βάση. Κύριος στόχος της Ένωσης είναι να προσφέρει βοήθεια σε παιδιά και νέους που αντιμετωπίζουν την φτώχεια, την αναπηρία, την κακοποίηση και την αρρώστια. Το 2016 τιμήθηκε με το Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών για την κοινωνική του προσφορά.

Τα Σωματεία-μέλη του Μαζί για το Παιδί:
Ίδρυμα «Η Παιδική Στέγη» • Ίδρυμα Κοινωνικής Εργασίας «Χατζηπατέρειον» - Κ.Α.Σ.Π. • Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών •Πνοή-Φίλοι Εντατικής Θεραπείας Παιδιού• Οι Φίλοι του Παιδιού• Οι Φίλοι της Μέριμνας• Πανελλήνια Ένωση Αγώνα κατά του Νεανικού Διαβήτη (Π.Ε.Α.Ν.Δ.) •Κέντρο Ειδικών Ατόμων «Η Χαρά» •Σωματείο «Φίλοι του Θεοτόκος».

Μπαρτσόκας Χρήστος Παιδίατρος - Ομότιμος Καθηγητής Παιδιατρικής - Επίτιμος Πρόεδρος της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί»

Ο Χρήστος Σπ. Μπαρτσόκας είναι Ομότιμος Καθηγητής Παιδιατρικής, Σύμβουλος Παιδιατρικής Κλινικής στον «Όμιλο Ιατρικού Αθηνών».

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937. Εγκύκλιες σπουδές στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών. To 1954 εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών απ' όπου απεφοίτησε το 1960.

Ειδικεύτηκε στην Παιδιατρική στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία» (1963-64) και στο Υale-New Haven Hospital στις ΗΠΑ (1964-65). Ακολούθως, στο Massachusetts General Hospital της Βοστόνης εκπαιδεύθηκε στην Παιδιατρική Ενδοκρινολογία και Γενετική.

Είναι κάτοχος της ειδικότητας Παιδιατρικής (Ελλάς-1965, ΗΠΑ-1967), Ενδοκρινολογίας (Ελλάς-1972) και Κλινικής Γενετικής (ΗΠΑ-1982). Κλινικοί τίτλοι: Resident and Chief Resident in Pediatrics στο Yale-New Haven Hospital (1964-66), Clinical & Research Fellow in Pediatrics στο Massachusetts General Hospital (1966-68), Eπιμελητής Παιδιατρικής Κλινικής στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία» (1968-71), Επιστημονικός Συνεργάτης Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού (1971-74), Επιμελητής και στη συνέχεια Υφηγητής στο Νοσοκομείο Παίδων «Π. & Α. Κυριακού» (1974-84), Διευθυντής Παιδιατρικής Κλινικής στο ίδιο Νοσοκομείο (1984-2004). Πανεπιστημιακοί τίτλοι: Διδάκτωρ Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών (1963). Τeaching Assistant (1964-65) και Instructor Παιδιατρικής (1965-66) στο Πανεπιστήμιο Yale, Research Fellow in Pediatrics, Harvard University (1966-68), Υφηγητής Παιδιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών (1977), Καθηγητής Παιδιατρικής στο Τμήμα Νοσηλευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1994), Ομότιμος Καθηγητής (2004).

Διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας, της European Society of Human Genetics (1990-91), του Συνδέσμου Ιατρικών Γενετιστών Ελλάδος, του Ελληνικού Τμήματος του Διεθνούς Ιδρύματος Νεανικού Διαβήτη (JDF), της Πανελλήνιας Ένωσης Αγώνος κατά του Νεανικού Διαβήτη κ.λπ. Ιδρυτικό μέλος και μέλος του ΔΣ του Εθνικού Κέντρου Διαβήτη. Advisory Board Member του Juvenile Diabetes Research Foundation και της International Society for Pediatric and Adolescent Diabetes. Οργανώνει από το 1976 Διεθνή Σεμινάρια Κλινικής Γενετικής. Η ερευνητική δραστηριότητα του εντοπίστηκε στις διαταραχές μεταφοράς αμινοξέων, στα λυσοσωμικά νοσήματα, την δυσμορφογένεση και την γενετική του σακχαρώδους διαβήτη.

Τα τελευταία 20 έτη, η έρευνά του εστιάζεται στην αιτιοπαθογένεια, πρόβλεψη και πρόληψη του Τύπου 1 σακχαρώδη διαβήτη. Μαζί με τον Κ. Παπά δημοσίευσε το 1972 το σύνδρομο Bartsocas-Papas. Οι δημοσιεύσεις του στον ξένο επιστημονικό τύπο υπερβαίνουν τις 200. Από το 1990 εκδίδει τριμηνιαίο επιστημονικό ενημερωτικό δελτίο: «Νεανικός Διαβήτης: Τα Νέα μας».

Σχετικές ομιλίες