Πανδημία, Θεμελιώδη Δικαιώματα και Δημοκρατία - διαδικτυακή δημόσια συζήτηση

Γεννήθηκε στην Κω στις 21 Μαρτίου 1957.

Νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1975-1979), ολοκλήρωσε τις σπουδές του πρώτος στη σειρά του.

Υποτροφίες από τη Γαλλική Κυβέρνηση (1980-1984) και το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (1980-1983 μη χρησιμοποιηθείσα).

Διπλώματα μεταπτυχιακών σπουδών (DEA) από το Πανεπιστήμιο Παρίσι ΙΙ Σορβόννη στο ποινικό δίκαιο (1980-1981), στο δημόσιο δίκαιο (1982-1983) και στα δημόσια οικονομικά (1983-1985). Διδακτορική διατριβή στο δίκαιο (1981-1985, βαθμός très honorable).

Στρατιωτική θητεία στην ελληνική πολεμική αεροπορία ως δόκιμος αξιωματικός (1984-1986).

Συμμετοχή στους διαγωνισμούς επιλογής του Συμβουλίου της Επικρατείας και της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης (υψηλότερη βαθμολογία και στους δύο διαγωνισμούς).

Δικαστής του Ελληνικού Συμβουλίου της Επικρατείας (1987-1993).

Δικαστής του Ελληνικού Ελεγκτικού Συνεδρίου (1993). Έχει διατελέσει Αντιπρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, του οποίου σήμερα προεδρεύει.

Μέλος του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου (2002). Ανανέωση θητείας (2008). Πρόεδρος του 1ου τμήματος του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου (γεωργία και αγροτική ανάπτυξη). Ως μέλος του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου ήταν αρμόδιος για τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και των δαπανών λειτουργίας των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των οργανισμών της Ένωσης και των Ευρωπαϊκών Σχολείων. Ήταν επίσης το αρμόδιο μέλος του Συνεδρίου για την ανάπτυξη της μεθοδολογίας του Συνεδρίου και για τον τομέα της έρευνας και επίσης πρόεδρος της επιτροπής ελέγχου του Συνεδρίου για τις εξωτερικές δραστηριότητες των μελών του. Διετέλεσε επίσης μέλος και πρόεδρος της επιτροπής ελέγχου της EUROPOL.

Δίδαξε στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, Μεθοδολογία του Δικαίου και Δημοσιονομικά (1989-1999) και στην Εθνική Σχολή Δικαστών την νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (1997-2001).

Ο Χρήστος Ράμμος είναι Πρόεδρος της ΑΔΑΕ και Επίτιμος Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Γεννήθηκε το 1951. Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά τα 38 έτη της θητείας του στο Συμβούλιο Επικρατείας (ΣτΕ), διετέλεσε Εισηγητής, Πάρεδρος, Σύμβουλος και στη συνέχεια Αντιπρόεδρος από το 2015 έως το 2018. Το ίδιο χρονικό διάστημα ανέλαβε διαδοχικά Πρόεδρος του ΣΤ Τμήματος (2015 – 2017) και του Δ Τμήματος του ΣτΕ (2017 – 2018). Διετέλεσε μέλος του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου Διοικητικής Δικαιοσύνης και έχει διδάξει στη Σχολή Δικαστών. Παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Paris II και πραγματοποίησε άσκηση ενώπιον του Γαλλικού Συμβουλίου Επικρατείας (Conseil d’État). Έχει διατελέσει μέλος επιστημονικών σωματείων, έχει συγγράψει άρθρα, βιβλιοκρισίες και μελέτες νομικού περιεχομένου και έχει συμμετάσχει σε νομικά συνέδρια και σεμινάρια. Ομιλεί γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά και ιταλικά.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ νομικών του Πανεπιστημίου των Βρυξελλών και το 1982 εξελέγη καθηγητής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Υπήρξε μαθητής του Αριστόβουλου Μάνεση, τον οποίο διαδέχθηκε στην έδρα του Συνταγματικού Δικαίου.

