Ποίηση και Κρίση

Ο Γιάνης Βαρουφάκης είναι καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα, είναι επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας (Lyndon Johnson Graduate School of Public Affairs) καθώς και «Economist-in-residence» στην εταιρεία Valve Software, στο Σιάτλ των ΗΠΑ. Σπούδασε μαθηματικά στα Πανεπιστήμια του Essex και Birmingham της Βρετανίας και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στην οικονομική θεωρία στο Πανεπιστήμιο του Essex. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια του Essex, του East Anglia, του Cambridge και της Γλασκώβης. Από το 1988 έως το 2000 δίδαξε οικονομική θεωρία και πολιτική φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Sydney. Παράλληλα, κατέχει ερευνητική θέση, στον τομέα της πολιτικής και οικονομικής φιλοσοφίας, στο Université Catholique de Louvain (Βέλγιο). Από το 2000 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Βασικοί ερευνητικοί τομείς στους οποίους δραστηριοποιείται είναι η Πολιτική Οικονομία, η Θεωρία Παιγνίων, η Πειραματική Οικονομική και η Πολιτική Φιλοσοφία.

Έχει δημοσιεύσει πάνω από 50 επιστημονικά άρθρα ενώ έχει γράψει 12 βιβλία στα ελληνικά και τα αγγλικά για την οικονομική θεωρία, την πολιτική οικονομία, την οικονομική κρίση και τη θεωρία παιγνίων. Μερικά χαρακτηριστικά βιβλία του: «The Global Minotaur: America, the True Origins of the Financial Crisis and the Future of the World Economy», Zed Books, 2011, «Modern Political Economics: Making sense of the post-2008 world» (μαζί με τους J. Halevi και Ν. Θεοχαράκη), Routledge, 2011 και «Game Theory: a critical introduction» (μαζί με τον S. Hargreaves-Heap), Routledge, 1995.

Ιστότοπος του Γιάννη Βαρουφάκη

Γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Η καταγωγή της είναι από το Ηράκλειο Κρήτης και τη Χαλκίδα. Τελείωσε τη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών (τμήμα Ιστορικό Αρχαιολογικό) και παρακολούθησε μαθήματα μαθηματικών και ζωγραφικής. Μέχρι σήμερα έχει εκδώσει 15 ποιητικές συλλογές, πολλά παιδικά βιβλία, έχει μεταφράσει L. Carroll, A.A. Milne, Ch. Dickens, T.S. Eliot κ.ά., κι έχει μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες.

O Γιάννης Κακουλίδης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1946. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και νομικά στο Παρίσι. Έγραψε ποίηση, θέατρο, πεζό, κινηματογραφικά σενάρια και στίχους για πάνω από πεντακόσια γνωστά ελληνικά τραγούδια. Ποιήματά του δημοσιεύτηκαν σε πολλά περιοδικά, ελληνικά και ξένα, μεταφρασμένα στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά και Ουγγρικά, καθώς και σε ανθολογίες, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Αμερική και την Ουγγαρία.

Τιμήθηκε δύο φορές με το Α΄ βραβείο του Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης (1965 και 1972). Είναι μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, της Γαλλικής Εταιρείας Συγγραφέων, Συνθετών και Εκδοτών, της Ένωσης Μουσικοσυνθετών-Στιχουργών Ελλάδας και της Ένωσης Ελλήνων Σεναριογράφων.

Συνεργάστηκε ως αρθρογράφος με τα περιοδικά Αντί, Ένα, Money and Life, KΡΑΜΑ, τις εφημερίδες Έθνος και Ελεύθερος Τύπος και σήμερα γράφει στην εφημερίδα Real News. H παρουσία του στην πολιτική σκηνή είναι επίσης έντονη. Με πλούσια συνδικαλιστική δράση προδικτατορικά στο φοιτητικό κίνημα και στη Νεολαία Λαμπράκη, συνέχισε την πολιτική δράση από τις γραμμές της ΕΔΑ κατά τη μεταδικτατορική επανασύστασή της. Διετέλεσε αναπληρωτής Πρόεδρος της ΕΔΑ, υποψήφιος ευρωβουλευτής της στη λίστα του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές του 1984 και υποψήφιος Επικρατείας του Συνασπισμού στις εθνικές εκλογές του 1996.

Ο Γιώργος Μπλάνας γεννήθηκε το 1959 στην Αθήνα. Είναι ποιητής, μεταφραστής και επιμελητής εκδόσεων. Ζει κι εργάζεται στο Αιγάλεω, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε βιβλιοθηκονομία και ηλεκτροτεχνία και εργάστηκε μεταξύ άλλων ως βιβλιοθηκάριος και διαφημιστής. Το 1987 ντεμπουτάρισε στην ελληνική λογοτεχνία κυκλοφορώντας τη συλλογή "Η Ζωή Κολυμπά σαν Φάλαινα Ανύποπτη πριν τη Σφαγή". Το 2003 ήταν υποψήφιος των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας για το ποίημα "Επεισόδιο". Αρθρογραφεί συχνά στον αθηναϊκό τύπο και σε λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ διατηρεί τη στήλη "Εγκυκλοπαίδεια Τεράτων" στο περιοδικό Γαλέρα σε εικονογράφηση Κώστα Κυριακάκη.

