Ποιότητα και ταχύτητα στην Δικαιοσύνη και Κράτος Δικαίου - Μέρος Πρώτο: Διοικητική Δικαιοσύνη

Ο Ιωάννης-Αλέξιος Ζέπος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Νομικής της Σχολής Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το Νοέμβριο 1974 εισήχθη στη Διπλωματική Υπηρεσία και υπηρέτησε αρχικά ως Ακόλουθος Πρεσβείας στη Διεύθυνση Πολιτικών Υποθέσεων Δυτικής Ευρώπης και το 1975 στο Διπλωματικό Γραφείο του Προέδρου της Δημοκρατίας. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του έχει υπηρετήσει στην Κεντρική Υπηρεσία στη Διεύθυνση Βαλκανικών Υποθέσεων, στη Διεύθυνση Πολιτικών Υποθέσεων Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και στη Διεύθυνση Πολιτικών Υποθέσεων ΕΣΣΔ, ενώ έχει διατελέσει Διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του Υπουργού Εξωτερικών (2002-2004). Στην Εξωτερική Υπηρεσία έχει τοποθετηθεί σε σειρά Αρχών: στη Λισσαβώνα ως Γραμματέας Πρεσβείας (1976-1980), στο Κάιρο ως Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας (1982-1987), στη Μαδρίτη ως Σύμβουλος Πρεσβείας (1987-1990), στο Σικάγο ως Γενικός Πρόξενος (1992-1995), στις Βρυξέλλες ως Αναπληρωτής Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ (1995-1997), στο Νέο Δελχί ως Πρέσβης της Ελλάδας στην Ινδία -με παράλληλη διαπίστευση στο Νεπάλ, στο Μπαγκλαντές, στη Σρι Λάνκα και στις Μαλδίβες (1997-2002), στις Βρυξέλλες ως Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ (2004-2007), στο Κάιρο ως Πρέσβης της Ελλάδας στην Αίγυπτο (2007-2009). Επίσης, το 2009 κατέστη μέλος της «Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων» για τη σύνταξη του νέου Αμυντικού Δόγματος της Βόρειο-Ατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ). Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών το διάστημα 2009-2012. Έχει τιμηθεί με το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικα κι έχει λάβει ανάλογες τιμητικές διακρίσεις από την Κυπριακή Δημοκρατία, την Πορτογαλία, την Ιταλία, την Αίγυπτο, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ολλανδία και το Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας και πάσης Αφρικής. Έχει διατελέσει μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών από το 1968 έως το 1974. Μιλά αγγλικά, γαλλικά, πορτογαλικά και ισπανικά.

Είναι Πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών για μία Ανοικτή Κοινωνία.

Γεννήθηκε στην Αθήνα (1949). Διδάκτορας (1979), υφηγητής (1982) και  καθηγητής (1988) Ποινικού Δικαίου στη Νομική του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διατέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος Νομικής του Α.Π.Θ. (θητείες 1995-1997 και 1997-1999) και  Κοσμήτορας της Σχολής Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών (2010-2013). Διατέλεσε επίσης πρόεδρος της Νομικής Επιτροπής καθώς και της Επιτροπής κατά των ναρκωτικών του Α.Π.Θ.

Έχει εκλεγεί μέλος του Δ.Σ (1988 και 1997-1999), Πρόεδρος (τρεις συνεχείς διετίες, 1999-2005) και Αντιπρόεδρος (2013- ) του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ, συμβούλου οργανισμού του ECOSOC του O.H.E.), Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και μέλος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών (Ιδρύματος Τριανταφυλλίδη).

