Μαυρομούστακος Πλάτων
Σιδηροπούλου Αύρα
Λιακατά Μικαέλα
Παπαδόπουλος Λεωνίδας
Μουντράκη Ειρήνη
Γλώσσα
Αγγλική, Ελληνική
Ημερομηνία
06/10/2018
Διάρκεια
73:01
Εκδήλωση
Αρχαίο Δράμα & Ψηφιακή Εποχή. Tragedy 2.0_Athens 2018
Χώρος
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Διοργάνωση
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Κατηγορία
Τέχνες / Πολιτισμός
Ετικέτες
αρχαίο δράμα, αρχαία ελληνική τραγωδία, αρχαία τραγωδία, ψηφιακή εποχή, σκηνή, χορός, Πέρσες, Αισχύλος, πολυμεσική παράσταση
Το ερευνητικό και καλλιτεχνικό πρόγραμμα Tragedy 2.0 αποτελεί την πρώτη διεθνώς συγκροτημένη εξερεύνηση της παράδοξης συνάντησης ανάμεσα στην Αρχαία Ελληνική Τραγωδία και την Ψηφιακή Εποχή.
• Ποια είναι η κοινότητα της ψηφιακής εποχής;
• Ο χορός πώς σχετίζεται με την τεχνολογική πολυφωνία;
• Τι κοινό έχει το avatar με τα αρχαία προσωπεία;
• Τα HF μικρόφωνα με τις μάσκες;
• Η επαυξημένη πραγματικότητα με τον αντι-ρεαλισμό του αρχαίου δράματος;
• Το τεχνολογικό θραύσμα με τον ποιητικό κόσμο;
Το Tragedy 2.0 περιλαμβάνει:
• Την παράσταση Προμηθέια
• Την έκθεση Προμηθέας 2.0
• Το Φόρουμ Αρχαίο Δράμα και Ψηφιακή εποχή
• Σεμινάρια/Εργαστήρια
Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στο διήμερο επιστημονικό Φόρουμ Αρχαίο Δράμα & Ψηφιακή Εποχή, συσπειρώνει:
• Το Eλληνογαλλικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Τέχνη και Εικονική Πραγματικότητα» του Πανεπιστημίου Paris 8 και της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ)
• Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Έρευνας και Τεκμηρίωσης Παραστάσεων Αρχαίου Ελληνικού Δράματος (ArcNet)
• Το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών, Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ)
• Την κολεκτίβα φιλοσοφίας Gavagai
• Τους ερευνητές και καλλιτέχνες του Labex Arts- H2H
Πρόθεση του Φόρουμ είναι να διερευνήσει τους τρόπους και τις μεθόδους που αναπτύσσεται ο διάλογος ανάμεσα στην ψηφιακή κουλτούρα με το κλασικό και καθιερωμένο.
Το Blod βιντεοσκόπησε και δημοσιεύει την 1η ενότητα της πρώτης ημέρα του Φόρουμ, με τίτλο Περιπέτειες της σκηνής. Στο πλαίσιο της ενότητας, την οποία συντονίζει η Δρ. Ειρήνη Μουντράκη, δραματολόγος,Υπεύθυνη Δραματολογίου, Βιβλιοθήκης, Αρχείου και Διεθνών Σχέσεων
του Εθνικού Θεάτρου και Δημιουργός του Greek Play Project, πραγματοποιήθηκαν οι ακόλουθες παρουσιάσεις:
Πλάτων Μαυρομούστακος, Καθηγητής, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Παρουσίαση του Ευρωπαϊκού Δικτύου Τεκμηρίωσης Παραστάσεων Αρχαίου Δράματος (ARCNET)
Λεωνίδας Παπαδόπουλος, Σκηνοθέτης, Δραματουργός
Ο «αόρατος» χορός και η δυναμική της απουσίας στους Πέρσες του Αισχύλου.
