Μαυρομούστακος Πλάτων
Γλώσσα
Ελληνική, Γαλλική
Ημερομηνία
21/01/2012
Διάρκεια
28:10
Εκδήλωση
Παρίσι-Αθήνα. Το διπλό ταξίδι. 1919-1939
Χώρος
Μουσείο Μπενάκη, Γαλλικό Ινστιτούτο
Διοργάνωση
Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών
Μουσείο Μπενάκη
École Française d’Athènes
Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος
Κατηγορία
Λογοτεχνία
Ετικέτες
θέατρο, εποχή του μεσοπολέμου
Η Ελλάδα και η Γαλλία έχοντας θεμελιώσει, ήδη από τον 19ο αιώνα και ιδιαίτερα μέσα από την εμπειρία του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μια πολιτική φιλίας και πολυεπίπεδης συνεργασίας, συνέχισαν σε όλη τη διάρκεια του Μεσοπολέμου να καλλιεργούν και να αναπτύσσουν τους πνευματικούς και πολιτιστικούς τους δεσμούς. Παράλληλα, τα χρόνια αυτά αναπτύχθηκε με εξαιρετικά γόνιμα αποτελέσματα η κινητικότητα καλλιτεχνών, λογοτεχνών και διανοουμένων από τη μία πρωτεύουσα προς την άλλη και κυρίως των Ελλήνων προς το Παρίσι, που είχε αναδειχθεί διεθνώς ως το ισχυρότερο πολιτιστικό κέντρο της εποχής.
Το Συνέδριο Παρίσι-Αθήνα 1919-1939: το διπλό ταξίδι αποτελεί την κατάληξη του ομώνυμου τετραετούς Ερευνητικού Προγράμματος, με θέμα τις καλλιτεχνικές και πνευματικές σχέσεις Ελλάδας-Γαλλίας μεταξύ 1919-1939, που διεξήχθη από την Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή της Αθήνας (EFA), το Μουσείο Μπενάκη και το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών - ITE από το 2008 έως το 2011. Μέσα από ημερίδες και επιμέρους έρευνες μελετήθηκαν στο διάστημα αυτό συστηματικά και σφαιρικά οι καλλιτεχνικές και ευρύτερα πολιτιστικές σχέσεις και ανταλλαγές Ελλάδας-Γαλλίας την περίοδο 1919-1939.
Το Συνέδριο εστιάζει στη μελέτη αυτής της περιόδου. Στο πλαίσιό του γάλλοι και έλληνες ιστορικοί της τέχνης, της λογοτεχνίας, της αρχιτεκτονικής, της φωτογραφίας, του θεάτρου, των διακοσμητικών τεχνών καθώς και αρχαιολόγοι, μουσικολόγοι και αρχιτέκτονες, θα διερευνήσουν τις πολιτισμικές σχέσεις Ελλάδας-Γαλλίας στα διάφορα πολιτισμικά πεδία και θα επιχειρήσουν να αναδείξουν τις σχέσεις των δύο χωρών μέσα από την καλλιτεχνική παραγωγή και την ευρύτερη πνευματική ζωή. Στο πλαίσιο αυτό, θα συζητηθούν περιπτώσεις ελλήνων καλλιτεχνών, διανοουμένων και συγγραφέων που σπούδασαν ή έδρασαν στη Γαλλία, όπως οι Κώστας Βάρναλης, Νικόλας Κάλας, Θανάσης Απάρτης, Δημήτρης Γαλάνης, Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Christian Zervos, Tériade κ.ά. και γάλλων καλλιτεχνών, φωτογράφων, συγγραφέων, αρχιτεκτόνων που επισκέφθηκαν ή εμπνεύστηκαν από την Ελλάδα, όπως οι Eli Lotar, Ossip Zadkine, Raymond Queneau, Paul Valéry, Ernest Hébrard, Le Corbusier κ.ά. Αντικείμενο των ανακοινώσεων που θα παρουσιαστούν θα αποτελέσει ακόμα η υποδοχή νεωτερικών τάσεων από περιοδικά και καλλιτέχνες στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου από τον ημερήσιο τύπο, αλλά και ειδικές εκδόσεις που αφορούν στην τέχνη, π.χ. το περιοδικό Ο 20ός Αιώνας, το περιοδικό Les Cahiers d’Art κ.ά. Το Συνέδριο θα περιλαμβάνει ακόμα θεματικές μελέτες πάνω σε ειδικά ζητήματα όπως η λογοτεχνική μετάφραση στην Ελλάδα και την Γαλλία, τα πρωτοποριακά περιοδικά, η μοντέρνα αρχιτεκτονική, η σχέση αρχαιότητας και μοντερνισμού, η τεχνοκριτική, οι διεθνείς εκθέσεις, οι επιστημονικές συναντήσεις, οι Δελφικές εορτές, κ.ά.
Καθηγητής, Τμήμα Θεάτρου ΑΠΘ (2023), Τμήμα Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ (1991–2023, Πρόεδρος ΤΘΣ: 2011–2015). Πτυχίο: Νομική Σχολή ΕΚΠΑ (1981). Μεταπτυχιακά - Διδακτορική Διατριβή: Institut d’Études Théâtrales, Sorbonne Nouvelle, Paris III (1981–1987). Ιδρυτικό μέλος Ευρωπαϊκού Δικτύου Έρευνας και Τεκμηρίωσης Παραστάσεων Αρχαίου Ελληνικού Δράματος (https://www.thea.auth.gr/arc-net/)· Ερευνητικός Εταίρος IRC/Interweaving Performance Cultures, Freie Universität Berlin· Ιππότης Tάγματος Ακαδημαϊκού Φοίνικα Γαλλικής Δημοκρατίας.
Βιβλία: Ένα θαμπό χειρόγραφο (1994)· Μολιέρος (2002)· Το θέατρο στην Ελλάδα 1940-2000. Μια επισκόπηση (2005/20236)· Σχεδιάσματα ανάγνωσης (2006)· Αντί Κριτικής (2006). Επιμέλεια (επιλ.): Γιάννης Σιδέρης, Ιστορία του Νέου Ελληνικού Θεάτρου, Α΄/Β΄1-3 (1990–2010)· Κάρολος Κουν. Οι Παραστάσεις (2008)· Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (2013)· [με: Broze, Couloumbaritsis, et.al.] Le Mythe d'Hélène (2005)· [με Σ. Φελοπούλου] Relations France-Grèce: Le théâtre des années 1960 à nos jours (2017)· [με Γωγώ Βαρζελιώτη] Σκηνή και ΑμφιΘέατρο. Αφιέρωμα στον Σπύρο Α. Ευαγγελάτο (2018).