Άλλες δραστηριότητες: συμμετοχή σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές (πρόεδρος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής που συνέταξε την ισχύουσα νομοθεσία για τα ναρκωτικά), μέλος στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο 2004, 2005,2012,2013), σύμβουλος Υπουργείου Δικαιοσύνης (Υπουργός Γ. Κουβελάκης 1993-1995) για θέματα ποινικού και σωφρονιστικού δικαίου, μέλος ομάδας εργασίας που συνέταξε την Ευρωπαϊκή Οδηγία 95/46 για την Προστασία Προσωπικών Δεδομένων, μέλος επιτροπών ποινικών θεμάτων (CDPC, PCOC) του Συμβουλίου της Ευρώπης (2000-2004), μέλος της ομάδας εμπειρογνωμόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συνέταξε πρόταση ρύθμισης του ακούσιου εγκλεισμού σε ψυχιατρεία, επιστημονικός υπεύθυνος προγραμμάτων του Α.Π.Θ. για την επανένταξη αποφυλακισμένων. Υπήρξε μεσολαβητής σε εξεγέρσεις κρατουμένων (1990 Κορυδαλλός, 1996 Αγ. Στέφανος Πάτρας), με πρότασή τους.

Είναι δικηγόρος στον Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης από το 1973, επίτιμος από το έτος 2009.

Έχει γράψει βιβλία με αντικείμενο το Ποινικό Δίκαιο  και την Ιστορία του Ποινικού Δικαίου. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Υπήρξε τακτικός συνεργάτης των ημερήσιων εφημερίδων «Ελευθεροτυπία» (για μια δεκαετία) και «Εφημερίδα των Συντακτών».

Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας ε.τ. και τέως Πρωθυπουργός, Παναγιώτης Πικραμμένος, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Είναι απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών (1963) και πτυχιούχος της Νομικής Σχολής Αθηνών (1968). Την τετραετία 1969-1973 δικηγόρησε στην Αθήνα, με εξειδίκευση σε θέματα ναυτικού δικαίου, εργάσθηκε στο δικηγορικό γραφείο Ince&Co στο Λονδίνο (1972), ενώ δυο χρόνια μετά πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Paris II απ όπου έλαβε τον μεταπτυχιακό τίτλο DES de Droit Public (1974). Το 1976 διορίσθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, κατόπιν διαγωνισμού, ως Εισηγητής και το 1981 προήχθη στο βαθμό του Παρέδρου. Στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής του αδείας παρακολούθησε μαθήματα ευρωπαϊκού δικαίου στο Πανεπιστήμιο Paris II. Το 1993 προήχθη στο βαθμό του Συμβούλου. Έχει διατελέσει μέλος δικαστικών και υπηρεσιακών συμβουλίων, νομοπαρασκευαστικών επιτροπών καθώς και του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου. Το 2007 προήχθη σε Αντιπρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας και τον Ιούλιο του 2009 σε Πρόεδρο του ιδίου Δικαστηρίου. Διετέλεσε σύμβουλος του Πρωθυπουργού σε θέματα δημοσίου δικαίου (1991 - 1993) και μέλος της ΚΕΝΕ (1990-1991). Από τον Οκτώβριο του 2005 άσκησε, παραλλήλως με τα καθήκοντά του ως δικαστικού λειτουργού, καθήκοντα Γενικού Διευθυντή της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών, θέση από την οποία υπέβαλε παραίτηση μετά την προαγωγή του σε Πρόεδρο του Δικαστηρίου. Διετέλεσε εισηγητής σε σημαντικές υποθέσεις ενώ, υπό την προεδρία του, έχουν εκδοθεί πολλές αποφάσεις μείζονος σπουδαιότητας.

Στις 16 Μαΐου 2012, ο Παναγιώτης Πικραμμένος έλαβε εντολή σχηματισμού υπηρεσιακής κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, προκειμένου να οδηγήσει τη χώρα σε νέες εκλογές στις 17 Ιουνίου 2012 και το βράδυ της ίδιας μέρας ορκίστηκε υπηρεσιακός πρωθυπουργός. Η υπό τον Παναγιώτη Πικραμμένο υπηρεσιακή κυβέρνηση υπέβαλε την παραίτησή της στις 20 Ιουνίου αφού διενήργησε τις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012.

Ο Παναγιώτης Πικραμμένος αποχώρησε από το δικαστικό σώμα, την 30η Ιουνίου του 2012.