Χτίζοντας ένα βαρβαρικό θεατρικό σκηνικό στο κέντρο της δημοκρατικής Αθήνας, ο Αισχύλος με τους Πέρσες δημιουργεί τις κατάλληλες δραματικές συνθήκες έτσι ώστε οι Αθηναίοι να επαναπροσδιορίσουν, μέσω της εικόνας των ηττημένων Περσών, ζητήματα ταυτότητας, ιστορικής ευθύνης και σεβασμού απέναντι στην πόλη, στους θεούς και στον άνθρωπο. Τα στενά της Σαλαμίνας αποτελούν συνεκδοχή της καταστροφής και πέρασμα θανάτου για το «άνθος της Περσίας», το απόντα χορό των ηττημένων Περσών που στοιχειώνει το έργο καθ’ όλη τη διάρκειά του.
Αύρα Σιδηροπούλου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Μεταπτυχιακό πρόγραμμα Θεατρικές Σπουδές του Aνοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου
Σύντομη παρέμβαση από τη σκηνογράφο-video artist Μικαέλα Λιακατά
Ψηφιοποιώντας τον Κανόνα: Πολυμεσικές Παραστάσεις/Διασκευές των Κλασικών Έργων και το Παράδειγμα της Phaedra I—της Καλλιτεχνικής Ομάδας Persona.
Η ανακοίνωση εξετάζει τη λειτουργία της τεχνολογίας σε σύγχρονες παραστάσεις και διασκευές της αρχαίας τραγωδίας, επιχειρώντας να φωτίσει κάποια από τα πολλαπλά ερμηνευτικά επίπεδα που δημιουργούνται κατά την σύγκρουση του αρχαίου κειμένου με την ψηφιακά σημασιοδοτημένη παράσταση. Βασική θέση αποτελεί η άποψη ότι η διαμεσολάβηση του κλασικού έργου παράγει αντιληπτικές αναταράξεις που είναι ταυτόχρονα επικίνδυνες αλλά και απαραίτητες για τον θεατή του 21ου αιώνα. Αναλύεται πώς η νέα ηγεμονία της διαμεσολαβημένης εικόνας έχει επηρεάσει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο οι σκηνοθέτες επανεγγράφουν και οι θεατές προσλαμβάνουν τον δραματικό κανόνα.
Καθηγητής, Τμήμα Θεάτρου ΑΠΘ (2023), Τμήμα Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ (1991–2023, Πρόεδρος ΤΘΣ: 2011–2015). Πτυχίο: Νομική Σχολή ΕΚΠΑ (1981). Μεταπτυχιακά - Διδακτορική Διατριβή: Institut d’Études Théâtrales, Sorbonne Nouvelle, Paris III (1981–1987). Ιδρυτικό μέλος Ευρωπαϊκού Δικτύου Έρευνας και Τεκμηρίωσης Παραστάσεων Αρχαίου Ελληνικού Δράματος (https://www.thea.auth.gr/arc-net/)· Ερευνητικός Εταίρος IRC/Interweaving Performance Cultures, Freie Universität Berlin· Ιππότης Tάγματος Ακαδημαϊκού Φοίνικα Γαλλικής Δημοκρατίας.
Βιβλία: Ένα θαμπό χειρόγραφο (1994)· Μολιέρος (2002)· Το θέατρο στην Ελλάδα 1940-2000. Μια επισκόπηση (2005/20236)· Σχεδιάσματα ανάγνωσης (2006)· Αντί Κριτικής (2006). Επιμέλεια (επιλ.): Γιάννης Σιδέρης, Ιστορία του Νέου Ελληνικού Θεάτρου, Α΄/Β΄1-3 (1990–2010)· Κάρολος Κουν. Οι Παραστάσεις (2008)· Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (2013)· [με: Broze, Couloumbaritsis, et.al.] Le Mythe d'Hélène (2005)· [με Σ. Φελοπούλου] Relations France-Grèce: Le théâtre des années 1960 à nos jours (2017)· [με Γωγώ Βαρζελιώτη] Σκηνή και ΑμφιΘέατρο. Αφιέρωμα στον Σπύρο Α. Ευαγγελάτο (2018).
Η Μικαέλα Λιακατά είναι σκηνογράφος και video designer. Γεννήθηκε στην Αθήνα τo 1982. Έχει εργαστεί σε παραστάσεις θεάτρου, χορού και ταινίες μικρού μήκους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αποφοίτησε από τη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ, το Μεταπτυχιακό τμήμα της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ “Χώρος-Σχεδιασμός-Πολιτισμός” και από το πρόγραμμα Master of Fine Arts, Design for Stage and Film, Tisch School of the Arts, NYU, της Νέας Υόρκης.
Έχει δουλέψει ως βοηθός video designer δίπλα στον video artist Tal Yarden στις παραστάσεις όπερας (σε σκην. Ivo Van Hove) Der Schatzgräber, του Franz Schreker, DeNederlandse Opera – Άμστερνταμ (2012), Macbeth του Guiseppe Verdi, Όπερα της Lyon (2012), La Clemenza di Tito, του W.A. Mozart, La Monnaie – Βρυξέλλες (2013), Brokeback Mountain, του Charles Wuorinen, Theatro Real, Μαδρίτη (2014). Έχει επίσης δουλέψει δίπλα στον Tal Yarden για τη συναυλία της παγκόσμιας οργάνωσης UNAids στο Kennedy Center, Washington DC. (2012). Στη Νέα Υόρκη σχεδίασε σκηνικά για τις παραστάσεις: Camino Real, του Tennessee Williams, σκηνοθεσία Shana Cooper (2012), Major Barbara του G.B. Shaw, σκηνοθεσία Janet Zarish (2011), Hypochondria του Kyle Jarrow, σκηνοθεσία Jimmy Maize (2011), την ταινία μικρού μήκους Yield, σκηνοθεσία Nelson Eusebio (2012), καθώς και δύο παραστάσεις χορού, σε χορογραφίες των Jenny Rocha (Rocha Dance Company) και Michael Laskaris-Claire Westby-Samuel Swanton (2010 και 2011).
Έχει σχεδιάσει σκηνικά για την ταινία μικρού μήκους “Συντήρηση”, σε σκηνοθεσία Ιφιγένειας Δημητρίου, Νύχτες Πρεμιέρας (2013). Έχει κερδίσει πρώτο βραβείο σε έναν πανελλήνιο επαγγελματικό και έναν πανελλήνιο φοιτητικό αρχιτεκτονικό διαγωνισμό.
Ο Λεωνίδας Παπαδόπουλος είναι Διδάκτωρ του τμήματος Κλασικών Σπουδών του Kingʼs College University of London. Αντικείμενο της έρευνας, η οποία πραγματοποιήθηκε με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση και του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, ήταν τα “Ταξίδια στη Θάλασσα στην Αρχαία Ελληνική Τραγωδία” και υπεύθυνη καθηγήτρια ήταν η Edith Hall. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Γέφυρα με την οποία έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις: Άθαφτοι Νεκροί, βασισμένη στο θεατρικό έργο του Irwin Shaw Θάψτε τους νεκρούς, Μικρασία, μια παράσταση μνήμης στις αλησμόνητες πατρίδες, το Χορεύοντας στην Ομίχλη της Amanda Wittington και τον Μικρό Έγιολφ του Ibsen. Σκηνοθέτησε επίσης το Τέλος του παιχνιδιού του Σάμιουελ Μπέκετ στο Θέατρο Τζένη Καρέζη με τον Κώστα Καζάκο και το Κοντραμπάσο του Ζίσκιντ στο Ιλίσια-Βολανάκης με τον Βασίλη Ευταξόπουλο. Την περίοδο 2016-17 σκηνοθέτησε το κουβανέζικο έργο La Cocinera του Eduado Machado ενώ συμμετείχε ως δραματολόγος στο Project Ιστορίας «Συνέβη στην Ελλάδα» (Βαλκανικοί Πόλεμοι-Μικρασία) που πραγματοποιήθηκε στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζόπουλου.
