Βενιζέλος Ευάγγελος
Παζαρτζή Φωτεινή
Μπότσιου Κωνσταντίνα
Λιάκουρας Πέτρος
Acer Yücel
Σισιλιάνος Λίνος-Αλέξανδρος
Γλώσσα
Αγγλική
Ημερομηνία
12/06/2023
Διάρκεια
01:23:27
Εκδήλωση
100 Years Since the Treaty of Lausanne: Looking Back, Looking Ahead
Χώρος
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών & Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων
Διοργάνωση
Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Κατηγορία
Ιστορία, Διεθνείς Σχέσεις, Νομική
Ετικέτες
100 χρόνια από τη Συνθήκη της Λωζάνης, Συνθήκη της Λωζάνης, Ελλάδα, Τουρκία, διεθνοπολιτικοί συσχετισμοί, ανταλλαγή πληθυσμού, Διεθνές Δίκαιο, κυριαρχία, νησιά του Αιγαίου, ελληνοτουρκικές σχέσεις, ρεαλισμός, Κράτος Δικαίου, εθνικισμός, ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, οικοδόμηση της ειρήνης, διαπραγμάτευση, Ελευθέριος Βενιζέλος, Ισμέτ Πασάς, Γαλάζια Πατρίδα, Μεγάλες Δυνάμεις, γεωπολιτική, Μέση Ανατολή, νέο ελληνικό κράτος, πρόσφυγες, διπλωματία
Mε αφορμή την συμπλήρωση 100 χρόνων από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) συνδιοργάνωσαν Διεθνές Συνέδριο με θέμα «100 Χρόνια από την Συνθήκη της Λωζάνης: Αναδρομή, Αποτίμηση, Προοπτική».
Τα 100 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης προσφέρουν την ευκαιρία για έναν σε βάθος διεθνή διεπιστημονικό διάλογο για τη Συνθήκη και τις προβλέψεις της, για τη σημασία της σήμερα και για τη συμβολή της στην εξέλιξη των σχέσεων Ελλάδας – Τουρκίας καθώς και των διεθνοπολιτικών συσχετισμών στην ευρύτερη περιοχή.
Οι εργασίες του Συνεδρίου βιντεοσκοπήθηκαν και δημοσιεύονται στο BLOD. Θα ακολουθήσει η έκδοση συλλογικού τόμου με τα γραπτά κείμενα των εισηγήσεων του Συνεδρίου.
Το Συνέδριο τελεί υπό την Αιγίδα της Α.Ε. της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κα Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Ακολουθούν οι πληροφορίες της συνεδρίας στα αγγλικά, όπως αναγράφονται στο πρόγραμμα:
Panel II: The political and institutional framework of the Lausanne Treaty
Moderator: Linos-Alexander Sicilianos, Professor of International Law; Dean, Faculty of Law, National & Kapodistrian University of Athens
• The 1923 Lausanne Peace Treaty and International Law
Photini Pazartzis, Professor of International Law, Faculty of Law, National & Kapodistrian University of Athens; Constantine G. Karamanlis Chair of Hellenic & European Studies, The Fletcher School of Law and Diplomacy, Tufts University
• Where tradition meets innovation: The Treaty of Lausanne as a political turning point
Konstantina Botsiou, Professor of History and International Relations, University of Piraeus; General Director, Council for International Relations (CFIR)
• The 1923 Lausanne Treaty: The cornerstone of sovereignty
Petros Liacouras, Professor of International Law, Director of the MSc in International & European Studies, University of Piraeus
• A legacy of Lausanne: Conflicting perceptions on the status of the Aegean islands
Yiicel Acer, Professor of International Law, Ankara Yildirim Beyazit University
Keynote Speaker
• Is the Treaty of Lausanne a factor of rapprochement or tension in Greek-Turkish relations?
Evangelos Venizelos, Professor of Constitutional Law, Aristode University of Thessaloniki; former Deputy Prime Minister and Minister of Foreign Affairs
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1957. Είναι παντρεμένος από το 1980 με τη δικηγόρο Βασιλική Μπακατσέλου, με την οποία έχει μία κόρη, την Ελβίνα.
Αμέσως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, το Σεπτέμβριο του 1974, εισάγεται στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα και διετέλεσε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Φοιτητικής Ένωσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1977) και της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδος (1975).
Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1978 και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού ΙΙ. Το 1980 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Νομικής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου το 1984 εξελέγη υφηγητής και στη συνέχεια καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Παράλληλα άσκησε το λειτούργημα του δικηγόρου στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στον Άρειο Πάγο. Σήμερα διατηρεί την ιδιότητα του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του δικηγόρου στα ανώτατα δικαστήρια.
