Παγουλάτος Γιώργος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
18/04/2018
Διάρκεια
00:51:37
Εκδήλωση
Σεμινάρια Jean Monnet - Εαρινό Εξάμηνο 2017-2018 - 22η περίοδος “Με ποιο πρόγραμμα κοινωνικής και οικονομικής ανασυγκρότησης θα πορευτεί η χώρα;"
Χώρος
Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Διοργάνωση
Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης - Σχολή Οικονομικών Επιστημών - ΟΠΑ
Κατηγορία
Οικονομία
Ετικέτες
κοινωνική ανασυγκρότηση, οικονομική ανασυγκρότηση, Ευρωπαϊκή Ένωση, Μεγάλη Συμφωνία, grand bargain, οικονομική κρίση, προσφυγική κρίση, οικονομική ένωση, νομισματική ένωση, εμβαθυνση, ενοποίηση, μεταρρυθμίσεις, συμφωνίες πακέτο, package deals, ευέλικτη ολοκλήρωση
Η Ευρωπαϊκή Ένωση τα τελευταία χρόνια διέρχεται μια πολυ-κρίση, αντιμετωπίζοντας πολλαπλές σημαντικές προκλήσεις: η άνοδος του εθνικισμού και αυταρχικού λαϊκισμού, η διεύρυνση της ανασφάλειας και των ανισοτήτων, η κρίση του μεταναστευτικού/προσφυγικού, το Brexit και η άνοδος Trump στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, και στον πυρήνα όλων των κρίσεων οι επιπτώσεις της κρίσης της Ευρωζώνης. Παρότι τα δεδομένα σε όλα τα παραπάνω πεδία εμφανίζουν σημαντικές βελτιώσεις και ενδείξεις προόδου, συμπεριλαμβανόμενης της βελτιούμενης οικονομικής συγκυρίας στην Ευρωζώνη, η ΕΕ πρέπει να μην υποκύψει στον εφησυχασμό. Πρέπει αντίθετα να εκμεταλλευθεί το παράθυρο ευκαιρίας μέχρι τις ευρωπαϊκές εκλογές του 2019 (στην ουσία μέχρι το τέλος του 2018) αξιοποιώντας τους όποιους θετικούς παράγοντες της συγκυρίας για να προχωρήσει σε μονιμότερες αλλαγές. Στο επίκεντρο των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων βρίσκεται η εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, δημοσιονομική, χρηματοπιστωτική, οικονομική και πολιτική. Η δυνατότητα συνδυασμού των μεταρρυθμίσεων στην Ευρωζώνη με περαιτέρω ενοποίηση σε άλλους τομείς (όπως ασφάλεια και μετανάστευση) προσφέρει την ευκαιρία για ευρύτερες «συμφωνίες πακέτο» (package deals), ακόμα κι αν ορισμένες εγγράφονται στη λογική της «ευέλικτης ολοκλήρωσης». Μια «μεγάλη συμφωνία» (grand bargain), όπως συνέβη στο παρελθόν, θα επέτρεπε στην ΕΕ να οικοδομήσει την Ένωση σε στερεότερες και διαρκέστερες βάσεις, για τις παρούσες και επόμενες γενιές Ευρωπαίων. Οι πολιτικές δυσχέρειες είναι σημαντικές, αλλά επίσης σημαντική είναι η ανάγκη επιστράτευσης πολιτικής τόλμης από πλευράς ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.
Καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Οικονομίας στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Επισκέπτης Καθηγητής στο Κολέγιο της Ευρώπης, Bruges, Βέλγιο. Είναι Γενικός Διευθυντής του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του European Policy Centre (EPC) στις Βρυξέλλες, και μέλος του Advisory Board του περιοδικού Social Europe. Έχει διατελέσει Μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας (2010-13), Πρόεδρος της Ελληνικής Πανεπιστημιακής Ένωσης Ευρωπαϊκών Σπουδών (ΕΠΕΕΣ), και μέλος διοικητικών συμβουλίων επιστημονικών ενώσεων και οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών.
Έχει εκτενή συμβουλευτική εμπειρία στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στην Ελλάδα και διεθνώς. Συμμετέχει τακτικά ως προσκεκλημένος ομιλητής (keynote speaker) σε διεθνή συνέδρια και εταιρικές εκδηλώσεις. Διετέλεσε διευθυντής Στρατηγικού Σχεδιασμού και Σύμβουλος των Πρωθυπουργών Λ. Παπαδήμου και Π. Πικραμμένου (2011-2012).
Αρθρογραφεί τακτικά από το 2007 στην κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας Καθημερινή. Δηλώσεις και συνεντεύξεις του φιλοξενούνται συχνά στα διεθνή ΜΜΕ.
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν: Πολιτική Οικονομία και Διακυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ΟΝΕ, την Ελλάδα και τη Νότια Ευρώπη. Κρίση της Ευρωζώνης. Οικονομική και Χρηματοπιστωτική Πολιτική. Πολιτική Οικονομία των Μεταρρυθμίσεων.
Έχει δημοσιεύσει πλήθος άρθρων σε κορυφαία επιστημονικά περιοδικά (West European Politics, Journal of Common Market Studies, Journal of Public Policy, Public Administration, European Journal of Political Research, Government and Opposition, κ.ά.). Έχει συγγράψει, μόνος ή από κοινού, έξι βιβλία. Η μονογραφία του Greece’s New Political Economy: State, Finance and Growth from Postwar to EMU (Oxford St. Antony’s Series, Palgrave Macmillan, 2003) βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών.
Έχει συμμετάσχει σε ανταγωνιστικά ερευνητικά προγράμματα και δίκτυα αριστείας χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ. Συμμετείχε στην επιστημονική ομάδα του ερευνητικού Προγράμματος DOSEI (Domestic Structures and European Integration), του μόνου προγράμματος κοινωνικής έρευνας που προτάθηκε για το βραβείο επιστημονικής αριστείας Descartes 2006 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μάστερ και Διδακτορικό Δίπλωμα Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης (1997), όπου σπούδασε με υποτροφία Rhodes. Διετέλεσε μεταδιδακτορικός υπότροφος στο Πανεπιστήμιο Princeton των ΗΠΑ με αντικείμενο τη Συγκριτική Οικονομική Πολιτική.