Η Ειρήνη Μουντράκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα.
Σπούδασε θεατρολογία στην Αθήνα και στο Μιλάνο και είναι διδάκτωρ του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Είναι υπεύθυνη Δραματολογίου, Βιβλιοθήκης, Αρχείου και Διεθνών Σχέσεων στο Εθνικό Θέατρο, όπου εργάζεται ως ειδικός καλλιτεχνικός συνεργάτης από το 1999. Συνεργάστηκε επίσης στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Θερινής Ακαδημίας Εθνικού από την ίδρυσή του έως τη λήξη του (2000-2009).
Από το 2000 έχει συνεργαστεί σταθερά ως θεατρικός κριτικός στα περιοδικά ΑΝΤΙ (2000 - 2008), highlights (2000-2010), ΜΟΝΟ (2012) και σποραδικά σε άλλα όπως το Creative Theatre, Φουαγιέ, κ.ά.. Κείμενα, κριτικές, μελέτες και εργασίες της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες καθώς και σε συλλογικούς θεατρολογικούς τόμους και θεατρικά προγράμματα. Έχει επιμεληθεί δεκάδες έντυπα του Εθνικού Θεάτρου και του ελεύθερου θεάτρου. Επίσης, έχει μεταφράσει θεατρικά έργα από τα ιταλικά και έχει επιμεληθεί εκδόσεις για το θέατρο.
Ήταν υπεύθυνη του προγράμματος «Χαρτογράφηση της σύγχρονης θεατρικής πραγματικότητας στην Ελλάδα» για το Εθνικό Κέντρο Θεάτρου και Χορού. Επίσης, μέλος του Εργαστηρίου Θεατρολογικής Έρευνας και Τεκμηρίωσης "Πυθαγόρας" του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Είναι υπεύθυνη της σειράς «Δραματουργία» (σύνολο δραματουργικής παραγωγής σύγχρονων Ελλήνων συγγραφέων, εκδόσεις Αιγόκερως).
Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια και θεατρολογικές συναντήσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει διοργανώσει εργαστήρια, ημερίδες και θεατρικές δράσεις. Επίσης, έχει υπάρξει μέλος σε πολλές επιτροπές θεάτρου (Φεστιβάλ, Γνωμοδοτικές επιτροπές επιχορηγήσεων Υπουργείου Πολιτισμού, Διαγωνισμούς θεατρικών έργων, Βραβεία Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών Κριτικών & Βραβείο Κουν, Σύστημα Αθήνα του ΙΤΙ, κλπ).
Έχει διδάξει ιστορία θεάτρου και δραματολογία σε δραματικές σχολές (από το 2015 διδάσκει στη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου), έχει σκηνοθετήσει παραστάσεις με ερασιτέχνες (Σ.Α.Ν) και έχει συνεργαστεί ως δραματολόγος σε επαγγελματικές παραστάσεις.
Το 2013 συμμετείχε στο International Visitors Leadership Program στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής με θέμα «Promoting Social Change Through the Arts» προσκεκλημένη από το United States Department of State – Bureau of Educational and Cultural Affairs.
Διετέλεσε Γενική Γραμματέας της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών (2008-2011), είναι μέλος του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Θεατρολόγων.
Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Ένωσης Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών.
Είναι Πρόεδρος της Γνωμοδοτικής Επιτροπής Επιχορηγήσεων Επαγγελματικών Σχημάτων Ελεύθερου Θεάτρου (2017-2018).
Μιλάει αγγλικά, ιταλικά και γαλλικά.
