Παρουσίαση του ιστορικού έργου της Λύντιας Τρίχα «Σπυρίδων: ο άλλος Τρικούπης (1788-1873)»

Ο Νίκος Μπακουνάκης γεννήθηκε στην Πάτρα το 1956. Είναι Ομότιμος Καθηγητής Πρακτικής της Δημοσιογραφίας και Τεχνικών Αφήγησης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, όπου διδάσκει από το 2003. Απόφοιτος του Νομικού Τμήματος της Νομικής Σχολής Αθηνών και élève diplômé της École des Hautes Études en Sciences Sociales (EHESS) του Παρισιού. Διδάκτωρ Ιστορίας και Πολιτισμών της EHESS. Το 1997 δημιούργησε το ένθετο «Βιβλία» στην εφημερίδα Το Βήμα της Κυριακής, το πρώτο ένθετο για βιβλία στον ελληνικό Τύπο. Συνεργάζεται με τη lifo, όπου αρθρογραφεί και παρουσιάζει το podcast «Βιβλία και Συγγραφείς». Είναι Αξιωματούχος του Τάγματος Ακαδημαϊκών Φοινίκων (Officier de l’Ordre des Palmes Académiques) της Γαλλικής Δημοκρατίας. Εχει δημοσιεύσει, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, πολλά άρθρα και βιβλία για θέματα δημοσιογραφίας, Τύπου, ιδεών, νοοτροπιών και συμπεριφορών. Το βιβλίο του Δημοσιογράφος ή ρεπόρτερ: Η αφήγηση στις ελληνικές εφημερίδες, 19ος-20ός αιώνας διακρίθηκε με το Κρατικό Βραβείο 2016 και το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών 2016. Το βιβλίο του Μια στιγμή της Ευρώπης στην Ελλάδα του 19ου αιώνα: Ο λόγος, η εικόνα, ο μύθος του Ανδρέα Ρηγόπουλου διακρίθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών 2008.

Το νέο βιβλίο του με τίτλο «Γκούτλαντ» θα κυκλοφορήσει την άνοιξη του 2024 (εκδόσεις Πόλις). Πρόκειται για μια ιστορική αφήγηση για τον Γερμανό έμπορο, επιχειρηματία και οινοποιό Γουσταύο Κλάους και την οργάνωση της μικροκοινωνίας στο οινοποιείο “Αχαϊα” της Πάτρας.

Σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1978), όπου ολοκλήρωσε και τη διδακτορική της διατριβή (1989). Πραγματοποίησε της μεταπτυχιακές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης La Sapienza (1978-80). Είναι Διευθύντρια του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Έχει συμμετάσχει σε εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα (Κρηπίς, Θαλής, RAMSES II κ.ά), έχει διδάξει προπτυχιακά και μεταπτυχιακά μαθήματα σχετικά με την κοινωνική και οικονομική ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κρήτης, καθώς και στην EHESS (Παρίσι). Τα δημοσιεύματα και επιστημονικά ενδιαφέροντά της αφορούν στην Οικονομική και Κοινωνική Ιστορία, τη Διασπορά, την Ιστορία του εμπορίου, τη Βιογραφία και τους Επιχειρηματίες, την Νεώτερη Ιταλική Ιστορία. Το τελευταίο αυτοτελές δημοσίευμα είναι "Το Προπατορικό χρέος. Τα Δάνεια της Εθνικής Ανεξαρτησίας της Ελλάδας", σειρά: Ζητήματα Οικονομικής Ιστορίας, Aθήνα: Γκούτενμπεργκ 2013.

Υπήρξε πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικής Οικονομικής Ιστορίας (2010-2014). Οι δημοσιεύσεις της αφορούν την ιστορία εμπορικών οίκων, εμπόρων και επιχειρηματιών, εμπορικών δικτύων, το λιανικό εμπόριο, την ιστορία των ελληνικών οικισμών, την ιταλική ιστοριογραφία (18ος-20ος αι.).

Maria Christina Chatziioannou, (PhD. Modern History 1989, Department of History and Archeology-National Capodistrian University), studied History at the same university (1973-78) and Italian history at the Scuola di Perfezionamento di Storia Medioevale e Moderna, Universita di Sapienza, Rome (1978-80). She is Director of the Institute for Historical Research/ National Hellenic Research Foundation. She has taught graduate and undergraduate courses on social and economic history at the Universities of Athens, Crete and the EHESS. She was president of the Greek Economic History Association (2010-14). She has published on merchant houses and entrepreneurs, commercial networks, retailing, history of Greek settlements, Italian historiography (18th-20th c.).

O Nίκος Ε. Καραπιδάκης γεννήθηκε το 1955 στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και Αρχειονομία - Παλαιογραφία στην Ecole Nationale des Chartes. Εργάσθηκε ως αρχειονόμος από το 1982 στο Ιστορικό Αρχείο Κέρκυρας, στα Γενικά Αρχεία της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στη συνέχεια, από το 1989 έως το 1993, ως διευθυντής των Γενικών Αρχείων του Κράτους. Από το 1990 διδάσκει μεσαιωνική ιστορία στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Στο συγγραφικό του έργο ασχολείται με την ιστορία των θεσμών, των κοινωνικών ομάδων και την ιστοριογραφία του Μεσαίωνα και της Ενετοκρατίας.

Η Λύντια Τρίχα είναι ε. δικηγόρος και ιστορικός. Γεννήθηκε το 1950 στην Αθήνα, όπου και σπούδασε στη Νομική Σχολή. Από το 1987, που επεξεργάσθηκε το αρχείο του Χαριλάου Τρικούπη, ασχολείται συστηματικά με τη μελέτη της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών (2004) και της έχει απονεμηθεί το Κρατικό βραβείο βιογραφίας (2017).

Κατά την περίοδο 1988-1993 ασχολήθηκε ενεργά με τη διοίκηση και διεύθυνση του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου (Ε.Λ.Ι.Α.), του οποίου υπήρξε γενική γραμματεύς και αντιπρόεδρος.

Σήμερα είναι αντιπρόεδρος του "Ιδρύματος Παιδείας και Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, το οποίο έχει ιδρύσει με τον σύζυγό της Νίκο Τρίχα και το οποίο χορηγεί υποτροφίες σε μεταπτυχιακούς φοιτητές και ερευνητές.

Το βιβλίο της Δικηγορείν εν Αθήναις: Μια διαδρομή στον 19ο αιώνα (Σάκκουλας Αντ. Ν., 2003) βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 2004.

Το βιβλίο της Χαρίλαος Τρικούπης. Ο πολιτικός του «Τις πταίει;» και του «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» (Πόλις 2016) έλαβε το Κρατικό βραβείο βιογραφίας το 2017.

Μεταξύ των άλλων βιβλίων της είναι:
Διπλωματία και πολιτική (Ε.Λ.Ι.Α. 1991),
Ημερολόγια και γράμματα από το μέτωπο, Βαλκανικοί Πόλεμοι 1912-1913 (Ε.Λ.Ι.Α. 1993),
Ο Χαρίλαος Τρικούπης και τα δημόσια έργα (Καπόν 2001),
Ο γνωστός και ο άγνωστος Χαρίλαος Τρικούπης (Καπόν 2002),
Χαρίλαος Τρικούπης: μια βιογραφική περιήγηση (λεύκωμα, Καπόν 2009),
Το σκυλάκι σας θέλει ψυχίατρο. Επτά σκύλοι αυτοβιογραφούνται (Πόλις 2019),
Σπυρίδων. Ο άλλος Τρικούπης, 1788-1873 (Πόλις 2019).