Παράλληλα με την ποίηση και την κριτική της λογοτεχνίας, ασχολείται συστηματικά με τη μετάφραση. Στους συγγραφείς που έχει μεταφράσει περιλαμβάνονται οι Dylan Thomas, Ezra Pound, William Blake, Matsuo Basho, D. H. Lawrence, William Thackeray, Thomas De Quincey, E. A. Poe, Allen Ginsberg, Alexander Pushkin, Karl Marx, Vasily Grossman, Αρχίλοχος, Όμηρος, Σοφοκλής, Ευριπίδης, Αισχύλος.

Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928, γιος των ηθοποιών Σπύρου και Λέλας Πατρικίου. Το 1946 ολοκλήρωσε τα γυμνασιακά του μαθήματα στο Βαρβάκειο και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε για κάποια χρόνια ως δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, στρατευμένος αρχικά στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ. Το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο από συνεργάτες των Γερμανών και η εκτέλεσή του ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1951-1952) και κατά τη διετία 1952-1953 στον Άη Στράτη, από όπου επέστρεψε στην Αθήνα με άδεια εξορίστου. Από το 1959 ως το 1964 σπούδασε κοινωνιολογία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes του Παρισιού και πήρε μέρος σε έρευνες του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας. Επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά την επιβολή της δικτατορίας του Παπαδόπουλου όμως, κατέφυγε ξανά στο Παρίσι, όπου πήρε μέρος σε εκδηλώσεις ενάντια στο παράνομο καθεστώς, και εργάστηκε στην έδρα της Unesco στο Παρίσι και στη Fao στη Ρώμη. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975 και εργάστηκε ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και λογοτεχνικός μεταφραστής. Το 1982 επέστρεψε στη θέση που κατείχε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών πριν το 1967. Στην Αθήνα εργάστηκε επίσης στο Κέντρο Μαρξιστικών Μελετών.

Η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο των γραμμάτων πραγματοποιήθηκε το 1943 με τη δημοσίευση ενός ποιήματός του στο περιοδικό "Ξεκίνημα της Νιότης", ενώ το 1954 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο "Χωματόδρομος". Ακολούθησαν δεκαέξι ακόμη ποιητικές συλλογές. Ιδρυτικό μέλος του περιοδικού "Επιθεώρηση Τέχνης" από το 1954 δημοσίευσε πολλά άρθρα και κριτικές στις στήλες του, ενώ πολλά δοκίμιά του συμπεριλήφθηκαν σε συγκεντρωτικές εκδόσεις. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση (κείμενα των Σταντάλ, Αραγκόν, Μαγιακόφσκι, Νερούντα, Γκόγκολ, Γκαρωντύ, Λούκατς, Μπαλζάκ, Βαλερύ) και την πεζογραφία, ενώ τα περισσότερα κοινωνιολογικά έργα του είναι γραμμένα στα γαλλικά. Πρόσφατα εκδόθηκε σε δύο τόμους το σύνολο των ποιημάτων του. Έχουν επίσης εκδοθεί πέντε βιβλία του με πεζά. Βιβλία με μεταφράσεις ποιημάτων του έχουν εκδοθεί στη Γαλλία, τη Γερμανία, τις ΗΠΑ, την Ιταλία, τη Σερβία, την Αλβανία, τη Ρουμανία, το Μεξικό. Το 1994 τιμήθηκε με ειδικό κρατικό βραβείο για το σύνολο του έργου του και το 2008 με το Βραβείο Ιδρύματος Κώστα & Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών.

Ο Νάνος Βαλαωρίτης γεννήθηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας το 1921. Σπούδασε φιλολογία και νομικά στα πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου, Σορβόνης. Παρουσίασε άρθρα και μετέφρασε πρώτος στο Λονδίνο εκτενώς Έλληνες ποιητές του 1930 -Σεφέρη, Ελύτη, Εμπειρίκο, Εγγονόπουλο, Γκάτσο. Στην Αγγλία έζησε από το 1944 έως το 1953 και γνώρισε τον Έλιοτ και όλο τον κύκλο του. Το διάστημα 1954-60 έμεινε στο Παρίσι και γνώρισε τον Αντρέ Μπρετόν και τους υπερρεαλιστές. Το 1960 γύρισε στην Ελλάδα και διηύθυνε το περιοδικό "Πάλι" (1963-1966). Το 1969 παρουσίασε ελληνική ποίηση στο γαλλικό περιοδικό "Lettres Nouvelles".

Από το 1968 έως το 1993 δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και δημιουργική γραφή στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Εκεί, ποιητικά του κείμενα εκδόθηκαν από τον οίκο City Lights του Λώρενς Φερλινγκέττι. Οργάνωσε παρουσίαση των Ελλήνων υπερρεαλιστών στο Κέντρο Πομπιντού το 1990-91. Διηύθυνε από το 1989 έως το 1995 με τον ποιητή Αντρέα Παγουλάτο το περιοδικό "Συντέλεια", το οποίο επανεκδόθηκε το 2004 με τίτλο "Νέα Συντέλεια".

Το 1959 βραβεύτηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης το οποίο και αρνήθηκε. Πήρε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1982) και το Κρατικό Βραβείο Χρονικού - Μαρτυρίας (1998). Επίσης έλαβε κι ένα βραβείο του Ν.Ρ.Α. [National Poetry Association (Αμερικανική Εταιρεία Ποίησης το 1996 -βραβείο που είχε δοθεί προηγουμένως στους Φερλινγκέττι, Γκίνσμπεργκ και άλλους. Έχει λάβει το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το ποιητικό του έργο (2006). Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος Τιμής (2006). Το 2009 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Βιβλία του έχουν εκδοθεί στο εξωτερικό σε αγγλικές και γαλλικές μεταφράσεις. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Στην Ελλάδα επέστρεψε μόνιμα το 2004.