Βέλτσος Γιώργος
Πατεράκη Ρούλα
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
20/10/2011
Διάρκεια
52:10
Εκδήλωση
Megaron Plus - Διαλέξεις
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Megaron Plus
Κατηγορία
Λογοτεχνία
Ένας διακεκριμένος έλληνας πανεπιστημιακός και λογοτέχνης, ο καθηγητής Θεωρίας της Επικοινωνίας του Παντείου Πανεπιστημίου Γιώργος Βέλτσος, μιλά από τη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής για έναν δικό του ποιητικό μονόλογο που έχει τον τίτλο «Ποιο είναι αυτό που μιλάει και ρημάζει;» και παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία της Ρούλας Πατεράκη, με μια εικαστική παρέμβαση του Χρόνη Μπότσογλου και με συνοδεία μουσικής του Γιώργου Κουμεντάκη.
Το πρώτο ημίωρο της παρουσίασης περιλαμβάνει ανάγνωση του ποιητικού κειμένου από τη Ρούλα Πατεράκη. Αμέσως μετά, και για ένα εικοσάλεπτο περίπου, ο Γιώργος Βέλτσος αναφέρεται στον ποιητικό του μονόλογο.
Το «Ποιο είναι αυτό που μιλάει και ρημάζει;» ακούστηκε για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 2010 στη Διεθνή Μπιενάλε Ποιητών στο Παρίσι και δημοσιεύθηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Poésie μεταφρασμένο από τη Michèle Valley. Στο έργο αυτό, το Ουδέτερο μιλά για την ηλικία και το θάνατο. Ο τίτλος «Ρημάζει» δηλώνει κάτι που ζει-από-το ρήμα (ρημάζει) και συγχρόνως καταρρέει (ρημάζει), όπως ο ποιητής. Επί σκηνής ο Γιώργος Βέλτσος αποκαλύπτει το εργαστήρι του ποιητή-εργαστήρι σκέψης και ονείρων-τονίζοντας ό,τι τον ενδιαφέρει περισσότερο: όχι τί λέει το ποίημα αλλά πώς το ποίημα γράφεται.
Με τον τρόπο του Samuel Beckett, το κείμενο αυτό είναι ένας πίνακας γνώσεων και εντάσεων κοιταγμένος από την «άποψη του πτώματος». Όπως θα σημείωνε ο Albert Thibaudet, το έργο πρέπει να το κοιτάμε τη στιγμή που οι πραγματικότητές του πάνε να γίνουν ένα πτώμα. Ο Βέλτσος θα έλεγε: «Πάνε να γίνουν το γράμμα εκτός των επιτελεσμάτων του νοήματος που προκαλεί τις ταυτίσεις του αναγνώστη με τον συγγραφέα. Ένα γράμμα λοιπόν (γράμμα αλφαβήτου και επιστολή) στην εντοπισμένη δομή όχι του νοήματος αλλά του ύφους. Ένα γράμμα ως καθαρή απόλαυση ενός “καθαρού” κειμένου».
Ο Γιώργος Βέλτσος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Σπούδασε Νομικά στη Θεσσαλονίκη και Κοινωνιολογία στο Παρίσι. Από το 1975 διδάσκει Θεωρία της Επικοινωνίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έχει γράψει 30 βιβλία (δοκίμιο, θέατρο, ποίηση). Συγκεντρωτικός τόμος με τα ποιήματά του (1993-2005) κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίνδικτος. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, τα γερμανικά και τα αγγλικά. Το πρώτο τρίμηνο του 2009 στο Megaron Plus μίλησε ο ίδιος για την ποίησή του. Συνεργάζεται επίσης με την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ από το 1975 και έχει κάνει σειρά εκπομπών για τη φιλοσοφία στη δημόσια τηλεόραση. Έχει τιμηθεί από τη Γαλλική Κυβέρνηση με τη διάκριση των Ακαδημαϊκών Φοινίκων (2007) και έχει διατελέσει Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου και Πρόεδρος της Επιτροπής Κρατικών Λογοτεχνικών Βραβείων.