Δικηγόρος Αθηνών από το 1986. Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο και στο Συμβούλιο της Επικρατείας από το 1997. Διαχειριστής Εταίρος της Δικηγορικής Εταιρείας  «ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ». Σπούδασε στηΝομική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών (1983), και στο Πανεπιστήμιο του Kent, U.K. (LL.M., 1985). Ως φορολογικός σύμβουλος και δικηγόρος με μεγάλη εμπειρία και ειδίκευση σε θέματα φορολογικού δικαίου, έχει ασχοληθεί με σημαντικό αριθμό υποθέσεων σχετικά με την εφαρμογή των συμβάσεων αποφυγής διπλής φορολογίας, ενδο-ομιλικές συναλλαγές, και την Κοινοτική νομοθεσία για την άμεση φορολογία και τον Φ.Π.Α. Αρκετές από τις υποθέσεις του έχουν δημιουργήσει νομολογία η οποία έχει δημοσιευθεί σε Ελληνικά και διεθνή νομικά και φορολογικά περιοδικά. Έχει λάβει μέρος ως εμπειρογνώμων ή εκπρόσωπος φορέων σε νομοπαρασκευαστικές και επιστημονικές επιτροπές. Κατά τα έτη 2012-2013 συμμετείχε ενεργά ως εμπειρογνώμων στην επιτροπή αναμόρφωσης του φορολογικού συστήματος υπό την προεδρία του Υφυπουργού Οικονομικών.

Ως νομικός σύμβουλος επιχειρήσεων, έχει λάβει μέρος σε σημαντικές υποθέσεις συγχωνεύσεων και εξαγορών, εγχώριες και διεθνείς συναλλαγές μεταβιβάσεων μετοχών και στοιχείων ενεργητικού και υποθέσεων δικαίου ανταγωνισμού. Έχει δημοσιεύσει άρθρα για διάφορα θέματα φορολογικού δικαίου και έχει μετάσχει ως ομιλητής σε πλήθος συνεδρίων. Συμμετέχει στη φορολογική επιτροπή του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου και σε αντίστοιχες επιτροπές άλλων Συνδέσμων και Επιμελητηρίων.

Επαγγελματική απασχόληση
Ιανουάριος 2013 έως σήμερα: Απόσπαση στην Ειδική Νομική Υπηρεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ιανουάριος 2010 έως σήμερα: Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Κωδικοποίησης.
2008 έως σήμερα: Διδάσκων στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών.
Σεπτέμβριος 2003 έως σήμερα: Πάρεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας.
1995-2003: Εισηγητής, κατόπιν διαγωνισμού, στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
1987-1995: Δικηγόρος Αθηνών.

Σπουδές
2008-2009: Μεταπτυχιακός τίτλος (MasterII) στο Δημόσιο Δίκαιο. Κοινό μεταπτυχιακό Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Bordeaux (Montesquieu IV).
1985-1986: DEA Διοικητικών Επιστημών. Πανεπιστήμιο Paris II.
1984-1985: DEA Δημοσίου Δικαίου. Πανεπιστήμιο Paris II.
1984: Πτυχίο Νομικής Σχολής. Πανεπιστήμιο Αθηνών.
1979: Απολυτήριο της Ελληνογαλλικής Σχολής Lycée Leonin.

Διάφορα
Μετάφραση, σε συνεργασία, του έργου του Καθηγητή J. Chevallier, «Διοικητική Επιστήμη», εκδ. Α.Ν. Σάκκουλα, 1993.
Μετάφραση του έργου του Συμβούλου της Επικρατείας D. Latournerie, «Το Συμβούλιο της Επικρατείας. Εν ονόματι του γαλλικού λαού», εκδ. Α.Ν. Σάκκουλα 2011.
Διάφορα άρθρα δημοσιευμένα σε νομικά περιοδικά.

Σπούδασε Νομικά και Οικονομικά στην Aθήνα, στο Στρασβούργο και το Καίμπριτζ – με ειδίκευση στα Ευρωπαϊκά θέματα και στα θέματα τύπου.

Έχει εργασθεί ως δημοσιογράφος στον Οικονομικό Ταχυδρόμο, το Βήμα και την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, ενώ διετέλεσε διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου.