Ψηφιακό Αρχείο 1821

Η Δρ. Άντα Διάλλα είναι Καθηγήτρια Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Διδάσκει στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα “Εικαστικές Τέχνες” του Εικαστικού Τμήματος της ΑΣΚΤ καθώς και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Τμήματος Θεωρίας και Κριτικής της Τέχνης.. Στο παρελθόν έχει διδάξει ιστορία της Ευρώπης, της Ανατολικής Ευρώπης και της Ρωσίας κατά τον 19ο αιώνα στα Πανεπιστήμια της Κρήτης και της Θεσσαλίας και στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Από το 2004 έως το 2009 υπήρξε διευθύντρια του Ιστορικού Αρχείου του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει υπάρξει προσκεκλημένη ερευνήτρια στην Ρωσική Ακαδημία Επιστημών της Αγίας Πετρούπολης και στην the École des Hautes Études en Sciences Sociales 2 (Paris). Τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο του 2017 είχε λάβει ερευνητική υποτροφία από το New York University -Jordan Center for the Advanced Study of Russia και το 2019 από το Princeton University-Seeger Center for Hellenic Studies. . Είναι μέλος της επιστημονικής και της συντακτικής επιτροπής του διεπιστημονικού περιοδικού Historein: A Review of the Past and Other Stories. Είναι επίσης ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Έρευνας για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες (ΚΕΑΕ), και πρόεδρος του Διοικητικού του Συμβουλίου http://www.rchumanities.gr/en/. Σπούδασε Ιστορία στο Κρατικό Πανεπιστήμιο «Λομονόσοφ» της Μόσχας, στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου των Αθηνών και στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου και εκπόνησε την διδακτορική της διατριβή με τίτλο «Ο Πανσλαβισμός και το Ανατολικό Ζήτημα κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα: Ο ρωσικός διάλογος» (2002). Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην Ιστορία της Ρωσίας και της Ευρώπης κατά τον 19ο και 20ο αιώνα (με έμφαση στην διεθνική ιστορία, την Αυτοκρατορία και τον Εθνικισμό), την ιστορία των Ανθρωπιστικών Επεμβάσεων και του Ανθρωπισμού και την Ιστορία της Ιστοριογραφίας.

Ο Αλέξανδρος Ψυχούλης γεννήθηκε στο Βόλο το 1966 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Τα πρώτα του έργα είναι αλληλεπιδραστικές εγκαταστάσεις οι οποίες ενεργοποιούνται από τον θεατή και διερευνούν το υποσυνείδητό του, αποκωδικοποιώντας σε εικόνες ή ήχους τους φόβους του, τις επιθυμίες του ή τις αναμνήσεις του. Η διερεύνηση του τοπίου της ψηφιακής πραγματικότητας αποτελεί και σήμερα κεντρικό άξονα της δουλειάς του η οποία αποτελείται από εγκαταστάσεις στο χώρο, animation, και ζωγραφική.

Το 1997 του απονέμεται το βραβείο Benesse για το έργο του Black Box με το οποίο συμμετέχει στην 47η Biennale της Βενετίας. To 2011 το έργο του Body Milk, παρουσιάστηκε στο Guggenheim του Μπιλμπάο στα πλαίσια της έκθεσης The Luminous Interval.

Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μεταξύ των οποίων: Μια καλλιεργήσιμη έκσταση, a.antonopoulou.art, Αθήνα (2017), Alien Species, gallery Διάτοπος, Λευκωσία (2011), Το δωμάτιο, antonopoulou.art, Αθήνα (2009), Θηλαστικά, Ζήνα Αθανασιάδου, Θεσσαλονίκη (2005), Body Milk, a.antonopoulou.art, Αθήνα (2003), Μίλα για τη ζωή σου σε υλικά χωρίς μνήμη, Lionheart, Βοστόνη (1999), Do you Want?, Cartwrigt Hall Art Gallery, Μπράντφορντ, Αγγλία (1998), Πουθενά δεν είναι αρκετά μακριά για να γλιτώσεις από τις εικόνες και τον πόνο που σου προκάλεσαν, Deitch Projects, Νέα Υόρκη (1998). Σήμερα είναι Καθηγητής «Τέχνης και Τεχνολογίας» στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και Διευθύνει το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταβιομηχανικού Σχεδιασμού στο ίδιο Τμήμα.