Στην ακαδημαϊκή του πορεία, δημοσίευσε μεγάλο αριθμό μελετών, μονογραφιών, σχολίων σε δικαστικές αποφάσεις και διδακτικών συγγραμμάτων. Έχουν επίσης κυκλοφορήσει άρθρα, δοκίμια και βιβλία του για διάφορα πολιτικά ζητήματα: το ρόλο των μέσων μαζικής ενημέρωσης στις μοντέρνες δημοκρατίες, την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την ελληνική εξωτερική πολιτική, την πολιτιστική πολιτική, τις πολιτικές ανάπτυξης κ.ά..
Κατάλογος δημοσιευμάτων (μελετών, βιβλίων κ.ο.κ.) του Ευάγγελου Βενιζέλου είναι διαθέσιμος στην προσωπική του ιστοσελίδα.
Διετέλεσε, μεταξύ άλλων, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και μέλος της Επιτροπής Τοπικής Ραδιοφωνίας (ανεξάρτητη αρχή αρμόδια για την εποπτεία των ραδιοφωνικών σταθμών).
Τον Οκτώβριο του 1993 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Α’ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης, θέση που διατήρησε σε επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις (1996, 2000, 2004, 2007, 2009 και 2012 /Μάιος, 2012/ Ιούνιος, 2015).
Ως βουλευτής, ήταν ο γενικός εισηγητής της Αναθεώρησης του Ελληνικού Συντάγματος του 2001 (1995 – 2001).
Από το 1993 έχει υπηρετήσει σε διάφορες υπουργικές θέσεις:
Υπουργός Τύπου και Μ.Μ.Ε. – Κυβερνητικός Εκπρόσωπος (1993-1995), Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών (1995-1996), Υπουργός Δικαιοσύνης (1996), Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού (1996-1999), Υπουργός Ανάπτυξης ( Ενέργειας, Βιομηχανίας, Εμπορίου, Τουρισμού και Τεχνολογίας 1999-2000), για δεύτερη φορά Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, αρμόδιος και για το συντονισμό της προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων ΑΘΗΝΑ 2004 (2000-2004), Υπουργός Εθνικής Άμυνας (2009-2011), Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών (2011-2012).
Διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ.
Στις 18 Μαρτίου 2012 εξελέγη Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με την άμεση ψηφοφορία της κοινωνικής βάσης.
Στις 25 Ιουνίου του 2013, ανέλαβε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση συνεργασίας που σχηματίστηκε τον Ιούνιο του 2012 και ολοκλήρωσε τη θητεία της με τις εκλογές της 25.1.2015.
Η θητεία του ως Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, όπως ο ίδιος ζήτησε μετά τις εκλογές της 25.1.2015, έληξε στις 14 Ιουνίου 2015 με τη διεξαγωγή του 10ου συνεδρίου και την εκλογή του νέου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Είναι Αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής ομάδας της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης των 48 κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης, ενώ έχει διατελέσει εισηγητής της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εκτέλεση των αποφάσεων του ΕΔΔΑ.
Η Φωτεινή Παζαρτζή είναι Καθηγήτρια Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Καθηγήτρια της Έδρας «Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής» στη Σχολή Fletcher του Πανεπιστημίου Tufts στη Βοστώνη.
Η Κωνσταντίνα Ε. Μπότσιου είναι Καθηγήτρια Ιστορίας και Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Δίδαξε στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, όπου διετέλεσε Αντιπρύτανις/Αναπλ. Πρύτανη και διηύθυνε το Κέντρο Ελληνικής και Διεθνούς Ιστορίας (ΚΕΔΙΣ). Είναι Επισκέπτρια Καθηγήτρια στη Σχολή Εθνικής Άμυνας και διευθύντρια του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων. Αποφοίτησε από το Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Tübingen. Δίδαξε επί δεκαετία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διετέλεσε Αναπλ. Διευθύντρια του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας Jean Monnet. Διετέλεσε Διευθύντρια Εκδόσεων, Γενική Διευθύντρια και Αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, έχοντας επίσης την επιστημονική επιμέλεια του περιοδικού Φιλελεύθερη Έμφαση.
Βιβλία (ενδεικτικά): Η πορεία της Ελλάδας προς την Ευρώπη, 1947-1961 (Φρανκφούρτη, 1999), Ανάμεσα σε ΝΑΤΟ και ΕΟΚ (Αθήνα, 2002), Τετράδια Κοινοβουλευτικού Λόγου, επιμ. (Αθήνα, 2010), The Fοunders of European Integration, επιμ. με Κ. Σβολόπουλο ( Αθήνα, 2013), The Balkans in the Cold War (Λονδίνο/Αθήνα, 2017/2019), επιμ. με S. Rajak et al.