Κατά τη διάρκεια της ακαδημαϊκής του σταδιοδρομίας έχει διατελέσει κοσμήτορας της Σχολής Νομικών και Οικονομικών Επιστημών, καθώς και επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Μονπελιέ (1987), Paris X (1989), Λα Σαπιέντσα της Ρώμης, (1994), Νάντης (2002). Την περίοδο από το 2004 έως το 2010, δίδαξε στα θερινά σεμινάρια της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μονπελιέ σε θέματα Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου.

Το 2007 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια με το βραβείο εξαίρετης πανεπιστημιακής διδασκαλίας, που απονέμεται στη μνήμη «Ξανθόπουλου-Πνευματικού, και τελεί υπό την αιγίδα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Άσκησε καθήκοντα αναπληρωτή προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (1997-1999) και υπήρξε πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Είναι, επίσης, ιδρυτικό μέλος του Πανεπιστημιακού Ομίλου Συνταγματολόγων «Αριστόβουλος Μάνεσης», του οποίου έχει διατελέσει πρόεδρος και σήμερα είναι επίτιμος Πρόεδρος.

Διεύθυνε επί μία οκταετία το διμηνιαίο περιοδικό «Σύνταγμα» (1996-2004, εκδ. Αντ. Σάκκουλας). Έχει συγγράψει και δημοσιεύσει μαζί με τη διδακτορική του διατριβή, 16 Μονογραφίες και 123 πρωτότυπες μελέτες στην ελληνική και γαλλική γλώσσα. Είναι επιμελητής 7 συλλογικών τόμων και διευθύνει επιστημονική σειρά στο εκδοτικό οίκο Σάκκουλα, στην οποία έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα 16 τόμοι, στους οποίους περιλαμβάνονται διδακτορικές διατριβές και άλλες πρωτότυπες μονογραφίες. Έχει δημοσιεύσει τακτικά άρθρα και σχόλια στον ημερήσιο και περιοδικό, έντυπο και ηλεκτρονικό, τύπο.

Στις 17 Μαΐου 2012 διορίστηκε υπηρεσιακός Yπουργός Eσωτερικών στην Κυβέρνηση Παναγιώτη Πικραμμένου. Στις 21 Ιουνίου του ίδιου έτους, ύστερα από πρόταση της ΔΗ.ΜΑΡ, ανέλαβε τη θέση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στην Κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά.

Ιστοσελίδα του Αντώνη Μανιτάκη

Η Λίνα Παπαδοπούλου γεννήθηκε στις Σέρρες το 1971, όπου και ολοκλήρωσε την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Σπούδασε Νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1993), συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στη Νομική (Magister der Rechte, LL.M) στο Πανεπιστήμιο Τρεβήρων Γερμανίας (1994) και στην Πολιτική Θεωρία (ΜSc) στο London School of Economics (1999), ενώ έλαβε διδακτορικό τίτλο σπουδών από το Πανεπιστήμιο του Ανοβέρου με θέμα «Ευρωπαϊκά Πολιτικά Κόμματα: Ερμηνεία και διάπλαση του άρθρου 191 ΣυνθΕΚ» και υποτροφία της Friedrich-Ebert-Stiftung (1998).

Υπήρξε υπότροφος Marie Curie της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο London School of Economics and Political Science (1999-2001) και το Α.Π.Θ. (2001-02). Διδάσκει επίσης στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (από το 2002), ενώ ως επισκέπτρια Καθηγήτρια έχει διδάξει σε πανεπιστήμια στη Μεγ. Βρετανία (LSE), Νορβηγία (Kristiansand), Τουρκία (Bahcesehir), Γερμανία (Humbolt), Ιταλία (Perugia).

Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα και οι επιστημονικές της δημοσιεύσεις αφορούν κυρίως σε θέματα ευρωπαϊκού συνταγματικού δικαίου, θεμελιωδών δικαιωμάτων και ιδίως θρησκευτικής ελευθερίας, ισότητας των φύλων και απαγόρευσης αρνητικών διακρίσεων, δημοκρατίας και ιδίως κομμάτων και συγκριτικού συνταγματικού δικαίου.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1957. Είναι παντρεμένος από το 1980 με τη δικηγόρο Βασιλική Μπακατσέλου, με την οποία έχει μία κόρη, την Ελβίνα.

Αμέσως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, το Σεπτέμβριο του 1974, εισάγεται στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα και διετέλεσε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Φοιτητικής Ένωσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1977) και της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδος (1975).

Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1978 και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού ΙΙ. Το 1980 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Νομικής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου το 1984 εξελέγη υφηγητής και στη συνέχεια καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Παράλληλα άσκησε το λειτούργημα του δικηγόρου στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στον Άρειο Πάγο. Σήμερα διατηρεί την ιδιότητα του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του δικηγόρου στα ανώτατα δικαστήρια.

Στην ακαδημαϊκή του πορεία, δημοσίευσε μεγάλο αριθμό μελετών, μονογραφιών, σχολίων σε δικαστικές αποφάσεις και διδακτικών συγγραμμάτων. Έχουν επίσης κυκλοφορήσει άρθρα, δοκίμια και βιβλία του για διάφορα πολιτικά ζητήματα: το ρόλο των μέσων μαζικής ενημέρωσης στις μοντέρνες δημοκρατίες, την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την ελληνική εξωτερική πολιτική, την πολιτιστική πολιτική, τις πολιτικές ανάπτυξης κ.ά..

Κατάλογος δημοσιευμάτων (μελετών, βιβλίων κ.ο.κ.) του Ευάγγελου Βενιζέλου είναι διαθέσιμος στην προσωπική του ιστοσελίδα.

Διετέλεσε, μεταξύ άλλων, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και μέλος της Επιτροπής Τοπικής Ραδιοφωνίας (ανεξάρτητη αρχή αρμόδια για την εποπτεία των ραδιοφωνικών σταθμών).

Τον Οκτώβριο του 1993 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Α’ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης, θέση που διατήρησε σε επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις (1996, 2000, 2004, 2007, 2009 και 2012 /Μάιος, 2012/ Ιούνιος, 2015).

Ως  βουλευτής, ήταν ο γενικός εισηγητής της Αναθεώρησης του Ελληνικού Συντάγματος του 2001 (1995 – 2001).

Από το 1993 έχει υπηρετήσει σε διάφορες υπουργικές θέσεις:
Υπουργός  Τύπου και Μ.Μ.Ε. – Κυβερνητικός Εκπρόσωπος (1993-1995), Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών (1995-1996), Υπουργός Δικαιοσύνης (1996), Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού (1996-1999), Υπουργός Ανάπτυξης ( Ενέργειας, Βιομηχανίας, Εμπορίου, Τουρισμού και Τεχνολογίας 1999-2000), για δεύτερη φορά Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, αρμόδιος και για το συντονισμό της προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων ΑΘΗΝΑ 2004 (2000-2004), Υπουργός Εθνικής Άμυνας (2009-2011), Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών (2011-2012).

Διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ.

Στις 18 Μαρτίου 2012 εξελέγη Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με την άμεση ψηφοφορία της κοινωνικής βάσης.

Στις 25 Ιουνίου του 2013, ανέλαβε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση συνεργασίας που σχηματίστηκε τον Ιούνιο του 2012 και ολοκλήρωσε τη θητεία της με τις εκλογές της 25.1.2015.

Η θητεία του ως Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, όπως ο ίδιος ζήτησε μετά τις εκλογές της 25.1.2015, έληξε στις 14 Ιουνίου 2015 με τη διεξαγωγή του 10ου συνεδρίου και την εκλογή του νέου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Είναι Αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής ομάδας της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης των 48 κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης, ενώ έχει διατελέσει εισηγητής της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εκτέλεση των αποφάσεων του ΕΔΔΑ.

Ιστότοπος του Ευάγγελου Βενιζέλου