Η Ρούλα Πατεράκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, ενώ ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Απόφοιτος της Αγγλικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή του Κυριαζή Χαρατσάρη και υπήρξε μέλος του επαγγελματικού θιάσου Ελεύθερο Θέατρο. Ιδρυτικό μέλος του Θεατρικού Εργαστηρίου Θεσσαλονίκης, ίδρυσε η ίδια κατόπιν την Επιθεώρηση Δραματικής Τέχνης (1978-1985), μια διπλή δομή Δραματικής Σχολής και Επαγγελματικού Θιάσου στη Θεσσαλονίκη, όπου σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε σε έργα των Στόππαρντ, Μπέκετ, Μπρεχτ, Ίψεν κ.ά. Παράλληλα, δίδαξε στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης της Επιθεώρησης.
Το 1990, ίδρυσε το Δραματικό Θέατρο «Ρούλα Πατεράκη» με έδρα την Αθήνα και ανέβασε έργα μεγάλων κλασικών αλλά και σύγχρονων συγγραφέων (Ζενέ, Στρίντμπεργκ, Κέην, Προυστ, Μπέρνχαρντ, Μ. Φάις, Δ. Δημητριάδη, Γ. Πάνου, Γ. Βέλτσου κ.ά.), σε μερικά από τα οποία επίσης πρωταγωνίστησε.
Έχει εργαστεί ως ηθοποιός σε πολλούς θιάσους ερμηνεύοντας, μεταξύ άλλων, πρωταγωνιστικούς ρόλους, όπως τη Ρεβέκκα Βεστ στο Ρόσμερσχολμ του Ίψεν, σε σκηνοθεσία Α. Αντύπα, τη Μαργαρίτα Γκωτιέ στην Κυρία με τις καμέλιες του Α. Δουμά, σε σκηνοθεσία Π. Ζούλια ή τη Μόλλυ Μπλουμ στο ομώνυμο έργο του Τζαίημς Τζόυς, σε σκηνοθεσία Λ. Μελετοπούλου. Σκηνοθέτησε επίσης έργα των Ίψεν, Σω, Κολτές, Ντοστογιέφσκι, Φασμπίντερ, Γουλφ, Τζόυς κ.ά., σε πολλά ελεύθερα θέατρα (Οδού Κεφαλληνίας, Αθηνών, Αλίκη, Τζένη Καρέζη, Φούρνος, Από μηχανής κ.ά). Το 2008, σκηνοθέτησε την παράσταση Στο Βυθό του Μαξίμ Γκόρκι στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, ενώ διασκεύασε και ανέβασε την παράσταση Οιδίπους (Τύραννος και Επί Κολωνώ) με το Εθνικό Θέατρο στην Αρχαία Επίδαυρο.
Tο 2009, σκηνοθέτησε και ερμήνευσε τη Σονάτα του Σεληνόφωτος για τους Μονολόγους από την Τέταρτη Διάσταση στο Φεστιβάλ Επιδαύρου. Το 2005 τιμήθηκε με το Βραβείο «Κάρολος Κουν», για την ερμηνεία της στον Φιλόσοφο του Γιάννη Πάνου και το 2009, κέρδισε το Βραβείο «Κάρολος Κουν» σκηνοθετώντας το Puerto Grande του Μάνου Λαμπράκη. Στον κινηματογράφο συμμετείχε στις ταινίες: Το μόνον της ζωής μου ταξείδιον, σε σκηνοθεσία Λ. Παπαστάθη και Τρεις στιγμές του Π. Σεβαστίκογλου.
Η πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο έγινε σε ηλικία δέκα ετών, στη Θυσία του Αβραάμ, στο ρόλο του Ισαάκ. Ο πιο πρόσφατος ρόλος της είναι η Αδελφή Αλοϋσιους στην Αμφιβολία του Πάτρικ Σάνλευ σε σκηνοθεσία Απόλλωνα Παπαθεοχάρη και η τελευταία σκηνοθεσία της είναι η Επίκληση της γοητείας του Γιάννη Μαυριτσάκη. Τιμήθηκε με το μεγάλο βραβείο «Μαρίκα Κοτοπούλη».