Ο Πέτρος Λιάκουρας είναι Καθηγητής Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς.
Απόφοιτος των πανεπιστημίων Yale, Temple (ΗΠΑ) και Αθηνών.
Είναι Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Διευθυντής του Εργαστηρίου “Διαπραγμάτευση-Μεσολάβηση”, και έχει διατελέσει Αναπληρωτής Προέδρου, στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Σχολή Οικονομικών, Επιχειρηματικών και Διεθνών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς.
Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΣΕΠ) (2015-2019). Μέλος της Ομάδας Σχεδιασμού πολιτικής του Υπουργείου Εξωτερικών (2015-2017), Μέλος της Επιτροπής Πολιτογράφησης (Υπουργείο Εσωτερικών) από το 2014.
Μέλος του ΔΣ και Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων (2007-2017), Μέλος του Ελληνικού Σκέλους της International law Association (ILA).
Έχει διατελέσει στο Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών ειδικός σύμβουλος, μέλος (εισηγητής και γραμματέας) του Επιστημονικού Συμβουλίου, καθώς και στέλεχος του Κέντρου Ανάλυσης και Σχεδιασμού. Επίσης, έχει διατελέσει νομικό στέλεχος στην (τότε) Ευρωπαϊκή Επιτροπή (νυν συγχωνευμένη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο) Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Έχει συγγράψει βιβλία και άρθρα σχετικά με το δίκαιο της θάλασσας, το δίκαιο των διεθνών συνθηκών, το Κυπριακό ζήτημα, την οργάνωση και διαχείριση της εθνικής ασφάλειας, τη ρύθμιση του στρατιωτικού μέσου και της συλλογικής ασφάλειας στη διεθνή πολιτική, την αυτοδιάθεση, την απόσχιση, τα δικαιώματα του ανθρώπου, τις νομικές διαστάσεις των Ελληνο-Τουρκικών διαφορών, καθώς και σχετικά με τη προσέγγιση της Σχολής του New Haven (policy oriented – legal realism) στο διεθνές δίκαιο.
Ο Λίνος-Αλέξανδρος Σισιλιάνος διετέλεσε Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ο πρώτος Έλληνας πρόεδρός του στα 60 χρόνια του θεσμού.
Γεννήθηκε το 1960. Διετέλεσε πρωτοβάθμιος καθηγητής του διεθνούς δικαίου από το 2001 έως το 2011, οπότε η θητεία του ανεστάλη με την εκλογή του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Τον Φεβρουάριο του 2017 εξελέγη πρόεδρος τμήματος και τον Μάιο του ίδιου χρόνου αντιπρόεδρος του ΕΔΔΑ.
Είναι αντεπιστέλλoν μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Είναι μέλος του Διαρκούς Διαιτητικού Δικαστηρίου της Χάγης. Είναι μέλος και εισηγητής του Ινστιτούτου Διεθνούς Δικαίου και μέλος της Συγκλήτου της Ακαδημίας του Διεθνούς Δικαίου της Χάγης.
Διετέλεσε ανεξάρτητος εμπειρογνώμων στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), μέλος και αντιπρόεδρος της Επιτροπής για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων (2002-2009) και μέλος του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών.
Από το 1997 έως το 2009 στο Συμβούλιο της Ευρώπης υπήρξε μέλος και Πρόεδρος Επιτροπών Εμπειρογνωμόνων για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετείχε του Δικτύου Ανεξάρτητων Εμπειρογνωμόνων.
Έχει διατελέσει, μεταξύ άλλων, Αντιπρόεδρος του Διεθνούς Ινστιτούτου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Στρασβούργο, Αντιπρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Επιστημονικός συνεργάτης στο Επιστημονικό Συμβούλιο του Υπουργείου Εξωτερικών, Επιστημονικός Διευθυντής του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, αντιπρόεδρος του Διεθνούς Ινστιτούτου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και μέλος του Δ.Σ. του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε.
Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ έχει διδάξει μεταξύ άλλων στις Νομικές Σχολές του Πανεπιστημίου των Παρισίων Ι & ΙΙ, της Οξφόρδης, του Πανεπιστημίου Robert Schuman του Στρασβούργου, στο Ινστιτούτο Ανωτάτων Διεθνών Σπουδών της Γενεύης και στην Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης.
Είναι πτυχιούχος της Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος Διεθνούς Δικαίου από το Πανεπιστημίου Robert Schuman του Στρασβούργου. Κατέχει Διδακτορικό Δίπλωμα του Πανεπιστημίου Robert Schuman του Στρασβούργου με βαθμό «άριστα» και «ειδικό έπαινο» της Επιτροπής.
Έχει συγγράψει πολυάριθμες μελέτες στην ελληνική, γαλλική και αγγλική γλώσσα.
